Ημερομηνία δημοσίευσης: 15 Οκτωβρίου 2018
Όταν ο χρόνος έχει σταματήσει στις 13 Δεκεμβρίου 2017 για έναν καλλιτέχνη με τέτοια ψυχή και δύναμη όπως ο Warrel Dane δεν ξέρω τι νόημα ουσιαστικό υπάρχει στο να γίνει μία κριτική – με την κλασική έννοια του όρου – ενός δίσκου που κυκλοφορεί και που αποτελεί το κύκνειο άσμα του... Αντιθέτως, πιστεύω πως θα πρέπει να έχει τη μορφή ενός ελάχιστου φόρου τιμής σε έναν άνθρωπο που μας έχει συντροφεύσει με τη φωνή του και τους στίχους του σε πολλές στιγμές της ζωής μας και με την κληρονομιά που έχει αφήσει πίσω του θα συνεχίσει να μας συντροφεύει.
Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να ακούει αυτή τη μουσική και να μην ξέρει τον Warrel Dane. Φωνή βαθιά, με ψηλές εξάρσεις, δραματική, γεμάτη συναίσθημα, μοναδική και ξεχωριστή στο άκουσμα της. Χαρισματική προσωπικότητα, με ευαισθησίες, πάθη, ειλικρίνεια. Εκπληκτικός τραγουδοποιός, μας έχει χαρίσει στίχους και μελωδίες βγαλμένες μέσα από την ψυχή του. Αντισυμβατικός. Μέσα από τις δουλειές του προσπαθούσε να ξεσηκώσει τον κόσμο να απελευθερωθεί από τα δεσμά οποιουδήποτε συστήματος, δόγματος ή θρησκείας. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τον κατέταξαν ανάμεσα στις πιο εμβληματικές προσωπικότητες της metal σκηνής.
Η μουσική κληρονομιά που έχει αφήσει πίσω του λίγο πολύ γνωστή: 5 άλμπουμ με στους Sanctuary και άλλα 9 με τους Nevermore – όσοι τα έχουν ακούσει έχουν κάνει πολύ ευτυχισμένα τα αυτιά τους, όσοι ακόμα αγνοούν την ύπαρξή τους ήρθε ο καιρός να μυήσουν τον εαυτό τους. Το 2008 αποφάσισε να κάνει τον πρώτο του σόλο δίσκο με τίτλο “Praises to the War Machine”. Σχεδόν 9 χρόνια μετά από εκείνη την κυκλοφορία «έφυγε» ξαφνικά, προδομένος από την καρδιά του, κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του δεύτερου σόλο άλμπουμ του, “Shadow Work”, το οποίο αποτελεί ουσιαστικά μία tribute κυκλοφορία η οποία περιέχει πάνω από 40 λεπτά μουσικής με τη φωνή του Warrel που καταγράφτηκε κατά τη διάρκεια των προπαραγωγών, των demo και των ηχογραφήσεων.
Το “Shadow Work” αποτελείται από 8 συνθέσεις που κάθε άλλο παρά ανολοκλήρωτες δεν τις λες, δεδομένων των συνθηκών. Ο δίσκος ακούγεται όπως θα ήθελε ο Warrel να ακούγεται. Αποτελεί μία σύνθεση των επιρροών του από την πορεία του στους Sanctuary και τους Nevermore, με πιο εμφανείς τις επιρροές από τους τελευταίους.
Ο δίσκος ξεκινά με μία σύντομη εισαγωγή με το αιθέριο και ανατολίτικο “Ethereal Blessing” το οποίο θα δώσει τη σκυτάλη στο “Madame Satan”: σκοτεινό, πολύπλευρο, άγριο, μελωδικό - τα έχει όλα αυτό το κομμάτι. Ξυπνά αναμνήσεις από την ακμή των Nevermore. Συνέχεια με το “Disconnection System” το οποίο κινείται σε πιο dark και doom μονοπάτια με γρήγορα riffs, δυνατά σόλο και μελωδίες. Ακολουθεί το “As Fast As The Others” που αποτελεί τυπικό Nevermore κομμάτι: μελαγχολικό, συναισθηματικό, ρυθμικό με έντονες στιγμές. Το συγκεκριμένο κομμάτι αναφέρεται στην παιδική ηλικία του Warrel και συγκεκριμένα σε έναν φίλο του από το σχολείο ο οποίος ήταν καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Αν και τα υπόλοιπα παιδιά του φερόντουσαν σκληρά λόγω της διαφορετικότητας του, για τον Dane αυτό δεν αποτελούσε πρόβλημα να είναι φίλοι. Ακολουθεί το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου “Shadow Work”: δυνατό, επικό με πλούσια riffs που προς το τέλος κάνουν το ξέσπασμά τους. Συνέχεια με “Hanging Garden”, διασκευή από τους Cure η οποία είναι εντελώς προσαρμοσμένη στο ύφος του Dane και ακούγεται λες και το κομμάτι γράφτηκε από τον ίδιο. Οι ρυθμοί πέφτουν με το μελαγχολικό και συναισθηματικό “Rain”. Τι να πει κανείς για αυτό το κομμάτι…πραγματικό πυροτέχνημα με δραματικές εναλλαγές στη μελωδία του. Η αυλαία πέφτει με το πιο μελωδικό κομμάτι του δίσκου, το “Mother is the Word for God”: ένα πραγματικό έπος στο οποίο ο κύριος Dane δίνει ολόκληρη παράσταση με τη φωνή του σαν να βγήκε από το πιο σκοτεινό musical. Το κομμάτι σε συνεπαίρνει στη μελαγχολία του και σε βυθίζει στη σκέψη πως αποτελεί κυριολεκτικά το “τελευταίο” τραγούδι του Warrel.
Συνοψίζοντας, δεν μπορώ παρά να πω πως αυτός ο δίσκος αποτελεί το απόλυτο κλείσιμο μιας πλούσιας και πολύπλευρης κληρονομιάς που αφήνει πίσω του ένας μοναδικός στο είδος του καλλιτέχνης, που (όσο κλισέ κι αν ακούγεται…) αν και έφυγε τόσο νωρίς καταφέρνει να μένει ζωντανός μέσα από τη μουσική του. Βάλτε λοιπόν το “Shadow Work” να παίζει στο repeat, κλείστε τα μάτια και αφήστε το να σας συνεπάρει.
Κύριε Dane υποκλίνομαι στο μεγαλείο που αφήσατε.
Nevermore to feel the pain…
Βαθμολογία: 95/100
Για το Rockoverdose.gr
Τζοβάνα Σπήλιου