Πριν λίγες μέρες γέμισαν τα social media με φωτογραφίες του Jonathan Davis (Korn), να τραγουδάει καθιστός σε έναν χρυσό θρόνο γιατί ταλαιπωρείται ακόμα από τις παρενέργειες του Covid που είχε κολλήσει πρόσφατα. Ο Davis εκτός από το γεγονός ότι δεν άντεχε να είναι όρθιος και να τραγουδάει, στα διαλείμματα μεταξύ των τραγουδιών πήγαινε και εισέπνεε οξυγόνο.
Μέσα σε μερικές φωτογραφίες είδαμε το σκληρό και απάνθρωπο πρόσωπο της μουσικής βιομηχανίας. Δεν έχει σημασία ποιος είσαι και τι έχεις πάθει, σημασία έχει το συμβόλαιο που έχεις υπογράψει και να συνεχίσεις να ρίχνεις λάδι στην μηχανή.
Εδώ βέβαια μιλάμε για τους Korn, οι οποίοι είναι από τις μεγαλύτερες εταιρείες στην μουσική βιομηχανία και απέχει έτη φωτός από την παρέα που μαζεύτηκε το 1993 και τραγουδούσαν αγκαλιά με το κοινό τους "I am blind". Για να καταλάβει κάποιος το τι σημαίνει μουσική εταιρεία, αρκεί να διαβάσει μια συνέντευξη του κιθαρίστα Brian Welch μετά την επιστροφή του στο συγκρότημα (είχε αποχωρήσει για κάποια χρόνια).
Σε ένα σημείο της συνέντευξης ο Welch αναφέρει: "Πήρα τον χρόνο μου, έκανα κάποια πράγματα που ήθελα μόνος μου μουσικά και κάποια στιγμή αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να γυρίσω στους Korn. Οπότε πήρα τηλέφωνο το management και τους είπα ότι θα ήθελα να επιστρέψω. Μου ειπαν ότι θα το σκεφτούν και θα μου απαντήσουν σε λίγες μέρες. Μετά από λίγες μέρες μου τηλεφώνησαν και μου απάντησαν θετικά."
Ο Welch δεν πήρε τηλέφωνο κάποιον από το συγκρότημα να συζητήσει την απόφασή του. Πήρε τηλέφωνο το management γιατί το συγκρότημα δεν είχε λόγο στην απόφαση. Αν το management πίστευε ότι η επιστροφή του Welch δεν θα προσέφερε κάτι στο marketing του συγκροτήματος τότε θα του απαντούσαν αρνητικά και το υπόλοιπο συγκρότημα μπορεί και να μην γνώριζε την επιθυμία του.
Ο μπασίστας του συγκροτήματος: Fieldy, ανακοίνωσε πριν την έναρξη της περιοδείας ότι δεν θα συμμετέχει γιατί πρέπει να κοιτάξει την υγεία του ενάντια στους προσωπικούς του δαίμονες. Το timing δεν ήταν καθόλου τυχαίο. Αν ξεκινούσε η περιοδεία δεν θα είχε κανένα δικαίωμα να αποχωρήσει.
Τα παραδείγματα που μπορούμε να αναφέρουμε είναι εκατοντάδες. Θυμίζουμε ότι όταν ξαναμπήκε ο Hetfield για αποτοξίνωση από το αλκοόλ, τα μυνήματα συμπαράστασης των μουσικών αποτελούσαν και κραυγή ενάντια στη μουσική βιομηχανία. Θυμίζουμε επίσης την Amy Winehouse που την πετούσαν στην σκηνή ημιλιπόθυμη αρκεί να πει δύο κουβέντες και να βγει το μεροκάματο για όλους.
Διάβασα σε πολλά σχόλια ότι ο Davis είναι φοβερός επαγγελματίας και ότι σέβεται το κοινό του. Εμένα μου προκάλεσε φοβερή θλίψη η εικόνα αυτή και θέλω να πιστεύω ότι συγκροτήματα που βγαίνουν τώρα στο χώρο θα προσέχουν πολύ καλά τι υπογράφουν.
Comments
