Ημερομηνία δημοσίευσης: 10 Οκτωβρίου 2019
Περίμενα λίγο να ξαναφτιάξει ο καιρός για να γράψω για τον πολύ καλό και καλοκαιρινό δίσκο των Πειραιωτών The Telestons. Ένα ενεργό για αρκετά χρόνια συγκρότημα που παίζει surf και έχει την ικανότητα με τα τραγούδια του να σε μεταφέρει στο κλίμα: παραλία-άραγμα-κούνημα ποδιού-παγωμένο κοκτέιλ! Αυτό το καταφέρνουν έχοντας στη σύνθεσή τους 2 κιθάρες, σαξόφωνο , μπάσο και ντραμς. Ναι! Οι The Telestons παίζουν με εκπληκτικά ξεσηκωτικό τρόπο instrumental surf και μέσα περνάνε ελληνικά στοιχεία της ρεμπέτικης ιστορίας με πολύ μαεστρία και κέφι.
Η μυθολογική παράδοση λέει ότι το 2007 στο λιμάνι του Πειραιά ξεβράστηκε ένας αρχαίος πάπυρος σε μπουκάλι με την ιστορία της Τελεστώ, της θυγατέρας τους Ωκεανού και της Τηθύος. Εκεί κοντά βρισκόντουσαν και τζαμάρανε οι (ανώνυμοι τότε) The Telestons κι από τότε αυτοανακηρύχθηκαν οι διαπιστευμένοι εκφραστές και λάτρεις της θεάς. Τυχαία το όνομά της δόθηκε και σε έναν μικρό δορυφόρο του Κρόνου, αλλά η ιστορία το έχει συνδέσει μόνο με το εν λόγω συγκρότημα.
Το “Poseidon Knows” του 2017, πάλι στην Ikaros Records μου είχε ξεφύγει είναι η αλήθεια. Με τιμωρούν τώρα με το “Summer Licks” και μου θυμίζουν το καλοκαίρι που πέρασε μέσα από 16 κομμάτια που περιέχει ο νέος του δίσκος. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην πολύ προσεγμένη βινυλιακή έκδοση. Διπλό gatefold εξώφυλλο, βουτηγμένο στο μπλε της θάλασσας και του ουρανού κι από μέσα τέλεια σχέδια τεχνοτροπίας 60s και κερασάκι ένα bonus EP “Blast Beach” με άλλες 10 συνθέσεις στη μια μεριά και ένα sepia colored artwork στην άλλη!
Οι τίτλοι ενδεικτικά δείχνουν τη διάθεση των παιδιών, “I’m not a Human, I’m an Ice Cream”, “From California to Greece”, “Black Medusa”, “The Lonesome Surfman”, “Shipwreck, Navagio”, “Bourneli Surf”, “Γοριλάτο” και “Πένσα με Μούτσο”. Πήρατε μια καλή ιδέα, έτσι δεν είναι; Σκεφτείτε τώρα ότι στην προηγούμενη κυκλοφορία τους είχαν μέσα και αυθεντική συνταγή για το επικό Telestons κοκτέιλ Coco Babino Banana!
Sixties surf ανακατεμένο με garage και rock ‘n’ roll, λίγη ψυχεδέλεια εκείνης της δεκαετίας, ελληνικές αρμονίες και πολύ σαξόφωνο που φέρνει αμυχές jazz fusion σε μερικά κομμάτια και ξεσηκώνει. Μια αίσθηση Fuzztones και Cramps διανθισμένη με την ατμόσφαιρα των μικρών δίσκων του Dick Dale (πέθανε λίγο πριν το φετινό καλοκαίρι) που έβρισκες στο Μοναστηράκι για πολλά χρόνια. Μπορεί το καλοκαίρι να τελείωσε, είναι όμως κοντά το Halloween και ταιριάζουν κι εκεί το ίδιο καλά αυτά τα κομμάτια. Surf τσιφτετέλια σε μια νύχτα στον Περαία μας! Μουσική που πρέπει να την ακούσεις σε ένα φορητό πικάπ, με ήλιο, θάλασσα και το αγόρι ή το κορίτσι σου! All the beaches and the sea, belong to The Telestons!
Βαθμολογία: 85/100
Για το Rockoverdose.gr
Τσιρώνης Δημήτρης
Comments
