Διαβάστε τη συνέντευξη του τραγουδιστή των RandomWalk, Jean Baptiste στο Ζήση Πετκανά και στο Rock Overdose...
-Σας καλως ορίζω στο Rock Overdose.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που υπάρχει ένα σύγχρονο ελληνικό zine με τόσο δυναμική παρουσία και αντανακλαστικά. Αυτή είναι η πρώτη συνέντευξη που δίνω για την προώθηση του “Absolution”.
-Συστήστε μας τη μπάντα των RandomWalk, από πότε υπάρχετε ως συγκρότημα, από ποιά μέλη αποτελείστε, από που είστε και τί έχετε κυκλοφορήσει εως σήμερα;
Οι RandomWalk υπάρχουν από το 2005 με έδρα την Αθήνα και αυτή τη στιγμή αποτελούνται από τον “Dorian” (πλήκτρα), τον “Vortimer” (κιθάρες), τον “Harry Mason” (τύμπανα), την “Absinthe Green” (μπάσο) και εμένα στις φωνές. Αυτά είναι και τα ονόματα που χρησιμοποιούν τα alter ego μας επί σκηνής. Προσδίδεται έτσι ένας λυρισμός και ένας πιό θεατρικός χαρακτήρας σε αυτό που επιχειρούμε να παρουσιάσουμε στον ακροατή - θεατή. Το 2008 κυκλοφόρησε ο πρώτος μας δίσκος, με τον τίτλο “Redemption” ενώ στις 29 Οκτωβρίου 2010 κυκλοφορεί παγκόσμια το καινούργιο μας παιδί με τίτλο “Absolution”.
-Ποιές οι κύριες επιρροές σας, και αν μπορούσες να έβαζες μία ταμπέλα στη μουσική σας, ποιά θα ήταν αυτή;
Οι επιρροές είναι κάτι από το οποίο δύσκολα μπορεί κάποιος να ξεφύγει, να διαφοροποιηθεί και να βρει τη δική του ταυτότητα. Δεν θα πέσω στην παγίδα να ξεστομίσω το τρομακτικά τετριμμένο «οι RandomWalk παίζουν κάτι διαφορετικό και έχουν τη δική τους ταυτότητα», έχουμε όμως την ικανότητα να βάζουμε τις διαφορετικές μουσικές καταβολές του καθενός από μας στο «χωνευτήρι» των RandomWalk και να παράγουμε ένα ομοιογενές έργο τέχνης. Γι’αυτό και πάντα είμαστε το αγκάθι στο μυαλό του ακροατή και του συντάκτη. Ο ένας δεν μπορεί να μας κατατάξει μουσικά στη δισκοθήκη του και ο άλλος να μας τοποθετήσει χωροταξικά ως ένα από τα παρακλάδια στον τεράστιο κορμό του heavy metal. Η πρώτη μου απόπειρα να προσδιορίσω μουσικά τους RandomWalk ήταν ως ένα σχήμα που παίζει “atmospheric metalcore”. Θεώρησα ότι αντανακλούσε ταυτόχρονα τα στοιχεία του μελωδικού death metal, του majestic black metal και του thrashcore που είναι εύκολα ανιχνεύσιμα στη μουσική μας. Ο αμερικανικός τύπος το λάτρεψε όπως και ο γερμανικός που ακολουθεί τις εξελίξεις τόσο στενά. Ο μεσογειακός και ο ελληνικός τύπος, όμως, είχαν ακόμα καταφανέστατα ενοχοποιημένο το όλο φάσμα του metalcore και εκεί ήταν που μπήκε ο “gothic metal” χαρακτηρισμός μεταξύ άλλων. Προσωπικά, πλέον αισθάνομαι πιο όμορφα με τον χαρακτηρισμό “dark metal”.
-Θα θέλαμε να μας πείτε για το νέο σας άλμπουμ. Που έγιναν οι ηχογραφήσεις, ποιός ανέλαβε τη παραγωγή του, και ποιός σχεδίασε το εξώφυλλο;
Ξεκινήσαμε τη σύνθεση του “Absolution” ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του “Redemption”, το 2008, και ολοκληρώσαμε τα πάντα μέχρι τις αρχές του 2009. Ηχογραφήσαμε στο Silicon Factory στην Αθήνα αφήνοντας τα πάντα στα χέρια του Ηλία Φλάμμου ο οποίος εδώ και χρόνια λειτουργεί σαν ένα έκτο μέλος των RandomWalk. Γνωρίζαμε ότι ερχόταν η σειρά μας να αντιμετωπίσουμε την Νέμεση όλων των εγχώριων συγκροτημάτων και κρατήσαμε χαμογελαστοί το album στο συρτάρι μέχρι όλα τα μέλη να αποδεσμευτούν από τις υποχρεώσεις τους στον ελληνικό στρατό. Δεν υπήρχε περίπτωση αλλιώς να μπορέσουμε να προωθήσουμε το album όπως του άξιζε. Αμέσως μετά ο Waldemar Sorychta δέχτηκε πρόθυμα να τελειώσει το εγχείρημα, κάνοντας το mastering στο Flying Pig Studio στη Γερμανία και βάζοντας τη χαριστική πινελιά. Το εξώφυλο και το συνολικό artwork επιμελήθηκε η καλή μας φίλη NePhiLiM από τους Industry Of Nightmares.
-Θα είναι διαφορετικό από το πρώτο σας άλμπουμ το "Redemption";
Θεωρώ το “Absolution” ως τη φυσική συνέχεια του “Redemption”. Σίγουρα έχει πολύ καθαρότερη παραγωγή αλλά μουσικά και θεματικά δεν απέχουν πάρα πολύ. Το “Absolution” είναι κάπως πιο εσωστρεφές και σκοτεινό, με την κλειστοφοβική έννοια, αλλά έτσι κι αλλιώς αποτελεί το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας της οποίας το περιεχόμενο είναι προδιαγεγραμμένο. Είναι ένα second act dramatic crescendo στο οποίο το κακό οφείλει να υπερισχύει. Έτσι δεν γίνεται και στο θέατρο άλλωστε; Δεν είναι τυχαίο το ότι ο δίσκος κλείνει με το “Silence”...
-Ποιά ήταν η ανταπόκριση του κόσμου στο ντεμπούτο σας άλμπουμ;
Δεν θα σου πω ότι ο δίσκος έτυχε κατευθείαν μαζικής αναγνώρισης ούτε ότι η Ρώμη χτίστηκε μέσα σε μία μέρα. Ήμασταν ένα νέο συγκρότημα που κυκλοφόρησε την πρώτη του δουλειά μέσα από μια καινούργια δισκογραφική εταιρεία που τότε επιχειρούσε να δημιουργήσει αξιοπρεπές δίκτυο διανομής. Χάρηκα, ωστόσο, με το γεγονός ότι οι «μυημένοι» στο χώρο του underground δεν άφησαν σε καμία περίπτωση το “Redemption” να περάσει απαρατήρητο. Ευτυχώς το underground δεν υπόκειται στους ανεγκέφαλους νόμους της μουσικής βιομηχανίας. Αναπνέει και λειτουργεί τελείως ανεξάρτητα και αν μια δουλειά είναι καλή, το ίδιο θα λειτουργήσει σαν ένα τεράστιο domino. Βρήκα πολλές φορές τους στίχους μου στο internet, γραμμένους λάθος, επειδή κάποιος επιχείρησε να τους «βγάλει» μόνο με το αυτί, άκουσα διασκευές, remixed versions, bootlegs και drum covers από τα κομμάτια μας, είδα πολλά unofficial video clips φτιαγμένα από fans. Ανακάλυψα ακόμα και κόσμο που πουλούσε πειρατικά το album μας σε μορφή mp3 τη στιγμή που εμείς οι ίδιοι το είχαμε διαθέσει ανοιχτά στα torrents και στο rapidshare. Γενικά φαίνεται ότι πολλοί ήταν αυτοί που τους «άγγιξε» πραγματικά το “Redemption”. Σίγουρα κάναμε πολλές ουσιώδεις φιλίες με άλλα εγχώρια σχήματα κατά την περίοδο που προωθήσαμε συναυλιακά εκείνο το album και πολλά από τα παλαιότερα συγκροτήματα του χώρου μας αντιμετώπισαν με σεβασμό. Οι πωλήσεις του δίσκου πήγαν εξαιρετικά για τα δεδομένα της σκηνής και είμαστε ευγνώμονες γι’αυτό. Όλα αυτά ήταν και η καύσιμη πρώτη ύλη για να συνεχίσουμε.
-Ποιός είναι ο κύριος συνθέτης και στιχουργός του συγκροτήματος και ποιά είναι κυρίως η θεματολογία σας;
Τη συνθετική τριάδα αποτελούν οι “Dorian”, “Jean Baptiste” και “Vortimer” με τον “Dorian” να έχει πάντα ένα προφανές προβάδισμα ως προς το δημιουργικό μέρος και εμένα να έχω πάντα τον τελευταίο λόγο. Συνήθως απομονωνόμαστε για μέρες σε ένα σπίτι στην εξοχή (όσο πιο μακριά τόσο το καλύτερο) και γράφουμε unplugged όλο το υλικό σαν να πρόκειται αποκλειστικά για νεοκλασσική ή ακουστική μουσική. Τύμπανα, ηλεκτρικές κιθάρες και μπάσο προστίθενται αργότερα, όταν επιστρέψουμε στον «πολιτισμό». Το στιχουργικό μέρος το επεξεργάζομαι μόνος μου και η θεματολογία των στίχων αποτελεί το δικό μου προσωπικό παιχνίδι με τον ακροατή. Πολύ σπάνια γίνομαι αυτοαναφορικός. Αντλώ τις βασικές ιδέες από τη λογοτεχνία κυρίως, από μυθιστορήματα και ποιητικά ή θεατρικά έργα. Έπειτα, γίνεται η ταύτιση με κάποιο από τα δρώντα πρόσωπα, το οποίο συχνά δεν είναι καν το πρωταγωνιστικό, και με τελείως πλέον αλλαγμένη την εστίαση γράφονται οι στίχοι. Στοιχεία για την ταυτότητα του πρωτότυπου έργου μπορεί να κρύβονται στον τίτλο του κομματιού ή και πολύ βαθύτερα, σε υπαινιγμούς, μοτίβα αλλά και στη χρήση μετρικών συστημάτων που έχουν εφαρμοστεί κατά καιρούς στην ποίηση. Θεματικοί μου άξονες είναι πάντα η τραγικότητα του δρώντος προσώπου, η απώλεια, η αγωνία, η εκδίκηση και η λύτρωση, είτε αυτή έρχεται με το θάνατο, είτε όχι. Οι στίχοι, μαζί με το γενικότερο θεατρικό image, είναι ίσως και ένας από τους λόγους που πολλοί μας έχουν κατατάξει στο gothic metal αν και η μουσική μας τείνει να ακούγεται στην πραγματικότητα σαν ένα μελωδικό, ατμοσφαιρικό, εναλλακτικό death metal.
-Τί πιστέυεις ότι είναι αυτό που μπορεί να κάνει τους RandomWalk να ξεχωρίσουν από τις υπόλοιπες Ελληνικές μπάντες και να τραβήξουν την προσοχή των ακροατών;
Δεν είμαστε αφελείς. Ξέρουμε καλά τις δυνατότητές μας, και πατάμε γερά στα πόδια μας. Ποτέ δεν κάνουμε τυχαίες ή βεβιασμένες επιλογές. Θέτουμε πάντα ψηλά τον πύχη και εργαζόμαστε σκληρά μόνο και μόνο για να έχουμε τη μαζοχιστική ικανοποίηση να τον βάλουμε ακόμα ψηλότερα μετά. Η καθολική προσοχή των ακροατών ποτέ δεν έρχεται μονομιάς από τον πρώτο ή το δεύτερο δίσκο εκτός κι αν μιλάμε για συγκρότημα – κατασκεύασμα με τις ιδιότητες μιας πολύχρωμης φούσκας. Όλα θα γίνουν στην ώρα τους μετά από επίμονη δουλειά και υπομονή.
-Πώς μπορούμε να προμηθευτούμε τις δουλειές σας;
Κατεβάστε με την πρώτη ευκαιρία τα albums μας πειρατικά από το internet και ακούστε τα. Σίγουρα θα «διαρρεύσει» και το “Absolution” από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του αν όχι και νωρίτερα. Ήδη υπάρχει κόσμος που το μοσχοπουλάει στο e-bay, 15 μέρες πριν από την επίσημη κυκλοφορία του. Είναι τόσο απλό. Αν κάποιος ακούσει τη δουλειά μας και αποφασίσει μετά ότι του άρεσε αυτό που άκουσε και ότι αξίζει τον κόπο να στηρίξει τους RandomWalk έμπρακτα, μπορεί εύκολα να βρει τα albums μας σε όλα τα δισκοπωλεία της χώρας. Η δισκογραφική μας έχει πλέον ένα πολύ καλό σύστημα διανομής σε παγκόσμιο επίπεδο. Αν δεν βρείτε τα albums στα ράφια και ο δισκοπώλης δεν έχει ιδέα για τί πράγμα του μιλάτε, απλά βάλτε τον να παραγγείλει το album που σας ενδιαφέρει από τον διανομέα με τον οποίο συνεργάζεται έτσι κι αλλιώς. Δεν του κοστίζει τίποτα. Αν βαριέται που ζει και απλά αραδιάζει δικαιολογίες, αγοράστε το δίσκο από το online shop της “I for an I Records & Media” για 10 ευρώ.
-Μπορούμε να σας δούμε κάπου live;
Δεν θα έπρεπε να είχε κανένας παράπονο πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Για την προώθηση του “Redemption” είχαμε δώσει σίγουρα πάνω από 25 live. Για το “Absolution” θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το ίδιο σε διπλάσιο βαθμό.
-Πως μπορεί κάποιος να επικοινωνήσει μαζί σας;
Το επίσημο site των RandomWalk είναι: www.randomwalk1.com και το mailbox μας είναι το: [email protected]. Επίσης άνετα μας βρίσκει κανένας είτε μέσω myspace (www.myspace.com/randomwalkband), είτε μέσω facebook.
-Πως βλέπεις την Ελληνική σκηνή γενικότερα; Πιστέυεις ότι υπάρχει πρόοδος σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια;
Η άποψη που κυριαρχεί στο εξωτερικό ως προς την ελληνική σκηνή είναι ότι μιλάμε για ένα εντυπωσιακά υπερπαραγωγικό κλειστό κύκλωμα. Τα μεγάλα booking – promotion agencies διακυρήτουν εν χορώ ότι οι ελληνικές μπάντες είναι «κακομαθημένες». Με το πρώτο συμφωνώ, με το δεύτερο όχι. Το πρόβλημα είναι ότι η νέα γενιά ελληνικών συγκροτημάτων είναι υπερενθουσιώδης και έντεχνα παραπλανημένη. Αναζητά την καταξίωση από τη μια μέρα στην άλλη και όταν αυτή (αναμενόμενα) δεν έρθει, τότε κατασπαράζει τις σάρκες της. Γίνομαι πικρός αλλά πολύ λίγα νέα ελληνικά συγκροτήματα έχουν καθίσει να σκεφτούν τί πραγματικά πρέπει να κάνουν για να πετύχουν αυτό που θέλουν. Και εννοείται ότι δεν μιλάω για συνθετική ικανότητα, εκτελεστική δεξιότητα και όλα αυτά. Αυτά η ελληνική σκηνή τα διαθέτει σε πολύ καλό βαθμό. Μιλάω για υπαρκτές, καθημερινές θυσίες και χοντρές αποφάσεις ζωής. Αυτά δηλαδή που έκαναν γενναία οι ελληνικές μπάντες που όντως ξεχώρισαν κάποτε και είναι ακόμη οι ίδιες μετά από 15-20 χρόνια.
-Ποιές οι αγαπημένες σου μπάντες τόσο από Ελλάδα, όσο και από το εξωτερικό;
Από την ανερχόμενη γενιά της εγχώριας σκηνής βγάζω το καπέλο στους Transcending Bizarre?, στους Nyne, στους Karma Violens, στους Vermingod, καθώς και σε όλες τις μπάντες που ανήκουν στο roster της “I for an I Records & Media”: τους Decemberance, τους Savaoth, τους The Eternal Suffering και τους The Source. Από ξένα συγκροτήματα αυτή τη στιγμή ακούω August Burns Red, Samael, The Devil Wears Prada και The Haunted.
-Κλείνοντας, τί θα θέλατε να προσθέσετε για τους RandomWalk, και για τους αναγνώστες του site μας;
Κατεβάστε τους δίσκους μας και ακούστε τους δωρεάν και χωρίς τύψεις. Η μουσική βιομηχανία όπως την ξέραμε είναι νεκρή. Rock Overdose rules!
-Ευχαριστούμε, καλή συνέχεια!
Comments
