Ανταπόκριση: Komotini Metal Fest @Αμφιθέατρο π.Νομικής, Κομοτηνή (11/11/2017)

 

Η μέρα που περίμενα πως και πως με μεγάλη ανυπομονησία επιτέλους έφτασε με το πρώτο Komotini Metal Fest να ανοίγει τις πόρτες του.

 

Η ώρα 17:20 και ο κόσμος να βρίσκεται στην αναμονή για την άφιξη του μέσα στο Αμφιθέατρο. Λόγο των τεχνικών προβλημάτων που προέκυψαν τελευταία στιγμή με τον ήχο, υπήρξε μία καθυστέρηση η οποία δεν είχε και τόση σημασία εφόσον όλα κύλησαν στην οργάνωση ομαλά και σταθερά.

 

18:20 η ώρα και οι πόρτες ανοίγουν για το πρώτο Metal Festival της πόλης και ήταν για το ξεκίνημα σχετικά αρκετός ο κόσμος που παρευρέθηκε. Ένα τέταρτο αργότερα, την αυλαία άνοιξαν οι Τοπικοί Sentinel, μία Cover Heavy Metal μπάντα, βασισμένη σε επιρροές απο καλλιτέχνες όπως Savatage,Judas Priest,Iron Maiden,Black Sabbath κτλ.

Η μπάντα να βρίσκεται σε μεγάλη ρέντα και αυτό δείχνει πως η μπάντα έδεσε για τα καλά σαν σύνολο, με βάση την τελευταία φορά που τους είδα. Η Nicole με την πάρα πολύ καλή σκηνική παρουσία, με το χαμόγελο της και με την φωνή της κέρδισε τεράστιο χειροκρότημα απο τον κόσμο που ανταποκρίθηκε. Ο ήχος τους να βρίσκεται σε ένα αρκετά συμπαθητικό επίπεδο και να τους δικαιώνει για τα καλά. Μάκης & Γιώργος να δένουν μεταξύ τους ως κιθαριστικό δίδυμο και ο Δημήτρης να κεντάει στα τύμπανα και με κεραυνό να σουτάρει και να σκοράρει.

 

Στα 35 λεπτά που είχαν στην διάθεση τους, φέρανε την αποστολή τους είς πέρας οι κομοτηναίοι Heavy Metallers, κερδίζοντας τις εντυπώσεις του κόσμου, άσχετα με το ότι ήταν οι περισσότεροι καθισμένοι με μία μπύρα στο χέρι και με σχετικά λίγο κόσμο να ανταποκρίνεται πρός την μπάντα.

 

Η ώρα φτάνει 19:20, ο κόσμος να αρχίζει να έρχεται σιγά,σιγά μπροστά και σειρά έχουν οι Θεσσαλονικείς Stygian Oath οι οποίοι έχουν και την τιμητική τους εμφάνιση με τους Omen τον Μάϊο και φυσικά μην ξεχνάμε και την εμφάνιση τους μαζί με τους Riot τον Δεκέμβριο. Παρουσίασαν κομμάτια απο το επερχόμενο ομώνυμο EP τους, παίξανε μία διασκευή απο Running Wild και κλείσαν την βραδιά τους με άλλη μία διασκευή απο Judas Priest. Ο ήχος στην συνέχεια φάνηκε ότι έστρωσε, δεν υπήρχε κανένα τεχνικό πρόβλημα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποδόσουν καλύτερα. Ο Άκης να είναι αρκετά επικοινωνιακός με το κοινό, σε αρκετά δυνατό επίπεδο με βάση τις φωνητικές του ικανότητες, μπασίστας και κιθαρίστας σε αρκετά καλό δέσιμο και ο Απόστολος που απλά βαρούσε άσχημα στα τύμπανα.

 

Stygian Oath’s Setlist:

 

  1. Destiny Falls
  2. Roadkill
  3. Malediction
  4. Stygian Oath
  5. Soldiers Of Hell (Running Wild Cover)
  6. Mask Becomes Face
  7. Firebreed
  8. You’ve Got Another Thing Coming (Judas Priest Cover)

 

Καθυστέρηση 10 λεπτών για το στήσιμο του πανού, με τον κόσμο να αρχίζει σιγά,σιγά να σηκώνεται για να πάει μπροστά στην σκηνή με λίγα λόγια άρχισε σιγά,σιγά η ατμόσφαιρα να ηλεκτρίζεται. Χαμηλά φώτα,λογότυπο με ανάποδους σταυρούς, οι ψαλμωδίες του Jocelyk Pook απο την ταινία "Eyes Wide Shut", να συνοδεύουν τούτη την ησυχία και κάπως έτσι ήρθε η ώρα για τους Crossover να πάρουν την σκυτάλη EINS ZWEI DREI VIER.... Πρώτο κομμάτι κλασικά το World Crescendo με βάση τις 2 τελευταίες φορές που τους έχω παρακολουθήσει, η μπάντα να'ναι σε τρελά κέφια και ωραία διάθεση. Έπαιξαν κομμάτια απο το "Debauchery" και τον επερχόμενο δίσκο τους με τίτλο "Blitzkrieg" αλλά άπαντες περίμεναν με ανυπομονησία να ακούσουν το μέγα άσμα των Αλεξανδρουπολιτών Metallers, ο λόγος για το Πατέρας Βορράς όπου εκεί το κεφάλια πήγαιναν πάνω-κάτω χωρίς σταματημό.

Υπήρχαν κάποια θεματάκια βέβαια στον ήχο τους, αλλά αυτό δεν φάνηκε να εμποδίζει την μπάντα, στο να εμπεδώσει λαμπρά στα 55 λεπτά που είχαν στην διάθεση τους. Δεν χρειάζονται πολλές συστάσεις για την σκηνική παρουσία των Crossover εξάλλου έχουν αποδείξει και σε προηγούμενες εμφανίσεις τους ότι επάξια βρίσκονται εδώ που είναι και ότι είναι ικανή να ανοίξει μία μεγάλη μπάντα.

Με το καλό να κυκλοφορήσει του χρόνου το "Blitzkrieg" και να γουστάρουμε άπαντες. GOD POSSESSED!

 

Crossover's Setlist:

 

  1. Intro (Jocelyk Pook - Masked World Crescendo
  2. Errors
  3. Πατέρας Βορράς
  4. Quod Volas Tota Lex Erit
  5. Mayhem
  6. Black n Roll
  7. Darkest Show In My Face
  8. 666
  9. God Possessed

 

Η ώρα 21:25 και σειρά έχουν οι Dark Nightmare απο τα Γρεβενά, πολύ καλή διάθεση, ωραίες ψηλές και με έναν επικό χαρακτήρα. Ξεκίνησαν με τα Blood Land, Invaders & World Of Illusions απο το "The Human Liberty" του 2009....Ο ήχος τους δικαιώνει απο το ξεκίνημα, το Headbanging να μην έχει σταματημό απο τον κόσμο.

Οι Epic Metallers απο τα Γρεβενά παίξανε επίσης κομμάτια απο το "Tortured Souls" του 2016 και φυσικά απο τις υπόλοιπες κυκλοφορίες τους. Η ατμόσφαιρα πρός το τέλος ηλεκτρισμένη ,οι περισσότεροι να φωνάζουν τα Defenders/Borders & Dragonlakes και κάπως έτσι οι επιθυμίες του κόσμου εισακούστηκαν εκεί έγινε της τρελής κοπάνημα,στίχους να ακούγονται απο τον κόσμο και φυσικά μεγάλη αποθέωση στο φινάλε. Πιστεύω πως κάτι που έπαιξε τον ρόλο του για την σκηνική τους παρουσία ήταν και το ότι εμφανίστηκαν μαζί με τους Grand Magus τον προηγούμενο μήνα δείχνοντας αρκετά έναν δυνατό,επικοινωνιακό και δεμμένο χαρακτήρα ως μουσικό σχήμα. Σαν πρώτη καλή εντύπωση οφείλω να ομολογήσω πως ήταν αρκετά θετική για μένα και εύχομαι να τους ξαναδώ live.

 

Dark Nightmare's Setlist:

 

  1. Intro/Blood Land
  2. Invaders
  3. World Of Illusions
  4. Crowns of Innocence
  5. Eternal Forest
  6. Hawks Of War
  7. Battlefield
  8. Beneath
  9. Are We Free?
  10. Waiting
  11. Dragonlakes
  12. Defenders/Borders

 

Η ώρα 22:30, τα ποτήρια να γεμίζουν συνεχώς με μπύρα,  και χωρίς πολλά πολλά την σκυτάλη ήρθε η ώρα να λάβει η μπάντα που ανυπομονούσα να δώ πως και πως. Ο λόγος; για τους Αθηναίους Convixion , True γνήσιο Heavy metal - DRINK METAL!

Ξεκίνησαν εώς συνήθως με το νέο τους δίσκο, τον οποίο και παρουσίασαν επί την ευκαιρία στην Κομοτηνή υπήρξαν μερικά θεματάκια με τον ήχο αλλά αυτά πιστεύω συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες. Δεν θα πώ ότι δεν εντυπωσιάστηκα, θα πώ όμως πως έπαιξαν όλα τον ρόλο τους. Το ταξίδι ήταν αρκετά κουραστικό, λίγο η ταλαιπωρία αλλά αυτό δεν θα έλεγα ότι ήταν και αυτό που έπαιξε ρόλο σίγουρα υπήρχε αρκετό άγχος αλλά πιστεύω πως έπαιξαν αρκετά καλά. Ακούστηκαν κομμάτια απο την περσινή τους δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο "Days Of Rage, Nights Of Wrath" και κάποια σκόρπια απο προηγούμενες δουλειές τους όπως το αγαπημένο Avenger, Made Of Steel κτλ.

Πρός το τέλος, εφόσον έγινε ο κακός χαμός απο τον κόσμο που παρευρέθηκε μπροστά στο Stage, ξαφνικά συνειδητοποιώ πως κάτι έλλειπε απο την όλη αυτή 1 ώρα , ασφαλώς αυτό ήταν το Αξιαγάπητο πρός όλους τους οπαδούς "DRINK METAL". Άτομα να κοπανιούνται,να πίνουν σαν τρελοί, να φωνάζουν τους στίχους ΚΑΙ ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!!

 

"Drink Metal Is What I Wanna Do In This Heavy Metal Live, With My Friends Around Me Too And When The Music Starts It's Driving Me Mad. I Can Feel The Power Yes It Comes From My Heart."

 

Νομίζω πως το παραπάνω γραπτό μου, τα λέει όλα όσα ειπώθηκαν στην συγκεκριμένη στιγμή, δηλαδή να το ζούμε και να μοιραζόμαστε την αγάπη που έχουμε για την μουσική. Κάπως έτσι φτάνουν στο τέλος τους και εκεί που είχα δεδομένο ότι θα ακούσω το Violence And Force απο Exciter, ξαφνικά ακούω INTO THE CRYPTS OF RAYS, ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΚΑΙ ΑΝΤΕ ΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!! Άτομα να ανεβαίνουν στην σκηνή, να τραγουδάνε σαν τρελοί, να κάνουν StageDive στην μνήμη του μέγα Martin και να καταθέτουν την ψυχή τους γενικά. Κάπως έτσι τελείωσε αυτή η αρκετά καλή μία ώρα που είχαν στην διάθεση τους οι Convixion , αν εξαιρέσουμε μερικά θεματάκια με τον ήχο και την φωνή παίξανε όλα τον ρόλο τους αλλά πιο πολύ η όλη κούραση απο το τόσο ταξίδι. Τιμή μας που ήρθαν να παίξουν στην Κομοτηνή.

 

Convixion's Setlist:

 

  1. Fist Of Agony
  2. E.A.D
  3. In Days Of Rage And Nights Of Wrath
  4. Wings Of Vengeance
  5. Morbid Encounter
  6. From Within
  7. Spiral Into Oblivion
  8. Black Magic Night
  9. A Matter Of Faith
  10. Made Of Steel
  11. Avenger
  12. Drink Metal

Encore:

  1. Into The Crypts Of Rays (Celtic Frost Cover)

 

Δέκα λεπτά πρίν τα μεσάνυχτα, οι ήχοι των Cannibal Corpse να παίζουν απο πίσω και  η μεγάλη στιγμή, την οποία περίμενα μόλις έφτασε. Οι Dead Congregation ανεβαίνουν στην σκηνή και ξεκίνημα με το Redemptive Immolation απο το περσινό τους Mini EP με τίτλο "Sombre Doom". Χάος,Σιωπή & Headbanging ήταν όλα αυτά που επικρατούσαν στην ατμόσφαιρα του Αμφιθεατρου, λιγομίλητοι και σε εξαιρετικό επίπεδο βρίσκονταν οι Αθηναίοι Death Metallers, τους οποίους έχει σαμποτάρει κάπως ο ήχος, με αποτέλεσμα ο Αναστάσης να ακούγεται με το ζόρι βέβαια αυτό δεν ήταν και κάτι που επηρέασε απαραίτητα την μπάντα. Παίξανε κυρίως κομμάτια απο το "Promulgation Of The Fall" και απο το πρώτο τους EP με τίτλο "Purifyring Consecrated Ground" κάτι που προσωπικά λίγο με πίκρανε ήταν που δεν έπαιξαν περισσότερα κομμάτια απο όσα περίμενα απο την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά με τίτλο "Graves Of The Archangels", αν εξαιρέσεις αυτό είχαν ένα αρκετά καλό Setlist. Δεν θα έλεγα ότι εντυπωσιάστηκα αλλά και ούτε ότι απογοητεύτηκα. Υπήρξε άψογο παίξιμο στην κιθάρα,παθιασμένο και γενικά η απόλυτη χαοτική σαπίλα που σε στέλνει σε άλλον πλανήτη.

Φτάνουμε αισίως πρός το τέλος...Promulgation Of The Fall και το συναίσθημα απερίγραπτο...Σαν να έστρωσε ο ήχος σιγά,σιγά με τον Αναστάση να ακούγεται καλύτερα.....Στα καπάκια Serpentskin, με τα Downward Spiral & Teeth Into Red, να συνοδεύουν το φινάλε της μπάντας...Σαν σύνολο ήταν αρκετά καλοί, εντυπωσιακοί,επιβλητικοί και φυσικά μυστήριοι κάτι που πρέπει να επικρατεί στο είδος, εύχομαι να ξαναδώ αυτήν την αγαπημένη μπάντα.

 

Dead Congregation's Setlist:

 

  1. Redemptive Immolation
  2. Quintessence Maligned
  3. Morbid Paroxysm
  4. Schisma
  5. Lucid Curse
  6. Only Ashes Remain
  7. Promulgation Of The Fall/Serpentskin
  8. Downward Spiral
  9. Teeth Into Red

 

Συνολικά ήταν μία πολύ καλή προσπάθεια διοργάνωσης,είχαμε να δούμε κάτι τέτοιο εδώ και πολύ καιρό. Ένα μεγάλο μπράβο στην όλη διοργάνωση για το τρέξιμο που έριξε τόσους μήνες και με το καλό να συνεχίσουν να φέρνουν και άλλες μπάντες και άλλα ονόματα και φυσικά ο κόσμος να αρχίσει όλο και περισσότερο να στηρίζει με την πάροδο του χρόνου το μόνο που προσωπικά με πειράζει είναι, η αδιαφορία του κόσμου πρός τις μπάντες και είναι κρίμα αυτό. Εύχομαι και ελπίζω πάντα να καταφέρει ο κόσμος να αναγνωρίσει τις προσπάθειες που κάνουν τόσοι πολλοί διοργανωτές αλλά στην συγκεκριμένη διοργάνωση όλα κύλησαν άψογα. Ένα τεράστιο μπράβο στον Αλέκο και στον Γιάννη Grendel κυρίως!

 

Για το Rock Overdose,

Φάνης Βιλαέτης

Comments