Ημερομηνία δημοσίευσης: 2 Απριλίου 2017
Θα μπορούσε να γράψει κάποιος, χαριτολογώντας, πως το νέο, τρίτο άλμπουμ των Γερμανών Streams Of Blood είναι η προσπάθεια εδραίωσής τους και εμπορικής καταξίωσής τους. Βέβαια, αν αρχίσουμε να λέμε τέτοιες κουβέντες, προφανώς και δεν έχουμε πάρει χαμπάρι το μισανθρωπικό concept και το αντιεμπορικό και αντι-trendy χαρακτήρα τους.
Όπως καταλάβατε, το concept κινείται για ακόμα μια φορά στα μισανθρωπικά και αυτοκαταστροφικά πλαίσια και αισθήματα, κάτι που αντικατοπτρίζεται ξανά στη μουσική τους, η οποία πάντως δεν κινείται πάντα σε ξέφρενες ταχύτητες και φρενήρη σφυροκοπήματα. Υπάρχουν και πολλές mid-tempo στιγμές, οι οποίες όμως δεν σταματούν στιγμή να ζέχνουν κώνειο και υδροκυάνειο.
Η ειρωνεία είναι πως αυτή είναι όντως η πιο προσιτή δουλειά που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα. Είναι επίσης η πιο ώριμη (όσο ώριμος μπορεί να λέγεται ένας δίσκος με τέτοιου τύπου concept) και η πιο mid-tempo τους δουλειά, με συνέπεια να είναι και η πιο προσιτή σε εμπορικά πλαίσια. Κάτι που είμαι σίγουρος πως δε θα ευχαριστηθούν καθόλου αν το διαβάσουν αυτό. Σε αυτό όμως συμβάλλει και ο ήχος τους, ο οποίος για να ενισχύσει το concept, θυσιάζει ουσιαστικά την παραδοσιακή παγωμάρα που επικρατεί στα παραδοσιακά black metal άλμπουμ, δίνοντας περισσότερο έμφαση στο μίσος.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε χάνει τον ωμό χαρακτήρα που είχαν και τα προηγούμενα άλμπουμ τους. Όπως γενικότερα έχουν διατηρήσει ακέραιο το χαρακτήρα τους και τη φιλοσοφία τους. Πρόκειται, ωστόσο για την πιο ώριμη και μεστή κυκλοφορία τους μέχρι τώρα, βασισμένη πάντα στις παραδοσιακές τους αξίες.
Βαθμολογία: 75/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος