UFO – “The Salentino Cuts”

Ημερομηνία δημοσίευσης: 24 Σεπτεμβρίου 2017

 

Οι αγέραστοι rockers UFO, γιορτάζοντας τα σχεδόν 50 χρόνια ενεργής παρουσίας τους στο μουσικό στερέωμα, και μετά τον όντως πολύ καλό προηγούμενο studio δίσκο τους “A Conspiracy of Stars”, μας παρουσιάζουν το καινούργιο πόνημα τους, με τίτλο “The Salentino Cuts”.

 

 

Ο δίσκος περιέχει δώδεκα διασκευές (και όχι επανεκτελέσεις ) περισσότερο ή λιγότερο γνωστών τραγουδιών (τουλάχιστον στο ελληνικό κοινό)  άλλων συγκροτημάτων, δοσμένα με τον δικό τους τρόπο και ύφος.

 

 

Δυο σκέψεις μου.

 

 

Πρώτον ότι σίγουρα κάποια άλλη γνωστή μπάντα (όποια να’ ναι αρκεί να παίζει Rock) θα έπρεπε να κυκλοφορήσει έναν δίσκο διασκευών μόνο με τραγούδια των UFO, λόγω της επιρροής της μπάντας σε εκατοντάδες για να μη πω χιλιάδες συγκροτήματα, και δεύτερον κάποιες από τις μπάντες αυτές που το τραγούδι τους διασκεύασαν οι UFO στον καινούργιο αυτόν δίσκο, έχουν σίγουρα επηρεαστεί από το μεγάλο αυτό συγκρότημα.

 

 

Θα έπρεπε να βγάλουν οι UFO αυτόν τον δίσκο;

 

 

Λογικά αφού αυτοί εδώ οι τύποι, αυτά τα ‘ιερά τέρατα’ της Rock μουσικής δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν, κυκλοφορούν το “The Salentino Cuts” γιατί…. έτσι τους αρέσει. Και μην ακούσω τίποτα σχόλια του στυλ «δεν έχουν να πουν τίποτα πια οπότε άρχισαν τις διασκευές» γιατί το σίγουρο είναι ότι τους χρωστάμε και δεν μας χρωστούν.

 

 

Τα δώδεκα τραγούδια αυτά όπως έγραψα και παραπάνω, τα διασκεύασαν με τον τρόπο τους, και ίσως για τον ακροατή που έχει σαν ευαγγέλιο τα original, ίσως να τον ξενίσουν κάποιες διαφορές που θα βρει στην ‘έκδοση’ UFO, σε κάποια ελάχιστα από αυτά, ενώ στα περισσότερα λογικά θα συνηγορήσει ότι «η δουλειά έγινε», και μάλιστα σωστά.

 

 

Πρώτο και καλύτερο (που λένε) του δίσκου το ‘Heartful Of Soul’ των θρυλικών Yardbirds. Ψυχεδελικό Rock Blues τραγούδι, αξεπέραστο, ιδανικό για να μας φτιάξει τη διάθεση για αρχή, δοσμένο με αλα UFO άποψη. Η φωνή του Phil Mogg συμπαγής δυνατή, και η μπάντα στα καλύτερα της. Από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου.

 

 

Δεύτερο το “Break On Through” των άλλων ιερών τεράτων για πολλούς The Doors. Τα πλήκτρα προσπαθούν να είναι τα κατάλληλα για να ‘δέσει’ το όλο θέμα, αλλά εάν είσαστε οπαδός του ήχου των πλήκτρων του  Ray Manzarek, μπορεί να σας ξενίσει το όλο αποτέλεσμα, αν και ο ήχος τους δεν ξεφεύγει πολύ από τον original.

 

 

Τρίτο τραγούδι το ‘River Of Deceit’ των Αμερικανών Mad Season  από την Ουάσιγκτον με μέλη από τρείς γνωστές μπάντες του  Seattle (Alice in Chains, Pearl Jam και Screaming Trees). Αργό τραγούδι και ίσως έξω από τα γνώριμα νερά των UFO. Η απόδοσή του πάντως σωστή.

 

 

Τέταρτο τραγούδι το ‘The Pusher’ των Steppenwolf. Ένα τραγούδι βουτηγμένο στα blues της δυτικής ακτής. (πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς άλλωστε).Μια από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου.

 

 

Πέμπτο τραγούδι το ‘Paper In Fire’ του Αμερικανού ‘Heartland Rocker’ τραγουδιστή John ‘Cougar’ Mellencamp. Εάν εξαιρέσει κανείς την έλλειψη γυναικείων δεύτερων φωνητικών του original και την αντικατάσταση των θεμάτων του βιολιού από τη κιθάρα του guitar hero Vinnie Moore η οποία κάποιους μπορεί να ξενίσει, το τραγούδι είναι κατά τη γνώμη μου μια στιβαρή Hard Rock διασκευή.

 

 

Έκτο τραγούδι το ‘Rock Candy’ των Montrose, το συγκρότημα του κιθαρίστα Ronnie Montrose και του τραγουδιστή Sammy Hagar. Blues Rock του θανάτου, ένα τραγούδι που θα έπρεπε να έχει γίνει πιο γνωστό όλα αυτά τα χρόνια. Σωστή επιλογή των UFO για διασκευή, με τον Vinnie Moore σε ένα ‘κλασάτο’  bluesy παίξιμο.

 

 

Έβδομο τραγούδι το κλασικό ‘Mississippi Queen’ των Αμερικανών Hard Rockers Mountain. Μια ειλικρινής Blues Rock διασκευή από τους UFO. Τι άλλο να πεις….

 

 

Όγδοο τραγούδι το πασίγνωστο ‘Ain't No Sunshine’ του Bill Withers. Αυτή τη Blues πλευρά τους για άλλη μια φορά μας παρουσιάζουν εδώ οι UFO, σε μια διασκευή που σίγουρα είναι και αυτή μια από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου.

 

 

Ένατο τραγούδι το ‘Honey-Bee’ του άλλου Αμερικανού ‘Heartland Rocker’ Tom Petty, δοσμένο με μια πιο Hard και πιο ‘σκοτεινή’ διάθεση από τους UFO. Η μπάντα για άλλη μια φορά κάνει πολύ καλά τη δουλειά της, με τη κιθάρα του Vinnie Moore να δίνει για άλλη μια φορά ‘ρέστα’.

 

 

Δέκατο τραγούδι το ‘Too Rolling Stoned’ του Άγγλου κιθαρίστα Robin Trower (πρώην μέλος των Procol Harum) και με δυο ντουζίνες (δωδεκάδες) προσωπικούς δίσκους. Το σχεδόν οκτάλεπτο αυτό Rock τραγούδι (άλλο ένα τραγούδι που θα έπρεπε να ξέρουν οι περισσότεροι από εμάς), βρίσκει τους UFO  σε καταπληκτική φόρμα. Το σχεδόν Funky παίξιμο του Moore, είναι το κερασάκι στη τούρτα σε μια πραγματικά εξαίσια διασκευή.

 

 

Ενδέκατο τραγούδι το ‘Just Got Paid’ των ZZ TOP. Ένα κλασικό ZZ TOP τραγούδι από τις αρχές των 70ς, δοσμένο εδώ με τον χαρακτηριστικό Hard-Blues UFO τρόπο. Άλλη μια πολύ καλή στιγμή της μπάντας.

 

 

Δωδέκατο και τελευταίο τραγούδι ένα από τα πολύ αγαπημένα του γράφοντα, το τραγούδι σταθμός των πενηντάρηδων-εξηντάρηδων rockers , το κλασικό Rock στολίδι των The Animals ‘It’s My Life’, από το μακρινό 1965. Και σε αυτό το κλασικό τραγούδι οι UFO καταθέτουν τη δική τους άποψη, αν και κατά τη γνώμη μου ο Phil Mogg αλλάζοντας τις φωνητικές ‘φράσεις’ προσπαθώντας να κάνει το τραγούδι δικό του, ξεφεύγει από αυτή την επαναστατική-ανατρεπτική, σχεδόν ‘αλήτικη’ απόδοση των φωνητικών μελωδιών του φοβερού και τρομερού ειδώλου τραγουδιστή που ακούει στο όνομα Eric Burdon. Εμένα με ξένισε ολίγον τι.

 

 

Εν κατακλείδι (που λέω και εγώ) ένας δίσκος που σίγουρα θα τον ευχαριστηθείτε, και σίγουρα αρκετοί από εσάς, μέσω των UFO θα ανακαλύψετε ορισμένα τραγούδια σταθμούς του παγκόσμιου Rock-Blues.

 

 

Όσο για τη βαθμολογία στον συγκεκριμένο δίσκο… τι βαθμό να βάλεις σε μια μπάντα που έφτιαξε έναν δίσκο για τη κ@υλα της, με τραγούδια άλλων που καραγουστάρει τόσο όσο να τα παρουσιάσει σε έναν επίσημο δίσκο της.

 

 

Ας μη ξεχνάμε ότι ακόμη και αυτά τα παγκόσμια ιερά τέρατα του Rock δεν παύουν να είναι οπαδοί της καλής μουσικής άλλων συγκροτημάτων.

 


Βαθμολογία: Πλάκα κάνετε…

Σεβασμός, μόνο σεβασμός για αυτή εδώ τη μπάντα.

 

Για το Rock Overdose,

Παύλος Γιαννακόπουλος

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Comments