Για να ακριβολογούμε, ο μεγάλος Ian Anderson, ονομάζοντας την περιοδεία του 50th Anniversary World Tour, έχει στρατολογήσει 4 ικανούς μουσικούς και προσφέρει ένα μοναδικό δώρο στους απανταχού οπαδούς των Jethro Tull. Στον ιδανικότερο χώρο που θα μπορούσε να παίξει, το Ωδείο Ηρώδου Αττικού, γιορτάζει την 50η τους επέτειο, επιλέγοντας να παρουσιάσει τις καλύτερες συνθέσεις των Βρετανών θρύλων.
Το πρόγραμμα χωρίστηκε σε δύο set των 55 λεπτών, ξεκινώντας 10 λεπτά μετά τις 9 με το “My Sunday Feeling”, της blues rock περιόδου της μπάντας. Ο Anderson μαγνήτισε το κοινό με τα «ακροβατικά» του στο φλάουτο, την κίνησή του στη σκηνή και την υπερπροσπάθεια να τραγουδήσει όσο πιο τίμια γίνεται. Ο ήχος ήταν εξαρχής εκπληκτικός και το σερί συνεχίστηκε με τα αγαπημένα “Love Story”, “A Song for Jeffrey”, “Dharma For One”, “Beggar's Farm” και “Some Day the Sun Won't Shine for You”. Όπως καταλάβατε, οι Jethro Tull έπαιξαν το μισό τους ντεμπούτο, “This Was”, γυρνώντας μας πίσω στο 1968 και τις πρώτες τους ημέρες. Στα μάρμαρα του Ηρωδείου έπαιζαν ταυτόχρονα και βίντεο, ενώ παλιά μέλη όπως ο Jeffrey Hammond-Hammond προλόγιζαν τα κομμάτια τους. Ακούστηκε το “Bourrée” του Johann Sebastian Bach, σε μια πιο folk/ prog rock έκδοση, το “My God” του 1971, τιμώντας την κλασσική και προοδευτική εποχή της μπάντας και το “Thick As A Brick (Part 1)”, όπου με αυτό έκλεισε το εξαιρετικό πρώτο μέρος της συναυλίας. 20λεπτη παύση κι επιστροφή για τη συνέχεια…
Set 1:
- My Sunday Feeling
- Love Story
- A Song for Jeffrey
- Some Day the Sun Won't Shine for You
- Dharma for One
- Beggar's Farm
- Bourrée in E minor
- Sweet Dream
- My God
- Thick as a Brick (Part 1)
Το “Too Old to Rock 'n' Roll, Too Young to Die”, με τις pop πινελιές του, έκανε ποδαρικό στο δεύτερο μέρος. Ξεχώρισαν τα “Pastime With Good Company”, “Heavy Horses”, το οποίο μας το παρουσίασε ο Joe Elliott των Def Leppard, “Farm On The Freeway” των art/ prog ετών του συγκροτήματος και φυσικά το μέγιστο “Aqualung”, με τον αγαπημένο μας Slash να το προλογίζει. Τελευταίο ακούστηκε το προοδευτικό όργιο του “Locomotive Breath”, με τον κλασσικό rock ρυθμό του και μέσα σε αποθέωση οι Jethro Tull μας αποχαιρέτησαν.
Set 2:
- Too Old to Rock 'n' Roll, Too Young to Die
- Pastime With Good Company
- Songs From the Wood
- Heavy Horses
- Ring Out, Solstice Bells
- Farm on the Freeway
- Aqualung
Encore:
- Locomotive Breath
Εν κατακλείδι λοιπόν, είχαμε την ευκαιρία να δούμε για τελευταία φορά (λογικά) τον Ian Anderson να μας παρουσιάζει κομμάτια των Jethro Tull. Ήταν απολαυστικός, τίμησε το παλιό υλικό (μέχρι και το 1972 στην πλειοψηφία του) και προσέφερε όλα τα blues, jazz και art rock, ethnic, παραδοσιακά, prog και κλασσικά στοιχεία του ήχου τους, αυτά που τους έκαναν ξεχωριστούς και μοναδικούς. Στο κοινό, μπορούσες να διακρίνεις «εξωσχολικούς» που πήγαν από περιέργεια, παλιούς ροκάδες και μέταλλα με μπλούζες Rotting Christ, Manowar και Nightstalker. Το Ηρώδειο φυσικά ήταν σχεδόν γεμάτο, αλλά όχι ασφυκτικά, χωρίς να υπάρχει ταλαιπωρία στις θύρες ή στις τουαλέτες. Μια υπέροχη εμπειρία στα ηχοτοπία των Jethro Tull έλαβε μέρος το Σάββατο το βράδυ και όλοι ελπίζουμε να υπάρξει και επόμενη φορά.
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
