Ημερομηνία δημοσίευσης: 23 Σεπτεμβρίου 2018
Εκπέμποντας σήματα μορς από το μακρινό διάστημα της άγνωστης διάστασης που κατοικούν εδώ και αμέτρητα χρόνια, οι κατά τ'άλλα Καναδοί Voivod αποφάσισαν να δώσουν σημεία ζωής εν έτει 2018 και να εξαπολύσουν το 14ο πλήρες δώρο τους στην ανθρωπότητα, το οποίο φυσικά και θα γίνει και αυτό αντικείμενο μελέτης στα χρόνια που έρχονται και θα γράφονται εκθέσεις και θεωρίες για το πως κατάφερναν πάντα να είναι τόσο πανέμορφα απλοί και τόσο απλησίαστα ουσιώδεις. 5 χρόνια μετά το καταπληκτικό ''Target Earth'' και με μία σύντομη ενδιάμεση τζούρα του τι θα επακολουθούσε με το EP ''Post Society'' (στο οποίο μας συστήθηκε και ο νέος τους -από το 2014- μπασίστας Dominique Laroche, ή αλλιώς σε Voivod διάλεκτο, απλά Rocky, χωρίς να πιάνουμε το EP ''Silver Machine'' που ήταν διασκευή σε Hawkwind), οι Voivod αυτή τη φορά αποφασίζουν να πούν μία ιστορία για τον θάνατο της ανθρωπότητας υπό την επίρρεια μίας τρομερής δύναμης που εξαπολύεται κάτω από την θάλασσα (παραδέξου το γατάκι, ψάρωσες ήδη). Ο τρόπος με τον οποίο το κάνουν όμως είναι πολύ διαφορετικός όπως σε κάθε τους προσπάθεια και όχι απλά μπορούν να σε βάλουν μέσα στην ατμόσφαιρα του concept με τον πάντοτε ιδιαίτερο ήχο τους, αλλά στο τέλος τσιμπιέσαι για να πιστέψεις τι άλλο έμεινε να κάνουν σ'αυτή τη ζωή που δεν το περιμένεις. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ήδη μιλάνε για το καλύτερο τους άλμπουμ μετά την χρυσή '80s περίοδο τους.
Ας αφήσουμε τον ίδιο τον Snake να τα πεί καλύτερα για να μπείτε στο κλίμα: ''Μετά από μια απίστευτη ανακάλυψη που δημιούργησε μια τερατώδη καταστροφή, ολόκληρος ο κόσμος θα ζήσει μέσα από μια σειρά γεγονότων που θα αναγκάσουν την ανθρωπότητα να καταλάβει τη νέα πραγματικότητα και την έννοια του να μην είναι μόνη στο σύμπαν. Όχι χωρίς αγώνα, όχι χωρίς χάος και συγκρούσεις, όχι χωρίς πλοκή και συνωμοσία. Κάποιοι θα δεχτούν και κάποιοι θα αρνηθούν την αλήθεια. Οι θρησκείες θα πέσουν για να δημιουργήσουν νέες. Αλλά τελικά, ο κόσμος θα φτάσει σε ένα νέο επίπεδο συνείδησης, ένα νέο πνεύμα, έναν νέο τρόπο να κοιτάξει τον ουρανό''. Λιτός και άκρως περιγραφικός συνάμα ο εμβληματικός τραγουδιστής, ο οποίος βρίσκεται σε τοπ φόρμα και το δείχνει από το εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου, το ''Obsolete Beings'', το οποίο πετάει μία ριφφάρα του Chewy μετά από ένα όμορφο μακροσκελή στροβιλισμό και στη συνέχεια η κιθάρα του ακούγεται σαν να τραγουδάει και η ίδια μέσα στα κομμάτια. Από την αρχή είναι ευθέως αντιληπτό ότι έχεις να κάνεις με ένα αριστούργημα το οποίο δε χρειάζεται να περάσουν τα χρόνια για να παραδεχθείς την αξία του και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να αφεθείς στις ορέξεις του. Το ''The End Of Dormancy'' είναι το κομμάτι που δίνει τον τίτλο στον δίσκο με το ρεφρέν του και περιγράφει λεπτομερώς την καταστροφή που ακολουθεί και περιγράφηκε πιό πάνω.
Η ατραξιόν ίσως του δίσκου είναι το ''Odd Confusion'', ένα κομμάτι που με τέτοιο τίτλο, το λες και τρολάρισμα από μεριάς Voivod (μιάς και με την πάρτη τους όλα είναι νορμάλ και κυλάνε φυσιολογικά ας πούμε). Ειδικά το σημείο με τη μπασαδούρα του Rocky και το πούστικο ριφφάκι του Chewy που δημιουργούν ένα σχεδόν χορευτικό σημείο, είναι κολλητικότατο και ο ακροατής θα έχει σταθεί σίγουρα σ'αυτό από την πρώτη ακρόαση. Εννοείται ότι ο έτερος ''παλιός'' -και μοναδικός εξ'αρχής στο συγκρότημα- Away διδάσκει άλλη μία φορά εγκεφαλικά τύμπανα και σε κομμάτια όπως το ''Inconspiracy'' οι Voivod των ''Dimension Hatross''/''Nothingface'' βρίσκουν την είσοδο τους προς το τέλος της δεκαετίας του '10 με έντονη ματιά προς το μέλλον. 37 χρόνια μετά την ίδρυση τους, κι όμως οι Voivod συνεχίζουν να αλλάζουν κάθε φορά το παιχνίδι με την τράπουλα να βρίσκεται στα χέρια τους και ακόμα κι όταν κάνουν δίκαιη μοιρασιά για όλους εκεί έξω (μπας και καταφέρει να τους ακολουθήσει κανείς αλλά μάταια), η τελική έκβαση τους βρίσκει με τα βαριά χαρτιά στα χέρια τους και με την παρτίδα φυσικά χαμένη από χέρι για επίδοξους μιμητές. Και να ξέρετε, είναι τεράστια η χαρά να σε ανταμοίβει έτσι ένα συγκρότημα, με τέτοια συνέπεια μέσα στα χρόνια και με τέτοιο αναμφισβήτητο τρόπο που ο καθένας τους έχει βγάλει το καπέλο και ευτυχώς εν έτει 2018 έχει καταλάβει κι ο τελευταίος τη σημασία τους σαν συγκρότημα.
Ο δίσκος αποτελείται από 8 κομμάτια με συνολική διάρκεια τα 56', περίπου σε ''The Outer Limits'' λογική και πάλι με ένα μεγάλο κομμάτι μέσα, το ''Sonic Mycelium'' το οποίο όχι απλά κλείνει ιδανικά το άλμπουμ, αλλά έχει και την πανέμορφη πουστίτσα/τσιτιά να εμπεριέχει μέρη από όλα τα προηγούμενα κομμάτια μέσα του. Ένας ογκόλιθος 12μιση λεπτών που σου δημιουργεί την εικόνα της λύτρωσης μέσα από την ολική καταστροφή που προηγήθηκε. Η ανθρωπότητα στο τέλος αυτού του δίσκου έχει βγεί ωφελημένη, έχει ανοίξει τα μάτια της (και στη συγκεκριμένη περίπτωση τα αυτιά της), έχει γεμίσει διαύγεια και είναι έτοιμη για όσα θα έρθουν μελλοντικά και γίνεται ο δέκτης στη μετάδοση του πομπού ευρέος βεληνεκούς που αποτέλεσαν για άλλη μία φορά οι Voivod. H παραγωγή και μίξη του δίσκου είναι απλά απίστευτη, τονίζει τόσο όμορφα όλα τα όργανα, με τις κιθάρες και το μπάσο ειδικά να λάμπουν, όπου ο Chewy και ο Rocky να παίζουν μεγάλη μπάλα και να έχεις την πεποίθηση ότι έχουν συμβάλει τα μέγιστα στο να πάρει η μπάντα αυτή την πορεία τα τελευταία χρόνια. Σίγουρα και ο Snake με τον Away έχουν ανανεωθεί με την παρουσία των δύο νεότερων (αν και ο Chewy έχει κλείσει τίμια δεκαετία στο συγκρότημα) και με το δεύτερο πλέον άλμπουμ τους που δεν αποτελείται από μουσική που είχε γράψει ο συγχωρεμένος Piggy (ΑΘΑΝΑΤΟΣ), δείχνουν ότι βρήκαν τα πατήματα τους και δεν πιάνονται ούτε με λάσο.
Το ''The Wake'' δεν είναι τόσο αυστηρά μεταλλικό όσο ο προκάτοχος του ''Target Earth'' που σε πολλά του σημεία φάνταζε ως μίξη του ''Killing Technology'' και του ''Nothingface''. Στο ''The Wake'' θα βρείτε σε πολλά σημεία τους late '80s Voivod ('88-'89 περιόδου), θα βιώσετε ωριμότητα ανάλογη με του ''The Outer Limits'', ενώ δε λείπουν και κάποια σχιζοφρενικά σημεία της Eric Forrest περιόδου (ΠΟΥΛΕΝ) που παραπέμπουν σε ''Negatron'' και ''Phobos''. Σίγουρα μιλάμε για το καλύτερο άλμπουμ της μπάντας της τελευταίας 20ετίας (ενώ πολλοί όπως προείπα μπορεί να πούν και 30ετία), με το συναίσθημα ότι σε 3-4 χρόνια μπορεί να προσφέρουν κάτι ακόμα καλύτερο (πόσο πιά;) να είναι έντονο και διόλου ουτοπικό. Και τι δεν είχαμε ακούσει όλα αυτά τα χρόνια από τους Voivod; Δίσκο να κλείνει με βιολιά παρακαλώ! Σαν σε παραμυθένιο soundtrack background όπου είναι άγνωστο αν και ποιό είναι το μέλλον της ανθρωπότητας, οι Voivod συνεχίζουν από το διαστημικό υπερπέραν στο οποίο έχουν απομονωθεί να γνέφουν με ύπουλες ενδείξεις ζωής, προσκαλώντας τρόπον τινά και τους υπόλοιπους γήινους στον κόσμο τους και αφήνοντας ανοιχτές της πύλες διόδου στο δικό τους χρονικό συνεχές. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι κανείς δεν μπορεί να τους βρεί για να τους κάνει παρέα και ίσως και οι ίδιοι σαδιστικά να μην τρέφουν φρούδες ελπίδες επ'αυτού, επειδή όμως σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι, το Voivod ξεχείλωσε για άλλη μία φορά τα όρια ψηλά στο άγνωστο και στο μέλλον η παγκόσμια αστρονομία θα έχει βρεί το όνομα που θα δώσει σ'αυτόν τον αιώνια διαττοντα αστέρα.
Βαθμολογία: 90/100
Για το Rockoverdose.gr
Δημήτρης Αλόρας
Comments
