Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος
Σταθερή αξία στο χώρο του ακραίου ήχου οι Πολωνοί. Αν και το ιδίωμα που υπηρετούν δεν επιτρέπει πειραματισμούς και καινοτομίες, διότι από ένα σημείο κι έπειτα «πιάνει ταβάνι», εν τέλει οι Vader το περπατάνε καλά το μονοπάτι τους. Και το “Solitude In Madness” είναι ένας πραγματικά καλός δίσκος μεν, που λόγω της φύσης του δε γίνεται να ανέβει παραπάνω δε. Στα πολύ θετικά του, είναι η ιδανική διάρκειά του. Οριακά ξεπερνάνε τα 29 λεπτά οι 11 συνθέσεις του, δείγμα του ότι ο αρχηγός Piotr Wiwczarek κατέχει πολύ καλά την τέχνη του κλασσικού death metal.
Ευχάριστη έκπληξη, ήδη από την πρώτη ακρόαση του νεόυ δίσκου των Πολωνών, είναι η ενσωμάτωση πολλών thrash στοιχείων της δεκαετίας του ’80 στο ταχύτατο death metal τους. Το εναρκτήριο “Shock And Awe” θέτει από νωρίς τους όρους του παιχνιδιού, όντας γρήγορο και παραδοσιακό. Στο δίσκο ξεχωρίζουν κατά σειρά τα “Incineration Of The Gods”, “Sanctification Denied”, η διασκευή στο “Dancing In The Slaughterhouse” των Acid Drinkers και το “Bones” που κλείνει το “Solitude In Madness”. Συνθετικά, όλες σχεδόν οι ιδέες ανήκουν στον Piotr (και σε δύο κομμάτια στον κιθαρίστα Marek Pająk), ενώ στιχουργικά συνεισφέρει και ο Harry Maat, πέραν του Wiwczarek. Το άλμπουμ περιέχει σιδηροδρομικά riffs και τύμπανα του πολέμου από τον μάστορα James Stewart, ενώ η παραγωγή είναι αρκετά καθαρή, αλλά όχι και καλογυαλισμένη για όσους είναι της παλαιάς σχολής.
Οι αμετανόητοι οπαδοί των Vader θα γουστάρουν και θα επενδύσουν, όσοι είναι πιο επιφανειακοί στο είδος και θέλουν περισσότερες επιλογές, να ακούσουν ανεπιφύλακτα τα “The 13th Beast” των Malevolent Creation και “Red Before Black” από Cannibal Corpse. Μπορεί λοιπόν το κτηνώδες death metal να ακούγεται ακόμα επικίνδυνο, ειδικά από τις παλιοσειρές.
Βαθμολογία: 66/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
