Το Σάββατο μας επισκέφθηκαν οι Νορβηγοί Arcturus έπειτα από 6 χρόνια, σε μία βραδιά εντυπωσιακή, θεατρική και ταξιδιάρικη. Είναι γνωστό βέβαια πως οι Έλληνες μεταλάδες τρέφουν μια αγάπη προς την Νορβηγική σκηνή της εποχής, η οποία αγάπη επιβεβαιώθηκε από την προσέλευση του κόσμου. Το 8ball γέμισε από κόσμο, ο οποίος κόσμος ήταν από διάφορες ηλικίες, από παλαιότερους που έζησαν την εποχή όπου οι Arcturus έγιναν γνωστοί μέχρι και νεότερους που εκτίμησαν και εκτιμούν το έργο τους.
Η μουσική τους δεν μπορεί να οριστεί αυστηρά και να μπει σε μία κατηγορία, αν και φλερτάρει περισσότερο με το avant-garde metal. Κινούνται στον δικό τους, ονειρικό κόσμο, όπου βλέπει κανείς ψήγματα black metal και μπόλικο progressive, αλλά αυτό που τους ξεχωρίζει είναι η μουσική, ταυτόχρονα με την σκηνική θεατρικότητα τους. Ο όρος avant-garde τους τιμά, μιας και η ενδυμασία τους στην σκηνή μοιάζει με steam punk, αν το steam punk υπήρχε στην μυθολογία του Excalibur, και η μυθολογία αυτή ήταν από κάποιον άλλο πλανήτη. Ο συνδυασμός της μουσικής τους με την σκηνική παρουσία τους δείχνει το σύνολο της εικόνας τους, ή αν θέλετε, το αστρικό όραμα που επιδιώκουν να ενσαρκώσουν οι Arcturus ενώ βρίσκονται στην γη.
Έχοντας ως πρόσφατο album τους το Arcturian του 2015, ήρθαν Ελλάδα για την παρουσίαση του, τιμώντας ταυτόχρονα το παρελθόν τους. Σε ένα σετ που διήρκησε περίπου μία ώρα και σαράντα πέντε λεπτά, ακούσαμε τραγούδια από όλα τους τα άλμπουμ. Έδωσαν βάση περισσότερο στο Sideshow Symphonies, από το οποίο έπαιξαν πέντε τραγούδια, ενώ το The Sham Mirrors τιμήθηκε μόνο με ένα τραγούδι και ανάμεσα σε αυτά παίχτηκαν τραγούδια και από τα υπόλοιπα. Στο σύνολο του, το setlist ήταν καλό και αντιπροσωπευτικό της πορείας τους, αν και προσωπικά θα ήθελα να ακούσω δυο, τρία τραγούδια από το The Sham Mirrors. Αλλά ξέρετε τι λένε για τις απόψεις.
Θετική εντύπωση μου έκανε επίσης η ζεστή και χαμογελαστή παρουσία τους στην σκηνή. Ήταν ευδιάθετοι και επικοινωνιακοί, με τον Vortex βέβαια να είναι αυτός που απευθυνόταν άμεσα στο κοινό. O Sverd στα πλήκτρα για παράδειγμα είχε μόνιμα ένα χαμόγελο, το οποίο σε συνδυασμό με την κάσκα και τα γυαλιά πιλότου μίας άλλης εποχής, έδιναν την εικόνα ενός ξωτικού από sci-fi παραμύθι.
Ο Vortex στάθηκε πολύ καλά στην ερμηνεία των τραγουδιών, βγάζοντας μερικές φορές παράλογους και αστείους ήχους, που προσέθεταν στην εικόνα τους. Επιδίωξε μάλιστα στα τραγούδια που έχει ερμηνεύσει ο Garm, να διατηρήσει την χροιά και την ερμηνεία του ίδιου, ώστε να προσδώσει το αρχικό feeling των τραγουδιών, όπως τα γνωρίσαμε και τα αγαπήσαμε από τα album. Η σκηνική τους παρουσία ήταν επαγγελματική, άρτια, ενώ ταυτόχρονα διασκέδαζαν και απολάμβαναν την βραδιά, παρόλο που είχαν όλοι τους hangover από την προηγούμενη βραδιά τους στην Αθήνα.
Ήταν μία εντυπωσιακή συναυλία, με πολύ καλό ήχο και κύλησε ομαλά, ικανοποιώντας όλους όσους παρευρέθηκαν. Η συναυλιακή χρονιά ξεκίνησε πολύ καλά.
Για το RockOverdose,
Ξενόπουλος Βασίλης
Comments
