Το πιο πετυχημένο ελληνικό συγκρότημα στο είδος του και ένα από τα ελάχιστα που μας έχουν κάνει τόσο υπερήφανους στο εξωτερικό, οι Rotting Christ, κυκλοφορούν σαν σήμερα, 13 χρόνια νωρίτερα, το Sanctus Diavolos, τίτλο έξυπνο δεδομένης της αντιφατικής σημασίας του (Άγιος Διάβολος).
Η μπάντα μένει πιστή στη παράδοση που η ίδια έχει δημιουργήσει, να προσφέρει πάντα αξιόλογες, ποιοτικές δουλειές. Κάνει αυτό που γουστάρει να κάνει, ατμοσφαιρική, σκοτεινή black metal, μόνο που αυτή την φορά εμπλουτίζεται και με νέα στοιχεία. Στον ξεχωριστό γλυκό και ωμό ταυτόχρονα ήχο τους, έρχονται να ενσωματωθούν ορχηστρικά μέρη και γυναικεία οπερατικά φωνητικά, κατορθώνοντας να ενώσουν αρμονικά δύο εντελώς αντίθετους κόσμους, όπως είναι αυτός της black metal και αυτός της κλασσικής μουσικής.
Τα κομμάτια είναι ένα κι ένα, σε μέτριας ταχύτητας τέμπο, με την παραγωγή του Σάκη και τη μίξη του Fredrik Nordstrom, να συνδυάζονται με εκρηκτικό τρόπο, οδηγώντας σ’ ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Ο ηγέτης της μπάντας, πετυχαίνει μια υψηλή απόδοση στα φωνητικά, καταφέρνοντας να προσαρμόζει τη φωνή του στην ατμόσφαιρα και τις ανάγκες του κάθε κομματιού ενώ βρίσκεται επιπλέον πίσω από την πολύ καλή δουλειά στις κιθάρες καθώς και στα πλήκτρα που επίσης έχει αναλάβει ο ίδιος. Ο ταλαντούχος Σάκης, πιστώνεται και τους εκπληκτικούς στίχους του άλμπουμ, προσφέροντας λόγια βαθυστόχαστα, νοήματα διφορούμενα και αλληγορικούς συμβολισμούς που δίνουν τροφή για σκέψη και αξίζουν πραγματικά την προσοχή. Ιδιαίτερη στιγμή της όγδοης δουλειάς των Christ, αποτελεί η guest συμμετοχή του Gus G. που σολάρει στο εξαιρετικό "Visions Of The Blind Order".
Η ελληνική συμμαχία όμως δεν τελειώνει εδώ, αφού εδώ συμβάλουν ακόμη και δύο παιδιά των Septic Flesh, ο Seth Siro Anton(Σπύρος Αντωνίου) στο cover art και ο αδερφός του Χρήστος, στη διεύθυνση της χορωδίας. Το άλμπουμ εντυπωσιάζει με τα βαριά, κοφτερά του, σκοτεινά riff, την στοιχειωμένη καθηλωτική του ατμόσφαιρα και συνθέσεις ικανές να ικανοποιήσουν στο έπακρο τους φίλους του είδους και τους οπαδούς τους, όπως το ανυπέρβλητο “Athanati Este”, το τρομακτικά ατμοσφαιρικό, ιδιαίτερο “Sanctus Diavolos” και το υπέροχο, “Doctrine”.
Το “Sanctus Diavolos” έρχεται ν’ αποδείξει με τον καλύτερο τρόπο την ικανότητα των Rotting Christ να καταφέρνουν διαρκώς να ωριμάζουν και να εξελίσσονται, χωρίς να απομακρύνονται από το στυλ τους ή να θυσιάζονται στο βωμό της εμπορικότητας.
Comments
