Σκεπτόμενος πόσα έχουν προσφέρει οι Nightstalker στην ελληνική σκηνή πρέπει να ανατρέξω πολλά χρόνια πίσω, η μπάντα είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίστηκε όλη heavy rock πιάτσα που ανθίζει στα μέρη μας. Το 1996 λοιπόν όταν πολλοί ήταν ακόμη πάνω στα δέντρα και έχοντας κυκλοφορήσει ήδη ένα ελπιδοφόρο ep, oι Αθηναίοι κάνουν την υπέρβαση και τι υπέρβαση ήταν αυτή...
Είναι τόσο καλός δίσκος το Use που στέκεται επάξια δίπλα σε ογκόλιθους παγκοσμίου μεγέθους όπως το ανυπέρβλητο Dopes to Infinity, μπορεί να μην πιάνει το απόλυτο τριπάρισμα του μεγάλου σαμάνου DaveWyndorf αλλά η Ελλάδα κοιτά για πρώτη φορά περήφανα στα μάτια δουλειές που κόστισαν εκατομμύρια και κυκλοφόρησαν στο σωστό μέρος με πολύ καλύτερες συνθήκες, παραγωγές και promo.
Ποτέ δε μου βγήκε από το μυαλό πως ο αγαπημένος του Argy ήταν ο Dave, άσχετα αν ο ίδιος δεν το δήλωσε ποτέ για ευνόητους λόγους, δεν ήταν όμως μόνο αυτό, πέρα από την stoner αλητεία που είχε το συγκρότημα στο Use άκουγες συνθέσεις, που σε πετούσαν από τους Kyuss στους White Zombie και από τους Soundgarden στους Monster Magnet. Θυμάμαι μικρός να αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να ακούγεται τόσο καλά μια μπάντα δική μας, ένοιωθα περήφανος και σίγουρα έπαιξε και αυτό το ρόλο του στο να κάνουμε κάτι δικό μας όπως και τόσοι άλλοι... Αργότερα γνωρίζοντας τους από κοντά κατάλαβα τους λόγους, οι τύποι το ζούνε και το πιστεύουν, δεν υπάρχει πιο έγκυρος χαρακτηρισμός από το Rock Commandos. To 1996 οι συνθήκες δεν ήταν ίδιες, αναλογιζόμενοι αυτό πρέπει να αντιληφθείτε το μέγεθος του έπους.
13 tracks εκ των οποίων ούτε μισό filler με αγαπημένα για όλες τις ώρες και όλες τις περιόδους, προσωπικά αυτά που με ενθουσίασαν τότε ήταν τα Freakland και Τhis is U, όχι άδικα εκεί βρίσκεται όλη η ουσία του ταξιδιού και της φιλοσοφίας των Nightstalker, βάζεις από δίπλα άλλες 11 τραγουδάρες και έχεις το απόλυτο διαμάντι σε ένα είδος εν τη γενέσει του. Φυσικά δε γνώρισε την επιτυχία λόγο συνθηκών της περιόδου, αλλά έστρωσε το έδαφος για πολλούς, άσχετα αν οι ίδιοι άρχισαν να απολαμβάνουν ότι πραγματικά αξίζουν μετά από μια δεκαετία και το Just a Burn. Ωραίοι αλήτες, μεγάλοι μάγκες, εξαιρετικοί συνθέτες...
Για το Rock Overdose,
Χρήστος Τσάνταλης