Ημερομηνία δημοσίευσης: 9 Ιουνίου 2017
Ερχόμενοι από την ανατολική Μεγάλη Βρετανία, η πεντάδα που ακούει στο όνομα Youth Killed It σχηματίστηκαν στις αρχές του 2016 και μέσα σε ένα χρόνο μετρούσαν ήδη δύο EPs στο ενεργητικό τους. Στα μέσα του 2017 τώρα, έρχονται να μας παρουσιάσουν τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο με τίτλο “Modern Bollotics”.
Κάνοντας μία πολύ ζωντανή έναρξη με το “(Jean Claude) Van Mann”, οι Youth Killed It, δηλώνουν από την αρχή την ταυτότητά τους και την αλλαγή πλεύσης τους. Γεμάτοι ενθουσιασμό και ζωηρότητα, συνεχίζουν και στα “Popstar” και “Lads In Love”. Οι μελωδίες μοιάζουν να ξεκαθαρίζουν λίγο στη συνέχεια, αλλά ταυτόχρονα δεν χάνεται καθόλου η ενέργεια που αποπνέει το “Modern Bollotics” από την αρχή μέχρι το τέλος του. Σε κομμάτια όπως το “Molly” και το “I Ain’t Ready For It” γίνονται πιο εμφανή τα indie rock στοιχεία της μπάντας, θυμίζοντάς μου τις πρώτες δουλειές των Foals. Προς το τέλος το indie, δένει με το punk, οδηγώντας σε ένα απαλό κλείσιμο με το “Thanks For Coming”, που είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που οι Youth Killed It φαίνεται να ηρεμούν.
Το “Modern Bollotics” αποτελεί μια ανάσα φρεσκάδας και προσδίδει πολύ χρώμα στα ακούσματά μας. Ωστόσο δεν μπορώ να μην εκφράσω την αμφιβολία μου για το πόσο πρωτότυπος είναι όντως ο δίσκος αυτός. Κρατώντας το fun στοιχείο από την έναρξη μέχρι και λίγο πριν τη λήξη του, χρειάζονται πολλά ακούσματα, ξανά και ξανά, για να καταφέρεις να αρχίσεις να ξεχωρίζεις τα κομμάτια μεταξύ τους. Πάντως, για πρώτο δείγμα, αποτελεί μια πολύ αξιοπρεπή δουλειά από τους Άγγλους –η οποία live θα δημιουργεί χάος σε οποιαδήποτε μουσική σκηνή κι αν παρουσιάζεται-, ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς πως προέρχονται από βαρύτερο background, αφού έπαιζαν metal πριν αλλάξουν εντελώς το ύφος τους και την προσέγγισή τους.
Οι Youth Killed It δηλώνουν ότι είναι μουσικοί με προσωπικότητα από την πρώτη κιόλας νότα. Ίσως να επέλεξαν να ακολουθήσουν έναν πιο ασφαλή δρόμο και να μην πειραματιστούν. Ίσως πάλι και όχι. Εγώ πάντως μια φορά, το χορό μου τον έριξα.
Βαθμολογία: 78/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου