Έχετε αναρωτηθεί ποτέ με βάση ποιά λογική επιλέγουν οι ελληνικές metal μπάντες τον τόπο που θα κάνουν τις φωτογραφίσεις τους;
Εμείς ναι! Κι αποφασίσαμε να κάνουμε την σχετική έρευνα, ρωτώντας τις ίδιες τις μπάντες!
Πού κάνατε το photo session για την κυκλοφορία του άλμπουμ σας και με τι κριτήριο το επιλέξατε;
Κώστας Κούλης – Illusory
Θέλουμε πολύ να σας πούμε τον τόπο της φωτογράφισης, θα πρέπει όμως να σας σκοτώσουμε μόλις σας το πούμε! Πέρα από τα αστεία βέβαια, χαιρόμαστε πολύ για την ερώτηση, μια και θεωρούμε ότι είναι η πρώτη φορά που μας ρωτούν για τη συγκεκριμένη φωτογράφηση. Είχαμε σκεφτεί διάφορα σημεία, διάφορες τοποθεσίες… Είναι φυσικό άλλωστε, έξι άνθρωποι πετάνε ένα σωρό ιδέες. Η τοποθεσία που τελικά επιλέχθηκε βρίσκεται στο Ίλιο και όταν πήγαμε εκείνο το Κυριακάτικο πρωινό στο σημείο με τις παλιές σιδηροτροχιές για να κάνουμε τη φωτογράφηση… Εκεί πλέον καταλάβαμε ότι είχαμε κάτι καλό και θα έπρεπε να το εκμεταλλευτούμε στο έπακρο. Η φωτογραφική ομάδα έκανε σπουδαία πράγματα. Ο ΕΜΑΝΟΝ, επικεφαλής της ομάδας, ο οποίος είναι κάτι σαν μέλος της μπάντας πλέον και η Χριστίνα Μάτσια, η πολύτιμη βοηθός του, πραγματοποίησαν μερικές απίστευτες λήψεις και η επιλογή των φωτογραφιών για το άλμπουμ ήταν ένας πολύ ευχάριστος πονοκέφαλος. Εννοείται πως για μια ακόμα φορά είχαμε κοντά μας την Έλενα Θεοδώρου, η οποία επιμελήθηκε τα πρόσωπά μας και την κόμη μας. Ήταν μια πολύ καλή μέρα εργασιών…
Θέλαμε ένα χώρο που να δείχνει ξεχασμένος από το χρόνο. Θέλαμε ένα μέρος που να μας ταξιδεύει όταν το κοιτάζουμε. Όλη η τοποθεσία έδειχνε τέλεια για τέτοιου είδους φωτογράφηση. Τα παρατημένα βαγόνια, τα πεταμένα εδώ κι εκεί ξύλα… Ήταν ένα φυσικό – ως ένα σημείο – περιβάλλον που μας έκανε να φανταστούμε ότι άνθρωπος πατούσε για πρώτη φορά το πόδι του εκεί. Εννοείται πως δεν είναι έτσι, η όλη τοποθεσία όμως σου δίνει μια τέτοια εντύπωση.
Δεν υπάρχουν συμβολισμοί. Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί ό,τι θέλει. Θεωρήσαμε ότι είναι μια όμορφη φωτογράφηση και ότι παραπέμπει στις φωτογραφήσεις συγκροτημάτων της δεκαετίας του ’80. Είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο για μας, το διασκεδάσαμε πολύ και κατά καιρούς χαζεύουμε το αρχείο και βλέπουμε όλες εκείνες τις φωτογραφίες που… δεν επελέγησαν τελικά! Είναι όλες τους εξαιρετικές!
Η φωτογράφηση απεικονίζει μία συγκεκριμένη κατάσταση μιας συγκεκριμένης περιόδου. Όπως και το άλμπουμ στην ουσία «φωτογραφίζει» τον οίστρο και τις συνθετικές προτάσεις και το παίξιμο μιας συγκεκριμένης περιόδου… Δεν θελήσαμε να κάνουμε μία φωτογράφηση που να είναι προέκταση του τίτλου. Αφού το “Polysyllabic” δεν είναι θεματικό, δεν υπήρχε λόγος για μια θεματική φωτογράφηση. Συμβολισμοί υπάρχουν παρά πολλοί στο δίσκο, φανταζόμαστε όμως ότι αυτή είναι μια άλλη κουβέντα.
Χρήστος Στεργιανίδης – Paladine
Στα πλαίσια της πρώτης μας δισκογραφικής δουλείας μας με τίτλο "Finding Solace", ψάχναμε μια τοποθεσία για να κάνουμε την φωτογράφιση του δίσκου. Θέλαμε κάτι μυστηριώδης και ταυτόχρονα κάτι επικό, να είναι κοντά στην Αθήνα και να συνδυάζει φωτογράφιση εσωτερικού χώρου αλλά και εξωτερικού (ύπαιθρο).
Η σπηλιά του Νταβέλη στην Πεντέλη ήταν ότι πιο ιδανικό για την συγκεκριμένη φωτογράφιση. Το απόλυτο μυστήριο και αμέτρητες ιστορίες βγαλμένες από αρχαιοτάτων χρόνων, οπού κανείς δεν ξέρει ακριβώς την αλήθεια.
Φτάνοντας στον χώρο της σπηλιάς και μπροστά ο ναός, ο οποίος ήταν ανοιχτός (ευτυχώς), μείναμε έκθαμβοι αλλά ταυτόχρονα μαγεμένοι από την μυστηριώδη ατμόσφαιρα. Μπαίνοντας μέσα στον ναό, ο οποίος δεν ήταν πάνω από 20 τμ, σκέφτηκα πως ήταν το τέλειο μέρος για εσωτερική φωτογράφηση και ειδικά νύχτα, χρησιμοποιώντας κάποια κεριά και τέτοια πράγματα που θα κορύφωναν την ατμόσφαιρα. Για τον ναό δεν ήξερα την ιστορία του αλλά είμαι σίγουρος πως έκρυβε και κρύβει κάτι σκοτεινό.
Ο φωτογράφος μας, Λάμπρος Παπακώστας, είχε την χαρά ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του. Τόσα χρώματα και τόσες ωραίες γωνίες. Το φως του ηλίου να κάνει τόσο ωραία παιχνίδια είτε στα σκοτάδια της σπηλιάς, είτε στο εσωτερικό του ναού. Γυρνώντας πίσω, μας εξηγούσε για το πως θα γίνει η φωτογράφιση με μεγάλο ενθουσιασμό. Κάπου στα μισά, ένα ακόμα ωραίο σημείο που θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποια πλάνα. Ένας γκρεμός, στον οποίο έπαιζε πολύ ωραία το φως και από κάτω κάποια χαλάσματα που γίναν από τον χρόνο. Τέλειο!
Φορώντας δερμάτινα, μπότες και αλυσίδες, (γιατί είμαστε και heavy metal μπάντα στο κάτω κάτω), όλα κύλησαν μαγικά αλλά το αποκορύφωμα ήταν την νύχτα που γυρίζαμε. Το μυστήριο και η μαγεία τριπλασιάστηκαν, με ήχους παράξενους θαρρείς και ήταν από άλλο κόσμο, τρομακτικοί και επιβλητικοί. Είχαμε βρει το τέλειο μέρος για αυτό που θέλαμε
Βαγγέλης Γιαλαμάς – Fragile Vastness
Η φωτογράφηση έγινε στη στοά του βιβλίου στην πανεπιστημίου
Ο λόγος που έγινε εκεί ήταν επειδή θεώρησα ότι ήταν η ιδανική τοποθεσία για τις ανάγκες της concept ιστορίας του άλμπουμ.
Το concept εχει να κάνει με μια φανταστική ιστορία που μπλέκονται παράλληλα σύμπαντα και διάφοροι χωρόχρονοι....έχοντας λοιπόν να κάνει με το παρόν , μέλλον και παρελθόν η συγκεκριμένη τοποθεσία έχοντας τον θολό αλλά και το ιδανικό άνοιγμα της στοάς ήταν ο τέλειος χώρος για να δώσω μια scifi αλλά και vintage retro αισθητική ταυτόχρονα.
Dyan Mair – AngelMora
Η φωτογράφιση έχει γίνει στο Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας. Ο λόγος που επιλέχθηκε το συγκεκριμένο μέρος ήταν διότι αναζητούσαμε μια Vampire ατμόσφαιρα ,προσπαθώντας να δώσουμε στον ακροατή/θεατή το 100% της σκοτεινής και μελωδικής πλευράς του "The Mask of Treason". Οι συμβολισμοί που θέλουμε να περάσουμε έχουν να κάνουν με τους στίχους από το κομμάτι μας "God Faith" το οποίο μιλάει για όλα τα συμφέροντα και τους φόνους του Βατικανού και όχι μόνο που συνέβησαν και συνεχίζουν να συμβαίνουν καθημερινά στο όνομα της Πίστης τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων μακριά από τον καθημερινό κόσμο. Κάπως έτσι θέλαμε να δημιουργήσουμε το δικό μας Βατικανό που σαν μια Vampire αισθητική θα ήταν ένα εντυπωσιακό ιστορικό κτήριο στο οποίο ζούνε 4 μοναχικοί κυνηγοί του ανθρώπινου είδους και λάτρεις της σελήνης και της νύχτας. Στόχος μας ήταν να κάνουμε τον ακροατή να κρίνει είτε το οπτικό είτε το ακουστικό υλικό στον ίδιο βαθμό και ελπίζουμε να το καταφέρουμε όταν θα έχουμε και επίσημα τη κυκλοφορία του "The Mask of Treason".
Θάνος Κυριαζής – The Hidden Heroes 66
Η φωτογράφιση έγινε στο άλσος Βεΐκου... Ο χώρος επιλέχθηκε σαν εναλλακτική λύση (αρχικά είχαμε επιλέξει το νεογοτθικό στη Θήρας γιατί μας ταίριαζε καλύτερα, άλλα υπήρξαν στη πορεία κάποια θέματα τεχνικά που το καθιστούσαν αδύνατο να γίνει) από το team του δισκογραφικού μας label... Ο συμβολισμός που δίνουμε έχει να κάνει με μνήμες, αναμνήσεις, παρελθόν από τη μία και με το κατά πόσο κάτι το "βιομηχανοποιημένο" όπως η σύγχρονη ζωή και στάση του ανθρώπου μπορεί σταθεί μέσα στο φυσικό περιβάλλον χωρίς να κάνει "εγκληματικές" ενέργειες και παρεμβάσεις που θα απόβουν στο μέλλον μοιραίες... Εν ολίγοις κατά πόσο μπορεί να υπάρχει μια ισορροπία βάση των φυσικών νόμων και συνύπαρξη με τη φύση, χωρίς ο άνθρωπος να απομακρύνεται ολοένα και καθημερινά απ’ αυτή... Στο συγκεκριμένο άλμπουμ υπάρχει τραγούδι που θίγει αυτό το θέμα που προανέφερα αλλά επί το πλείστων όλα τα κομμάτια έχουν να κάνουν με πανανθρώπινες αξίες και κρύβουν μέσα τους παρελθόν και παρόν, δεν θα μπορούσε λοιπόν και η φωτογράφηση να είναι άσχετη με το θέμα... Και επειδή στο εν λόγω είδος που καταπιανόμαστε έχει να κάνει καθαρά με μια γλώσσα συμβόλων, νομίζω ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος στο συγκεκριμένο εγχείρημα από το να αποσυμβολίσουμε την ίδια τη φύση και τα "σημάδια" της καθώς και την τεχνολογική εξέλιξη του κόσμου που έχει όμως αντίκτυπο στην προσωπική και συναισθηματική μας εξέλιξη καθώς παρατηρούνται φαινόμενα "από-στείρωσης". Που αυτό συνεπάγεται απομάκρυνση από την φύση και την "φύση" μας.... Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε αναπόσπαστο μέρος της κι ότι εμείς ανήκουμε σ αυτή κι όχι αυτή σε μας..
Βαγγέλης Κρούσκας – Valor
Πάντα σύμφωνα με το concept και τις ανάγκες της δισκογραφικής κυκλοφορίας επιλέγουμε και τον χώρο! Μπορεί να είναι κάτι πολύ εύκολο επιλέγοντας κάτι στουντιακό αλλά και πολύ δύσκολο σε εξωτερικό χώρο αν θες να δώσεις κάτι λίγο το διαφορετικό. Η τελευταία μας photosession του καινούργιου δίσκου "Arrogance : the Fall" έγινε σε κλειστό χώρο συγκεκριμένα στο MODU live club και κάναμε κάποιες ψηφιακές design επεμβάσεις σε κάθε έναν από εμάς. Ταίριαξε εκπληκτικά με όλο το εικαστικό.
Κώστας Σαλωμίδης – Sorrows Path
Η φωτογράφηση για το επερχόμενο άλμπου των Sorrows Path «Touching Infinity” που κυκλοφορεί σε λίγους μήνες από τη Γερμανική Iron Shield Records έγινε στο στούντιο φωτογραφίας του Νίκου Μαρκογιαννάκη (Rotting Christ κ.α.), ο οποίος ανέλαβε όλη την καλλιτεχνική επιμέλεια της δουλειάς. Στο στούντιο μπορείς να έχεις τον κατάλληλο φωτισμό και μετά να κάνεις τις απαραίτητες τροποποιήσεις, ώστε να ταιριάξει το όλο artwork σωστά. Έτσι και εμείς καταφέραμε να έχουμε όλο αυτό το απόκοσμο και μεγαλοπρεπές αίσθημα που επιθυμούσαμε…
Νίκος Μποντούρογλου – Maplerun
Η φωτογράφιση έγινε σε εγκαταλελειμμένο σταθμό τρένων λίγο έξω από την Θήβα απο την φανταστική μας φίλη και συνεργάτιδα Ειρήνη Μιχοπούλου. Η εν λόγο φωτογραφία είναι μέρος του Promo μας για το άλμπουμ μας "Restless". Μετά από πολύ ψάξιμο καταλήξαμε εκεί γιατί ο χώρος ταίριαζε πολύ με την αισθητική των Artwork που είχε σχεδιάσει ο Travis Smith για όλο το concept του "Restless" για τον δίσκο μας.
Επιμέλεια¨: George Ace/Caravaggio Johan
Comments
