Που να είχε φανταστεί ο J.R.R. Tolkien ότι θα ερχόταν κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον, που τα βιβλία του θα γινόταν τόσο αγαπητά ώστε να αποτελέσουν βασική έμπνευση & επιρροή για πληθώρα μουσικών και μη. Κάποιοι από αυτούς ενσωμάτωσαν στοιχεία της θεματολογίας του σε μεμονωμένα τραγούδια ή albums , ενώ κάποιοι άλλοι οικοδόμησαν σχεδόν όλη την δισκογραφία τους πάνω σ"αυτό.
Οι Summoning ανήκουν στην δεύτερη κατηγορία και ήταν μάλιστα από τους πρώτους που το τόλμησαν, σε μία εποχή που το Tolkien concept δεν ήταν τόσο δημοφιλές και διαδομένο όσο την προηγούμενη δεκαετία. Τώρα που το σκέφτομαι, αν εξαιρέσω το "Stronghold" που κινείται σε διαφορετικό "ιδεολογικό" μοτίβο, όλες οι πριν & μετά δουλειές τους, ταλαντεύονται ανάμεσα στα "The Lord of the Rings" & "The Silmarillion" (!).
Εκτός από αυτό ,δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στα mid 90"s ,που το black metal ήταν σε ιδιαίτερη έξαρση ,η κύρια κατεύθυνσή του στρεφόταν σε πολύ συγκεκριμένα μονοπάτια. Το occult στοιχείο που ήταν συνυφασμένο με το ιδίωμα από τα γεννοφάσκια του, ξεχείλιζε σε κάθε νέα κυκλοφορία και αποτελούσε τον πυρήνα γύρω από τον οποίο έδεναν το απύθμενο Έρεβος, τα φανταστικά chilly τοπία αλλά και οι παγανιστικές πτυχές του ,που απασχόλησαν το κοινό πολλάκις.
Αν ανοίξει κανείς το μεγάλο χρονό-ντούλαπο της ιστορίας και γυρίσει πίσω σε εκείνα τα χρόνια ,θα διαπιστώσει πως πριν τους Summoning ,μπάντες σαν τους Burzum, Gorgoroth ή αν θέλετε ακόμα και τον Shagrath των Dimmu Borgir, δανείστηκαν τα ονόματά τους από τον κόσμο των σχετικών μυθιστορημάτων. Η στιχουργική δομή όμως πάνω στην οποία πάτησαν οι δουλειές τους, αναπτύχθηκε όπως είναι γνωστό σε άλλου είδους πλαίσια.Εδώ ήρθαν οι Αυστριακοί να δημιουργήσουν μια νέα φόρμουλα με πρωτογενή συστατικά, άφθονα tolkien concepts που έχουν κυριολεκτικά αφαιμάξει την evil πλευρά που τα περιβάλλει ,πλεγμένα πάνω σε black metal καλούπια ,δίνοντας τους έτσι έναν ιδιότυπο χαρακτήρα τόσο σε ήχο όσο και σε image , αλλά και μία υποτυπώδη αποστασιοποίηση από ομοειδή σχήματα & albums της τότε εποχής.
Η εικονική πραγματικότητα που δημιουργείται από τον συνδυασμό ακουστικής μελωδίας-θεματολογίας, αποτελεί αφ"ενός την ουσία της μουσικής των Summoning που εκεί στοχεύει ευθέως και αφ"ετέρου την απάντηση που δίνει [αναφορικά με την μη-συμμετοχή τους σε live shows] ο ένας εκ των ιδρυτών Silenius, ότι δημιουργώντας "mind worlds" κρατάς ζωντανή την μαγεία που εκπέμπεται από τα φανταστικά storylines.
Το "Minas Morgul" εμφανώς πιο βελτιωμένο από το ακατέργαστο "Lugburz" ,εκτός από το μεγάλο breakthrough της μπάντας στον ευρύτερο (black) metal χώρο, αποτέλεσε την πλατφόρμα πάνω στην οποία χτίστηκαν τα θεμέλια της μουσική τους. Αυτό συνέβη για δύο βασικούς λόγους: Η απόφαση που πάρθηκε από το Αυστριακό ντουέτο ,να αντικαταστήσει τα αληθινά τύμπανα του προκατόχου του με drum programming, τους δικαίωσε και με το παραπάνω όπως αποδείχτηκε στην συνέχεια. Το drum machine και τα keyboards έχουν περάσει μπροστά στην μίξη και αποτελούν πλέον τον κεντρικό ιστό πάνω στον οποίο έρχονται να κάτσουν οι κιθάρες που αφήνουν μια περίεργη αίσθηση ότι απλά ακολουθούν αντί να πρωταγωνιστούν.
Το δεύτερο στοιχείο είναι η προσθήκη των επικών μελωδικών γραμμών που προσδίδουν μια πρωτόγνωρη υποβλητικότητα πάνω στις συνθέσεις ,δημιουργώντας έτσι μια ιδιόμορφη πολυδιάστατη ατμόσφαιρα. Δεν είναι τυχαίο που για πρώτη φορά ,έχουμε κομμάτια που σε διάρκεια φτάνουν τα οκτώ ,εννιά αλλά και δέκα λεπτά. Όσο αφορά τα φωνητικά, εναλλάσσονται ανάμεσα στους Silenius & Protector μια και η χροιά στις φωνές τους μοιάζει αρκετά. Μπορεί να δίνεται αρκετές φορές η εντύπωση ότι δεν υπάρχει καμία διαφοροποίηση μεταξύ τους, αλλά αυτό καταρρίπτεται αν προσέξει κανείς την λυρικότητα που ελευθερώνει ο καθένας τους ξεχωριστά ,μπλοκάροντας έτσι κάθε ίχνος μονοτονίας και flat αισθητικής.
Στο συνθετικό μέρος τώρα ,μετά την ειδυλλιακή εισαγωγή με το instrumental "Soul Wandering" ,οι μεγάλες στιγμές του album βρίσκονται στα "Marching Homewards" που ανοίγει με ένα μελαγχολικό riff και συμπληρώνεται από τον υπόηχο που δημιουργούν τα κατατονικά πλήκτρα ,για να φτάσουμε στους λόφους του Εζελλοχάρ και τα δέντρα της Ζωής που κατεστράφησαν από την τεράστια αράχνη "Ungolianth" υπό την καθοδήγηση του Melkor ,αφήνοντας την ανατριχίλα να βασιλεύει στην ατμόσφαιρα.
Το μεγαλειώδες "Dagor Bragollach" μαζί με τα samplers από καμπάνες και τα άρρωστα φωνητικά του Silenius αποτυπώνει άψογα την μάχη του "Sudden Flame" από το "Silmarillion" και η αναφώνηση του "Ring of Fire" εγείρει τα φλογερά Balrogs και το Glaurung που διψάει για αίμα και χάος.
Θα ακολουθήσει μια βόλτα μέχρι το σκοτεινό Mirkwood, μέσω του "Through The Forest of Dol Guldur" όπου εκτός από την ορθή προσέγγιση του στο εν λόγω concept ,τα αμόλυντα black metal στοιχεία που το διαποτίζουν ,από το κολλητικό αρχικό riff μέχρι και τις σπαρακτικές κραυγές του Protector, ωθούν σε...headbanging παραλήρημα. Τελευταίο το δαιδαλώδες "Dor Daedeloth", αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα μίξης στοιχείων επικού κάλους με διακριτικές μελωδικές αποχρώσεις.
Αν έπρεπε η Mέση-Γη να έχει ένα soundtrack ,τότε αυτό σίγουρα θα ήταν το "Minas Morgul" και καλύτερος ενορχηστρωτής σε αυτό το πλασματικό ταξίδι που σφύζει από γλαφυρότητα ,δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τους Summoning.
Για το Rockoverdose.gr,
Κείμενα-Επιμέλεια : Γιώργος Γούργαρης
Comments
