Πρώτη μάζωξη μετά τις καλοκαιρινές διακοπές και τι μάζωξη! Τα κακομαθημένα παιδιά της αθηναϊκής underground σκηνής αντάμωσαν στα γνώριμα λημέρια του Τemple για μια βραδιά, όπου synths και κιθάρες θα έπαιρναν φωτιά. Οι Kαναδοί Ηome Front μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα κατάφεραν να στρέψουν μπόλικα φώτα πάνω τους, πρώτα με το “Think Of The Lie” EP το 2021 και κατόπιν με το περσινό “Games Of Power”, το οποίο εξελίχθηκε σε κάτι σαν post punk λάβαρο για το 2023. Το timing της πρώτης εκτεταμένης ευρωπαικής περιοδείας τους δε θα μπορούσε να είναι καλύτερο, με τη βελούδινη μπότα τους να προσγειώνεται αποφασιστικά στη σκηνή του Τemple την περασμένη Δευτέρα.
Λίγο νωρίτερα θα είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το synth punk τρίο των Dramachine, να ρίχνει επιτυχημένα γέφυρες προς ό,τι θα ακολουθούσε. Τα παραμορφωμένα synths και λοιπά μπλιμπλίκια έχουν ξεκάθαρα το πάνω χέρι εδώ, με την κιθάρα της Ελένης να εμπλουτίζει σποραδικά τον ήχο τους και τη χαρακτηριστική της φωνή να δίνει ένα επιτηδευμένα weird ύφος στην όλη προσέγγιση τους. Το set τους βασίστηκε συντριπτικά πάνω στη “Συγκινησιακή Πανούκλα”, κάνοντας πάντως και δυο στάσεις για τα “Ήρθε η Ώρα” και “Τρενάκι Του Τρόμου” στο ομώνυμο EP. Κάπου ανάμεσα χώρεσαν και το “Άγχος” των Stress και μέχρι το τέλος δεν είχε μείνει τίποτα.
Το δίδυμο των Graeme Mackinnon και Clint Frazier μπορεί στο studio να παίρνει όλο το βάρος πάνω του, ζωντανά όμως επεκτείνεται σε ένα πενταμελές συγκρότημα, που αφενός εγγυάται ένα πλουσιότερο ηχητικό αποτέλεσμα, αφετέρου δίνει εντελώς άλλη δυναμική στην υπόσταση των Home Front.
Το ρυθμικό σφυροκόπημα ηλεκτρονικών drums/programming του Frazier και φυσικών τυμπάνων, αλλά και η ωμή δύναμη των εγχόρδων, βγάζουν σε πρώτο πλάνο την άγρια ομορφιά της μουσικής τους. Ο Μackinnon απαλλαγμένος από τα περιττά καθήκοντα του studio, απολαμβάνει το να είναι απλά ο frontman του σχήματος, αλωνίζοντας ξέφρενα τη σκηνή, ρίχνοντας ψαρωτικές κλωτσιές στον αέρα και μην παραλείποντας να δίνει συνεχώς μικρόφωνο στον κόσμο.
Για να το πούμε καθαρά, το 'post' έχει μεριάσει, εδώ μιλάμε για ένα κανονικό punk live. Όσο το set προχωράει μπάντα και κοινό συγκλίνουν: η ενέργεια του σχήματος χτυπάει κόκκινα και ο απελευθερωμένος Mackinnon -με μια σαφώς πιο τσαμπουκαλεμένη φωνή σε σχέση με το studio- παρακινεί με την παρουσία του και μόνο το κοινό σε μπάχαλα.
Από τη σαρωτική έναρξη του “Real Eyes”, τους ξέφρενους ρυθμούς του “End Transmission”, τα πρώτα σοβαρά sing alongs στα “Faded State” και “A Bit Of Dust”, περάσαμε στο ξεβίδωμα του “Born Killer”, στο ακραιφνές synth punk του “New Face Of Death” και στον ρομαντικό ρεαλισμό των “Contact” και “Overtime” και φτάσαμε χωρίς καλά καλά να το καταλάβουμε στον κακό χαμό των “New Age” (των Βlitz) και “Nation”. Όσο για την bonus τριπλέτα “Flaw In The Design”, “Focus” και “Kill The Time” από το “Think Of The Lie”, η οποία σπανίως παίρνει χρόνο στις ζωντανές τους εμφανίσεις, όχι μόνο δεν χάλασε κανένα, αλλά προφανώς εκτόξευσε το ήδη θετικότατο πρόσημο του live.
Μια κατά τα άλλα ανιαρή Δευτέρα έριξε πανηγυρική αυλαία, με ένα υπέροχο βράδυ χορού, τραγουδιού και μπόλικου ιδρώτα, σε μια καταιγιστική εμφάνιση από τους Καναδούς, που θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για κορυφαία συναυλία της χρονιάς.
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Σούρσος
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)
Comments
