Σχηματισμός και πρώτα χρόνια!
Η ιστορία των Belphegor ξεκινάει στην Αυστρία το 1991, όπου σχηματίζεται η 1η τους μορφή ως Betrayer, από τους νεαρούς Maxx, Helmuth, Sigurd και Chris. Ο Μaxx ήταν μπασίστας/τραγουδιστής, οι Helmuth/Sigurd κιθαρίστες και ο Chris ντράμερ. Κατάφεραν στην μικρή τους πορεία να ηχογραφήσουν το ντέμο ''Cruzifixion'' μέσα στη χρονιά και το 2ο demo "Unborn Blood'' λίγο αργότερα. Στη συνέχεια αποφασίζουν να αλλάξουν όνομα και υιοθετούν το Belphegor, το όνομα του ενός από τους εφτά πρίγκιπες της Κολάσεως.
Το Belphegor προέρχεται ετυμολογικά από το Baal-Peor, το όνομα του Ασσύριου θεού των Μωαβιτών, ενός λαού από μία βουνίσια περιοχή ανατολικά της Νεκράς Θάλασσας. Σύμφωνα με την ιστορία, όταν η Μωάβ άνηκε στους Ισραηλίτες, οι υπήκοοι του Ισραήλ είχαν παράνομες και νόθες σχέσεις με της Μωαβίτισσες, τις οποίες ενίοτε θυσίαζαν και στον Baal-Peor. Ο Μωυσής για να τιμωρήσει όσους πρόσφεραν θυσίες στον ξένο θεό, εκτιμάται ότι διέταξε τη σφαγή περίπου 24.000 Ισραηλιτών.
Το συγκρότημα κυκλοφορεί το 1ο του EP ''Bloodbath In Paradise'' το 1993, σε τυπικό death metal ύφος, όπου το στυλ τους είναι ακόμα σε εμβρυακό στάδιο και δεν παρέχει κάποιες ιδιαίτερες εκπλήξεις, ειδικά για την εποχή. Η παραγωγή δε βοηθούσε και πολύ, ενώ το κυκλοφόρησαν και ανεξάρτητα οι ίδιοι (19/2/1993). Η κατάσταση βελτιώθηκε ελαφρώς την επόμενη χρονιά με το 2ο EP ''Obscure And Deep'',που κυκλοφόρησε από την Perverted Taste Records, ίδιο περίπου ύφος, με αρκετά καλύτερη παραγωγή, ενώ στα 3 κομμάτια περιλαμβάνεται και μία ''διασκευή'' στο ''Sabbath Bloody Sabbath'' των πατέρων της σκληρής μουσικής Black Sabbath. Αν καταφέρετε να αναγνωρίσετε το κομμάτι όπως το κάνανε, έχετε γερά νεύρα.
Ώρα για άλμπουμ!
Με τις εμπειρίες να τους έχουν βοηθήσει αρκετά, οι τέσσερις επιφανείς κύριοι αποφασίζουν ότι ήρθε η ώρα για την 1η τους ολοκληρωμένη δουλειά. Ο τίτλος του δίσκου που κυκλοφόρησε το Γενάρη του 1995 είναι ''The Last Supper'', όπου μεγαλύτερη αίσθηση κάνει το υπέρ-αποκρουστικό εξώφυλλο με το τεμαχισμένο έμβρυο σερβιρισμένο στο πιάτο...Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει τεράστια βελτίωση και το βασικό τυπικό τους death metal ανέβηκε πολύ ηχητικά και τεχνικά με μία πολύ καλύτερη παραγωγή. Κυκλοφόρησε από την Lethal Records και έλαβε καλές κριτικές εκείνη την εποχή.
Ήταν και η τελευταία φορά που το λογότυπο τους ήταν σχετικά απλό, καθώς από εκείνο το σημείο και μετά, επανασχεδιάστηκε φέροντας τους δύο ανάποδους σταυρούς στις άκρες καλυμμένους με αίμα...Από το 1993 και ως το 1996 τους βοήθησε αρκετά ο σεσσιονάς μπασίστας A-X (Alexander Palma) στο μπάσο, ενώ προσελήφθη μετέπειτα και ο ντράμερ Mario ''Marius'' Klausner ως μόνιμο μέλος. Ο Helmuth ανέλαβε τα φωνητικά του δίσκου μετά την αποχώρηση του Maxx, μαζί με τις κιθάρες. Υπάρχει και μία διασκευή στο ''Cruzifixion'' από το 1ο demo των Betrayer...
Η συνέχεια ήταν ακόμα καλύτερη και το 2ο άλμπουμ ''Blutsabbath'' που κυκλοφορεί τον Οκτώβριο του 1997 από την Last Episode, είναι η στιγμή που το λες ότι γίνανε και πραγματικό συγκρότημα. Φοβερός δίσκος που εισάγει τα περισσότερα black metal στοιχεία στο παίξιμο τους μέχρι τότε, υπερηχητικές ταχύτητες σε πολλά σημεία, και το γκρούπ πραγματικά αναγεννημένο. Ο Helmuth εκτός ελέγχου στα φωνητικά, ενώ τα τύμπανα του δίσκου παίζει ο Man (Mastic Scum). Αποτέλεσμα της επιτυχίας του άλμπουμ, ήταν να βγουν σε 18ήμερη περιοδεία με τους Behemoth και Ancient.
Αν υπάρχει ένα άλμπουμ που τους άλλαξε την καριέρα και ίσως τη ζωή όλη στην πορεία, ήταν σίγουρα αυτό. Λαμπερά διαμάντια μέσα του τα ''Βlackest Ecstasy'', ''Path Of Sin'' και το ομότιτλο κομμάτι. To 1999 επανακυκλοφορεί και το ντεμπούτο ''The Last Supper'' με πιο συμμαζεμένο artwork και με 6 επιπλέον κομμάτια, τα 3 του ''Obscure And Deep'' και κάποια καινούργια, μεταξύ των οποίων μία τίμια διασκευή στο ''Outbreak Of Evil'' των Sodom.
Κεκτημένη ταχύτητα, σπασμένα φρένα!
Ο κρίσιμος για κάθε συγκρότημα τρίτος δίσκος βρίσκει το συγκρότημα σε τρελά κέφια, και το ''Necrodaemon Terrorsathan'' βγαίνει στις 17 Νοεμβρίου του 2000. Λιγάκι πιο ντεθιάρικο σε όγκο από τον προκάτοχο του αλλά το ίδιο φρενήρες, πιστοποιεί τη συνθετική και τεχνική τους άνοδο, με κομμάτια όπως τα ''Lust Perishes In A Thirst For Blood'' και ''Cremation Of Holiness'' (με αναφορές στον τότε Πάπα Ιωάννη Παύλο Β') να είναι εθιστικά υπέροχα, ενώ τα 2 μέρη του ομότιτλου κομματιού που ανοίγουν και κλείνουν το δίσκο δίνουν ενότητα στο σύνολο που αν μη τι άλλο, ακουγόταν πολύ συμπαγές.
Ήταν και ο δίσκος με τον οποίο τους έμαθα, οπότε λίγο παραπάνω παίξιμο του τον έχω προσφέρει σε σχέση με το μεγαλύτερο μέρος της δισκογραφίας τους. Στις 25 Μαρτίου του 2002 αποφασίζουν να κυκλοφορήσουν το ζωντανό άλμπουμ "Infernal Live Orgasm'', όπου και πιστοποιείται η συναυλιακή τους φόρμα με σετ-όνειρο για τους οπαδούς τους. Kυκλοφόρησε από την Fallelujah Records. Ο Μarius πριν είχε αφήσει το συγκρότημα, αλλά παίζει κανονικά στο ζωντανό άλμπουμ.
Επόμενο βήμα τους κι αφού τον αντικαθιστούν με τον Barth (Bartholomaus Resch), το άλμπουμ ''Lucifer Incestus'' που βγαίνει στις 24 Νοεμβρίου του 2003, όπου η μαυρίλα επικρατεί πάλι της καφρίλας, με τα τύμπανα να αναλαμβάνει ο Torturer (κατά κόσμον Florian Klein). Eκπληκτικό και πάλι το άλμπουμ, με το ''The Goatchrist'' να αποτελεί ένα από τα κλασσικά τους κομμάτια, ενώ το ομότιτλο, το ''Fukk The Blood Of Christ'' (ασχολίαστο) και το ''Demonic Staccato Erection'' βοηθούν τους σβέρκους να πάρουν φωτιά. Φοβερή παραγωγή και παίξιμο άλλη μία φορά, ενώ ο δίσκος είναι ο 1ος που κυκλοφόρησε από τη Napalm Records.
Αφού βγαίνει μία επανέκδοση των ''Τhe Last Supper''/''Blutsabbath'' μέσα στο 2004, η επόμενη χρονιά φέρνει ένα ακόμα δίσκο για τους πολυάσχολους Αυστριακούς με το ''Goatreich - Fleshcult'' να κυκλοφορεί στις 28 Φεβρουαρίου του 2005. Πολύ καλό το άλμπουμ αλλά προσωπικά νιώθω ότι ίσως και να πέρασε λίγο πιο απαρατήρητο, σε σχέση με τα 3 που προηγήθηκαν πάντα. Όχι ότι λείπει το επίπεδο, το οποίο παίρνει σάρκα και νότες στα ''Βleeding Salvation'', ''Sepulture Of Hypocrisy'' και ''Τhe Crown Massacre'' μεταξύ άλλων. Περιέχεται και το ''Swarm Of Rats'' του οποίου μία αρχική μορφή υπήρχε στο ζωντανό δίσκο που κυκλοφόρησαν όπως αναφέραμε πιο πάνω. Και όπως μαντέψατε, εδώ γίνανε λίγο πιο ντεθιάρικοι και πάλι (γενικώς το πηγαίνανε μία-μία σε κάθε άλμπουμ, όπως λέγαμε και στο στρατό).
Αλλαγή πλεύσης, η δισκάρα και η αναγνώριση!
Μετά από αρκετές αλλαγές στη σύνθεση όπως παρατηρήσατε τόση ώρα, αυτή τη φορά το συγκρότημα προχώρησε στην πρόσληψη μόνιμου ντράμερ, με τον Πολωνό Nefastus (Tomasz Helberg) να αναλαμβάνει να ξετινάξει τα δέρματα. Οι φίλοι μας υπογράφουν με τη Nuclear Blast παρακαλώ και τι καλύτερο πρώτο δείγμα από τον ογκόλιθο που ακούει στο όνομα ''Pestapokalypse VI'' και κυκλοφόρησε στις 27 Οκτωβρίου 2006, όπου το συγκρότημα βγάζει το πιο μεγαλεπήβολο άλμπουμ της καριέρας του μέχρι τότε (και μέχρι σήμερα προσωπικά). Στο μπάσιμο του ''Belphegor - Hell's Ambassador'', οι Belphegor ''ντύνονται'' Nile και μας προσφέρουν το κορυφαίο κομμάτι της καριέρας τους χαλαρά, ενώ σε αρκετά σημεία του δίσκου θα νιώσετε και την αύρα των Angelcorpse.
Ο δίσκος βγήκε σε μία απίστευτη έκδοση σαν κουτί πυρομαχικών με το άλμπουμ σε dIgipack, τροφή πρώτης ανάγκης, ζώνη, ραφτό και πτυχίο. Αυτό θα πει αλλαγή εταιρείας, άλλο επίπεδο προώθησης και απόλυτη αναγνώριση. Δύσκολο να πιστέψω ότι έχει περάσει πάνω από μία δεκαετία, αυτό που είναι απόλυτα πιστευτό είναι κομματάρες όπως τα ''Pest Teufel Apokalypse'', ''The Ancient Enemy'' και το μνημειώδες ''Bluhsturm Erotika'' που γυρίστηκε σε κλιπ όπως και το εναρκτήριο κομμάτι που αναφέραμε πριν. Οι Αυστριακοί παίξανε το δυνατό τους χαρτί και τίναξαν τη μπάνκα στον αέρα με το δίσκο αυτό, από τότε τίποτα ξανά δεν ήταν ίδιο γι'αυτούς.
Η παραγωγή του μέγα Andy Classen ήταν και είναι υπεράνω κριτικής. Δυστυχώς ο Βarth τραυματίστηκε σοβαρά κι έπαιξε μόνο σε 6 από τα 9 κομμάτια το μπάσο κι αναγκάστηκε να αφήσει το συγκρότημα, τα υπόλοιπα μέρη τα έπαιξε ο ηγέτης Helmuth, ενώ προσωρινός αντικαταστάτης για την περιοδεία μεταξύ Απρίλη και Οκτώβρη του 2007 ήταν ο Robin Eaglestone (πρώην Cradle Of Filth, γνωστότερος ως Robin Graves). Μόνιμος αντικαταστάτης του Barth έγινε μετέπειτα ο Τσέχος Serpenth. o oποίος παραμένει στο συγκρότημα μέχρι και σήμερα και ψιλοησύχασε ο Helmuth σ'αυτό τον τομέα τουλάχιστον.
Το συγκρότημα βγήκε σε περιοδεία ως support του Danzig στην ''Blackest Of The Black Tour'' και στη συνέχεια του 2007 μαζί με τους Unleashed, Krisiun και Hatesphere. Ακολούθησε δική τους headline περιοδεία με support τους Unleashed, Kataklysm και σε κάποια μέρη με τους Arkhon Ιnfaustus, ενώ πραγματοποιήθηκε και co-headline περιοδεία μαζί με τους Gorgoroth στη Nότια Αμερική. Και φυσικά στο Wacken! Καθόλου άσχημα για πρώτο άλμπουμ σε νέα εταιρεία έ;
Nέο άλμπουμ το 2008 για το συγκρότημα που μετά από τέτοια κυκλοφορία ότι και να έβγαζε θα περνούσε και δε θα ακουμπούσε, όμως το ''Bondage Goat Zombie'' αποδείχτηκε άξιο να φέρει το όνομα του συγκροτήματος. Βγήκε στις 11 Απριλίου 2008 και είναι ο πρώτος δίσκος χωρίς τον Sigurd στις κιθάρες από το σχηματισμό του συγκροτήματος και μετά. Δυστυχώς προέβη σε εγχείρηση στο μάτι και ήταν αβέβαιη η παρουσία του στην αρχή. Είχε αντικατασταθεί προσωρινά από τον Anthony Paulini και μόνιμα στη συνέχεια από τον Μοrluch.
O Helmuth έπαιξε τα πάντα, με το συγκρότημα να ηχογραφεί ως τρίο (Helmuth, Serpenth, Torturer). Πολλά τα γκάζια και πάλι, με το ομώνυμο και το φοβερό ''Stigma Diabolicum'' να ξεχωρίζουν από την πρώτη ακρόαση. Ο απόηχος του ''Pestapokalypse VI'' πάντως όπως ήταν αναμενόμενο, το έκανε να χαντακωθεί λιγάκι και να χάνει στη σύγκριση από τα αποδυτήρια. Bγήκε πάντως κι αυτό σε μία φοβερή έκδοση κράνους σε 500 αντίτυπα και το συγκρότημα έπαιξε μεταξύ άλλων στο Hellfest, ενώ βγήκαν ως support των Nile και Grave για την "Ithyphallic Tour'' και μετέπειτα υπήρξαν support των Amon Amarth στη Βόρεια Αμερική.
Πρόσφατες δουλειές και παρούσα κατάσταση!
Το 2009 το συγκρότημα μπήκε να ηχογραφήσει το νέο άλμπουμ που είχε προσωρινό τίτλο ''Hexenwahn - Totenkult'', το οποίο απορρίφθηκε και κρατήθηκε ως τίτλος ενός από τα κομμάτια. Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 9 Οκτωβρίου 2009 ως "Walpurgis Night - Hexenwahn'' με παραγωγό για τρίτη συνεχή φορά τον Andy Classen. Λίγο πιο βελτιωμένο από το ''Bondage Goat Zombie'' για τους οπαδούς, τους έβγαλε σε περιοδεία με τους Kreator, Exodus, Warbringer και Epicurean στην Ευρώπη και με τους Εluveitie, Alestorm, Kivimetsan Drudi και Vreid το Νοέμβριο του 2009 στη Βόρεια Αμερική, ενώ το Δεκέμβριο συνόδευσαν τους Obituary στη Νότια Αμερική.
O δίσκος πραγματεύεται ιστορίες γύρω από σκοτεινές μάγισσες που είναι σε θέση να επικαλούνται δαίμονες, ενώ το όλο concept δανείζεται και πηγές από δαιμονολογία και όσους έχουν επαφές με δυνάμεις της Κολάσεως μέσω του αποκρυφισμού. Θεωρήθηκε επιτυχής δίσκος για το συγκρότημα με ακατάπαυστες συναυλίες και το όνομα τους να ακούγεται σε όλες τις άκρες του κόσμου.
Το επόμενο βήμα έλαβε χώρο στις 14 Ιανουαρίου 2011, όπου οι Belphegor κυκλοφόρησαν το φοβερό ''Blood Magick Necromance'', σε παραγωγή του επίσης μέγα Peter Tagtgren στα Abyss Studios. Ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του συγκροτήματος πέραν πάσης αμφιβολίας, μαυρίλα και νεκρομεταλλική προσέγγιση συνυπάρχουν υπέροχα, δείχνουν σαν να επέστρεψαν στις μέρες πριν το ''Pestapokalypse VI'' και με κομμάτια όπως τα βίντεο κλιπ ''Impaled Upon The Tong Of Sathan'' και ''In Blood - Devour This Sanctity'' το παιχνίδι είχε κερδηθεί από τις πρώτες εντυπώσεις.
Tύμπανα στο δίσκο έπαιξε ο Martin ''Marthyn'' Jovanovic. Το εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο διεθνούς φήμης Joachim Luetke έχοντας προσφέρει εξώφυλλα μεταξύ άλλων σε Arch Enemy, Dimmu Borgir και Kreator! Περιοδεύσανε με τους Sepultura στη Bόρεια Αμερική αλλά αναγκάστηκαν να μπουν στον πάγο εξ'αιτίας εγχείρησης που έπρεπε να κάνει ο Helmuth, ο οποίος είχε μολυνθεί με τύφο! Αυτό δεν τους πτόησε και στην πορεία κυκλοφόρησαν το τελευταίο τους πόνημα μέχρι στιγμής.
Το ''Conjuring The Dead'' βγήκε στις 8 Αυγούστου 2014, λίγες μέρες μετά παίξανε στο Agglutination Metal Festival στη Ιταλία μεταξύ άλλων πλάι σε Carcass και Entombed A.D. Ο δίσκος μπήκε στα Γερμανικά chart στο νούμερο 60 και έφτασε επίσης νούμερο 33 στην Αυστρία, νούμερο 177 στη Γαλλία, νούμερο 13 στο Heatseekers, νούμερο 52 στο ''Hard Music'' charts στην Αμερική και νούμερο 58 στον Καναδά. Ασυζητητί οι υψηλότερες θέσεις που έχουν πάρει ποτέ.
Το 2016 ο Helmuth έπεσε θύμα επίθεσης στο αεροδρόμιο του Pulkovo στις 19 Απριλίου από τον Ορθόδοξο ακτιβιστή Αnatoly Artyukh, ο οποίος ήταν βοηθός του διπλωμάτη Vitaly Milonov. Ο δίσκος είναι ο πιο νεκρομεταλλικός που έχουν κάνει από την εποχή του ''Τhe Last Supper'' και ο λόγος που θα τιμήσουν την Ελλάδα με άλλη μία επίσκεψη. Ηχογραφήθηκε στο Mana Studios Recording με παραγωγό τον Erik Rutan και γυρίστηκε βίντεο για το ομώνυμο κομμάτι, ενώ το ''Gasmask Terror'' είχε γίνει διαθέσιμο ως single.
Τη δεδομένη στιγμή το συγκρότημα δουλεύει στο νέο του δίσκο χωρίς τίτλο προς το παρόν, ο οποίος προγραμματίζεται να κυκλοφορήσει στα μέσα Σεπτεμβρίου και ίσως ακούσουμε κάποιο νέο κομμάτι. Όποιος θέλει να ζήσει τυχόν τέτοια αποκλειστικότητα και να παρακολουθήσει ένα κολασμένο σόου, ξέρει καλά ότι πρέπει να τους τιμήσει. Στις 28 και 29 Ιανουαρίου οι Belphegor θα ισοπεδώσουν Αθήνα και Θεσσαλονίκη με το καταιγιστικό τους στυλ. Όσοι πιστοί και γενναίοι, προσέλθετε άφοβα!
FB Events:
Θεσσαλονίκη: https://www.facebook.com/events/353981748305259/
Αθήνα: https://www.facebook.com/events/637920669742769/
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Αλόρας
Comments
