Οι Sacred Blood είναι μια μπάντα που ξεπερνά τα συμβατικά όρια που έχει θέσει ο κόσμος για το πώς πρέπει να είναι δομημένη η μουσική. Η μουσική τους παρότι έχει επιρροές από κλασσικά epic/power ακούσματα, δεν αποτελεί απλά νότες βαλμένες στη σειρά, αλλά προσομοιάζουν τις διδαχές που μας άφησαν ως παρακαταθήκη οι ποιητές της Αρχαία Ελλάδος. Γι αυτήν τους την προσέγγιση αλλά και γι άλλα πολλά μιλήσαμε με τον Πολυδεύκη Ανδριαννό σε μια άκρως απολαυστική συνέντευξη.
Rock Overdose: Καλησπέρα Πολυδεύκη. Σε ευχαριστώ που μας παραχωρείς αυτή τα συνέντευξη. Μιας και είναι η πρώτη φορά που σας φιλοξενούμε στο Rock Overdose, πες μας λίγα λόγια για τη μπάντα. Πώς ξεκινήσατε και ποια ήταν τα πρώτα σας βήματα;
Πολυδεύκης: Ξεκινήσαμε κάπου το 2003, αν θυμάμαι καλά, όταν ήμασταν φοιτητές στην Κομοτηνή με κάτι φίλους και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα γκρουπ διασκευών. Στην αρχή ξέρεις παίζαμε τις γνωστές διασκευές, Iced Earth, Manowar, λίγο πιο ψαγμένα όπως Persian Risk και μετά αποφασίσαμε ότι δεν μας καλύπτουν μόνο οι διασκευές και πρέπει να κάνουμε κάποια νέα δικά μας κομμάτια. Εν τω μεταξύ είχαμε πάει στη Θεσσαλονίκη για δουλειά εκείνο το καλοκαίρι και ξεκινήσαμε εκεί να γράφουμε το demo. Βρήκαμε εκεί τον Χρυσάφη Ταντανόζη από τους Crystal Tears ο οποίος μας έκανε μια υπέροχη παραγωγή για demo και δεν μας πήρε καθόλου χρήματα, απίστευτος τύπος, ο οποίος από το πουθενά μας είπε ότι είναι εδώ για ότι θέλουμε. Ουσιαστικά αυτός βοήθησε πάρα πολύ στα πρώτα μας βήματα ώσπου και βγήκε το demo. Μετά ήρθαμε στην Αθήνα για δουλειά και τη συνέχεια την ξέρεις υποθέτω.
Rock Overdose: Η θεματολογία η οποία σας χαρακτηρίζει από την αρχή ήτανε κάτι που το θέλατε εσείς; Δηλαδή είπατε ότι θα φτιάξουμε μια μπάντα με αρχαιοελληνικό θέμα και επικά στοιχεία ή σας προέκυψε;
Πολυδεύκης: Πάντα το θέλαμε διότι ειδικά τότε δεν υπήρχαν μπάντες οι οποίες να προσεγγίζουν τον επικό ήχο μέσα από μια επική αρχαιοελληνική προσέγγιση. Υπήρχαν σποραδικά τραγούδια όπως το Achilles, Agony and Ecstasy των Manowar, κάποια των Virgin Steel ενδεχομένως, αλλά δεν ήταν στην έκταση που εμείς θα θέλαμε. Από κει και πέρα αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με το θέμα αυτό και προς μεγάλη μας χαρά είδαμε ότι στη συνέχεια κι άλλες ελληνικές μπάντες άρχισαν να σπάνε αυτό το ταμπού του να μιλάς για την ιστορία της χώρας σου. Κι αυτό πρέπει να συνεχιστεί διότι ο πολιτισμός δεν είναι κάτι το οποίο περιχαρακώνεται, είναι κάτι το οποίο πρέπει να βγαίνει προς τα έξω κι αν μη τι άλλο ο ελληνικός πολιτισμός έχει πάρα πολλά να δείξει. Κι από μια έκφραση της τέχνης όπως είναι μουσική, θα πρέπει να τον αναδεικνύουμε κι εμείς όσο μπορούμε. Βέβαια, κάθε άνθρωπος αντλεί έμπνευση από διαφορετικά πράγματα. Άλλος αντλεί έμπνευση ξέρω ‘γω από τους Vikings. Αυτό το θέμα όμως νομίζω ότι έχει εξαντληθεί και δεν μπορείς να πεις άλλα πράγματα πλέον γι αυτό, εκτός κι αν είσαι κάποιος από αυτούς που το εγκαθίδρυσαν, οι Manowar ή οι Amon Amarth για παράδειγμα. Τώρα αν πει κάτι κάποιος καινούργιας κινδυνεύει να πέσει σε αυτή τη λούπα της επανάληψης.
Rock Overdose: Οπότε θεωρείς ότι κατά κάποιο είστε μουσικά αδέρφια με τους Holy Martyr oι οποίοι ήταν από τους πρώτους που κι αυτοί εισήγαγαν το αρχαιοελληνικό στοιχείο στην επική μουσική; Άλλωστε κι αυτοί κάπου εκεί λίγο πριν το 2000 ξεκίνησαν.
Πολυδεύκης: Ναι νομίζω στην ίδια εποχή ξεκινήσαμε, αν κι εγώ τους έμαθα με την κυκλοφορία τους Hail To Hellas. Τότε το ίντερνετ δεν ήταν και τόσο ανεπτυγμένο, αλλά σίγουρα χρονικά είμαστε στα ίδια. Βέβαια δεν ξέρω τι κάνουν οι Holy Martyr τώρα. Είδα έναν δίσκο με κάτι σαμουράι τώρα τελευταία, οπότε δεν ξέρω αν συνεχίζουν ή όχι.
Rock Overdose: Οπότε και με βάση αυτά που μου είπες θεωρείς ότι κατά κάποιον τρόπο χρέος της ελληνικής σκηνής είναι να προωθήσει την ελληνική ιστορία και να εμπνευστεί από εκεί, όπως αντίστοιχα εμπνέονται πάμπολλες Σουηδικές μπάντες για παράδειγμα, από την Σκανδιναβική μυθολογία;
Πολυδεύκης: Σίγουρα, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει με το ζόρι. Μπορεί σε κάποιον να μην αρέσει η ελληνική ιστορία και το κατανοώ. Όμως, νομίζω ότι σε όλους μας αρέσει τόσο η μυθολογία όσο και η ιστορία κι έχει να δείξει κάποια παραδείγματα τα οποία είναι και πολύ επίκαιρα. Θα σου πω το εξής που είχα πει και παλαιότερα. Η μυθολογία δεν είναι απλά ιστορίες με νεράιδες και κάτι για να γελάμε ώστε να περνάει η ώρα. ‘Έχει μέσα πολύ ισχυρά μηνύματα τα οποία είναι δοσμένα έτσι ώστε να όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος να αναδεικνύονται περεταίρω και θα σου εξηγήσω τι εννοώ. Η ελληνική μυθολογία έχει την έννοια του αρχέτυπου. Το αρχέτυπο τι είναι; Το αρχέτυπο είναι μια έννοια τόσο ισχυρή αλλά και προσιτή, την οποία ένα μικρό παιδί μπορεί να την εκλάβει σαν παραμύθι, αλλά μεγαλώνοντας θα δει ότι έχει και μια περεταίρω σημασία αυτό το πράγμα και θα σου δώσω ένα μικρό παράδειγμα. Ο Κένταυρος Χείρων ήταν ο εκπαιδευτής των ηρώων, είχε εκπαιδεύσει πολλούς, όπως τον Αχιλλέα, τον Ιάσωνα κλπ. Ο Χείρων σύμφωνα με την μυθολογία ήταν μισός άνθρωπος και μισός άλογο. Λοιπόν, τώρα αν πάρεις τη λέξη άλογο και την αναλύσεις στον λόγο και το στερητικό άλφα, θα δεις ότι αυτός ο άνθρωπος ουσιαστικά κατάφερε να κυριαρχήσει πάνω στο άλογο που είναι ο ζωώδης χαρακτήρας του ανθρώπου που έχουμε όλοι απ’ αυτό. Τώρα ο Χείρων, είχε εκπαιδεύσει κι έναν άλλον ήρωα, τον Θησέα. Ο Θησέας ως γνωστόν σκότωσε τον Μινώταυρο. Ο Μινώταυρος τι ήταν; Ήταν κι αυτός ένα υβρίδιο, όπως ο Χείρων. Δηλαδή, μισός άνθρωπος και μισός «τέρας». Τα τέρατα γενικά δεν θεωρούμε ότι έχουν λογική, τα θεωρούμε ά-λογα. Τι γίνετε τώρα, ο Μινώταυρος, δεν κατάφερε να κυριαρχήσει πάνω στο έλλογο κα υπερίσχυσε το ά-λογο. Έτσι επέφερε την τιμωρία του, η οποία δεν του εδόθη από κάποιον τυχαίο, αλλά από τον Θησέα ο οποίος ήταν μαθητής αυτού που είχε κατακτήσει τον ά-λογο χαρακτήρα του. Όλα αυτά βέβαια είναι και λίγο νομοτελειακά πάνω κάτω. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.
Rock Overdose: Συμφωνώ, κι εγώ το έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές, ότι η μυθολογία είναι ψήγματα γνώσης και ιστορίας μέσα από ιστορίες που είναι πιο κατανοητές στα παιδιά και ίσως κωδικοποιημένη ώστε να μην είναι προσβάσιμη από όλους.
Πολυδεύκης: Κοίταξε να δεις αυτοί που γράψανε μυθολογία δεν ήταν τίποτα αγράμματοι ή αμόρφωτοι. Οι επιστήμονες μέχρι σήμερα ας πούμε προσπαθούν να καταλάβουν πώς ο Όμηρος έχει γράψει τέτοια πράγματα με τόσο καταπληκτική γλώσσα. Δηλαδή οι λέξεις που υπάρχουν μέσα στον Όμηρο είναι μουσική, είναι τέχνη κι αν σκεφτείς την περίοδο που γράφονταν αυτά θα αντιληφθείς ότι ο Όμηρος ήταν τουλάχιστον κάποιος μύστης αν όχι κάτι άλλο.
Rock Overdose: Μιλούσαμε για την μυθολογία. Η μυθολογία πολλές φορές περιλαμβάνει μέσα της και την ποίηση, όπως γίνεται στα ηρωικά έπη του Ομήρου.
Πολυδεύκης: Κοίταξε η μυθολογία ουσιαστικά έχει εκφραστεί με πολλούς τρόπους, ένας από αυτούς είναι και η ποίηση. Ποίηση βέβαια εννοούμε επική ποίηση, που είναι μεγάλη σε έκταση και με λυρισμό μέσα.
Rock Overdose: Αυτό και με τη συνοδεία μουσικής, είτε με το ραβδί που χτυπούσαν ρυθμικά και απάγγελναν είτε με κάποιο έγχορδο.
Πολυδεύκης: Ναι τα έπη έτσι αποδίδονταν. Σε αυλές ευγενών αλλά και σε άλλους, με συνοδεία μουσικής. Εμείς το έχουμε πει και στο παρελθόν ότι είμαστε οι ραψωδοί ας πούμε της σημερινής εποχής. Θέλουμε να τραγουδήσουμε εντός κι εκτός εισαγωγικών, όλες αυτές τις αρχαίες ιστορίες με τον τρόπο μας βέβαια. Και να δώσουμε το δικό μας στίγμα στο πως το φανταζόμασταν και θα λέγαμε εμείς το τραγούδι ή το έπος αν βρισκόμασταν στη θέση αυτών των ανθρώπων, με την σημερινή βέβαια τεχνοτροπία, τεχνολογία και νοοτροπία.
Rock Overdose: Οπότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρώτα συλλαμβάνετε την ιδέα σαν κείμενο, πχ τώρα Τα Αργοναυτικά και μετά γίνεται η σύνθεση των κομματιών, ή πρώτα υπάρχουν κάποιες μουσικές ιδέες κι από κει ξεκινάει ο δίσκος;
Πολυδεύκης: Κοίταξε, έχουμε δουλέψει και με τους 2 τρόπους. Τώρα πλέον μας είναι πιο εύκολο να δουλεύουμε, βάζοντας πρώτα ένα προσχέδιο στο μυαλό μας, έχοντας ήδη επιλέξει το θέμα και μετά αναλόγως με αυτό το προσχέδιο γράφονται οι στίχοι, οι οποίοι είναι σε μια πολύ ρευστή μορφή κι αναλόγως πως θα κάτσουν τα λόγια, οι φωνητικές γραμμές και οι μελωδίες αλλάζουμε και τους στίχους. Στην αρχή δουλεύαμε ανάποδα. Γράφαμε πρώτα τα τραγούδια και προσαρμόζαμε πάνω τους στίχους. Είναι και ανάλογα πώς θα σου έρθει η έμπνευση, αλλά πλέον έτσι δουλεύουμε πιο καλά.
Rock Overdose: Η Αργοναυτική Εκστρατεία, είναι κάτι που το θέλατε καιρό, μιας και είναι ένα από τα πιο διάσημα αφηγήματα που μας έχουν μείνει;
Πολυδεύκης: Ναι είναι αλήθεια ότι θέλαμε να το κάνουμε από καιρό, δυστυχώς όμως όπως ξέρεις όλα αυτά θέλουν χρόνο, χρήμα και πολύ κόπο. Τελικά τα καταφέραμε να στήσουμε ένα δυνατό τελικό αποτέλεσμα. Η αλήθεια είναι ότι θέλαμε να πούμε και κάποια πράγματα εκεί μέσα, τα οποία μπορεί να ξεφεύγουν από τη συμβατική άποψη που έχει ο μέσος ακροατής για την Αργοναυτική εκστρατεία, παρόλα αυτά περιλαμβάνονται σε κάποια κείμενα. Κυρίως εμείς ασχοληθήκαμε με τον Απολλώνιο τον Ρόδιο αλλά και με τον Ορφέα, οι οποίοι έχουν γράψει πάρα πολύ για τα Αργοναυτικά και είναι μέσα πράγματα τα οποία ξεφεύγουν από τη συμβατική θεώρηση των πραγμάτων. Όταν σου λέει ότι το πλοίο της Αργούς μιλούσε, αυτό δεν θα πρέπει να εκληφθεί ως κυριολεξία, αλλά σημαίνει κάτι. Ο Απολλώνιος που το έγραφε δεν είναι κάνας παραμυθάς ή κάποιος άσχετος. Αυτό σημαίνει ότι το πλοίο κατείχε κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία οι άνθρωποι της εποχής βέβαια εκλάμβαναν ως τέτοια. Επίσης, θα ήθελα να σου πω ότι μια τελευταία έρευνα από την αμερικανίδα αρχαιολόγο και δικηγόρο Ενριέτα Μέρτζ, είχε χαρτογραφήσει με βάση τα στοιχεία του Ομήρου και άλλων αρχαίων ποιητών, την πορεία των Αργοναυτών και του Οδυσσέα. Και σε πληροφορώ, ότι τα πορίσματα που έχει βγάλει η επιστήμων αυτή είναι συγκλονιστικά και συνδέονται βέβαια κι από αρχαιολογικές αποδείξεις. Συνοπτικά θα σου πω ότι, η πορεία των Αργοναυτών δεν ήταν τόσο μικρή όσο την γνωρίζουμε. Είχανε πάει και πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες και είχανε βγει στον Ατλαντικό. Αυτό το πράγμα το λέει βέβαια σαφέστατα μέσα η μυθολογία μας η οποία όπως σου είπα είναι κωδικοποιημένη, δηλαδή έχει κάποια στοιχεία μέσα που αν τα διαβάσεις είναι σαφές το τι σου λέει. Όπως και με τους Αργοναύτες, οι οποίοι δεν ήταν τίποτα άσχετοι, αλλά μεγάλοι ναυτικοί και γνωρίζανε όλα τα ναυτικά όργανα. Δεν γίνετε ο Οδυσσέας, ο οποίος ήταν γιος Αργοναύτη να ταλαιπωρούνταν επί 10 χρόνια και να μην μπορεί να πάει από την Κεφαλονιά ή την Κέρκυρα, το υποτιθέμενο Νησί των Φαιάκων, στην Ιθάκη. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε κι εγώ κι εσύ που έχουμε πλήρη μεσάνυχτα από ναυσιπλοΐα. Αυτός ο άνθρωπος αλλού περιπλανιόταν και πολύ πιο μακριά από εδώ βέβαια.
Rock Overdose: Κάπου εδώ κι επειδή αναφέρεσαι αρκετά στον Όμηρο, θα ήταν ίσως κάποιο από τα μελλοντικά σας πλάνα να ασχοληθείτε με κάποιο από τα έπη του Ομήρου;
Πολυδεύκης: Ναι ο Όμηρος, είναι προσωπική αδυναμία τόσο δικιά μου όσο και του τραγουδιστή μας, του Γιάννη και τώρα που το λες παίρνω την πάσα και σου λέω ότι ο επόμενος δίσκος θα είναι αφιερωμένος στην Οδύσσεια. Για τον οποίο δίσκο ήδη γράφω κάποια κομμάτια και πίστεψέ με θα είναι πολύ δυνατά κι όλοι οι φαν του ήχου θα μείνουν απολύτως ευχαριστημένοι.
Rock Overdose: Τους στίχους θα τους επιμεληθεί πάλι ο Μάριος Κουτσούκος, με τον οποίο συνεργάζεστε εδώ και χρόνια;
Πολυδεύκης: Χωρίς τον Μάριο εγώ δεν πάω πουθενά. Κοίταξε στον πρώτο δίσκο των Sacred Blood αλλά και στο δικό μου το προσωπικό Athlos είχα γράψει κάποιους στίχους, αλλά πλέον με κουράζει πολύ το να γράφω. Επειδή είμαι μόνος μου στο εκτελεστικό κομμάτι, πρέπει να γράφω πολλά πράγματα. Γράφω κιθάρες, πλήκτρα, ιδέες, πρέπει να συνεννοούμαι με τον Γιάννη και με τον ντράμερ για να δούμε πώς θα βγει, οπότε όλο αυτό με κουράζει πάρα πολύ. Ο Μάριος έχει προσφερθεί να βοηθήσει την κατάσταση και άλλωστε επειδή εγώ δεν φοβάμαι να αναγνωρίσω κάποια πράγματα, είμαι βέβαιος ότι ο Μάριος γράφει πολύ καλύτερους στίχους από μένα.
Rock Overdose: Οπότε ο Μάριος είναι το κρυφό τέταρτο μέλος της μπάντας;
Πολυδεύκης: Εμείς τον γράφουμε ως μέλος επί τιμή, διότι ουσιαστικά είναι μέλος, απλά δεν είναι συμβατικό το είναι κάποιος μέλος μόνο με το καθήκον του στιχουργού. Παρόλα αυτά εγώ τον θεωρώ μέλος της μπάντας, άσχετα αν δεν «παίζει» στα μουσικά μας βίντεο, κάτι που είναι δικό του θέμα, αλλά σίγουρα είναι ένα μέλος της μπάντας
Rock Overdose: Ο Μάριος γενικά έχει επηρεάσει την πορεία της μπάντας στιχουργικά όπως διακρίνω. Μουσικά ισχύει το ίδιο;
Πολυδεύκης: Μουσικά κοίταξε, υπάρχει μια συνεννόηση με τον Μάριο. Όπως στον προηγούμενο δίσκο για το τραγούδι O'er the Tomb (Beyond the Pillars of Heracles) εγώ ήθελα να γράψω μια φολκλορική μπαλάντα και του είπα ότι θα μου άρεσε να έχει μέσα και κάποιους στίχους λίγο πιο προχωρημένους. ‘Δώσε μου λοιπόν λίγο αβάντα και γράψε κάτι πιο προχωρημένο, μη συμβατικό το οποίο να μην είναι αυθαίρετο βέβαια, αλλά να βασίζεται σε δεδομένα’. Μου έγραψε λοιπόν κάποια πράγματα τα οποία με βοήθησαν κι εμένα να προχωρήσω το κομμάτι εκεί που έπρεπε να το πάω.
Rock Overdose: Μιας και τώρα πιάσαμε το κομμάτι της συνεργασίας, ποιοι άλλοι συμμετείχαν στα Αργοναυτικά; Είχατε guest εμφανίσεις;
Πολυδεύκης: Στο 6χροδο μπάσο είχαμε τον Βαγγέλη Γιαλαμά που μας έκανε και την παραγωγή, που τον θεωρώ κορυφή σε αυτό που κάνει. Είχαμε κάποια σόλο από τους κιθαρίστες των Crosswind, οι οποίοι εκτός του ότι είναι καλοί φίλοι, μου αρέσει πάρα πολύ και το στυλ που παίζουν και γι αυτό και τους ζήτησα να συμμετέχουν. Είχαμε την Κέλλυ Hildr Valkyrie με την οποία γνωριζόμαστε από τους Folkearth . Εγώ την λέω Ελληνίδα Enya, με φωνή που σε ταξιδεύει. Στις αφηγήσεις ήταν ο Ουαλός φίλος μου, επίσης γνωστός από τους Folkearth, Aled Pashley που έχει ένα επικό group τους Annwn. Αυτοί μιλάνε για Ουαλική μυθολογία, εκεί να δεις ‘κάψιμο’. Τέλος, είχαμε την μεγάλη συμμετοχή του Νικόλα Λεπτού, από τους Arrayan Path που έκανε ένα ντουέτο στο The Golden Fleece pt.II.
Rock Overdose: Πριν μου μίλησες για τα βίντεο κλιπ στα οποία δεν συμμετέχει ο Μάριος, παίρνω πάσα λοιπόν και θα ήθελα να σε ρωτήσω σχετικά με την συνεργασία σας με τους ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ. Είδαμε, τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα, μια από τις ελάχιστες φορές, αλλά και γενικά στη μέταλ μουσική ένα βίντεο κλιπ στημένο σωστά κι από ιστορικής άποψης. Δηλαδή δεν είδαμε ούτε τις πολύ τρελές χορογραφίες που ξεφεύγουν, ούτε το γνωστό μπλέξιμο ιστορίας και fantasy, ώστε να πάρουμε πολλά views και clicks. Ήταν κάτι που το θέλατε εξ αρχής ώστε να αναδείξετε και κάποια πράγματα πέραν της επιφάνειας της μουσικής σας;
Πολυδεύκης: Κοίταξε, οι ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ είναι ένα οπλιτικό άγημα, το οποίο έχει ανακατασκευασμένα όπλα από τον Δημήτρη Κατσίκη, ο οποίος είναι μελετητής και σιδηρουργός και κατασκευάζει πραγματικά όπλα και τις ενδυμασίες που είχαν σε διάφορες χρονικές περιόδους, διάφοροι Έλληνες πολεμιστές. Είναι πάρα πολύ καλή και ακριβής δουλειά και φυσικά τα παιδιά είναι και πολύ καλοί σε αυτό που κάνουν. Μιας και τους γνωρίζαμε από παλιά, τους προτείναμε να συμμετέχουν και φυσικά δέχτηκαν. Το μόνο εύκολο θα ήταν να πηγαίναμε στα jumbo να παίρναμε μερικές πλαστικές στολές και άλλα κλαπατσίμπαλα ψεύτικα και να κάναμε ένα ακόμη βίντεο κλιπ της σειράς. Προσωπικά αυτό δεν θα μου προσέφερε καμία ικανοποίηση. Καλύτερα να ζοριζόμαστε λίγο παραπάνω για κάτι που θα μείνει, αλλά και θα μας αρέσει κιόλας. Τώρα υπάρχουν κάποιοι που δεν τους αρέσει να το ψάχνουν. Ο καθένας με τα γούστα του.
Rock Overdose: Ο κόσμος πώς το δέχτηκε; Εκτίμησε αυτή την προσπάθεια;
Πολυδεύκης: Κοίταξε το βίντεο κλιπ έχει λιγότερα views από το προηγούμενο, αλλά δεν ξέρω μήπως ευθύνεται και το κομμάτι, αφού το προηγούμενο ήταν πιο πιασάρικο. Αυτό έχει κάποια πιο ξερά και black στοιχεία. Εν πάση περιπτώσει, όπως σου είπα εμείς δεν το κάνουμε για τα views, αλλά για την πάρτη μας και γι αυτούς που εκτιμούν αυτό που κάνουμε. Τώρα το συγκεκριμένο βίντεο δεν θα μπορούσε να κάτσει σε άλλο κομμάτι, διότι το συγκεκριμένο μιλάει γι αυτό το θέμα. Δεν μπορείς άλλα να βλέπεις κι άλλα να ακούς.
Rock Overdose: Η γενικότερη αποδοχή που είχε ο δίσκος ποια ήταν; Μιας και πιάσαμε τα περί κόσμου.
Πολυδεύκης: Υπό τις παρούσες συνθήκες μας ικανοποίησε, διότι πέσαμε πάνω στα capital controls, δεν δίνουμε συναυλίες λόγω απόστασης και το CD είναι πολύ εύκολο κάποιος να το κατεβάσει. Παρόλα αυτά όμως, είχαμε πάρα πολύ καλή ανταπόκριση και κυρίως εισπράξαμε πολύ καλές κριτικές. Δηλαδή, εγώ δεν θυμάμαι να διάβασα πάνω από 2 κριτικές οι οποίες όχι να ήταν κακές, αλλά να ήταν μέτριες προς καλές. Σίγουρα δεν θα αρέσει σε όλους, αλλά εγώ όσες κριτικές είδα ήταν από πάρα πολύ καλές έως διθυραμβικές.
Rock Overdose: Μιας κι εγώ είχα κάνει την κριτική για το Rock Overdose, να σου πω ότι πέραν της πολύ καλής μουσικής, ακούσαμε και μια ωραία και στιβαρή παραγωγή, η οποία περιελάμβανε κι όργανα τα οποία δεν ακούμε συχνά, όπως το σαντούρι με το σημείο στο Golden Fleece να είναι το αγαπημένο μου.
Πολυδεύκης: Προσωπικά το σαντούρι μου αρέσει πάρα πολύ και το σημείο στο Golden Fleece είναι κι εμένα από τα αγαπημένα μου. Αν σου άρεσε τόσο πολύ, να σου πω ότι στον ερχόμενο δίσκο ένα ορχηστρικό κομμάτι θα είναι μόνο με σαντούρι και κάποιες απαγγελίες.
Rock Overdose: Επειδή μου είπες για την κρίση, τα capital controls και τα σχετικά, θεωρείς ότι η κρίση είναι οικονομική, ηθική ή και τα δύο.
Πολυδεύκης: Κοίταξε πρώτα πτωχεύσαμε ηθικά και μετά οικονομικά, αυτό είναι το μόνο βέβαιο, αφού είναι αλυσιδωτές συνέπειες. Απλά το οικονομικό ήταν το τελευταίο στάδιο. Και για να μιλήσουμε πιο πρακτικά, ο άλλος έμπαινε στο PayPal και αμέσως είχε το CD. Επιπλέον, μέχρι προσφάτως αυτό δεν μπορούσε να το κάνει. Φαντάσου λοιπόν τι αντίκτυπο είχε αυτό στον καθημερινό metal οπαδό, που ήθελε να κάνει αυτή τη δουλειά.
Rock Overdose: Αυτό σίγουρα επηρεάζει τις πωλήσεις, αλλά ένας καλλιτέχνης ο οποίος διαθέτει παιδεία, όραμα και γνώση, θα καταφέρει μέσα από αντίξοες συνθήκες να βγει νικητής; Γιατί σίγουρα όταν έχεις οικονομική στενότητα δεν έχεις και την ευχέρεια να επενδύσεις όσο θέλεις , είτε αυτό λέγεται συμφωνική ορχήστρα είτε πιο ακριβό στούντιο.
Πολυδεύκης: Κοίταξε, η αλήθεια είναι πως όλα αυτά είναι αλληλένδετα. Αν έχεις κάποια οικονομική άνεση κινείσαι πιο εύκολα, αλλά δεν είναι το παν τα χρήματα. Σίγουρα με πολύ λιγότερα έχουμε κάνει πολύ περισσότερα σαν λαός. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση, μιλώντας για εμάς δεν πιστεύω ότι θα μας επηρεάσει καλλιτεχνικά, ίσως μειωθεί η συχνότητα και κάποια άλλα επί μέρους πράγματα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα σταματήσουμε να δισκογραφούμε ούτε και να γράφουμε μουσική.
Rock Overdose: Οπότε πιστεύεις ότι η κρίση επηρέασε την ελληνική μουσική σκηνή; Επίσης, κάποιοι λένε ότι ενώ υπάρχει υλικό δεν υπάρχει σκηνή γιατί είναι ανοργάνωτα τα πράγματα και δεν μπορούμε να εξάγουμε μουσική όπως κάνουν άλλες χώρες όπως η Βρετανία ή η Σουηδία. Ποια είναι η γνώμη σου;
Πολυδεύκης: Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα μπήκε πολύ αργότερα στη φάση του heavy metal και τώρα όταν μιλάμε για Βρετανία καθίσταται πολύ απλό για ποιόν λόγο αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να το εξάγουν. Αυτοί έχουν 50 χρόνια εμπειρίας, ξεκίνησαν απ’ τους Stones, έβγαλαν τους Priest, τους Maiden, τους Saxon. Αυτές οι χώρες έχουν βγάλει μεγαθήρια με τόσα χρόνια εμπειρίας, εμείς χωρίς να ευλογούμε τα γένια μας δεν έχουμε παραπάνω από 10 χρόνια. ‘Άμα σκεφτείς κιόλας τα οικονομικά μεγέθη, τη δυνατότητα διείσδυσης στην παγκόσμια αγορά και τα ποιοτικά μεγέθη -γιατί άλλο να έχεις μια χώρα 50 εκατομμυρίων κι άλλο 10- σαφέστατα οι μπάντες που θα βγουν είναι λιγότερες, όσο ταλαντούχος και να είναι ο λαός. Και σίγουρα δεν βοηθάει η παρούσα κατάσταση. Παρόλα αυτά υπάρχει ελληνική σκηνή, τώρα αν δεν το ξέρουν παραέξω δεν αναιρεί την ύπαρξή της. Το θέμα είναι ποιοι την αποτελούν, αν της κάνουν καλό και τι δυνατότητες έχει. Άσε που όσο προχωρά η τεχνολογία, θεωρώ ότι είναι πιο εύκολο για κάποιον να αποτυπώσει τις ιδέες του, βέβαια είναι και πιο απαιτητικό. Γιατί αν έβγαζες έναν δίσκο στα 80s δεν θα σου έλεγε κανείς κάτι για τα λάθη στο παίξιμο ή την παραγωγή, αν βγάλεις έναν τέτοιο δίσκο τώρα χωρίς να είσαι μεγαθήριο, δεν θα σε ακούσει κανείς.
Rock Overdose: Αφού πιάσαμε τα εγχώρια, ας το συνεχίσουμε. Ένεκα της κρίσης, λένε πολλοί ότι πρέπει να βγουν μπροστά οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου να πάρουν τα ηνία του λαού. Ποιοι πιστεύεις ότι είναι αυτοί; Μπορεί να είναι καλλιτέχνες, δάσκαλοι συγγραφείς ή απλοί καθημερινοί άνθρωποι με πνευματικότητα;
Πολυδεύκης: Οι πνευματικοί άνθρωποι ανέκαθεν δεν ήταν μόνο οι καλλιτέχνες. Πνευματικός άνθρωπος ήταν κι ο Μάρκος Αυρήλιος, ο μεγαλύτερος Ρωμαίος Αυτοκράτορας κατά τη γνώμη μου, ο οποίος ήταν στρατηλάτης, δεν ήταν κάποιος ο οποίος ήταν όλη μέρα μέσα κι έγραφε. Έχουμε παρεξηγήσει την έννοια του πνευματικού ανθρώπου και την έχουμε αποψιλώσει από τα εν γένει ποιοτικά χαρακτηριστικά της και την έχουμε αναγάγει σε μια έννοια ενός ανθρώπου ο οποίος είναι απομακρυσμένος από τα δρώμενα και δίνει εντολές μέσα από διάφορα διευθυντήρια, ενώ δεν είναι έτσι. Ο πνευματικός άνθρωπος σίγουρα θα πρέπει να έχει κάποια μόρφωση, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Κι αν κρίνω από ορισμένους που έχουν μόνο τη μόρφωση και δεν έχουν ήθος, τότε εμένα αυτό με κάνει πάρα πολύ δύσπιστο. Πνευματικός άνθρωπος του 20ου αιώνα αν θες για εμένα ήταν ο Περικλής Γιαννόπουλος, οποίος δεν αποφοίτησε από κανένα πανεπιστήμιο και παρόλα αυτά τα γραπτά του σφύζουν από φρεσκάδα κι ελληνισμό. Πνευματικός γι εμένα ήταν ο Ίων Δραγούμης, ο οποίος ήταν διπλωμάτης και ήταν άνθρωπος ο οποίος έμπαινε μέσα στην κοινωνία και τη ζούσε κι όχι κάποιος κλεισμένος στο σπίτι του. Τώρα έχουμε καταντήσει να θεωρούμε πνευματικό άνθρωπο κάτι ανώμαλους σαν έναν ζωγράφο που έβλεπα προχθές, ο οποίος έλεγε ότι ο βιασμός είναι κάτι φυσικό και κάτι τέτοιοι άνθρωποι θεωρούνται πλέον ως πνευματικοί, γιατί οι πραγματικοί είτε δεν υπάρχουν, είτε έχουν αναχωρήσει στην Ευρώπη, είτε υπάρχουν εδώ, αλλά περιθωριοποιούνται επειδή λένε πράγματα που είτε δεν βολεύουν, είτε δεν βγαίνουν προς τα έξω, διότι πλέον δεν είναι ευχάριστο σε κάποιον να τον κάνεις να κοιταχτεί στον καθρέφτη. Ξέρεις για να κοιταχτείς στον καθρέφτη και να καταλάβεις ότι αυτό που βλέπεις δεν σου αρέσει, πρέπει να έχεις μεγάλη αντίληψη. Και πλέον το 95% του πληθυσμού θέλει να βλέπει μια ψεύτικη εικόνα. Γι αυτό σου λέω, ο πνευματικός άνθρωπος δεν θα σου χαϊδέψει τα αυτιά και θα στα πει τα πράγματα ως έχουν.
Rock Overdose: Αυτό πολλές φορές το έχουν κάνει ροκ/μέταλ μπάντες καταφέρονται εναντίον της κοινωνίας με υβριστικά λόγια. Υπάρχουν κι άλλες που απλά αφηγούνται καταστάσεις και αφήνουν τον κόσμο να κάνει την αυτοκριτική του. Εσείς σαν Sacred Blood έχετε αυτό το αφηγηματικό και ταυτοχρόνως διδακτικό κομμάτι. Οπότε ας μπούμε λίγο στη θέση που ήμουν εγώ για παράδειγμα στα 15 μου κι ακούγοντας μπάντες όπως οι Manowar και εξ αιτίας τους ψάχτηκα λίγο παραπέρα. Αν ερχόταν τώρα ένα 15χρονος κι άκουγε έναν δίσκο των Sacred Blood κι ερχόταν κι έλεγε σε κάποιον από σας, ότι εμένα αυτή η μπάντα με άλλαξε και με έκανε να ψάξω περισσότερο την ιστορία την μυθολογία, την φιλοσοφία ή ακόμη και την θρησκεία πώς θα νιώθατε;
Πολυδεύκης: Πραγματικά θα νιώθαμε πάρα πολύ περήφανοι και ήδη μας το λένε βέβαια κάποια άτομα γιατί κι εμείς κάπως έτσι ξεκινήσαμε. Διότι αν δεις και μέσα στα ένθετα βιβλιαράκια των δίσκων μας δεν είναι πεταμένοι ξεροί στίχοι, έχουμε πληρώσει παραπάνω για τα booklets έτσι ώστε να περιέχονται όλες οι πληροφορίες, οι βασικές τουλάχιστον, προκειμένου να αποτελέσουν το έναυσμα για κάποιον που δεν ενδιαφέρεται λίγο περισσότερο ώστε να ψαχτεί. Πλέον με το ίντερνετ είναι πολύ εύκολο να πάρεις σαν σημείο αναφοράς ένα τραγούδι από ένα booklet και να το αναλύσεις. Εγώ θυμάμαι πως όταν ήμουν στην ανάλογη ηλικία που ανέφερες κι αν με κάτι δίσκους σαν των Grave Digger ήθελα να ψάξω για την σκωτσέζικη ιστορία, πέραν του ότι υπήρχαν ελάχιστα αποσπάσματα, οι εγκυκλοπαίδειες είχαν πολύ συγκεκριμένα πράγματα που μπορούσες να βρεις, άσε που έπρεπε να τις κατέχεις. Ίσως και γι αυτό αυτοί που ψαχνόμασταν τότε να μείναμε μέχρι και σήμερα. Λόγω του παιδέματος, αυτό που κάναμε το αγαπούσαμε. Αυτή η σημερινή ευκολία στο θέμα της πληροφορίας έχει και κάποια μειονεκτήματα, επειδή είναι πολύ εύκολο ο άλλος δεν την «βρίσκει» και τόσο, οπότε πας πιο εύκολα παρακάτω.
Rock Overdose: Μιας και αναφερθήκαμε στο κομμάτι των στίχων και τη σχέση τους με την ιστορία, έχουμε πολλές μπάντες σε διάφορες χώρες που αφηγούνται τις ιστορίες τους στην γλώσσα τους. Εσείς πώς και δεν έχετε εντάξει τα αρχαία Ελληνικά; Υπάρχουν μεν κάποια σημεία, αλλά όχι ολόκληρα κομμάτια. Μου είπες πριν ότι ετοιμάζετε την Οδύσσεια. Εγώ προσωπικά αν άκουγα την Οδύσσεια από το πρωτότυπο θα ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να μου τύχει.
Πολυδεύκης: Κοίτα είναι κάτι που πάντοτε το θέλαμε, δεν ξέρω όμως πώς θα γίνει κι αν θα γίνει. Αλλά η αλήθεια είναι ότι στην αγγλική γλώσσα είναι πολύ πιο εύκολο να γράψεις στίχους και να τους μελοποιήσεις, από ότι στα αρχαία Ελληνικά, τα οποία έχουν εκατομμύρια λήμματα. Δηλαδή αυτομάτως ο βαθμός δυσκολίας αυξάνει κατακόρυφα. Ακόμη και στα ρεφραίν που θες να δώσεις κάτι πιο πιασάρικο, λειτουργικά είναι καλύτερο. Δεν είμαστε αρνητικοί, αλλά το να βασιστείς κατεξοχήν σε αρχαιοελληνική διάλεκτο είναι κάτι που θέλει πάρα πολύ δουλειά και δεν ξέρω κι αν στο τέλος θα δέσει με τη μουσική. Κάτι που δεν σε απασχολεί με τις γλώσσες των Βόρειων που είναι πολύ πιο εύκολες αφού κάποιες δεν έχουν καταλήξεις, πληθυντικό αριθμό, εγκλίσεις κλπ. Όχι όλες, κάποιες και είναι πιο δύσκολο στην ελληνική όπου υπάρχουν όλοι αυτοί οι γραμματικοί και συντακτικοί κανόνες.
Rock Overdose: Οπότε θεωρείς ότι η συνταγή του Argonautica ή ακόμη και του project σου Athlos είναι αυτή που πέτυχε; Αναφέρομαι στις απαγγελίες σε συνδυασμό με το υπόλοιπο τραγούδι.
Πολυδεύκης: Ναι, τώρα αν θα τις αυξήσουμε ή όχι δεν το ξέρω αφού δεν έχουμε κάποιο στάνταρ ποσοστό απαγγελιών. Εκεί που κολλάει θα χώσουμε μια, διότι η απαγγελία είναι κάτι πιο θεατρικό και φυσικά παίζει ρόλο και πώς θα σου κάτσει το κομμάτι.
Rock Overdose: Μιας κι αναφέρθηκα στο Athlos, το μοναδικό άλμπουμ In the Shroud of Legendry - Hellenic Myths of Gods and Heroes κυκλοφόρησε το 2007. Θα έχουμε κάποια συνέχεια στο μέλλον; Λόγω και της ενδιαφέρουσας προσέγγισης που είχε σε διάφορες πτυχές της ελληνικής μουσικής, μέχρι και τσάμικο αν θυμάμαι καλά, τράβηξε τα βλέμματα.
Πολυδεύκης: Θέλω να υπάρξει συνέχεια, αλλά δεν εξαρτάται μόνο από μένα. Εξαρτάται κυρίως από την οικονομική κατάσταση στην οποία θα βρίσκομαι κι από τον ελεύθερο χρόνο που θα έχω αφού ασχολούμαι με πάρα πολλά πράγματα πέραν της μουσικής κι έχω πολύ συγκεκριμένο χρόνο. Αλλά σίγουρα υπάρχουν ιδέες.
Rock Overdose: Αφού πιάσαμε τα projects, δράττομαι της ευκαιρίας. Με τους Folkearth, που ήταν ένα πολυεθνικό project, το οποίο ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια, πώς θα μας περιέγραφες την συνεργασία πολλών ατόμων διαφορετικών εθνικοτήτων; Πώς ζυμώνεται όλο αυτό για να βγει μουσική;
Πολυδεύκης: Κοίτα, είναι κάτι που ακούγεται δύσκολο, αλλά είναι πανεύκολο όταν αποτελείται από άτομα από είναι συνεργάσιμα και ανεξαρτήτου εθνικότητας έχουν να δώσουν κάτι. Θυμάμαι ένα σκηνικό όπου δουλεύαμε ένα κομμάτι με κάποιους όπου έπαιζαν τσέλο και φλάουτο από κάποια Βορειοευρωπαϊκή χώρα. Οι άνθρωποι δεν ήξεραν και πολύ καλά Αγγλικά, ο συνδετικός κρίκος δεν ήξερε πολύ καλά Αγγλικά κι έπρεπε να μαντέψουμε τι έλεγαν για να συνεννοηθούμε. Καταρχάς είχε πολύ πλάκα και κατά δεύτερον η γλώσσα της μουσικής είναι παγκόσμια, δεν χρειάζεται να μιλήσεις καν. Εμείς στέλναμε μια ιδέα, ο άλλος μια δική του ενορχήστρωση κι ενώ δεν ήταν απλοϊκό στη θεωρία, στην πράξη ήταν εύκολο.
Rock Overdose: Θεωρείς λοιπόν ότι αυτό σε σφυρηλάτησε κατά κάποιον τρόπο ώστε να ασχοληθείς στη συνέχεια με τους Sacred Blood;
Πολυδεύκης: Την περίοδο εκείνη, είχαμε κάτι θεματάκια με τους Sacred Blood και δεν ξέραμε αν θα συνεχίζαμε. Σίγουρα έδωσα μέρος της ενέργειάς μου στους Folkearth κι συνέθεσα κι αρκετά τραγούδια, σε κάπως διαφορετικό στυλ βέβαια. Μετά αναγκαστικά αφιερώθηκα στην δική μας μπάντα. Κάποια στιγμή έφυγαν και κάποια παιδιά από τους Folkearth με τα οποία είχαμε καλή επαφή, οπότε κρύωσε η όλη ιστορία. Πέθανε και ο ηγέτης του σχήματος και κρύωσε αρκετά το παραμύθι.
Rock Overdose: Κάπου εδώ φτάσαμε στο τέλος. Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου και για τις απαντήσεις που μας έδωσες. Δικαιούσαι λοιπόν και με το παραπάνω να κλείσεις την συνέντευξη όπως θες εσύ.
Πολυδεύκης: Καταρχάς θέλω να ευχαριστήσω εσένα για τις καίριες κι ουσιαστικές ερωτήσεις που μου έθεσες, κατά δεύτερον να ευχαριστήσω το διαδικτυακό portal Rock Overdose, το οποίο δεν σταματάει να προσφέρει ενημέρωση αλλά και πλειάδα πληροφοριών και φυσικά όλους αυτούς που ενδιαφέρονται για τη μουσική μας και να είστε σίγουροι πως όσο μας το επιτρέπουν οι συνθήκες δεν θα σταματήσουμε να δισκογραφούμε.
Για το Rock Overdose,
Ηλίας Ιακωβόπουλος
Comments
