Στις 24 Μαίου 1994, κυκλοφόρησε ο -κατα πολλούς- καλύτερος black metal δίσκος που έχει κυκλοφορήσει ποτέ. Το "De Mysteriis Dom Sathanas" των Mayhem. Δεν θα μακρυγρήσω γράφοντας γι' αυτόν τον δίσκο πράγματα που έχουν γραφτεί αμέτρητες φορές και που γνωρίζει οποιοσδήποτε δεν γεννήθηκε...χτες. Αυτό που θα μας απασχολήσει στην προκειμένη περίπτωση είναι οτι ακριβώς 23 χρόνια (και 1 ημέρα, για να ακριβολογούμε) μετά απο την κυκλοφορία του, οι Νορβηγοί ήρθαν για μία εμφάνιση στην πόλη μας, για να παίξουν αποκλειστικά και μόνο αυτό το μνημείο, στην ολότητά του.
Υπέυθυνοι για την προθέρμανσή μας, ήταν οι Αθηναιοι Ravencult. Μια μπάντα, της οποίας το στάτους έχει ανέβει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια, και όχι άδικα. Υψηλού επιπέδου black/thrash, με σωστα αφομοιωμένες επιρροές, προσωπικό στίγμα και ΟΧΙ απλό κοπιάρισμα. Επίπεδο, το οποίο ανέβηκε ακόμα υψηλότερα με την κυκλοφορία του περσινού "Force Of Profanation", ίσως τον καλύτερο δίσκο στην ελληνική σκηνή το 2016. Σε αντίστοιχα επίπεδα και η σκηνική τους παρουσία. Έβλεπες οτι είχες να κάνεις με μια άκρως επαγγελματική μπάντα, που αντιμετωπίζει με απόλυτη σοβαρότητα αυτό που κάνει. Έχουν πάρει την ανηφόρα και συνεχίζουν, το μέλλον σίγουρα θα τους φέρει σίγουρα ακόμα περισσότερα.
Όσο για τους Mayhem, πολλά ακούστηκαν, όπως για παράδειγμα οτι κάνανε αυτή την κίνηση μόνο και μόνο για να μαζέψουν τα τελευταία ένσημα πριν την συνταξιοδότηση, σκέψη που πέρασε και απο το δικό μου μυαλό. Στο τέλος, όμως, επικράτησε το οπαδιλίκι και η αγάπη για ένα άλμπουμ, με το οποίο γαλουχηθήκαμε. Αν βάλουμε στην άκρη την μικρή διάρκεια του live, καθώς δεν παίξανε τιποτα παραπάνω απο τα κομμάτια του δίσκου, κατα τα άλλα μιλάμε για μια φοβερή εμφάνιση (και σίγουρα την καλύτερη απο τις 3 φορές που τους έχω δει προσωπικά). Η επικοινωνια τους σχεδόν μηδενική με το κοινό, μαυροι μανδύες και κουκούλες, κεριά, καπνοί, σκελετοί με στολή καλόγερου,
ήταν μερικά απο τα στοιχεία που συνέθεσαν αυτό το ritualistic και σκοτεινό σκηνικό, που
προσωπικά απόλαυσα. Η φωνη του Attila, σχεδόν αναλλοίωτη απο τον χρόνο, παραμένει καθηλωτική και το έντονο reverb στο μικρόφωνο βοήθησε για να δημιουργηθεί ένα ακόμα πιο χαοτικό αποτέλεσμα, ειδικά όταν σου λέει "Heic Noenum Pax - Bring us the goat!". Παρ' ολα αυτά, αυτό που αντικρύσαμε, δε μπορει να αποτυπωθεί με λέξεις, γι' αυτό αναζητήστε μερικά video στο youtube για να πειστείτε.
Για το Rock Overdose,
Κώστας Ιωαννίδης
Comments
