Μια πολύ πρωτότυπη καλλιτεχνική πρόταση έλαβε χώρα στο Θέατρο Βράχων. Οι AHERUSIA, έχοντας στις πλάτες τους το “Prometheus - Seven Principles On How To Be Invincible”, και η θεατρική τους ομάδα στα πρότυπα των αρχαίων τραγωδιών, αποφάσισαν να ανεβάσουν την ομώνυμη παράσταση με τη μπάντα να παίζει ζωντανά τη μουσική του άλμπουμ επί σκηνής, εβρισκόμενη πίσω και αριστερά της, δίνοντας όλο το χώρο στους ηθοποιούς.
Το έργο αποτελεί μια σύγχρονη προσέγγιση στην ερμηνεία του μύθου του Προμηθέα, μέσα από το πρίσμα της κριτικής του φαινόμενου του μετα-ουμανισμού ενώ βασίζεται μυθουργικά τόσο στο Προμηθεύς Πυρφόρος, όσο και στο Προμηθεύς Δεσμώτης. Γραμμένο κυρίως στην Αλεξανδρινή ελληνική διάλεκτο, όπου αποτέλεσε την πρώτη οικουμενική γλώσσα της αρχαιότητας, συνδυάζει το αρχαίο ελληνικό δράμα, το μουσικό θέατρο, το κινησιοθέατρο, το χοροθέατρο και την παραμυθιακή αφήγηση.
Οι ηθοποιοί και το συγκρότημα, σεβόμενοι την αρχαία ελληνική τραγωδία, επέλεξαν έναν παραδοσιακό τρόπο έκφρασης, με τα κουστούμια και τις αφηγήσεις να είναι όπως των αρχαίων χρόνων, κάτι που, προσωπικά, με βρήκε απολύτως σύμφωνο. Το συγκρότημα απέδωσε ακουστικά αλλά πιστά το υλικό του τρίτου δίσκου του χωρίς αυτοσχεδιασμούς και με πάρα πολύ καλό ήχο. Γενικά η ακουστική του θεάτρου είναι σε πολύ καλό επίπεδο, αν και ανοιχτό.
Η ζωντανή εκτέλεση των “'Ασκι Κατάσκη - As Light Defeats The Darkness” και “Ἀνώνυμος” ήταν όντως μια ξεχωριστή εμπειρία, σε συνδυασμό και με την πλοκή του έργου. Οι αφηγήσεις των πρωταγωνιστών ήταν ουσιαστικά οι στίχοι του δίσκου, χωρίς να υπάρχει διάλογος. Ο θίασος αποτελείται από άντρες και γυναίκες, οι οποίοι συμμετέχουν εξίσου στην παράσταση, μένοντας στη σκηνή και τα 80 λεπτά που διαρκεί το έργο.
Οι Aherusia επέλεξαν έναν διαφορετικό τρόπο για να διαδώσουν τη μουσική τους ή καλύτερα την τέχνη τους, ποντάροντας σε μια καλή σκηνοθεσία και σε μια ανοιχτή θεατρική σκηνή. Είναι ένα εγχείρημα που ξεφεύγει από τις κλασσικές συναυλίες και αξίζει να στηριχθεί από τους οπαδούς τους, αλλά και από φίλους του θεάτρου που ψάχνονται με κάτι διαφορετικό. Προσωπικά, το βρήκα πολύ καλύτερο από την περσινή παράσταση στο Θέατρο της Ημέρας των Αμπελοκήπων. Ο ανοιχτός χώρος έδωσε άλλη μαγεία τόσο στο έργο, όσο και στον δίσκο.
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Φωτογραφίες: Χριστίνα Κατσαρού
Comments
