Ημερομηνία δημοσίευσης: 20 Οκτωβρίου 2017
Οι Tidal Dreams μετά το ελπιδοφόρο ντεμπούτο άλμπουμ τους “Once upon a Tide” πριν από λίγα χρόνια, κυκλοφόρησαν το καινούργιο τους πόνημα με τίτλο “Previsor”.
Η συγκεκριμένη μπάντα μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση, όταν τον Ιανουάριο του 2012 τους είχα δει ζωντανά στο Κύτταρο να ‘ανοίγουν’ τη συναυλία των Αμερικανών Heir Apparent.
Εάν θυμάμαι καλά αυτό έγινε λίγο πριν την κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου, τον οποίο και μας παρουσίασαν στο συγκεκριμένο live. Το μόνο σίγουρο είναι πως μας ενθουσίασαν όλους όσους βρεθήκαμε στο συγκεκριμένο event.
Έτσι μετά τη πρώτη τους δουλειά, στην οποία μας έδωσαν μια πρόγευση του μουσικού πλαισίου μέσα στο οποίο κινούνται, ήρθε η ώρα να μας παρουσιάσουν τον δεύτερο δίσκο τους, πιο ώριμοι, πιο κατασταλαγμένοι, και με σαφέστατες επιρροές από τα 80ς, αλλά με έναν αέρα σημερινό και φρέσκο.
Μια μπάντα που είχε το θάρρος/’θράσος’ να πραγματοποιήσει το ‘ταξίδι του Οδυσσέα’, και να φτάσει μέχρι τη Μέκκα του metal, στο θρυλικό Wacken Open Air, για να παρουσιάσει τη δουλειά της μπροστά σε κάποιες χιλιάδες metalheads, μόνο τυχαία και πρόσκαιρη δεν μπορεί να είναι.
Παίρνοντας τον δίσκο στα χέρια μου, και έχοντας ήδη ακούσει δυο από τα καινούρια τραγούδια του μέσω των δυο lyric videos τα οποία έχει κυκλοφορήσει το συγκρότημα, είχα πάρει μια μικρή γεύση του τι θα ακολουθούσε στην ακρόαση του “Previsor”.
Καταρχήν αυτό που αποκόμισα από το άκουσμα του δίσκου, είναι το ότι η μπάντα με σεβασμό στις επιρροές της και σε συγκροτήματα μεγαθήρια, μας έδωσε ένα δίσκο που πατάει με το ένα πόδι στο 80s Eurometal, και με το άλλο σε πιο μελωδικά Europower μονοπάτια. Οι Grave Digger συναντούν τους Running Wild, και οι Helloween συναντούν τους Stratovarius.
Όπως έγραψα και πιο πάνω, ο δίσκος κατά τη γνώμη μου χωρίζεται σε δύο σχολές, την πιο Epic, Heavy, με τραγούδια σαν τα ‘Join The Crusades’, ‘King In The North’, ‘Odyssey’, και την πιο μελωδική Euro Power σχολή με τραγούδια σαν τα ‘House Of Lords’ (τραγουδάρα), ‘Midnight Rider’ (επίσης τραγουδάρα), ‘Previsor’, ‘A Place In The Sun’ και το ‘ανατολίτικο’ ‘Across The River Nile’. Πολύ καλή μελωδική μπαλάντα επίσης το ‘Once Again’.
Ο δίσκος κλείνει με ένα instrumental τραγούδι με τον τίτλο ‘Ancestral’, όπου γίνεται το «έλα να δεις», με heavy ήχους, με γκάιντες (σε κάποια τραγούδια του δίσκου χρησιμοποιήθηκε Σκωτσέζικη και Γερμανική γκάιντα από τον τραγουδιστή των Tidal Dreams Νεκτάριο Σανταμούρη), αλλά και με το έγχορδο μουσικό όργανο Kotamo [εάν έχω καταλάβει σωστά είναι ένα όργανο που συνδυάζει τρία όργανα από τρείς διαφορετικές κουλτούρες σε ένα ‘σκάφος’, σε ένα σώμα. Τα όργανα είναι τα α) Koto β) Tanpura γ) Monochord (μονόχορδο του Πυθαγόρα)].
Τα τραγούδια γενικά είναι πολύ καλά, η μπάντα βρίσκεται σε τρομερή φόρμα και συνθετικό οίστρο, και η παραγωγή αψεγάδιαστη.
Μπάσο (Πάρις Βαλαδάκης) και τύμπανα (Νίκος Τέτερης) από μπετό, πιασάρικα riffs αλλά και solos που ‘σπέρνουν’ από τον Πάρι Βαλαδάκη και τον Γιάννη Σόφη, οι μελωδίες στα καλύτερα τους, και η φωνή του τραγουδιστή Νεκτάριου Σανταμούρη με τις high-pitched τεράστιες δυνατότητες, απλά δεν έχει ταβάνι. Ακούστε τον και θα με θυμηθείτε.
Νομίζω πως αυτός ο δίσκος θα βάλει τους Tidal Dreams για τα καλά στο μουσικό χάρτη.
Εν κατακλείδι (που λέω και εγώ) αυτόν τον δίσκο όπου τον βρείτε αρπάξτε τον. Μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες που άκουσα μέσα στο 2017.
Βαθμολογία 90/100
Για το Rock Overdose
Παύλος Γιαννακόπουλος
Comments
