Ο Corgan σε όλες του τις προσωπικές προσπάθειες να επαναφέρει το όνομα των Smashing Pumpkins απέτυχε, απέτυχε εμπορικά και στις σόλο προσπάθειες επίσης, στο μυαλό των οπαδών η μπάντα είχε άλλα τρία πρόσωπα πολύ σημαντικά, οι δουλειές που έγραφε μόνος και περιόδευε κάποιες φορές μόνο με τον Jimmy και κάποιες κόπιες της Darcy και του James Iha δεν ήταν οι αναμενόμενες και δεν πουλούσαν όσα περίμενε. Φυσικά το κατάλαβε και ίδιος, πρόσφατα ανακοίνωσε reunion της κλασσικής σύνθεσης χωρίς την Darcy. Μέγα ατόπημα για την πιο όμορφη θηλυκή περσόνα σε μπάντα. Άμεσα το δράμα ξεκίνησε με την ίδια να τον καίει με τις δηλώσεις της και να αφαιρεί πολύ από τη μαγεία του reunion. Δεν έχω λόγο να μην την πιστέψω αφού όλοι γνωρίζουμε πόση τρέλα κουβαλάει ο William πέρα από το ταλέντο του..οι δηλώσεις του άλλωστε πάντα υποβίβαζαν την συμμετοχή των άλλων μελών..
Δε θέλω να σταθώ ούτε στα αγγελάκια του προμο για την επανένωση που είναι τα κοριτσάκια του Siamase Dream μιας και οι ίδιες δυστυχώς μόνο γλυκές δεν εξελίχθησαν στην ενήλικη τους ζωή ούτε στην επανένωση που γίνεται για την κονόμα...αφαιρώντας πολύ από την αστρόσκονη του εγχειρήματος.
Θέλω να γυρίσω στο ίδιο το Siamase και σε όλη εκείνη τη μαγεία που μας πρόσφερε για τόσα πολλά χρόνια, δίσκος ογκόλιθος της εναλλακτικής σκηνής σε παραγωγή του μέγα Butch Vig που έδωσε τόσο όγκο όσο και ψυχεδέλια, φλερτάροντας με τη δύναμη του Grunge και των μεγάλων rock ηρώων των 70's. To Siamase Dream είναι ένα πραγματικό έπος από την αρχή ως το τέλος, τραγούδια δυναμίτες Cherub Rock, Quiet με φαζαριστές κιθάρες κολασμένα τύμπανα και μια φωνή που κλαίει οργίζεται, ιντριγκάρει, απίθανες κιθαριστικές μελωδίες στο Today, ανατολίτικα τέμπο Hummer, γλυκόπικρες μπαλάντες χαμένης εφηβείας Disarm, όλο τον έρωτα του κόσμου στο Luna, διαστημικές εκτοξεύσεις Space Boy, Rocket και ένα από τα τραγούδια της εικοσαετίας στο Mayonaise. H διαστημική αυτή μπάντα έγινε τεράστια και γιγαντώθηκε από τη χημεία των μελών της και όχι από το ταλέντο και μόνο του καραφλού μετέπειτα αγοριού.
Τα μυστικά της νιότης έδεσαν σε έναν τρομερό δίσκο με ψυχή και όνειρα, όραμα και φυσικά ικανότητες. Δεν ξέρω ποια θα είναι τα κλασσικά νέα τραγούδια των 3/4 της σύνθεσης ή αν θα καταφέρουν να γράψουν ολόκληρο καλό album πριν διαλυθούν και πάλι, ο συγκεκριμένος δίσκος έντυσε με μελωδίες ολόκληρες δεκαετίες και κράτησε εφηβικό το πιο ιερό κομμάτι της ψυχής μας.. Από τις περιπτώσεις συγκροτημάτων που είχαν αξία μόνο ως σύνολο όποτε έλειπε έστω και ένας υπήρχε τεράστιο πρόβλημα...δεν περιμένω πολλά από το reunion άλλωστε κάθε πράγμα έχει αξία στον καιρό του και δε το δημιουργεί η ανάγκη του marketing. Ούτε έχω ελπίδες για νέα μεγάλη μουσική, κρατώ μέσα μου τις αναμνήσεις, τη νοσταλγία και τα αληθινά όνειρα που έκανα στην εφηβεία...σε όσους δεν ξέχασαν λοιπόν..
I send a heart to all my dearies
When your life is so, so dreary
Dream
Comments
