Οι Hard Rockers από την συμπρωτεύουσα, W.A.N.T.E.D, πριν λίγο καιρό γιόρτασαν τα 15 χρόνια παρουσίας τους στην σκηνή, σχεδόν ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του τρίτου τους album “God's Best Sinners”. Βρήκαμε λοιπόν την αφορμή και κάναμε μια πολύ πλούσια συζήτηση με τον ιθύνων νου της μπάντας και των Valve Studios Στράτο Καραγιαννίδη, κοινώς Strutter, για τα πρώτα χρόνια των W.A.N.T.E.D, τον τελευταίο τους δίσκο, καθώς και τα μελλοντικά τους σχέδια.
Rock Overdose: Καλησπέρα Στράτο. Χαίρομαι πραγματικά που θα τα πούμε σήμερα, καθώς ο δίσκος μου άρεσε πάρα πολύ. Θέλεις να μας πεις λίγα πράγματα για το δημιουργικό κομμάτι;
Στράτος: Καλησπέρα και από εμένα. Η σύνθεση των κομματιών, παρότι έγινε αποσπασματικά αυτήν την φορά, ήταν αρκετά γρήγορη. Υπήρχαν τρία κομμάτια τα οποία είχαν γραφτεί τον περασμένο χρόνο και τα υπόλοιπα δέκα γράφτηκαν μαζεμένα μέσα σε περίπου δύο εβδομάδες. Καθίσαμε χαλαρά μαζί με τον Κωστή (Dean Mess) στο control room εδώ (Valve Studios) και μέσα από τα τζαμαρίσματα που κάναμε βγήκαν αυτά τα δέκα υπόλοιπα κομμάτια αβίαστα. Τώρα οι ηχογραφήσεις κράτησαν περίπου το ίδιο, δύο εβδομάδες δηλαδή με εξαίρεση τα φωνητικά, που μας πήραν λίγο παραπάνω λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του Dean. Αν τα συνοψίσω όλα μαζί, από την αρχή της σύνθεσης μέχρι να πάρουμε και το master στα χέρια μας, πήρε περίπου τρεις- τέσσερις μήνες βαριά.
Rock Overdose: Αυτό είναι πραγματικά γρήγορη δουλειά. Το mix έγινε από εσένα και αυτό από μόνο του μου γεννάει την εξής απορία, πως καταφέρνεις να μιξάρεις το δικό σου υλικό και ταυτόχρονα να παραμένεις αντικειμενικός; Πόσο εύκολο είναι να κάνεις αυτόν τον διαχωρισμό όταν κάθεσαι πίσω από την κονσόλα;
Στράτος: Κοίτα, όταν μιξάρω W.A.N.T.E.D δεν υπάρχει συνταγή. Περίπου το ίδιο συμβαίνει και όταν συνθέτουμε για την μπάντα. Κάθε φορά το αποτέλεσμα τόσο συνθετικά όσο και στην μίξη διαμορφώνεται ανάλογα την διάθεση και την περίοδο που περνάμε. Κάθε δίσκος μας μουσικά αντικατοπτρίζει την κατάσταση, την φάση και την όποια περίοδο περνάμε και αυτός είναι και ο βασικός λόγος που το κάθε album διαφέρει ηχητικά με το προηγούμενο ή το επόμενο. Το ίδιο λοιπόν συμβαίνει και στο θέμα του mix. Όταν έρχεται η ώρα, αφήνω τα κομμάτια και το vibe που βγάζουν να με κατευθύνει. Δεν υπάρχει στάνταρ, να πω δηλαδή ότι θέλω να ακούγεται σαν αυτήν ή τη άλλη hard rock μπάντα ή κάτι τέτοιο.
Rock Overdose: Η συνεργασία με τον Steve Nagasaki και το mastering στο Las Vegas πως προέκυψε;
Στράτος: Βασικά προσεγγίσαμε διάφορα άτομα και πήραμε δείγματα δουλειάς για το master. Απλά η οπτική και το αποτέλεσμα του Steve ήταν αυτό που μας “έκατσε” περισσότερο. Βασικά είχα μια κάποια εικόνα για την δουλειά του παλιότερα, καθώς έκανε και το master των Walking Stone Giants που την ηχογράφηση και το mix τα είχαμε κάνει εδώ μαζί και πέρα από το ότι μου άρεσε πολύ το αποτέλεσμα είδα και το ότι η δουλειά του είχε κάτσει πάρα πολύ καλά πάνω στις μίξεις μου. Και το ίδιο ακριβώς συμβεί και με τους W.A.N.T.E.D.
Rock Overdose: Μιας και ήρθε η κουβέντα στις παραγωγές, από όσο ξέρω είσαι ένας πολυάσχολος άνθρωπος. Πέρα από το στούντιο και τις ηχογραφήσεις – παραγωγές τρέχεις και τους W.A.N.T.E.D. Παράλληλα με αυτά είσαι και ο live μπασίστας του προσωπικού σχήματος του Gus G και συχνά πυκνά σε βλέπουμε να περιοδεύεις μαζί του στην Ευρώπη. Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν ποια είναι η θέση της μπάντας για σένα και πώς “επιβιώνει” μέσα σε όλες αυτές τις υποχρεώσεις;
Στράτος: Είναι πολύ απλό, οι W.A.N.T.E.D είναι αγάπη. Και εκεί τελειώνει όλο το θέμα. Ότι και αν συμβαίνει, όσες δουλειές και αν έχω, ότι και αν τρέχει, οι W.A.N.T.E.D είναι πάντα μέσα στην καρδιά μου. Όταν ασχολούμαι με την μπάντα στον “ελεύθερό μου χρόνο” είναι πραγματικά ξεκούραση και ευχαρίστηση για μένα. Ότι και αν συμβαίνει, ο κόσμος να καταστρέφεται που λέει ο λόγος, αυτή η αγάπη δεν τελειώνει και πάντα θα υπάρχει χρόνος για την μπάντα.
Rock Overdose: Αυτό λέγεται πραγματική αφοσίωση έτσι όπως το παρουσιάζεις. Ας μείνουμε λίγο ακόμα στο ¨κλήμα” του Valve Studio. Έχεις κάνει αρκετές ηχογραφήσεις όπως και παραγωγές τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικά μερικές από αυτές είναι (μην βαράτε αν κάτι ξεχάσω, είπαμε ενδεικτικά) η ηχογράφηση του τελευταίου album καθώς και τα recordings – mix- master του live album των Firewind, το μεγαλύτερο μέρος των ηχογραφήσεων του πρώτου, όπως και ολόκληρο το δεύτερο προσωπικό album του Gus G, rec – mix της πρώτης ολοκληρωμένης δουλειάς των Walking Stone Giants που αναφέραμε και παραπάνω, έχεις συνεργαστεί με τους Bandemonic και έχεις και τα credit του album των Astral Crossing στο οποίο μου δόθηκε και η ευκαιρία και χαρά να δουλέψουμε μαζί. Τι καινούργιο ετοιμάζεις αυτήν την περίοδο;
Στράτος: Μου βάζεις δύσκολα μιας και υπάρχουν πολλές ωραίες δουλειές με τις οποίες ασχολούμαι τον τελευταίο καιρό και βγαίνουν τώρα και δεν θα ήθελα να ξεχάσω κάποιον. Μερικές από αυτές είναι η τελευταία δουλειά των Project Theory, το καινούργιο των Skelters, Φως, το καινούργιο των Ailafar. Πολλές δουλειές με το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, με το Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης. Συγνώμη αν ξεχνάω κάποιους.
Rock Overdose: Γεμάτο πρόγραμμα όντως. Πάμε πίσω στους W.A.N.T.E.D. Τρίτος full length δίσκος. Τι διαφορές εντοπίζεις στην μπάντα εν έτη 2016 σε σχέση με το ξεκίνημά σας;
Στράτος: Αλλάξαμε εμείς σαν άνθρωποι πρώτα από όλα, και αυτό επηρεάζει και την μουσική. Το πρώτο μας EP όταν το γράφαμε το 2003 ήμασταν είκοσι χρονών παιδιά. Άλλη η τρέλα του τότε με την τρέλα που κουβαλάμε σήμερα. Τότε ήμασταν σαφώς πιο ανώριμοι μουσικά, και αυτό δεν είναι κάτι που το λέω απαραίτητα με αρνητικό τρόπο. Η διαφορά είναι ότι τότε υπήρχε η πώρωση και τίποτα άλλο, ενώ τώρα ο ίδιος παράγοντας συνδυάζεται με την τεχνογνωσία ας το πούμε. Δηλαδή την εμπειρία που αποκτήσαμε μετά από τόσα χρόνια. Και αυτό που μονίμως αλλάζει στην μπάντα είναι, όπως είπα και παραπάνω, η ίδια η μουσική. Κάθε δίσκος αποτυπώνει την εκάστοτε στιγμή. Δεν υπάρχει μια γενική ιδέα ή κάποια ίσως “περπατημένη”. Αν ήμαστε χαρούμενοι την περίοδο που γράφουμε θα βγει ένα “χαρούμενο” album όπως έγινε με το “God's Best Sinners” ή αν νιώθουμε δυσαρεστημένοι ή θυμωμένοι όπως ήμασταν για παράδειγμα, με όλα τα κοινωνικοπολιτικά – οικονομικά θέματα της χώρας μας, στο προηγούμενο album “Meet 'n Greed” θα βγει κάτι πιο επιθετικό. Νομίζω πως αυτές είναι οι όποιες διαφορές που εγώ προσωπικά εντοπίζω.
Rock Overdose: Είμαι σίγουρος πως μέσα σε αυτά τα 15 χρόνια πορείας έχετε όλοι σας να θυμάστε πολλά και σημαντικά πράγματα. Από συναυλίες, συνεργασίες και περιπέτειες.
Στράτος: Από αυτά ήμαστε γεμάτοι. Από συνεργασίες για παράδειγμα στον τελευταίο δίσκο έχουμε δύο πολύ ωραίες συμμετοχές. Η μία η συμμετοχή του Γιώργου Ματικά (Shock Absorber, Downtown Association) και του Andrea Martongelli (Αrthemis). Και οι δύο είναι πολύ καλοί φίλοι και μουσικοί και γενικά επειδή υπήρχε πολύ ευδιάθετο και χαρούμενο κλήμα όταν γράφαμε τον δίσκο θελήσαμε να συμπεριλάβουμε και φίλους στην όλη διαδικασία όπως και έγινε με τα παιδιά. Τώρα αν πρέπει να σκεφτώ γενικά στιγμές και γεγονότα μου βάζεις δύσκολα, καθώς πραγματικά υπάρχουν τόσα πολλά που έχω να θυμάμαι. Αν ξεκινήσω να λέω ιστορίες πραγματικά μπορεί να μιλάμε (και να γράφουμε) για μέρες. Η μπάντα ξεκίνησε το 2001 και το πρώτο μας live ήταν 23 Σεπτεμβρίου του 2001. Ήταν και θα είναι μία πολύ σημαντική και ξεχωριστή στιγμή για μένα αυτό το live. Μία εξίσου σημαντική στιγμή ήταν μία από τις πρώτες μας εμφανίσεις λίγο καιρό μετά, το 2002. Τότε ακόμα ήταν αρκετά δύσκολο να κάνεις live στην Θεσσαλονίκη. Έπρεπε είτε να έχεις τρελά κονέ ή πραγματικά να άξιζες με τα χίλια. Και απαραίτητη προϋπόθεση ήταν να έχεις ένα πολύ ωραίο demo στα χέρια σου, για να δείξεις στο μαγαζί την δουλειά σου, και αν άρεσε στον εκάστοτε μαγαζάτορα τότε να σε βάλει να παίξεις. Οπότε για να καταφέρουμε να παίξουμε στην Μεσόγειο έκανα μία “μαμουνιά”. Με την προηγούμενη μου μπάντα είχαμε κάνει ήδη κάποια live στην Μεσόγειο, οπότε είπα στον μαγαζάτορα να κάνουμε και κανένα ακόμα, απλά επειδή αλλάξανε κάποια από τα μέλη της μπάντας είπαμε να αλλάξουμε και όνομα, αλλά κατά τα άλλα τα ίδια κομμάτια παίζουμε (γέλια). Και κάπως έτσι παίξαμε τρία από τα πρώτα μας live, στην Μεσόγειο.
Rock Overdose: Πω, κομπίνες κανονικά. Και πάνω που θα ρωτούσα πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα σήμερα σε σχέση με τότε στον τομέα των live.
Στράτος: Φίλε, πραγματικά καμία σχέση. Όπως σου είπα με τα μαγαζιά ήταν πολύ δύσκολο το θέμα. Έπαιζαν πολύ do it your self live φάσεις. Δηλαδή βρίσκαμε χώρους όπως μικρά θεατράκια ή μικρές αποθήκες και τα νοικιάζαμε. Νοικιάζαμε ήχο, παίρναμε από super market φτηνές μπύρες για τον κόσμο, τυπώναμε μικρά fliers και τα κολλούσαμε σε όλη την πόλη και το καλύτερο από όλα ήταν ότι βοηθούσαν όλοι σε αυτό. Φίλοι, συμφοιτητές, μαζευόμασταν και στήναμε για ώρες τον χώρο. Άλλοι βοηθούσαν στα ηχητικά, άλλοι ήταν στις μπύρες, άλλοι στην είσοδο, συλλογική δουλειά. Και κανένας δεν πληρωνόταν για αυτό. Ότι έβγαινε το έδινες για να πληρώσεις τον χώρο, τον ήχο και ότι άλλο ήταν. Κάπως έτσι ήταν και το πρώτο μας “sold out” live σε έναν χώρο που σήμερα στεγάζεται η πυροσβεστική της περιοχής της Μαρτίου. Είναι και αυτό ένα από τα live που έχει μείνει σαν ανάμνηση. Αυτή όλη η κατάσταση από μόνη της δημιουργούσε δέσιμο στα μέλη της κάθε μπάντας γιατί έπρεπε πραγματικά να προσπαθήσουν, να κυνηγήσουν όλοι πολύ και να “μοχθήσουν” όλοι για κάθε τους εμφάνιση, πέρα από τον μόχθο μέσα στο studio. Ακόμα το όλο θέμα με τα μαγαζιά και τα demo βοηθούσε, πέρα από το να κάνει τις μπάντες να δουλέψουν και να προσέξουν πολύ τον ήχο τους, και στο να υπάρχει και ένα κάποιου είδους φίλτρο στην μουσική σκηνή. Τα μαγαζιά τότε είχανε θαμώνες. Φαντάσου ότι πέρα από τον κόσμο που μπορεί να έφερνε η κάθε μπάντα σε ένα μαγαζί, μέσα θα υπήρχαν και πενήντα – εξήντα θαμώνες σε κάθε live. Και αυτό γιατί παρόλο που μπορεί να μην ήξεραν την μπάντα που μπορεί να έπαιζε κάθε φορά, ήξεραν ότι το μαγαζί έκλεινε καλές μπάντες και ότι θα άκουγαν καλή μουσική. Και έτσι έφτιαχνες fan base. Αυτό έχει χαθεί εντελώς πλέον. Υπήρχε δίψα τότε από κάθε οπτική. Δίψα από τις μπάντες να παίξουν ή να γίνουν καλύτερες προκειμένου να παίξουν, όπως και δίψα και από τον κόσμο για καλά live. Πλέον υπάρχει υπερκορεσμός και κακή ποιότητα. Και αυτό πιστεύω πως ευθύνεται στον μεγαλύτερο βαθμό για την μικρή προσέλευση πλέον στα live της τοπικής σκηνής. Πως θα ξεχωρίσει πραγματικά μία πολύ καλή μπάντα μέσα από την σαβούρα και τα διακόσια live που γίνονται κάθε βδομάδα; Και δεν φτάνει ένας καλός δίσκος, γιατί στουντιακά πλέον ο καθένας κάνει “παπάδες” και στα live ακούς μια αηδία. Τότε αν δεν έπαιζες καλά έτρωγες πόρτα.
Rock Overdose: Με υπερκάλυψες πραγματικά και δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ. Για το τελευταίο album, και αν κάνω λάθος ή μου έχει διαφύγει κάτι διόρθωσε με, δεν είδα γενικά κινητικότητα στο θέμα των live. Υπήρξε κάποιος συγκεκριμένος λόγος ή ήταν απλά θέμα συγκυριών;
Στράτος: Έχεις δίκιο, όντως δεν κάναμε κάτι και ήταν καθαρά οικονομικό το θέμα. Είναι η πρώτη φορά βασικά που δεν κατεβήκαμε στην Αθήνα, που γενικά έχουμε ωραίο κοινό και όλες τις φορές που παίξαμε στο παρελθόν υπήρχε μεγάλη ανταπόκριση. Απλά οικονομικά γενικά είναι η κατάσταση δύσκολη και μαζί με αυτά που είπαμε πιο πάνω για την προσέλευση και την στάση του κόσμου πλέον στις συναυλίες, πήραμε την απόφαση για πρώτη φορά να μην κατέβουμε παρά μόνο αν υπάρξει κάποιο ενδιαφέρον από κάτω ή αν μας το ζητήσουν. Οπότε περιοριστήκαμε στο να κάνουμε μια παρουσίαση του δίσκου εδώ στην Θεσσαλονίκη για τους φίλους και τους fan της μπάντας. Τώρα πέρα από την Αθήνα, που ήταν απλά ένα παράδειγμα, θέλαμε με αυτόν τον δίσκο να βγούμε και εξωτερικό και παρόλο που υπήρξαν κάποιες προτάσεις, και μάλιστα μερικές ήταν αρκετά καλές, τα λεφτά που χρειαζόντουσαν ήταν πολλά και δυστυχώς η μπάντα δεν τα διαθέτει.
Rock Overdose: Σκαλίζοντας λίγο το “βιογραφικό” σας βρήκα δύο πολύ ενδιαφέρον συμμετοχές σε Tribute albums των Firehouse όπως και του Ozzy. Θες να μου πεις μερικά πράγματα για το πως προέκυψαν αυτά;
Στράτος: Το Tribute στους Firehouse έγινε το 2004 και ήταν μια πρωτοβουλία της Sleazy Rider Records, βασικά έτσι γνωριστήκαμε με τα παιδιά της εταιρίας όπου μετέπειτα κυκλοφορήσαμε μαζί τους και τον πρώτο μας album “Neon Nights”. Αν θυμάμαι καλά είχε βγει μια ανακοίνωση σε κάποιο περιοδικό τότε για τέσσερις ανοιχτές θέσεις στο εν λόγο Tribute, καθώς στον υπόλοιπο δίσκο υπήρχαν μόνο μπάντες τις εταιρίας. Οι Firehouse είναι αγαπημένη μπάντα, οπότε σκεφτήκαμε πως δεν χάνουμε κάτι με το να δηλώσουμε το ενδιαφέρον μας. Και τελικά καταλήξαμε να είμαστε μέσα στον δίσκο. Κάπως έτσι έγινε και με το Tribute στον Ozzy, μόνο που αυτό ήταν πρωτοβουλία Αμερικάνικης εταιρίας.
Rock Overdose: Επιστρέφουμε πάλι στο σήμερα. Το “God's Best Sinners” κοντεύει, αν δεν έχει ήδη κλείσει ένα χρόνο ζωής. Τι feedback έχετε μέχρι τώρα από την εταιρία και γενικά από τον κόσμο;
Στράτος: Μέχρι στιγμής πάει καταπληκτικά. Το airplay στα ραδιόφωνα του εξωτερικού είναι πολύ μεγάλο, σε βαθμό που κάπου δεν το πιστεύαμε. Από θέμα πωλήσεων πάμε επίσης πάρα πολύ καλά, πολύ καλύτερα από το προηγούμενο album. Για το pre sale δηλαδή μας ενημέρωσαν από την εταιρία, γιατί δεν έχουμε πάρει ακόμα αναλυτικό report για το τι έχει γίνει ως τώρα, ότι από την προπώληση και μόνο έχουμε ήδη φτάσει τις συνολικές πωλήσεις του προηγούμενου. Το μόνο ίσως δυσάρεστο είναι ότι όλα αυτά γίνονται στο εξωτερικό και όχι τόσο εδώ.
Rock Overdose: Σε τι πιστεύεις ότι οφείλεται αυτή η τόσο μεγάλη διαφορά;
Στράτος: Αρχικά στον ήχο που έχει αυτός ο δίσκος. Η εταιρία μας, που γενικά ασχολείται με την Hard Rock σκηνή, πιστεύω πως μπόρεσε να στηρίξει καλύτερα τον ήχο αυτού του album καθώς το προηγούμενο “μετάλιζε” λίγο παραπάνω. Τώρα στο θέμα της διαφοράς με εδώ, νομίζω πως έξω αυτό το είδος έχει ακόμα κόσμο. Στην Ελλάδα το κοινό στο Hard Rock δεν είναι όπως ήταν πριν δέκα χρόνια. Εκεί πιστεύω πως οφείλεται η όποια διαφορά.
Rock Overdose: Μου “σφύριξαν” πως γράφεται ήδη καινούργιο υλικό. Τι να περιμένουμε;
Στράτος : Ναι όντως, έχουμε ξεκινήσει να συνθέτουμε τα κομμάτια του επόμενου. Για να είμαι ειλικρινής, κατά κάποιο τρόπο ξανά ξεκινάμε. Είχαμε γράψει περίπου εικοσιπέντε κομμάτια σαν demo αλλά πριν από περίπου ένα μήνα πήραμε την απόφαση να τα “πετάξουμε” όλα και να ξεκινήσουμε από την αρχή πάλι. Τα περισσότερα ήταν από την περίοδο που γράφαμε το “God's Best Sinners” και είχαν το ίδιο περίπου ύφος. Οπότε είπαμε να δοκιμάσουμε να γράψουμε καινούργια και αν και αυτά μας “βγούνε” στην ίδια κατεύθυνση, τότε απλά θα έχουμε καμιά τριανταριά κομμάτια για να διαλέξουμε τα καλύτερα. Τώρα στο τι να περιμένετε, πραγματικά δεν ξέρω τι να σου πω, και αυτό είναι και το ωραίο. Όπως σου είπα και στην αρχή γράφουμε ανάλογα με την περίοδο και το πως νιώθουμε. Κάθε δίσκος είναι σαν μια φωτογραφία της κάθε περιόδου μας. Κάτσε να πατήσω το τελικό click και θα σου πω. Το σίγουρο είναι ότι θα είναι W.A.N.T.E.D.
Rock Overdose: Τι υπάρχει αυτόν τον καιρό στο playlist σου; Με τι ηχοχρώματα έχεις ντύσει την καθημερινότητα σου;
Στράτος: Αν σου πω θα γελάσεις. Ακούω πολλά “περίεργα” πράγματα τελευταία. Ακούω πάρα πολύ, δώσε βάση, κλασική μουσική, ρεμπέτικο και γενικά ψάχνω πολύ την Ελληνική μουσική παράδοση, από την αρχαιότητα μέχρι “σήμερα”, ξανακούω μπάντες που παλιότερα δεν είχα δώσει και τόσο βάση όπως για παράδειγμα Journey, ακούω πολύ τα τελευταία Heat, το καινούργιο Alter Bridge. Ψάχνω την έμπνευση σε διαφορετικά πράγματα γιατί γενικά υπάρχει κορεσμός και ειδικά λόγο της δουλειάς μου ακούω συνέχεια συγκεκριμένα πράγματα, οπότε θέλω λίγο να “ξεκουράσω” τα ακούσματα μου. Πάντως τον τελευταίο χρόνο ψάχνω πολύ την Ελληνική μουσική παράδοση, δεν μιλάω για το σημερινό χάλι φυσικά, και πραγματικά έχω χαζέψει με αυτά που ανακάλυψα και τον τρομερό μουσικό πλούτο που υπάρχει σε αυτήν. Μου έχει ανοίξει τα μάτια σε θέματα που δεν φανταζόμουν.
Rock Overdose: Έχετε κάτι στα άμεσα σχέδια σας πέρα από την συγγραφή των καινούργιων κομματιών;
Στράτος: Ναι υπάρχει κάτι. Στις 19 Νοεμβρίου οι πολύ καλοί μας φίλοι οι Heritage θα κάνουν ένα επετειακό live εδώ στην Θεσσαλονίκη για να γιορτάσουν τα δέκα τους χρόνια και μας ζήτησαν να πάρουμε μέρος στο event και βασικά είναι χαρά μας καθώς με τα παιδιά είμαστε πολύ φίλοι. Πέρα από αυτό ετοιμάζουμε και κάποια video clip ακόμα για το “God's Best Sinners”.
Rock Overdose: Στράτο ήταν πραγματικά πολύ ευχάριστη η κουβέντα μας και σε ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη. Τα τελευταία λόγια δικά σου. Θα τα ξαναπούμε σύντομα.
Στράτος: Και εγώ σε ευχαριστώ. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους των W.A.N.T.E.D και όλους αυτούς που μας στηρίζουν εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Ελπίζω ο κόσμος να δώσει μια ευκαιρία στο “God's Best Sinners” , όσοι δεν τον έχουν ακούσει ακόμα τουλάχιστον, και πιστεύω πως θα τους κερδίσει. Θα χαρώ να τα ξαναπούμε.
Για το RockOverdose,
Κωνσταντίνος Μάρης
https://www.facebook.com/wantedhome/?fref=ts
Comments
