Tο Rock The Castle είναι ένα φεστιβάλ που ξεκίνησε πέρυσι στη πόλη Vilafranca (περίπου 15χλμ από τη Βερόνα) και στεγάζεται σε ένα μαγευτικό κάστρο του 13ου αιώνα, το Castello Scaligero.
Οι διοργανωτές από τη δεύτερη κιόλας χρόνια αποφάσισαν να ανεβάσουν πολύ ψηλά το πήχη παρουσιάζοντας ένα Line up που θα το ζήλευαν πολλά Boutique festival σε όλη την Ευρώπη.
Η 3η (και σημαντικότερη μέρα ) του festival, Κυριακή 7 Ιουλίου 2019 είχε σαν headliner τους Slayer στη τελευταία τους περιοδεία και ένα supporting cast που έβγαζε φωτιές : Gojira, Phil Anselmo and the Illegals (παίζοντας ένα full Pantera set) , Overkill , Onslaught (που πήραν τη τελευταία στιγμή τη θέση των Sacred reich ) όπως επίσης και τους Ιταλούς Necrodeath και Carved.
Η συναυλια ξεκίνησε στις 14.00 ακριβώς κάτω από αρκετή ζεστή (ευτυχώς η συννεφιά έκανε το καιρό λίγο πιο υποφερτό από τη προηγούμενη μέρα όπου κυριολεκτικά έλιωναν τα πάντα) οι CARVED που το symphonic death metal τους άρχισε να βάζει σε mood το κόσμο που σιγά –σιγά άρχισε να έρχεται στο κάστρο.
Στη συνεχεία τη σκυτάλη πήραν οι «παλιοί» (υπάρχουν από το 1984) blackened thrash metallers NECRODEATH (κρίνοντας από το κοινό που αρκετοί φορούσαν μπλουζάκια τους είναι αρκετά δημοφιλείς στη γείτονα χώρα) που έπαιξαν ένα δυνατό και δεμένο set και πήραν αρκετά χειροκροτήματα από το κόσμο που συνέχισε να γεμίζει το κάστρο.
- Choose Your Death
- Hate and Scorn
- The Whore of Salem
- Fragments of Insanity
- Last Ton(e)s of Hate
- The Creature
- Mater Tenebrarum
Στις 15.45 ηταν η ώρα των Άγγλων θρύλων του thrash Onslaught να βγουν στη σκηνή και οι πιο μεγάλοι σε ηλικία Fans θυμήθηκαν ένα από τα πιο σημαντικά album στην ιστορία του Thrash (The Force, από το όποιο αν δεν κάνω λάθος έπαιξαν 3 κομμάτια) και τα πρώτα σοβαρά moshpit έκαναν την εμφάνιση τους . Οι Onslaught κεφάτοι (στο meet and greet που έκαναν μετά ευχαρίστησαν όλους τους παλιοθρασαδες που τους θυμήθηκαν και τους στηρίζουν ακόμη) έπαιξαν 8 κομμάτια και αποχώρησαν με επευφημίες από το κοινό.
- Killing Peace
- The Sound of Violence
- Let There Be Death
- Destroyer of Worlds
- Metal Forces
- A Perfect Day to Die
- Fight With the Beast
- 66 Fucking 6
Τα πράγματα αρχίζουν να σοβαρεύουν όταν το πρώτο “μεγάλο” συγκρότημα της βραδιάς, οι OVERKILL ανέβηκαν στη σκηνη.Οι Overkill είχαν τη φήμη ενός από τα καλύτερα ζωντανά thrash συγκροτήματα και σίγουρα δε τη διέψευσαν.
Ο Bobby γεμάτος ενεργεία (ως συνήθως) δεν άφησε το κοινό σε ησυχία τραγουδώντας τον έναν μετά τον άλλο ορισμένους από τους μεγαλύτερους ύμνους του U.S thrash ( Hello from the Gutter, Rotten to the Core, Ironbound) όπως και 3 κομμάτια από τον εξαιρετικό, τελευταίο φετινό τους δίσκο The Wings of War χωρίς να λείπει βεβαία η διασκευή-έμβλημα των Subhumans Fuck you , που το παιξανε μαλιστα και 2 (!) φορες μεσα σε επευφημίες και singalong .
Το Ιταλικό κοινό τους αποθέωσε και μάλιστα πάνω από 400 άτομα στηθήκαν στην ουρά για το Meet and greet τους (όταν τους είπα μάλιστα ότι ήρθα από την Ελλάδα μου ζήτησαν να δώσω χαιρετισμούς στο Κώστα, ένα από τους πιο πωρωμένους οπαδούς τους στο κόσμο) και ενώ πάνω από 5-6000 κόσμου είχαν ήδη μαζευτεί δεν υπήρχε καμία αμφιβολία τι (και ποιον) περίμεναν.
- Last Man Standing
- Electric Rattlesnake
- Hello From the Gutter
- Elimination
- Head of a Pin
- Bastard Nation
- Rotten to the Core
- Ironbound
- Fuck You
- Welcome to the Garden State
- Fuck You
Ο κύριος Phil Anselmo είναι μια από τις μεγαλύτερες μορφές του Metal και παρόλα αυτά που έχει κάνει στο πρόσφατο παρελθόν για να σπιλώσει το ΤΕΡΑΣΤΙΟ όνομα του τα αμέτρητα μπλουζάκια Pantera που είδα (μονό τα Slayer τα ξεπερνούσαν σε αριθμό) πιστοποιούσαν ότι ακόμα λατρεύεται σαν θεός από ένα πλήθος που διψούσε να ακούσει PANTERA (οι περισσότεροι για πρώτη φορά άκουγαν τα κομμάτια αυτά από τον άνθρωπο που τα τραγούδησε) και ο άνθρωπος δε μας απογοήτευσε .
Παρότι τον βασάνιζε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας , ο Phil και οι Illegals ξεσήκωσαν το κόσμο σε ένα μακελειό χωρίς αύριο (εκατοντάδες οι Crowd surfers και μάλιστα μια νεαρή δεσποινίδα σε αναπηρικό καροτσάκι) .
Ξεκινώντας με το Mouth for war ακούσαμε ύμνους όπως το walk , this love, fucking hostile και πολλοί μεγάλοι κυριολεκτικά δάκρυσαν που αυτά τα τραγούδια ακουστήκαν μετά από τόσα χρόνια .
Εντύπωση έκανε η αναφορά του Phil στους Slayer και τη σημασία τους ( “Slayer don’t need me but I FUCKING NEED SLAYER”).
- Mouth for War
- Becoming
- Yesterday Don't Mean Shit
- I'm Broken
- This Love
- Walk
- Fucking Hostile
- Hellbound
- Domination / Hollow
- A New Level
Στη συνεχεία οι τόνοι έπεσαν λίγο με τους ημιθέους Γάλλους Gojira να βγαίνουν στη σκηνή . Ένα από τα σημαντικότερα modern metal σχήματα στο κόσμο, μάγεψαν με κομμάτια από το magma όπως και τους άλλους 4 δίσκους τους και απέδειξαν γιατί θα είναι ένας από τους αυριανούς headliner στα metal festival Όλου του κόσμου .
Για να είμαστε ειλικρινείς η προσδοκία για την εμφάνιση των slayer πηρέ κάτι από την εμφάνιση των guiro και μετά τον Phil Anselmo πολλοί βρήκαν ευκαιρία να πιουν μπύρες για να ξεκουραστούν για τη τελική μάχη που θα επακολουθούσε.
- Oroborus
- Backbone
- Stranded
- Flying Whales
- LoveThe Cell
- Terra Inc.
- Silvera
- L'Enfant Sauvage
- Vacuity
- The Gift of Guilt
Λοιπόν κυρίες και κύριοι FUCKING SLAYEEERRRRRRR
Όποιος δεν έχει δει το μεγαλύτερο extreme metal σχήμα όλων των εποχών δεν καταλαβαίνει τη μαγεία τους ζωντανά . Ειδικά αφού αυτή είναι (πιθανότατα) η τελευταία φορά που θα παίξουν Live, όλο το κάστρο (που εκείνη τη στιγμή είχε 15000 κόσμο τουλάχιστον έβραζε με ανυπομονησία
Με λίγη ώρα καθυστέρηση (στις 21.45) οι ανάποδοι σταυροί έκαναν την εμφάνιση τους στο πανί που υπήρχε μπροστά στη σκηνή και μετά ξεκίνησε ο πόλεμος .
Repentless και ο κόσμος παραληρεί, τα Moshpit είναι βγαλμένα από τη κόλαση και οι Slayer δίνουν πόνο: Evil has no Boundaries, War Ensemble και όλη η ιστορία του Thrash περναει μπροστά μας με εκπληκτική ταχύτητα.
Όλοι παρακαλάνε να μην τελειώσει ποτέ αυτή η γιορτή (μονό μελανό κατ εμέ σημείο η μη επαρκής αναφορά στον αδικοχαμένο θρύλο Jeff Hanneman που χωρίς αυτόν δε θα υπήρχαν καν οι Slayer) αλλά μετά από 20 κομμάτια όπως όλα τα ωραία , πρέπει να τελειώσουν με το πιο εμβληματικό τους κομμάτι , Angel of Death , όλοι τραγουδανε, στις πρώτες σειρές γίνεται πανζουρλισμός και κάπως έτσι η τελευταία συναυλία των Slayer στην Ιταλία τελειώνει).
Ο Araya λέει κάποια λόγια στα Ιταλικά για να ευχαριστήσει όλους τους οπαδούς τους και έτσι δακρυσμένοι φεύγουμε όλοι από το
καταπληκτικό αυτό κάστρο με τις αναμνήσεις πάντα στις καρδιές μας (και στο σβέρκο μας)
- Repentless
- Evil Has No Boundaries
- World Painted Blood
- Postmortem
- Hate Worldwide
- War Ensemble
- Gemini
- Disciple
- Mandatory Suicide
- Chemical Warfare
- Payback
- Temptation
- Born of Fire
- Seasons in the Abyss
- Hell Awaits
- South of Heaven
- Raining Blood
- Black Magic
- Dead Skin Mask
- Angel of Death
Για το Rockoverdose,
Παρασκευή Μπάκου
Φωτογράφος: Μάνθος Ματθέου
Comments
