Συνέχεια από το δεύτερο μέρος (http://rockoverdose.gr/news_details.php?id=40094)
Τρίτη και τελευταία μέρα στα ‘Άγια Εδάφη’ του WACKEN, σ’ ένα φεστιβάλ που μόνο τις καλύτερες εντυπώσεις σου αφήνει στο τέλος. Και δυστυχώς αυτό το τέλος έχει φτάσει, οπότε και ξεκινήσαμε τη μέρα μας από νωρίς, με όσες δυνάμεις μάς είχαν μείνει, μιας και τις προηγούμενες μέρες περάσαμε τους ‘Άθλους του Ηρακλή’ και από θέμα κούρασης / ταλαιπωρίας λόγω λάσπης κλπ, αλλά και φυσικά λόγω ενός πολύ γεμάτου προγράμματος συναυλιών.
Δυστυχώς, αλλά και ευτυχώς μιας και θέλαμε να ξεκουραστούμε λίγο παραπάνω και να κάνουμε τις τελευταίες αγορές, αναγκαστικά θυσιάσαμε τους KATAKLYSΜ. Προλάβαμε ανετότατα παρ’ όλα αυτά, την συναυλία των πολύ αγαπημένων POWERWOLF!
Η φήμη των συγκεκριμένων προηγείται του ονόματός τους! Φήμες για εξαιρετικά live shows, και αμεσότητα με το κοινό… Φήμες;; Όοοχι! Πραγματικότητα! Η συναυλία των POWERWOLF είναι μέσα στις Top 10 καλύτερες συναυλίες που είδαμε φέτος στο WACKEN! Ο Attila, τραγουδιστής της μπάντας, έκανε συνεχώς αστεία που δυστυχώς δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε μιας και μιλούσε μονίμως στα Γερμανικά, παρ’ όλα αυτά καταλαβαίναμε από τις αντιδράσεις των Γερμανών, οι οποίοι ξεκαρδίζονταν κάθε φορά που άνοιγε το στόμα του. Εξαιρετικοί μουσικοί, πολύ καλή σκηνική παρουσία, καλός ήχος και πολύ καλό setlist που δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο!
Setlist: (Intro) Lupus Daemonis / Sanctified With Dynamite / Coleus Sanctus / Army of the Night / Amen & Attack / ArmataStrigoi / Resurrection by Erection / Werewolves of Armenia / Blessed & Possessed / We Drink Your Blood / In the Name of God (Deus Vult) / Lupus Dei / Wolves Against The World.
Αμέσως μετά, στη διπλανή σκηνή σειρά είχαν οι AMORPHIS! Πώς και πώς περιμέναμε αυτή τη συναυλία, και απ’ τη τύχη μας, απ’ όλες τις βροχερές, συννεφιασμένες με λιγότερη ζέστη μέρες, έτυχε η ώρα που έπαιζαν οι AMORPHIS να έχει τόση ζέστη, ήλιο και νηνεμία που κυριολεκτικά έλιωνες! Δε πειράζει όμως, δεν υπήρχε περίπτωση να χάναμε μια συναυλία που ήταν αφιερωμένη σε έναν από τους καλύτερους δίσκους στην ιστορία των ΑMORPHIS, το “Tales From The Thousand Lakes”! Εν τούτοις, ακούσαμε και κάποια κομμάτια εκτός του δίσκου. Σε γενικές γραμμές, δεν υπάρχουν και πολλά που μπορούν να ειπωθούν γι’ αυτό το συγκρότημα πλέον. Έχουν αποδείξει πολλάκις την αξία τους τόσο μουσικά, όσο και από πλευράς αρτιότητας στις liveεμφανίσεις τους. Εξαιρετική συναυλία σαφέστατα, και ο Tomi φανερά αλλαγμένος και ανανεωμένος με το νέο του look, ‘χτυπιόταν’ μονίμως έχοντας κρεμασμένο στο λαιμό του ένα τε-ρά-στι-ο σφυρί !
Setlist: Thousand Lakes /Into Hiding / The Castaway / First Doom / Black Winter Day / Drowned Maid / In the Beginning / Forgotten Sunrise / To Father's Cabin / Magic and Mayhem / Vulgar Necrolatry(Abhorrence cover) / Better Unborn / Against Widows / My Kantele / Folk of the North / Vaivaistalossa.
Επόμενος σταθμός στο Wackinger Village για φαγητό, μπύρες και ξεκούραση! Η ώρα μας εκεί πέρασε ακόμα πιο όμορφα και με τους κατάλληλους για εκείνη την ώρα folk ήχους, από τους Αργεντινούς SKILTRON! Το Wackinger Stage είχε γεμίσει κυρίως με τρελούς Λατινοαμερικάνους, οι οποίοι φαίνεται ότι επισκέπτονται κατά χιλιάδες τα Ευρωπαϊκά φεστιβάλ κάθε χρόνο! Χοροί, γκάιντες, ένα ξέφρενο πανηγύρι που κράτησε για 45’ απολαυστικά λεπτά.
Setlist: Brosnachadh / Bagpipes of War / By Sword and Shield / The Bonfire Alliance / The Brave's Revenge / Hate Dance / Lion Rampant / The Vision of Blind Harry / Skiltron / It's a Long Way to the Top (If You Wanna Rock 'n' Roll) (AC/DC cover) / Esbat.
Επόμενη συναυλία ήταν αυτή των ROCK MEETS CLASSIC. Για όποιον δε γνωρίζει, είναι ένα μουσικό σχήμα που δημιούργησε πριν από λίγα χρόνια ο Mat Sinner των PRIMAL FEAR και περιλαμβάνει μία ορχήστρα και κάθε χρόνο διαφορετικούς guest τραγουδιστές (έχουν περάσει ονόματα όπως Paul Rodgers, Ian Gillan, Alice Cooper, Steve Augeri και πολλοί άλλοι). Οι φετινοί guests ήταν οι Dee Snider (TWISTED SISTER), Michael Kiske (UNISONIC, ex-HELLOWEEN), Joe Lynn Turner (ex-RAINBOW, ex-DEEP PURPLE), Marc Storace (KROKUS) και Jennifer Haben (BEYOND THE BLACK). Το set ξεκίνησε με ένα κουαρτέτο να παίζει το “Thunderstruck” μέχρι να κάνει μία εντυπωσιακή εμφάνιση και η υπόλοιπη ορχήστρα. Τα επόμενα δύο κομμάτια ανέλαβε η Haben, μέχρι να έρθει ο πρώτος μεγάλος guest, Joe Lynn Turner από τον οποίο ακούσαμε τα “I Surrender”, “Stargazer” και “Spotlight Kid”. Ήδη η ατμόσφαιρα ήταν πάρα πολύ καλή αλλά έγινε ακόμα καλύτερη όταν ο Michael Kiske ανέβηκε στη σκηνή για μία εκπληκτική εκτέλεση του “A Little Time”. Δεν μπορώ να κατανοήσω το λόγο που έπαιξαν το “Kids Of The Century” αμέσως μετά αλλά ακόμα και εκεί ο Γερμανός ήταν καταπληκτικός. Στο “I Want Out” όπως ήταν φυσικό, επικράτησε ένας μικρός πανικός με τον Kiske να μας θυμίζει πόσο μεγάλη μπάντα ήταν εκείνη την εποχή η HELLOWEEN. Ακολούθησε ένα μικρό ορχηστρικό διάλειμμα για να βγει αμέσως μετά ο καλύτερος, με διαφορά, frontman που είδαμε σε όλο το WACKEN. Ο λόγος για τον Dee fucking Snider όπως μας συστήθηκε ο ίδιος. Ότι και να γράψουμε είναι λίγο μπροστά σε αυτό που ζήσαμε. Ψάξτε videos από την εμφάνιση του και θα μας καταλάβετε. Αεικίνητος, επικοινωνιακός, ξεσηκωτικός, κεφάτος. Πρώτο κομμάτι το “You Can’t Stop Rock ‘n’ Roll” και ο Snider μας δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν ήρθε απλά να τραγουδήσει 4-5 κομμάτια και να φύγει. Ήθελε να στήσει το μεγαλύτερο party του WACKEN και το πέτυχε. Ειδικά με το ανθεμικό “We’re Not Gonna Take It” μέχρι και ο πιο αδιάφορος γύρισε το βλέμμα του στη σκηνή. Συνέχεια με το “The Price”, αφιερωμένο στον πρόσφατα εκλιπόντα A.J. Pero σε μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές του festival. Ακολούθησε ένα “κοινωνικό μήνυμα” από τον Αμερικάνο που αφορούσε τα selfish sticks και αφού έκανε για ακόμα μία φορά όλο τον κόσμο να γελάσει, συνέχισε με έναν ακόμα ύμνο, το “I Wanna Rock” στο οποίο νομίζω δεν υπήρχε άτομο στο WACKEN που δεν το τραγούδησε.
Η εμφάνιση του ROCK MEETS CLASSIC έκλεισε με το “Highway To Hell” και όλους τους guest επί σκηνής σε μία πραγματικά μοναδική στιγμή.
Setlist: Thunderstruck / In The Shadows / Rage Before The Storm / I Surrender / Stargazer / Spotlight Kid / A Little Time / Kids Of The Century / I Want Out / You Can’t Stop Rock n’ Roll / We’re Not Gonna Take It / The Price / I Wanna Rock / Highway To Hell
Για την επόμενη συναυλία ήταν απαραίτητο να πάμε αρκετά νωρίτερα καθώς γνωρίζαμε τον χαμό που επρόκειτο να ακολουθήσει! (Εν τέλει….δεν μπορούσαμε να φανταστούμε! ). Αναφέρομαι στην εμφάνιση των Σουηδών SABATON, η οποία χωρίς καμία υπερβολή ήταν απ’ τις καλύτερες εμφανίσεις για το φετινό WACKEN! Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια το τί γινόταν από θέμα κόσμου, ενέργειας, ευθυμίας, έντασης, πώρωσης! Τα crowdsurfings;; Α-μέ-τρη-τα!!! Είναι η πρώτη συναυλία που είδα να πηγαίνουν προς τα πίσω τα crowdsurfings και όχι μπροστά, διότι μετά από ένα σημείο είχαμε όλοι αγανακτήσει απ’ τους δεκάδες τρελαμένων οπαδών που δεν σταματούσαν να έρχονται καταπάνω μας! Απλά… λαοθάλασσα! Κόσμος μέχρι εκεί που μπορούσαν να δουν τα μάτια μας!
Ο Joakim αλλά και όλο το συγκρότημα χαμογελούσαν μονίμως και έδειχναν πόσο έκπληκτοι ήταν απ’ τους χιλιάδες οπαδούς που χοροπηδούσαν και φώναζαν μπροστά τους!
Σε γενικές γραμμές, η συναυλία ήταν άρτια! Στην αρχή μόνο για πολύ λίγουπήρξεένα τεχνικό πρόβλημα με τον ήχο, το οποίο δεν επηρέασε στο ελάχιστο το συγκρότημα, που συνέχισε ακάθεκτο να χοροπηδάει και να στέλνει κύματα ενέργειας και πώρωσης στους οπαδούς! Να μη μιλήσω βέβαια για τους τρελογερμανούς που φώναζαν μονίμως ‘Nocheinbier’ …’Nocheinbier’!
Εν κατακλείδι: Μουσικοί, φωνητικά, σκηνική παρουσία, αμεσότητα, διασκέδαση, setlist, γενική εικόνα… 10/10! Μπράβο τους!
Setlist: (Intro) The Final Countdown(Europe song)&The March to War / Ghost Division / To Hell and Back / Carolus Rex / No Bullets Fly /Resist and Bite / Far from the Fame / Panzerkampf / Gottmituns(Nochein Bier) / The Art of War / Soldier of 3 Armies / Swedish Pagans / Screaming Eagles
Encore: Night Witches, Primo Victoria, Metal Crüe / Dead Soldier's Waltz / Masters of the World
Αν και είχε περάσει κάτι περισσότερο από 1 μήνα που είχα ξαναδεί τους Priest, όταν φτάνει η στιγμή να βγουν οι αρχιερείς του metal επί σκηνής, σε πιάνει ένα δέος και μία ανυπομονησία. Και πώς να μην είναι έτσι όταν ξέρεις ότι θα δεις μπροστά σου μία από τις μεγαλύτερες μπάντες που έχει βγάλει αυτή η μουσική και έναν από τους μεγαλύτερους frontmen όλων των εποχών. Το setlist αν δεν κάνω ήταν ίδιο με αυτό της Αθήνας στο Rockwave Festival. Σε γενικές γραμμές οι ιερείς ήταν πάρα πολύ καλοί, πλέον δείχνουν να έχουν δέσει απόλυτα με τον Richie Faulkner και απλά συνεχίζουν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Να προσφέρουν ανόθευτο heavy metal.
Μία καλύτερη ιδέα για τη συναυλία των PRIEST μπορείτε να πάρετε από το review της συναυλίας τους στη Sofia στις 20 Ιουνίου (http://rockoverdose.gr/news_details.php?id=39520).
Setlist: Dragonaut / Metal Gods / Devil’s Child / Victim Of Changes / Halls Of Valhalla / Turbo Lover / Redeemer Of Souls / Beyond The Realm Of Death / Jawbreaker / Breaking The Law / Hell Bent For Leather
Encore 1: Electic Eye / You’ve Got Another Thing Coming
Encore 2: Painkiller / Living After Midnight
Και…τελευταία συναυλία για το φετινό WACKEN, αυτή που θα έκλεινε την αυλαία, ήταν η συναυλία των CRADLE OF FILTH.
Με ένα υπέροχο γεμάτο και φωτεινό φεγγάρι που στόλιζε τον Γερμανικό ουρανό ακούστηκαν οι πρώτες μελωδίες απ’ το ‘At The Gates Of Midian’. Τη σκηνή διακοσμούσαν δυο ξύλινοι σταυροί με κρεμασμένα δύο λείψανα. Ο φωτισμός ήταν αρκετά έντονος σε σημεία ενώ σε άλλα, ανάλογα με το τραγούδι έπαιρνε ένα βαθύ κόκκινο χρώμα που πρόσδιδε περισσότερο, στην γενικότερη μυσταγωγία που απέπνεε όλη η συναυλία!
Ο Dani, είναι η περίπτωση που λέμε: Όσο μπόι του λείπει τόσο μεγάλη φωνάρα έχει! Απίστευτη σκηνική παρουσία και τρισμέγιστη φωνή! Το μόνο αρνητικό αλλά άκρως σημαντικό, ήταν ότι στα περισσότερα τραγούδια δεν μπορούσαμε σε σημεία να ακούσουμε, σχεδόν καθόλου, τα γυναικεία φωνητικά! (Μα τί στο καλό;!) Σε γενικές γραμμές, αν και η συναυλία βρήκε τους περισσότερους από ‘μας εντελώς αποδυναμωμένους μετά των πολλών ωρών ορθοστασίας, οι CRADLE OF FILTH μας έδωσαν λόγους να μείνουμε εννοείται μέχρι το τέλος, λίγο μετά τις 01:30 το βράδυ. Το setlist ήταν ικανοποιητικότατο, ακούγοντας παλιά αλλά και κομμάτια απ’ τον νέο υπέροχο δίσκο τους!
Setlist: Cthulhu Dawn / A Dream of Wolves in the Snow / Summer Dying Fast / Honey and Sulphur / Funeral in Carpathia / Right Wing of the Garden Triptych / Nymphetamine (Fix) / Born in a Burial Gown / Cruelty Brought Thee Orchids / Her Ghost in the Fog / From the Cradle to Enslave.
Έτσι λοιπόν, ακόμα μια χρονιά στα Άγια Εδάφη του WACKEN, έφτασε στο τέλος της! Με την κακοκαιρία, τις χαρές, τις συγκινήσεις, τις απογοητεύσεις, την κούραση αλλά και όλες τις υπέροχες στιγμές της! Για όλα αυτά αλλά και ακόμα περισσότερα άξιζε να βρεθούμε για ακόμη μια χρονιά εκεί! …..Until Next Time!
Γενικός Απολογισμός W.O.A. 2015, της Έλενας:
Καλύτερη Συναυλία: SAVATAGE – TSO
Η μεγαλύτερη απογοήτευση: RUNNING WILD
Η πιο συγκινητική συναυλία: SAVATAGE, JUDAS PRIEST
Η πιο πολύ-αναμενόμενη: RUNNING WILD, SAVATAGE
Η πιο δυναμική/πορωτική: SABATON
H συναυλία με τον χειρότερο ήχο: ANNIHILATOR
Η πιο ‘Πέρασε και Δεν Ακούμπησε’ : STRATOVARIUS
Γενικός Απολογισμός W.O.A. 2015, του Απόστολου:
Καλύτερη Συναυλία: SAVATAGE – TSO
Η μεγαλύτερη απογοήτευση: DREAM THEATER
Η πιο συγκινητική συναυλία: SAVATAGE - TSO
Η πιο πολύ-αναμενόμενη: SAVATAGE - TSO
Η πιο δυναμική/πορωτική: ROCK MEETS CLASSIC
H συναυλία με τον χειρότερο ήχο: ANNIHILATOR
Η πιο ‘Πέρασε και Δεν Ακούμπησε’ : SABATON
Για το RockOverdose,
Έλενα Δαρζέντα
Απόστολος "Astaldo" Πανταζόγλου
Comments
