Thunder howls, the king will rise again… Η μεγάλη ημέρα είχε φτάσει. Οι Cirith Ungol θα έδιναν τη δεύτερη Ευρωπαϊκή συναυλία τους στην Αθήνα. Έφτασα στον χώρο του Gagarin ελάχιστα λεπτά πριν τις 16:00 και στην είσοδο του χώρου η ουρά για μια υπογραφή και μια φωτογραφία με τους Αμερικανούς ήταν μεγάλη, όπως ήταν λογικό. Ο κόσμος φαινόταν ήδη ανυπόμονος σχετικά με την εμφάνιση των Cirith Ungol, μόλις λίγες ώρες και λίγες ακόμα μπάντες είχαν απομείνει για να πραγματοποιηθεί το όνειρο πολλών. Πάμε να δούμε λοιπόν τι έγινε τη δεύτερη μέρα του Up The Hammers Festival από την αρχή.
Οι Γερμανοί Lord Vigo ανέβηκαν στη σκηνή χωρίς καμία καθυστέρηση, και όπως ξεκίνησε η προηγούμενη ημέρα, έτσι ξεκίνησε κι αυτή. Με αργούς, βαριούς doom ρυθμούς. Ο ήχος τους ήταν εξαιρετικός, με το μπάσο να σε χτυπά κυριολεκτικά στην καρδιά. Οι επιρροές τους θύμισαν αρκετά Candlemass αλλά και λίγο Witchfinder General, από τους οποίους μάλιστα μας έπαιξαν και το ομότιτλο τραγούδι στο τέλος του set τους. Ο όχι πάρα πολύς κόσμος που τους παρακολούθησε τους έδωσε ένα θερμότατο χειροκρότημα και η αλήθεια είναι πως το άξιζαν, καθώς κατάφεραν να ζεστάνουν αρκετά καλά την ατμόσφαιρα για τη συνέχεια.
Δεύτερη μπάντα ήταν οι –επίσης- Γερμανοί Blizzen. Πέρυσι κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους το οποίο ήρθαν να μας παρουσιάσουν. Γρήγορο heavy metal με τον lead κιθαρίστα δυστυχώς να κλέβει την παράσταση σε ορισμένα σημεία, καθώς φαινόταν να μην τα πηγαίνει ιδιαίτερα καλά. Γενικότερα το συγκρότημα ήταν αρκετά καλό ζωντανά και η ώρα περνούσε ευχάριστα βλέποντάς τους, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν αποτελούν κάτι το ξεχωριστό. Κλασικό retro heavy metal με την κλασική 80’s εμφάνιση. Πάντως την δουλειά τους την έκαναν αρκετά καλά. Λίγο πριν το τέλος της εμφάνισής τους, μας έπαιξαν και το “Metal Gods”.
Αφού ακονίσαμε τα σπαθιά μας και πήραμε και μια μπυρίτσα ανά χείρας, όλα ήταν έτοιμα για την εμφάνιση των Ιταλών Holy Martyr. Με μια εξαιρετική νέα κυκλοφορία στις πλάτες τους, επέστρεψαν μετά από αρκετά χρόνια στην αγαπημένη τους Ελλάδα και μας παρουσίασαν σχεδόν ολόκληρο τον νέο τους δίσκο. Ξεκίνησαν δυνατά με το “Numenor” και συνέχισαν για αρκετή ώρα να μας παίζουν κομμάτια από το “Darkness Shall Prevail”, με εξαίρεση το “Ares Guide My Spear”. Γενικά η εμφάνισή τους ήταν πάρα πολύ καλή, με όση ενέργεια μπορούσαν να δώσουν. Καθώς πλησιάζαμε προς το τέλος μας έπαιξαν τα “Vis et Honor”, “Lakedaimon” & “Spartan Phalanx” στα οποία έγινε ένας –όχι και πολύ- μικρός χαμός. Το highlight της εμφάνισής τους πάντως σίγουρα ήταν όταν μας τραγούδησε ο κύριος Alessandro Mereu, Μιχάλη Χατζηγιάννη!
Η συνέχεια άνηκε στους Αμερικανούς Thrust, ενώ σιγά σιγά ο κόσμος άρχισε να γεμίζει ένα πολύ μεγάλο μέρος του Gagarin. Η μπάντα μας παρουσίασε κομμάτια από την τελευταία της δουλειά με τίτλο “Reincarnation”, αλλά και αρκετά διαμάντια από το “Fist Held High” του 1984. Ο κόσμος γενικά είχε θετικότατη ανταπόκριση στην εμφάνισή τους, ειδικά ακούγοντας τα παλιότερα κομμάτια τους, ενώ η μπάντα πάνω στο σανίδι είχε πάρα πολύ ενέργεια και παικτικά ήταν όλοι τους άρτιοι, με τον τραγουδιστή να κλέβει την παράσταση. Ήταν ένα show το οποίο έδειξε σε όσους το παρακολούθησαν πως παίζεται το αγνό heavy metal χωρίς φρου φρου κι αρώματα. Ελπίζουμε να τους ξαναδούμε στη χώρα μας σύντομα.
Μετά από το Αμερικάνικο ατσάλι των Thrust, σειρά είχε το κλασικό NWOBHM των Mythra. Η μπάντα ήταν εξαιρετική, με το 1/3 του setlist να είναι κομμάτια από το θρυλικό “Death and Destiny”. Επίσης, οι Mythra μας παρουσίασαν κομμάτια από τον τελευταίο τους φετινό δίσκο με τίτλο “Still Burning”. Η ενέργεια του συγκροτήματος στη σκηνή ήταν τόσο μεγάλη, και το παίξιμό τους τόσο καλό, που παρέσυραν στον ρυθμός τους κυριολεκτικά όλους όσους βρισκόντουσαν εντός του Gagarin. Για πολλούς, οι γερόλυκοι του NWOBHM είχαν κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή την καλύτερη εμφάνιση της ημέρας. Και η αλήθεια είναι πως κι εγώ συμφωνώ απόλυτα με όσους έχουν αυτή την άποψη.
Ενώ φτάνουμε προς το τέλος, τη δύσκολη δουλειά να εμφανιστούν αμέσως πριν τον μεγάλο headliner της βραδιάς, είχαν οι πολύπειροι Innerwish. Οι «δικοί μας» μπήκαν δυνατά με τα “Machines of Fear” & “Modern Babylon” από τον τελευταίο ομότιτλο δίσκο τους. Το playlist της μπάντας βασίστηκε κυρίως στον τελευταίο τους δίσκο γενικότερα, ενώ δεν έλειψαν και παλιότερα κομμάτια τους. Ανήμερα των γενεθλίων του γιου του τραγουδιστή Γιώργου Εικοσιπεντάκη όπως μας αποκάλυψε στο μικρόφωνο (να σου ζήσει μεγάλε!), οι Innerwish έδωσαν μια εξαιρετική εμφάνιση σε ένα αρκετά γεμάτο χώρο, με τον κόσμο να τους ανταμείβει με το ένα πολύ ζεστό χειροκρότημα και την ενεργή συμμετοχή σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισής τους. Μας αποχαιρέτησαν με το “Ready for Attack”, και ανανέωσαν το ραντεβού τους με το Αθηναϊκό και όχι μόνο κοινό για το σύντομο μέλλον.
Η μεγάλη ώρα λοιπόν είχε φτάσει. Κόσμος από πολλά μέρη της Ελλάδας, της Ευρώπης και όχι μόνο, είχε γεμίσει ασφυκτικά το Gagarin και το μόνο που απέμεινε για τη μεγάλη πρώτη εμφάνιση των Cirith Ungol στην Αθήνα ήταν μερικά λεπτά. Με υπομονή και χωρίς μεγάλες βιασύνες η σκηνή ετοιμαζόταν για να είναι όλα τέλεια εξ’ αρχής. Κι έτσι κι έγινε. Τα φώτα σβήνουν, το intro ακούγεται, και οι Cirith Ungol κάνουν την εμφάνισή τους μέσα σε αποθέωση. Το εναρκτήριο κομμάτι ήταν το “I’m Alive”, και ναι, η μπάντα μετά από 25 χρόνια απουσίας είναι ζωντανή. Με το που τραγουδά ο Tim Baker τον πρώτο στίχο μόνο μια λέξη μπορεί να περιγράψει την όλη φάση: ανατριχίλα. Ο άνθρωπος ακουγόταν σαν να μην πέρασε μια μέρα, σαν να είναι ακόμα στη δεκαετία του ’80 και να έχει μόλις ηχογραφήσει έναν από τους δίσκους της μπάντας. Συνέχεια με το “Join the Legion” από το προσωπικό αγαπημένο μου “Paradise Lost” και όλοι στο Gagarin κατάλαβαν πως οι Αμερικανοί δεν αστειεύονται. Επανενώθηκαν για λίγες εμφανίσεις με σκοπό να πάρουν κεφάλια.
Ο ήχος κατά τη διάρκεια της εμφάνισής τους ήταν εξαιρετικός (όπως και γενικότερα όλου του διημέρου). Ο ένας ύμνος διαδεχόταν τον άλλον και η αλήθεια είναι πως πολύς κόσμος μπορεί ακόμα να μην έχει συνειδητοποιήσει τι είδε το βράδυ του Σαββάτου. Μέχρι πριν 2 χρόνια πιστεύω πως κανένας δεν περίμενε να έχει την ευκαιρία να ακούσει ζωντανά κομμάτια όπως τα “Chaos Rising”, “King of the Dead”, “Master of the Pit”, “Edge of a Knife” και άλλα πολλά, πάρα πολλά. Η μπάντα είχε ένα playlist που μόνο συγκίνηση μπορούσε να προσφέρει. Λίγο παραπάνω από μια ώρα πέρασε και ακούσαμε τα “Chaos Rising”, “Fallen Idols” & “Paradise Lost” για να αποχωρήσουν από τη σκηνή. Ευτυχώς αποχώρησαν για λίγο και επέστρεψαν για να τελειώσουν με τα “Master of the Pit” & “King of the Dead”, ενώ μας αποχαιρέτησαν με το “Cirith Ungol”. Ή καλύτερα, ήθελαν να μας αποχαιρετήσουν με αυτό, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Μόλις πήγαν να φύγουν εκτός σκηνής, ο διοργανωτής του festival Μανώλης Καραζέρης έτρεξε προς το μέρος τους, κι ένα λεπτό αργότερα επέστρεψε για να μιλήσει στο μικρόφωνο. «Είναι παράδοση όταν έρχονται τέτοιες μπάντες για πρώτη φορά στη χώρα μας να ξαναπαίζουν ένα κομμάτι για δεύτερη φορά» μας είπε, και οι Cirith Ungol μας παίζουν γι’ άλλη μια φορά το “Black Machine”. Από κάτω γίνεται το χάος. Πραγματικά δεν έχω λόγια για να μπορέσω να μεταφέρω ακριβώς το κλίμα αυτής της μαγικής μιάμισης ώρας στο Gagarin.
Setlist:
War Eternal (intro)
I’m Alive
Join the Legion
Atom Smasher
Edge of a Knife
Blood & Iron
Black Machine
Frost and Fire
Finger of Scorn
Chaos Descends
Doomed Planet
Chaos Rising
Fallen Idols
Paradise Lost
Encore:
Master of the Pit
King of the Dead
Cirith Ungol
Encore 2:
Black Machine
Ένα μεγάλο όνειρο για πολλούς οπαδούς του επικού metal εκπληρώθηκε. Οι Cirith Ungol ήρθαν, είδαν (ή μάλλον έπαιξαν) και νίκησαν με μια απίστευτη εμφάνιση. Ακόμα κι εγώ που δεν είμαι από τους μεγαλύτερους οπαδούς της μπάντας, αυτό που έβλεπα με είχε συνεπάρει και η τρίχα μου ήταν κάγκελο σε αρκετά σημεία της εμφάνισής τους. Ένα μεγάλο μπράβο στη διοργάνωση του Up The Hammers που χαρίζει τέτοιες αξέχαστες στιγμές στους οπαδούς του κλασικού παλιομοδίτικου heavy metal. Σύμφωνα με τη διοργάνωση η εμφάνιση των Cirith Ungol μαγνητοσκοπήθηκε και θα κυκλοφορήσει ως DVD, οπότε όσοι τους χάσατε θα μπορέσετε να πάρετε μια καλή γεύση για το ιστορικό live του Σαββάτου 27ης Μαΐου στην Αθήνα. Το ραντεβού για το χρόνου εννοείται πως έχει ήδη ανανεωθεί, με τις πρώτες μπάντες να έχουν ανακοινωθεί επίσημα, ενώ η διοργάνωση έχει υποσχεθεί μερικούς μεγάλους headliners και για του χρόνου. Αναμένουμε ανακοινώσεις λοιπόν… Up the hammers, down the nails!
Comments
