Ημερομηνία δημοσίευσης: 26 Νοεμβρίου 2017
Τα πράγματα ευτυχώς έχουν αρχίσει να (ξανα)σοβαρεύουν με την υπόθεση Witchery. Όχι ότι ήταν και ποτέ ασόβαρα, αλλά τα κενά ανάμεσα στα πάντοτε πολύ καλά ως εξαίρετα άλμπουμ τους αποτέλεσαν εμπόδιο στο να είναι αυτό το χαρακτηριστικό συγκρότημα ακόμα πιο λαοπρόβλητο και με μεγαλύτερη αποδοχή που αντικειμενικά άξιζε από τους οπαδούς, ειδικά της ακραίας σκηνής. Χωρίς ιδιαίτερα σκαμπανεβάσματα στην ποιότητα τους, οι Witchery ξεκίνησαν ως το alter ego του Patrik Jensen, ακριβώς την ίδια εποχή που μας συστήθηκαν και οι The Haunted. Μάλιστα οι Witchery είχαν υποσχεθεί ένα δίσκο ανά έξι μήνες και η υπόσχεση τους είχε τηρηθεί στο αρχικό τους στάδιο, με τα δύο διαμάντια άλμπουμ ''Restless & Dead'' (1998) και ''Dead, Hot And Ready'' (1999) και το ενδιάμεσο ΕΡ ''Witchburner'' (1999) να κυκλοφορούν σε διάστημα ενός ημερολογιακού έτους! Η έμπνευση και η δημοτικότητα και των δύο πήγαινε χέρι-χέρι, μέχρι που οι The Haunted στο ''The Haunted Made Me Do It'' μεγάλωσαν απότομα, κέρδισαν Grammy στη Σουηδία και μοιραία οι Witchery έμειναν πίσω. Μπορεί το ''Symphony For The Devil'' να βγήκε το 2001 αλλά η συνέχεια επιφύλαξε μακρά απουσία και μόνο σποραδικές εμφανίσεις σε καθόλου τακτά διαστήματα (''Don't Fear The Reaper'' το 2006 και ''Witchkrieg'' το 2010).
Απ' ότι φαίνεται όμως, ο Jensen το πήρε πάνω του πλέον και μετά το πολύ καλό περυσινό άλμπουμ ''In His Infernal Majesty's Service'' το οποίο κυκλοφόρησε στα τέλη Νοέμβρη και βγήκε για να εορταστεί η 20ή επέτειος από την ίδρυση της μπάντας, φέτος το συγκρότημα επιστρέφει σε λιγότερο από ένα χρόνο με το 7ο ολοκληρωμένο του άλμπουμ (και συνολικά 8η κυκλοφορία μαζί με το προαναφερθέν ΕΡ) με τον απλό και λιτό τίτλο ''I Am Legion''. Σαν να μην πέρασε μία μέρα (πόσο μάλλον ένας χρόνος), οι Witchery ακούγονται ολόφρεσκοι και πάνω από όλα με ένα όμορφο ξερό ήχο, διόλου καλογυαλισμένο και με μεγάλη έμφαση στην οργανικότητα του παιξίματος και το παλαιομοδίτικο της υπόθεσης. Η εισαγωγή ''Legion'' να σημειωθεί ότι ήταν κομμάτι που προοριζόταν για το νέο δίσκο των The Haunted (''Strength In Numbers'') αλλά καταψηφίστηκε και τελικά ο Jensen το κράτησε για τους Witchery. Ο δίσκος λοιπόν ξεκινάει θρασάτα και συνεχίζει με το ξερό και ήδη διαθέσιμο στο κοινό μέσω κλιπ ''True North''. Σαν να ακούς μία μίξη παλαιών Celtic Frost meets new Darkthrone, βγάζει παράλληλα θρασίλα και μπλακίλα και με τις κιθάρες και του Jensen και του Richard Corpse να πετάνε ριφφάρες από παντού (πράγμα που ισχύει ως κανόνας σε όλο το δίσκο), ενώ τα όποια σόλο είναι ουσιαστικότατα και δεν τραβάνε σε μάκρος δίχως λόγο.
Μεγάλη ανανέωση στο συγκρότημα έχουν φέρει τα δύο νέα μέλη που ξεκίνησαν την πορεία τους στο συγκρότημα με το περυσινό άλμπουμ. Από τη μία ο μόλις 28 ετών τραγουδιστής Αngus Norder, ο οποίος πιστεύω είναι αυτός που αν ήταν εφικτό λόγω ηλικίας, έπρεπε να τον είχαν εξ' αρχής στο συγκρότημα. Καταπληκτική φωνή, χωρίς να τσιρίζει σπαστικά όπως ο Toxine στα πρώτα άλμπουμ (καλός, χρυσός αλλά δεν αντεχόταν ώρες ώρες), και χωρίς να το παίζει μάτσο όπως ο Legion στο ''Witchkrieg'' (άσχετα αν γάμησε, όπως και ο δίσκος). Δεν είχαμε και την ευκαιρία να απολαύσουμε τον Emperor Magus Caligula (ή γνωστότερο ως Masse Broberg από τα 2 πρώτα ύψιστα Hypocrisy) που διετέλεσε τραγουδιστής στο κενό ανάμεσα στο 2011 και το 2016, αλλά ο πιτσιρικάς εδώ όπως και στο προηγούμενο άλμπουμ κάνει εκπληκτική δουλειά. Φτύνει τους στίχους με περίσσιο πάθος και ολίγη ''κακία'' όπου πρέπει, αλλά το κάνει πατώντας πάνω στα ριφφ και τα τύμπανα και το αποτέλεσμα γίνεται πραγματικά φοβερό. Μιλώντας για τύμπανα, ο έτερος ''νέος'' της μπάντας είναι ο ντράμερ Christofer Barkensjö ο οποίος κι αυτός αφού είχε δύσκολο έργο να διαδεχτεί τον παιχταρά Martin Axenrot, ποδοπατάει με το παίξιμο του ότι κινείται και δίνει μεγάλη ώθηση στο τελικό αποτέλεσμα με φρενήρη απόδοση.
Το καλύτερο της υπόθεσης δεν είναι στη δίκαση που χρησιμοποιεί αλλά όταν βαράει γρήγορα, το κάνει να ακούγεται τόσο φυσικό που τον φαντάζεσαι να βαράει χωρίς σταματημό μέχρι να καταστραφεί ο κόσμος. Βάλε και τις προαναφερθείσες ριφφάρες από πάνω, την καφρίλα του Norder και καταλαβαίνεις γιατί οι Witchery της σεζόν '16-'17 είναι για πολύ μεγάλα πράγματα και έχει έρθει η ώρα τους να αρχίσουν σιγά-σιγά να αποκτούν περισσότερους οπαδούς και να μην κάνουν πλέον καμία έκπτωση στην ακρότητα και τη συχνότητα κυκλοφοριών (διά στόματος Jensen όλα τα παραπάνω). Σίγουρα όσοι έχετε υπάρξει οπαδοί στο παρελθόν δε θα δυσκολευτείτε να βρείτε όσα στοιχεία αγαπήσατε στη μουσική τους εδώ και δύο δεκαετίες. Οι νεότεροι στον κόσμο των Witchery απλά θαυμάστε κομματάρες όπως το lyric video ''Welcome Night'', ενώ ειδικά το ''Of Blackened Wing'' (για το οποίο μπορείτε να δείτε την αντίστοιχη κλιπάρα που τα σπάνε δεόντως) και το ''Amun-Ra'' είναι κομματάρες που είχαν θέση όχι απλά σε οποιοδήποτε δίσκο τους αλλά και σε οποιοδήποτε ακραίο δίσκο εκεί έξω, αβίαστα/αβάδιστα εφορμούν στ' αυτιά σου και θαυμάζεις την απλότητα ενός όμορφου ριφφ, τη δύναμη ενός ωραίου κοπανήματος των τυμπάνων και τη λειτουργικότητα της φωνής του Angus στη μουσική τους και τις δομές των κομματιών.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ήρθε η ώρα έστω αργά αυτό το συγκρότημα να πάρει αυτό που του αξίζει, αρκετά περισσότερο σεβασμό από τους οπαδούς αρχικά, θέση σε συνθέσεις φεστιβάλ του εξωτερικού (ζω για τη στιγμή που μπορεί να τους δω, θα τα γαμήσουν όλα οι παιχταράδες, ζήτησαν να έρθουν Ελλάδα από μόνοι τους, ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ) και φυσικά αποδοχή και από τους μη γνωρίζοντες. Τίμιοι, ποιοτικοί και άκρως ανανεωμένοι, οι Witchery αυτή τη φορά δειχνουν ασταμάτητοι και έτοιμοι να αρπάξουν οποιαδήποτε ευκαιρία τους παρουσιαστεί για να κερδίσουν το χαμένο χρόνο και να γεμίσουν τα όποια κενά είχαν κατά την 20ετή και βάλε πορεία τους. Ο Jensen ούτως ή άλλως είναι μέγας riff-master, αλλά είναι απορίας άξιο πως αυτός ο άνθρωπος τόσα χρόνια ήταν στην απ' έξω από τη σύνθεση υλικού για τους The Haunted και όλοι είδαμε τα αποτελέσματα σε κάποια φάση (ας μην ξεχνάμε ότι όλος σχεδόν ο 1ος ομότιτλος δίσκος τους, είναι δικός του συνθετικά). Οπαδικά καθαρά δε θα μπορούσα να μη χαρώ με τη σύντομη επιστροφή τους, αλλά πιστεύω ειλικρινά ότι κάθε οπαδός του ακραίου ήχου και που γουστάρει τη μουσική του με ένταση, οργανικότητα, έμπνευση και ενέργεια, θα ενθουσιαστεί με το ''I Am Legion''. Και το καλύτερο είναι ότι δείχνουν ότι μπορούν μελλοντικά να μας προσφέρουν ακόμα καλύτερο υλικό. Για να δούμε τι θα δούμε... Ή μάλλον τι θα ακούσουμε.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Αλόρας
Comments
