Οι Judas Priest είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες εκεί έξω. Μια από τις πρώτες μπάντες που με έβαλαν στον χώρο του metal, μια από τις πρώτες μπάντες που είχα την τύχη να δω ζωντανά το 2011 στην Θεσσαλονίκη και φυσικά, μια από τις λίγες μπάντες που θαυμάζω και σέβομαι όσο καμία άλλη. Είναι θρύλοι, όπως και να το κάνουμε. Λίγο πριν την "Epitaph" tour το 2011, οι Priest είχαν ανακοινώσει πως θα είναι η τελευταία τους μεγάλη περιοδεία. Έτσι, προσέλαβαν τον Richie Faulkner και ξεκίνησαν το tour.
Επτά χρόνια μετά, οι Judas Priest είναι ακόμη εδώ, παρουσιάζοντας το νέο τους άλμπουμ, το δεύτερο με τον Richie Faulkner. Το άλμπουμ ονομάζεται "Firepower" και σας το λέω, είναι εξαιρετικό. Ένα άλμπουμ που θα μπορούσε να γίνει κλασικό σε μερικά χρόνια. Με κομμάτια όπως τα "Necromancer" και "Evil Never Dies", φαίνεται πως η μπάντα είναι πολύ δυνατή, δεμένη και ακούγεται σαν μια φρέσκια heavy metal μπάντα με μια σπουδαία εμπειρία στις πλάτες της.
Με αφορμή αυτό το άλμπουμ και την επερχόμενη στάτη τους στην χώρα μας, ο Richie Faulkner, κιθαρίστας των Judas Priest, έδωσε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Rock Overdose και στον (γράφοντα) Κωνσταντίνο Σωτηρέλη σχετικά με το νέο άλμπουμ της μπάντας, τον Andy Sneap και τον Tom Allom, τους bandmates του, το heavy metal και πολλά ακόμη. Απολαύστε τον!
Rock Overdose: Kαλησπέρα Richie! Πώς είσαι;
Richie: Καλησπέρα, φίλε μου!
Rock Overdose: Είναι μεγάλη μου τιμή να παίρνω συνέντευξη από εσένα. Σ΄ ευχαριστώ πολύ!
Richie: Η ευχαρίστηση είναι δική μου!
Rock Overdose: Μπορείς να μου πεις για το τι γίνεται στο συγκρότημα αυτή την περίοδο; Σε τι φάση βρίσκεστε;
Richie: Αυτές τις μέρες κάνω ένα μικρό διάλειμμα πριν από τις πρόβες, οι οποίες θα ξεκινήσουν το Φεβρουάριο, οπότε είναι η τελευταία μου ευκαιρία να βρω λίγο χρόνο για χαλάρωση. Οπότε χαλαρώνω, αράζω, παίζω λίγο κιθάρα… Ξέρεις, η ηρεμία πριν απ΄ την καταιγίδα. Ανυπομονώ να ξεκινήσουμε τις πρόβες, να δουλέψουμε πάνω στο setlist και να στήσουμε όλοι μαζί την περιοδεία. Όμως, ξαναλέω, αυτή είναι η ηρεμία πριν απ΄την καταιγίδα κι έτσι για την επόμενη εβδομάδα χαλαρώνω.
Rock Overdose: Το νέο άλμπουμ κυκλοφορεί στις 9 Μαρτίου. Πώς νιώθεις γι΄ αυτό;
Richie: Είμαι πολύ ενθουσιασμένος, όπως, νομίζω, όλοι στο συγκρότημα. Σ΄ αυτό το δίσκο έχουμε βάλει πολλή δουλειά, πολλή ενέργεια, πολύ πάθος και είναι τρομερό ότι έχουμε κυκλοφορήσει ένα κομμάτι μόνο μες στο μήνα και εσείς, οι δημοσιογράφοι, ακούτε ήδη το δίσκο. Έχουμε feedback από διάφορους ανθρώπους και φαίνεται να είναι εξαιρετικά θετικό, κάτι το οποίο μας κάνει να περιμένουμε με μεγάλη προσμονή να ακούσει ο κόσμος και τον υπόλοιπο δίσκο. Ξέρεις, να το βάλει να παίξει στο αμάξι του ή όπως θέλει να τον ακούσει ο καθένας. Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι καθώς πλησιάζουμε στην κυκλοφορία του δίσκου. Όλοι μπορούν να ακούσουν τα κομμάτια, τον ίδιο το δίσκο και μετά έρχεται η περιοδεία. Είναι μία πάρα πολύ καλή περίοδος για τους Judas Priest.
Rock Overdose: Χθες, η δισκογραφική σας μου έστειλε το άλμπουμ για ακρόαση και πρέπει να ομολογήσω πως είναι ένα πολύ δυναμικό άλμπουμ με κάποιες πολύ δυνατές συνθέσεις. Για να πω την αλήθεια, για εμένα είναι ένας απ΄ τους καλύτερους δίσκους των Judas Priest. Τι έχεις να πεις γι΄ αυτό;
Richie: Σ΄ ευχαριστώ πολύ, φίλε! Το εκτιμώ πολύ! Είναι δύσκολο όμως να πεις κάτι όταν βρίσκεσαι μέσα σε αυτό, καταλαβαίνεις. Γράψαμε και ηχογραφήσαμε τα κομμάτια… Βιώναμε την όλη κατάσταση για αρκετό καιρό τώρα κι όπως αντιλαμβάνεσαι είναι δύσκολο να είσαι αντικειμενικός. Προφανώς, υπήρξε εξέλιξη από το “Redeemer” (2014), όλοι συμφώνησαν σε αυτό και πιστεύω πως αυτό είναι ακόμη καλύτερο απ΄ το προηγούμενο άλμπουμ μας.
Rock Overdose: Σίγουρα!
Richie: Εάν δεν ήταν ένας καλύτερος δίσκος, δεν υπήρχε λόγος να το βγάλουμε, καταλαβαίνεις. Θέλαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο, κάτι διαφορετικό, κάτι που να είναι κλασσικοί Judas Priest αλλά και ταυτόχρονα να συμβαδίζουν με τους Judas Priest του 2018 και νομίζω πως το καταφέραμε. Αγαπάμε πολύ τα κομμάτια. Αυτό το άλμπουμ έχει μία πολύ δυναμική ενέργεια κι ένα έντονο vibe.
Το ηχογραφήσαμε με διαφορετικό τρόπο, με περισσότερη συνοχή, όλοι μαζί. Κάναμε πρόβα τα τραγούδια και ήταν πολύ ωραία η εμπειρία να ηχογραφούμε και να γράφουμε. Και αυτό νομίζω περνάει στον ακροατή. Όταν ακούς το δίσκο, μπορείς να το καταλάβεις αυτό στον ήχο. Άρα ναι! Είναι ένας πάρα πολύ καλός δίσκος, είμαστε όλοι πολύ περήφανοι γι΄ αυτόν και ελπίζω οι fans να τον αγαπήσουν!
Rock Overdose: Αυτός είναι ο δεύτερος δίσκος στον οποίο συμμετέχεις. Χρησιμοποίησες κάποια διαφορετική προσέγγιση όσον αφορά το γράψιμο και την ηχογράφηση των κομματιών σε σχέση με το “Redeemer”;
Richie: Όλοι μας! Για μένα προσωπικά είχε να κάνει με αποφάσεις σχετικά με τη σύλληψη και την ηχογράφηση διάφορων ιδεών. Θέλω να πω, ο τρόπος που προσέγγισα το κιθαριστικό κομμάτι ήταν ελάχιστα διαφορετικός όμως σε ό,τι αφορά τα κομμάτια και την ηχογράφησή τους, σίγουρα! Για το “Redeemer”, παραγωγοί ήταν ο Glenn Tipton και ο Mike Exeter. Για αυτόν το δίσκο σκεφτήκαμε «Τι μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά; Πώς μπορούμε να το διαφοροποιήσουμε από το “Redeemer”; Η ομάδα της παραγωγής είχε την ίδια σκέψη κι έτσι πήραμε τον Mike Exeter ως τεχνικό και φέραμε τον Tom Allom και τον Andy Sneap ως παραγωγούς. Οπότε αυτή τη φορά ήταν δύο παραγωγοί, ένας από την κλασσική περίοδο της καριέρας των Judas Priest κι ένας πιο σύγχρονος παραγωγός.
Rock Overdose: Δύο σπουδαίοι παραγωγοί!
Richie: Είναι πράγματι, πρόκειται για ένα πολύ καλό «πάντρεμα». Και ξέρεις κάτι; Τα πράγματα θα μπορούσαν να παν πάρα πολύ στραβά. Θα μπορούσαν να υπάρχουν εγωισμοί, θα μπορούσε να μπαίνει ο ένας στα χωράφια του άλλου και δεν ξέραμε αν θα είχε αποτέλεσμα όλο αυτό. Όμως λειτούργησαν όλα αρμονικά. O Tom, ως πιο κλασσικός παραγωγός, διαχειριζόταν τα πράγματα με έναν τρόπο που συμπλήρωνε τη διαφορετική προσέγγιση του Andy Sneap. Δουλέψαν φανταστικά μαζί. Και ήταν ανένδοτοι στο ότι θα μπαίναμε όλοι μαζί στο ίδιο δωμάτιο με τα κομμάτια που έχουμε. Τα δουλέψαμε, τα προβάραμε και νιώσαμε τι ήταν αυτό που χρειαζόταν.
Το να σπρώχνεις τα όρια στη μουσική συμβαίνει με τρόπο φυσικό. Αυτό που νιώθεις όταν παίζεις μουσική με άλλους ανθρώπους είναι η αίσθηση που θέλουν να ξαναζωντανέψουν. Δε νομίζω πως οι Priest το έκαναν αυτό μετά το “Painkiller”, όπως έχει πει και ο Scott Travis. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που το έκαναν. Νομίζω πως αυτό επηρεάζει πολύ την αίσθηση των τραγουδιών, το vibe, την ενέργεια του τελικού αποτελέσματος. Ήταν λοιπόν δυο τρία πράγματα που κάναμε διαφορετικά, τα οποία επηρέασαν το τελικό αποτέλεσμα.
Rock Overdose: Κατά τη γνώμη μου, το συγκρότημα ακούγεται πιο φρέσκο σ΄ αυτόν το δίσκο. Εντοπίζεις διαφορές στη σύνθεση και τη μουσική σε σχέση με το “Firepower” και το “Redeemer”;
Richie: Νομίζω πως υπάρχουν πολλές διαφορές. Είναι η σύνθεση, ο ήχος, η φυσική εξέλιξη των μουσικών και των συγκροτημάτων μαζί. Είναι πολλά πράγματα. Είναι η ορμή που έχεις να δημιουργήσεις κάτι διαφορετικό, κάτι διαφορετικό που είναι προέκταση των «συνηθισμένων» του συγκροτήματος. Δεν έχει νόημα να αναπαράγεις τον τελευταίο δίσκο του γκρουπ ή μία συγκεκριμένη περίοδο από την καριέρα του. Ο στόχος είναι να σπρώξουμε τα όριά μας, να κάνουμε κάτι διαφορετικό, να κάνουμε κάτι βλέποντας μπροστά, που είναι φρέσκο, καινούριο…
Φυσικά και υπάρχουν αναφορές στους Priest που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε. Γιατί είναι Judas Priest. Αγαπάμε αυτά τα στοιχεία που τους θυμίζουν, τον ήχο και αυτά τα μικρά πράγματα που συναντάμε και τα κατέχουν μόνο εκείνοι. Όμως συνεχώς εξελισσόμαστε σαν στιχουργοί, σα μουσικοί, σα συνθέτες και πάντα προσπαθούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο. Είμαστε διαφορετικοί από πριν και νομίζω αυτός ο δίσκος είναι ένα καλό παράδειγμα.
Rock Overdose: Μπορώ επίσης να πω πως μου φαίνεται ότι το συγκρότημα έκανε μια αναδρομή στο παρελθόν για να συνδυάσει μερικά από τα καλύτερα στοιχεία με τη νέα μουσική. Κάνω λάθος;
Richie: Όπως ξαναείπα, αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει συνειδητά. Δε θελήσαμε να γυρίσουμε πίσω το χρόνο αλλά νομίζω πως είναι φυσικό χαρακτηριστικό του συγκροτήματος. Ακόμα κι αν θέλουμε να κοιτάξουμε μπροστά και να έχουμε έναν ήχο που συμβαδίζει και είναι σχετικός με τους Judas Priest του 2018, φυσικά και θα υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία στη μουσική του γκρουπ που θα είναι σαν να έχουν βγει απ΄ το “Defenders Of The Faith” (1984). Και μπορεί και όντως να είναι έτσι. Κι εγώ fan είμαι, όλοι αγαπάμε τους Priest, όλοι μεγαλώσαμε με Priest.
Rock Overdose: Φυσικά!
Richie: Άλλωστε ταυτίζουμε κομμάτια της ζωής μας δίσκους των Priest κι έτσι αυτή η αίσθηση παραμένει. Αλλά σίγουρα δεν είναι κάτι που γίνεται συνειδητά, να πούμε π. χ. «Θα φτιάξουμε κάτι απ΄ το 1986». Κάνουμε αυτό που κάνουμε, πηγαίνουμε μπροστά και από κει και πέρα είναι στο χέρι του ακροατή να κάνει τη σύνδεση. Πάντα αυτό κάνουμε, τουλάχιστον εγώ. Ακούω το “Painkiller” (1990) και εντοπίζω στοιχεία απ΄ το “Rapid Fire”. Διαφορετικά κομμάτια μέσα στα χρόνια. Μπορείς να ακούσεις τις αναφορές στο παρελθόν σε όλη την καριέρα τους και αυτό συμβαίνει και σε αυτή την περίπτωση. Ξαναλέω όμως πως σίγουρα δεν είναι κάτι που κάνουμε συνειδητά.
Rock Overdose: Πώς προέκυψε η σύνθεση της καινούριας μουσικής και ποια ήταν η συνεισφορά σου στο “Firepower”; Φαντάζομαι πως είχες περισσότερα κομμάτια να γράψεις σε σχέση με προηγούμενα άλμπουμ, επειδή είσαι περισσότερα χρόνια στο συγκρότημα.
Richie: Είχα πράγματι πολλές ιδέες. Πολλά riffs, πολλές μελωδίες, πολλά κομμάτια τα οποία τα είχα αναπτύξει αρκετά. Δεν ήταν απαραίτητα riffs ή ιδέες για σόλο. Πολλά απ΄ αυτά, όπως σου είπα ήταν ανεπτυγμένα κομμάτια, που μπορεί να είχαν εισαγωγή, μία στροφή και ρεφρέν, οπότε υπήρχε περισσότερη δομή.
Rock Overdose: Μάλιστα.
Richie: Πάντα γράφω. Γράφω ιδέες, μελωδίες. Και τώρα γράφω. Όταν είμαι στο σπίτι γράφω ιδέες και τις αφήνω να εξελιχθούν. Μπορεί να εμφανιστούν σε κάποιον δίσκο των Judas Priest στο μέλλον. Έτσι λειτουργεί για μένα και μ΄ αυτόν τον τρόπο μπαίνοντας στις ηχογραφήσεις, έχω απ΄ το ξεκίνημα πάρα πολύ υλικό και ιδέες. Στο συγκρότημα μου δόθηκε η ευκαιρία και η δυνατότητα να ρίξω ιδέες στο τραπέζι και να είμαι κι εγώ μέρος της ομάδας και μόνο να τους ευχαριστήσω μπορώ γι΄ αυτό. Αυτό με τη σειρά του, με εμπνέει να δημιουργήσω ακόμη περισσότερα πράγματα κι είναι ωραίο λοιπόν να είσαι κομμάτι αυτού του κύκλου.
Rock Overdose: Εφόσον έχεις τόσες ιδέες, είναι καθόλου στα σχέδια σου να ηχογραφήσεις ένα σόλο δίσκο στο μέλλον;
Richie: Ενδιαφέρουσα η ερώτησή σου. Μου το ρωτάν συχνά όμως αυτό για μένα είναι κάτι που θα συμβεί στο μέλλον. Δεν επικεντρώνομαι τώρα σε κάτι τέτοιο. Από τότε που μπήκα στο συγκρότημα θεωρούμαι μέλος, όχι απλά μια συμμετοχή.
Rock Overdose: Νομίζω πως αυτός είναι ο λόγος που το line-up είναι τόσο δυναμικό, κάτι το οποίο βγαίνει και πάνω στη σκηνή.
Richie: Νομίζω πως όταν είσαι σ΄ ένα συγκρότημα και έχεις το σεβασμό αυτών των ανθρώπων, τους το ανταποδίδεις χίλιες φορές. Έτσι, όλη μου η προσοχή είναι στους Judas Priest. Μου δώσαν την ευκαιρία και μου δείξαν το σεβασμό, κάνοντάς με μέλος και αυτό τους το επιστρέφω συνεχώς. Οπότε δεν υπάρχουν σκέψεις για σόλο καριέρα. Προφανώς και μπορεί να συμβεί στο μέλλον όμως τώρα για μένα υπάρχει μόνο το “Firepower”, οι Judas Priest και η μουσική τους. Είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω κι έχεις απόλυτο δίκιο.
Το γεγονός ότι μου δώσαν την ευκαιρία και με κάναν κανονικό μέλος φαίνεται νομίζω και στα λάιβ και στο στούντιο, ακριβώς γιατί είμαι 100% στο συγκρότημα και όχι μια περιστασιακή προσθήκη. Και έχεις δίκιο γιατί ένας fan όταν το διακρίνει αυτό, το βλέπει διαφορετικά. Σε βλέπει σαν κομμάτι του γκρουπ και γι΄ αυτό το line-up, όπως είπες, έδεσε τόσο όμορφα. Είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο μάθημα που μαθαίνεις απ΄ τους «δασκάλους» και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ευχαριστήσω τόσο αυτούς αλλά και τους fans για το πόσο υποστηρικτικοί είναι.
Rock Overdose: Πώς νιώθεις που παίζεις μουσική ΓΙΑ αλλά και ΜΕ τους Judas Priest; Παίζοντας με αυτούς τους θρύλους, είσαι κι εσύ κομμάτι της μουσικής ιστορίας. Σ ε αγχώνει καθόλου αυτό;
Richie: Πιστεύω πως αυτό θα γινόταν αν συνέβαιναν όλα πολύ γρήγορα. Αν κάνεις μια αναδρομή στην πορεία μου με το συγκρότημα θα δεις ότι ξεκινήσαμε με μια παγκόσμια περιοδεία, στην οποία χτίστηκαν οι σχέσεις μας, κερδίθηκε εμπιστοσύνη… Έρχεσαι κοντά με τα άτομα κι έτσι μετά όταν θα μπεις στο στούντιο να γράψεις κομμάτια νιώθεις την άνεση ότι οι απόψεις και οι ιδέες σου θα ακουστούν. Οπότε νομίζω πως ήταν φυσική εξέλιξη κι ένα αίσθημα άνεσης όταν έδινα τις μουσικές μου ιδέες κι αυτά προκύψαν από την Epitaph tour (2011-2012).
Μετά βγάλαμε το “Redeemer”και την περιοδεία Redeemer Of Souls (2014-2015), τα οποία αναπτύξαν τη σχέση μας. Ήρθαμε κοντά σαν αδέρφια, σαν άτομα αλλά και σαν μουσικοί. Έτσι, όταν ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε για το άλμπουμ, ήταν μια προέκταση αυτής της συναδελφικότητας, της οικογένειας, της εμπιστοσύνης και της εκτίμησης για τη γνώμη όλων, οπότε δεν ήταν καθόλου άβολα. Όμως θα ήταν, αν όλα συνέβαιναν βιαστικά.
Rock Overdose: Μάλιστα. Νομίζω πως η πρώτη περιοδεία που συμμετείχες όταν μπήκες στο συγκρότημα ήταν η Epitaph tour, σωστά;
Richie: Ναι, σωστά!
Rock Overdose: Πολλοί από τους fans, μαζί κι εγώ, πιστέψαμε ότι ίσως αυτή είναι η τελευταία περιοδεία του συγκροτήματος, κάτι το οποίο ευτυχώς δε συνέβη. Υπήρξαν καθόλου συζητήσεις…
Richie: Κι εγώ έτσι νόμιζα όταν μπήκα στο γκρουπ. Δεν είχα αυταπάτες, το ήξερα. Μου είπαν «Αυτή είναι η τελευταία περιοδεία», οπότε πίστεψα το ίδιο με σένα. Νομίζω πως ο λόγος που το κάνουν αυτό εδώ και σαράντα χρόνια είναι και ο λόγος που τους κάνει να συνεχίζουν. Όταν πεις «Αυτή είναι η τελευταία περιοδεία», την ξεκινάς και εμπνέεσαι. Ξεσηκώνεσαι απ΄ τους οπαδούς σε όλο τον κόσμο, παίζεις αξέχαστα κομμάτια μπροστά σε τόσο κόσμο και αυτό μόνο να σε εμπνεύσει μπορεί. Μετά κάνεις έναν άλλο δίσκο και αυτό σε κάνει να θες να παίξεις τα καινούρια κομμάτια σε όλο τον κόσμο. Βγαίνεις στο δρόμο και αυτό αποτελεί ξανά έμπνευση, άρα καταλαβαίνεις πώς βγάζουν τους δίσκους τους. Και ξέρεις τι; Ακόμα συνεχίζουν και βγάζουν φοβερή μουσική και περνάν ωραία.
Rock Overdose: Επίσης, ίσως είσαι και ο λόγος που αποφάσισαν να συνεχίσουν. Επειδή το line-up ήταν ξανά δυνατό. Και ίσως πρέπει να σε ευχαριστήσουμε γι΄ αυτό. Έτσι πιστεύω εγώ.
Richie: Σ΄ ευχαριστώ, φίλε! Εκτιμώ πολύ αυτό που λες! Πιστεύω όμως πως όλοι είμαστε υπεύθυνοι για το γεγονός ότι συνεχίζουμε. Έχουμε πολύ πάθος και ενέργεια στο συγκρότημα. Είμαι κι εγώ μέρος αυτού, εξίσου υπεύθυνος γι΄ αυτό.
Rock Overdose: Κατά τη γνώμη μου, το καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ είναι το “Necromancer” επειδή είναι και το πιο σκοτεινό. Έχεις κάποια δικά σου αγαπημένα και αν ναι, γιατί;
Richie: Είναι πάντα ωραίο όταν δημοσιογράφοι, όπως κι εσύ, ακούνε το δίσκο γιατί πάντα έχουν διαφορετική άποψη σχετικά με το αγαπημένο τους κομμάτι. Το “Necromancer” πράγματι είναι ένα τραγούδι σκοτεινό, απλό, ένα heavy κομμάτι. Προσωπικά, το αγαπημένο μου είναι το “Evil Never Dies”. Μου αρέσει ο τρόπος που πάει. Ξεκινάει mid-tempo,αρκετά δυνατό και στο τέλος έχει ένα πολύ έντονο crescendo. Απλά κάθεσαι αναπαυτικά, το ακούς και το κλείσιμό του είναι τόσο έντονο. Καταλήγει σε αυτό το κλείσιμο με κάποια διαφορετικά στοιχεία, που είναι πολύ ξεχωριστά.
Rock Overdose: Στιχουργικά, προς ποια κατεύθυνση κινηθήκατε αυτή τη φορά;
Richie: Καλή ερώτηση! Όπως πάντα, νομίζω χρησιμοποιήσαμε δυνατό στιχουργικό περιεχόμενο. Πιστεύω πως είναι απ΄ τα πιο δυνατά άλμπουμ μας στιχουργικά, λόγω της ενέργειας που έχει. Είναι πάντα συναρπαστικό να υπάρχει ένα μίγμα πραγματικότητας και φαντασίας. Είναι το “Breaking The Law” που μιλάει για κοινωνικά προβλήματα. Δε νομίζω πως αυτός ο δίσκος διαφέρει πολύ, με την έννοια ότι έχει και αυτός πολύ δυνατά μηνύματα. Το “Rising From Ruins” έχει αυτό το στυλ των Judas Priest, του να υπερασπίζεσαι αυτά που πιστεύεις, οπότε είναι κι αυτό ένα πολύ δυνατό στιχουργικά άλμπουμ, μ΄ έναν πιο αφηρημένο τρόπο. Ο Rob [Halford] είναι τρομερός τραγουδιστής. Συνδέει συναισθήματα με λέξεις με έναν τρόπο μοναδικό και είναι συναρπαστικό να τον παρακολουθείς και να μαθαίνεις απ΄ αυτόν.
Rock Overdose: Μάλιστα. Όπως είπες και πιο πριν, αυτή τη φορά είχες την ευκαιρία να συνεργαστείς με δύο σπουδαίους παραγωγούς, τον Tom Allom και τον Andy Sneap. Ο Tom Allom γνωρίζει τον ήχο των παλιών Judas Priest, κάτι το οποίο ακούμε μες στον καινούριο δίσκο κι απ΄ την άλλη ο Andy Sneap φέρνει κάτι καινούριο και φρέσκο. Ο Halford σε συνέντευξή του για το νέο δίσκο είπε πως ακούγεται σα μια «νέα, φρέσκια μέταλ μπάντα». Ποια είναι η γνώμη σου γι΄ αυτό; Πιστεύεις πως ο Andy Sneap παίζει τόσο σημαντικό ρόλο σε αυτή την αναγέννηση του συγκροτήματος, αν θέλεις;
Richie: Ναι, νομίζω πως δε μπορεί να υποβαθμιστεί η συμμετοχή κανενός και η σημαντικότητα όσων δουλέψαν. Ο Tom, ο Andy, ο Mike Exeter, τα μέλη των Priest. Ο Tom δουλεύει χρόνια με το συγκρότημα, ενώ ο Andy είναι ένας πιο μοντέρνος παραγωγός. Παρόλα αυτά, ο Tom έχει δουλέψει με το γκρουπ μέχρι και το live Blu-Ray, “Battle Cry” (2016), καθώς επίσης και στο “Epitaph” (2013). Έχει παρουσία ετών και δεν είναι απλά γνώστης των κλασσικών χρόνων του συγκροτήματος. Δούλεψε μαζι τους και έχει μία δική του επιρροή στο πώς ακούγονται οι Priest σήμερα.
Από την άλλη ο Andy είναι γνωστός για τις παραγωγές του που ξεπερνούν το φάσμα της μέταλ και νομίζω πως αυτό, σε συνδυασμό με τον κλασσικό χαρακτήρα των Priest που γνωρίζει πολύ καλά ο Tom, είναι που έφεραν αυτό το αποτέλεσμα. Άλλωστε ο τελευταίος έχει χαρακτήρα και αισθητική Judas Priest μετά από 40+ χρόνια. Με αυτό το beat και αυτή την παραγωγή, προέκυψαν οι Judas Priest του 2018 με αυτές τις πολύ ιδιαίτερες πινελιές. Με τον Tom Allom στην παραγωγή, ήταν η τέλεια συνεργασία.
Rock Overdose: Αυτό το καλοκαίρι έρχεστε στην Ελλάδα για την προώθηση του νέου σας άλμπουμ. Πώς νιώθεις και ποιες είναι οι αναμνήσεις σου από προηγούμενες επισκέψεις στη χώρα μας;
Richie: Θυμάμαι πως πάντα τα shows στην Ελλάδα είναι εκτός συναγωνισμού! Το κοινό είναι πολύ παθιασμένο, τρελαίνεται! Σε κάθε χώρα ο κόσμος εκφράζεται διαφορετικά και στη χώρα σας φαίνεται να σας αρέσει πολύ να παρτάρετε όταν πρόκειται να δείξετε σ΄ ένα συγκρότημα την αγάπη σας. Περνάμε πολύ καλά κι έτσι όποτε ερχόμαστε στην Ελλάδα, είναι πάντα μια πολύ ωραία εμπειρία. Η Ελλάδα είναι μία απ΄ τις χώρες που πάω και για διακοπές, ο κόσμος είναι όμορφος, η ίδια η χώρα είναι όμορφη. Αγαπάτε πολύ τους Priest και το ίδιο κι εμείς, έτσι υπάρχει πάντα μία φοβερή ατμόσφαιρα.
Rock Overdose: Κι εμείς αγαπάμε πάρα πολύ τους Judas Priest! Τι να περιμένουμε από το show και απ΄ το setlist;
Richie: Αυτό είναι μυστικό, ακόμα το στήνουμε. Όσον αφορά το setlist, ξέρετε τι να περιμένετε. Θα περιέχει καινούρια κομμάτια που ίσως στο μέλλον γίνουν κλασικά. Έχουμε μερικά νέα τραγούδια που ανυπομονώ πολύ να παίξουμε. Ξέρεις, για να γίνουν κλασσικά στη συνέχεια, πρέπει πρώτα να τα παίξεις. Είναι μερικά που σίγουρα μπορούν να γίνουν, όπως το “Firepower” και το “Lightning Strike”. Φυσικά, θα υπάρξουν και τα all time classics, όπως το “Breaking The Law”. Ανυπομονούμε να παίξουμε ένα δυνατό σετ και να ξεσηκώσουμε τους fans, να τους θυμίσουμε κάτι απ΄ τα παλιά, να τους δείξουμε τα καινούρια, να τους δώσουμε κάτι απρόβλεπτο και γενικά να περάσουμε μία όμορφη βραδιά! Ανυπομονούμε να βγούμε στην περιοδεία!
Rock Overdose: Τέλεια! Το ίδιο κι εμείς! Όπως όλοι ξέρουμε, πολλοί απ΄ τους θρύλους της μέταλ δεν είναι μαζί μας πια, ενώ τεράστια συγκροτήματα όπως οι Black Sabbath βάζουν τέλος στην καριέρα τους. Πιστεύεις ότι η μέταλ μουσική αργοπεθαίνει ή θεωρείς ότι νέα συγκροτήματα μπορούν να γίνουν μεγάλα, όπως οι Black Sabbath, οι Judas Priest και οι Motörhead;
Richie: Πολύ καλή η ερώτησή σου. Νομίζω όλους μας απασχολεί αυτό. «Ποιοι θα είναι οι επόμενοι Priest; Ποιοι θα είναι οι επόμενοι…;». Αυτή η μουσική δεν έχει πια μέλλον αλλά κανείς δεν ξέρει. Νομίζω ότι ένα απ΄ τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που έχω παρατηρήσει σήμερα, είναι πως τα νέα παιδιά κάνουν μουσική αλλά όχι για τα χρήματα- γιατί χρήματα δε βγαίνουν πια απ΄ τη μουσική. Το κάνουν γιατί αγαπάν τη μουσική και αυτό είναι ένα πολύ όμορφο πράγμα. Είναι υπέροχο να βλέπεις νέα παιδιά να δημιουργούν συγκροτήματα, αγόρια και κορίτσια που δεν τα ενδιαφέρουν τα λεφτά και δεν είναι κομμάτι αυτής της βιομηχανίας. Φτιάχνουν μουσική που τους αρέσει και αυτό είναι πολύ όμορφο.
Δεν ξέρω ποιοι θα είναι οι επόμενοι Priest, ή οι επομενοι Maiden ή Sabbath, ξέρω όμως πως φτιάχνεται μουσική για τους σωστούς λόγους. Ελπίζω να συνεχιστεί αυτό και η μέταλ δε θα πεθάνει ποτέ, θα συνεχίσει να είναι εκεί! Το “Firepower” θα συνεχίσει να υπάρχει για πολύ καιρό, αφού φύγουμε εμείς. Ίσως να είναι όπως οι ζωγραφιές που άφησαν πίσω τους οι άνθρωποι των σπηλαίων, κατά μία έννοια, το αρχείο θα υπάρχει και δε θα πεθάνει ποτέ. Απ΄ τη στιγμή που φτιάχνεται μουσική από ανθρώπους που την αγαπούν, πιστεύω πως θα υπάρξει ένα καλό μέλλον κι έτσι με ενθουσιάζει να δω πώς θα εξελιχθεί η μέταλ.
Rock Overdose: Είχατε ποτέ σκέψεις ή συζητήσεις σχετικά με το τέλος των Judas Priest; Έχει συζητηθεί ποτέ κάτι τέτοιο;
Richie: Νομίζω πως συζητούσαν κάτι τέτοιο πριν μπω στο γκρουπ [γέλια]. Από τότε δεν έχει συζητηθεί. Όπως σου είπα και πριν, υπάρχει ένας κύκλος που συμβαίνει σαν παράπλευρη συνέπεια του ότι βγαίνουμε σε περιοδεία. Εμπνεόμαστε να γράφουμε μουσική, γράφουμε μουσική, αυτό μας δίνει ώθηση να βγούμε σε περιοδεία…Είμαστε πολύ παθιασμένοι με αυτό. Νομίζω πως ο μόνος τρόπος να σταματήσουμε αυτό που κάνουμε είναι να μη μπορεί πια κάποιος να το κάνει (λόγω υγειάς π.χ.). Απ΄ τη στιγμή που μπορούμε, θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Δεν τίθεται θέμα για «σύνταξη», οπότε ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΟΙ JUDAS PRIEST!
Rock Overdose: Φυσικά! Ας ελπίσουμε πως θα τους έχουμε για πολλά χρόνια ακόμα.
Richie: Θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε!
Rock Overdose: Φανταστικά! Σε ευχαριστώ πολύ για αυτή τη συνέντευξη, ήταν μεγάλη μου τιμή. Είναι για μένα ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα! Ελπίζω να πέρασες εξίσου καλά με εμένα κατά τη διάρκεια των ερωτήσεων. Για το κλείσιμο, θα σε παρακαλούσα να στείλεις ένα μήνυμα στο ελληνικό κοινό.
Richie: Όπως ανέφερα και πριν, αγαπάμε την Ελλάδα, μας αρέσει να παίζουμε για το ελληνικό κοινό μας και ανυπομονούμε να φέρουμε το “Firepower” στη χώρα σας το 2018. Θα σας δούμε σύντομα and keep the faith!
Rock Overdose: Τέλεια! Σ΄ ευχαριστώ πολύ! Τα λέμε το καλοκαίρι!
Richie: Σ΄ ευχαριστώ εγώ, φίλε μου. Θα τα πούμε σύντομα!
Για το Rock Overdose,
Συνέντευξη: Κωνσταντίνος Σωτηρέλης
Απομαγνητοφώνηση: Στέργιος Γκουτσίδης
Μετάφραση: Αλεξάνδρα Τσαουσίδου
Comments
