Up the Hammers Festival. Ότι και να πει κανείς γι αυτόν τον θεσμό είναι πολύ λίγο μπροστά σ’ αυτό που πραγματικά γίνεται. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς σε κάποιον που δεν το έχει ζήσει το κλίμα, την χαρά, την αγάπη για το heavy metal, το ολοήμερο πάρτυ που διεξάγεται για δύο (γι άλλους και τρεις) μέρες στην Αθήνα. Το fest συνεχίζει ακάθεκτο και για ενδέκατη (!) συνεχή χρονιά μας έδωσε να ζήσουμε αξέχαστες στιγμές. Πάμε να τα δούμε όλα από την αρχή της πρώτης ημέρας.
Την έναρξη του festival κάνουν οι Άγγλοι Seven Sisters, μια μπάντα που είχα πρωτοακούσει πέρυσι τέτοια εποχή και λίγους μήνες μετά ανακοινώθηκε πως θα πάρουν μέρος σ’ αυτή τη γιορτή. Με ατυχία της τελευταίας στιγμής, καθώς ο ένας κιθαρίστας τους αντιμετώπισε πρόβλημα υγείας (να ‘ναι καλά το παιδί), εμφανίστηκαν ως τριο και τα πήγαν αρκετά καλά. Ακούσαμε τραγούδια από το το ΕΡ τους όπως και δύο καινούργια από τον επερχόμενο δίσκο τους. Πολύ θα ήθελα να ακούσω και το “Lost in Time” όμως προφανώς δεν γινόταν με μόλις μια κιθάρα. Πολύ καλή εμφάνιση, κέρδισαν το χειροκρότημα από τον πολύ κόσμο που είχε το Κύτταρο από νωρίς.
Setlist
Seven Sisters
The Warden
Silk Road
Onwards They Ride
Destiny's Calling
Wicked Steel
Avenger
No Guts, No Glory
Δεύτερη μπάντα ήταν οι δικοί μας Sacral Rage, οι οποίοι έκαναν τον παγκόσμιο heavy metal χάρτη να παραμιλά μετά την περσυνή δισκάρα που μας παρουσίασαν. Με αλλαγή στο μπάσο λόγω ανωτέρας βίας (Ε.Σ.) εμφανίστηκαν μπροστά σε ένα σχεδόν κατάμεστο χώρο, κάτι που προσωπικά μου προκάλεσε ιδιαίτερη χαρά. Η εμφάνισή τους ήταν εξαιρετική, ενώ το βάψιμο του Δημήτρη (φωνή) προκάλεσε την διαφορά σε σχέση με τις άλλες τρεις φορές που τους είδα. Ακούστηκαν κυρίως τραγούδια από τον πρώτο δίσκο, δύο από το πρώτο ΕΡ και μια διασκευή στο “Phantasmagoria” των Annihilator. Μακάρι να συνεχίσουν έτσι τα παιδιά, το μέλλον τους ανήκει!
Setlist
Sacral Rage
Intro/En Cima Del Mal
Intro/Lost Chapter E. : Sutratma
Intro/Panic in Urals (Burning Skies)
Intro/A Tyrannous Revolt
Intro/Master of a Darker Light
Intro/Return of the Dead
Intro/Phantasmagoria (Annihilator Cover)
Outro
Σε αντίθεση με τους δύο πρώτους, οι Γερμανοί Tempest δεν μπόρεσαν να κρατήσουν πάρα πολύ κόσμο εντός του Κυττάρου, παρά το ότι εμφανίζονταν με τον drummer των αγαπημένων Manilla Road, Neudi. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορώ να πω πως το κλασικό heavy metal που έπαιζαν ενθουσίασε ιδιαίτερα τον περισσότερο κόσμο που τους παρακολούθησε. Φιλότιμη προσπάθεια από τους Γερμανούς που κέρδισαν το χειροκρότημα αλλά δεν αποθεώθηκαν παρά την προσπάθειά τους.
Setlist
Tempest
Chaos
The End of a Dream
Warmaker
Incomprehensible Conduct
The Voice Inside
Control the World
Barracuda (Seducer cover)
Η ώρα για να επιστρέψει ο κόσμος στο Κύτταρο έφτασε όταν οι Πορτογάλοι Ironsword ανέβηκαν στη σκηνή. Με τον τελευταίο τους δίσκο να κυκλοφόρησε πέρυσι και να απέσπασε εξαιρετικής κριτικής από τους οπαδούς του επικού metal, η μπάντα έδωσε ένα εξαιρετικό show με πάρα πολύ δυναμισμό και ενέργεια. Η τριάδα έδειξε πως είναι άξια αποθέωσης, κάτι το οποίο έγινε και πραγματικότητα κατά την εμφάνισή τους. Ακούσαμε τραγούδια από όλη τη δισκογραφία τους, και όλοι τραγουδούσαν μαζί τους!
Setlist
Ironsword
Intro
March On
Brothers of the Blade
Cimmera
Eye For An Eye
Forging The Sword
First Masters
Nemedian Chronicles
Ring Of Fire
An Ending in Fire
Beginning of the End
Burning Metal
Φτάνοντας σιγά σιγά προς το τέλος της πρώτης ημέρας, ήρθε η ώρα να ταξιδέψουμε στο παλιό NWOBHM και να παρακολουθήσουμε μια μπάντα που έρχεται από τα βάθη εκείνου του κινήματος. Επίσης, αυτό ήταν το πρώτο show στη μνήμη του αδικοχαμένου Terry Horbury και οι Vardis έδειξαν ότι ακόμα ξέρουν πώς να παίζουν καλό rock n roll. Πολύς κόσμος βρισκόταν στο Κύτταρο για να δει αυτή την ιστορική μπάντα και να τιμήσει τη μνήμη του Terry, ενώ επίσης ακούσαμε κι ένα νέο τραγούδι. Αρκετά καλή σκηνική παρουσία, άρτιοι εκτελεστικά κέρδισαν το χειροκρότημα!
Setlist
Vardis
Move Along
The Lion's Share
Radio Rockers
Dirty Money
Drum Solo
Where There's Mods There's Rockers
The Red Eye
Jolly Roger
I'm a Loser
Let's Go
Πριν την ιστορική πρώτη εμφάνιση των Lethal στην Ελλάδα, η διοργάνωση τίμησε την μνήμη του αδικοχαμένου Eric Cook με ένα μετάλλιο που δόθηκε στον αδερφό του Glen, ο οποίος το παρέλαβε εμφανώς συγκινημένος. Επίσης, εμφανίστηκαν με τρεις κιθαρίστες, καθώς στο line up προστέθηκε και ο αρχικός τους κιθαρίστας Dell Hull! Η αρχή γίνεται όπως με την full length δισκογραφία τους, δηλαδή με τα “Fire in your Skin” & “Programmed” κι αυτό που γίνεται από κάτω δεν περιγράφεται. Στην αρχή ήμουν μπροστά για να απολαύσω όσο καλύτερα γινόταν το μεγαλείο αυτής της μπάντας, όμως ο ήχος όσο πιο κοντά στη σκηνή βρισκόμουν, τόσο χειρότερος γινόταν. Εν τέλει μετά από λίγο ανέβηκα στον εξώστη απ’ όπου άκουγα μια χαρά. Φοβερή εμφάνιση, playlist βγαλμένο από τον παράδεισο με σχεδόν ολόκληρο το αριστουργηματικό “Programmed” και η φωνή του Tom Malicoat σε φοβερά επίπεδα. Δεν μπορώ να περιγράψω πολλά, μόνο ότι η συγκίνηση ήταν μεγάλη και ότι η εμφάνιση ήταν εξαιρετική. Μακάρι να μας ξανάρθουν σύντομα, είναι μια μπάντα που πρέπει να δει πολύς κόσμος!
Setlist
Lethal
Fire in Your Skin
Programmed
Poet's Knife
Swim or Drown
Secret Stare
What They've Done
Obscure the Sky
Distortion
Balancing Act
Immune
Invention
Pray for Me
Just Before Dawn
Two / Tear us Apart
Killing Machine
Φτάνοντας σιγά σιγά προς το “κυρίως πιάτο” της ημέρας (αν μπορεί να θεωρηθεί έτσι) οι ετοιμασίες για την εμφάνιση των Virgin Steele τελειώνουν και ο David DeFeis κάνει την εμφάνισή του. Δεν είχα καθόλου υψηλές προσδοκίες, ειδικά μετά από τον τελευταίο τους δίσκο, όμως πραγματικά δεν περίμενα να είναι τόσο άσχημη εμφάνιση. Οι κιθάρες του Edward Pursino και το μπάσο του Josh Block ήταν σε πολύ καλά επίπεδα, όμως για κακή μου τύχη αρχικά είδα πως στη θέση του τιτάνα Frank Gilchriest πίσω από τα drums ήταν κάποιος άλλος, ενώ ο DeFeis βρισκόταν σε χειρότερη κατάσταση από το χάλια… Τα αχρείαστα echo που δεν τον έκαναν να ακούγεται καν ουσιαστικά, σε συνδυασμό με το ότι δεν μπορούσε να τραγουδήσει τα παλιά τραγούδια ούτε στο περίπου έκαναν πολύ κόσμο να φύγει. Ακούσαμε πολύ λίγα από τις τελευταίες τους κυκλοφορίες, αρκετά από το "Invictus", όμως έλειπαν πολλοί άλλοι ύμνοι (όπως για παράδειγμα τα “We Rule The Night”, “Victory is Mine”, “Noble Savage” κ.α.) και ήταν κάτι που προφανώς δυσαρέστησε πολλούς. Δυστυχώς οι Virgin Steele βρίσκονται σε τέτοια φόρμα που αν συνεχίσουν λίγα χρόνια ακόμα μπορεί να χάσουν τον σεβασμό προς το ένδοξο παρελθόν τους από πολλούς. Κρίμα που είχα την ατυχία να δω αυτή την μπάντα σε τέτοια περίοδο. Δεν θα πρέπει κανένας να θυμάται τέτοια μεγάλα συγκροτήματα σε κάκιστες περιόδους, με ανέμπνευστους δίσκους και ζωντανές εμφανίσεις που διώχνουν τον κόσμο στην κυριολεξία…
Setlist
Virgin Steele
Intro
By the Hammer of Zeus (And the Wrecking Ball of Thor)
Dust From the Burning
The Wine of Violence
Queen of the Dead
Kingdom of the Fearless (The Destruction of Troy)
Invictus
Defiance
Emalaith
The Burning of Rome (Cry for Pompeii)
Encore:
A Symphony of Steele
Veni, Vidi, Vici
Encore 2:
I Will Come For You
Μετά το τέλος της πρώτης ημέρας το πάρτυ δεν είχε σταματημό καθώς οι περισσότεροι συνέχισαν με πολλές ακόμα μπύρες μέχρι το ξημέρωμα. Λίγος ύπνος από νωρίς (το πρωί, χε χε) θα βοηθούσε για την ανάκτηση δυνάμεων και την παρακολούθηση της δεύτερης ημέρας.
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Ζουναράκης
Comments
