Η ιστορία ξεκινάει το 1975 με την απόλυση του Lemmy από τους Hawkwind επειδή «έκανε λάθος ναρκωτικά». Το όνειρο του για τη συνέχεια: «Να αφιερωθεί σ’ ένα πολύ συγκεκριμένο είδος μουσικής: δυνατό, γρήγορο, βραχνό, αλαζονικό, παρανοϊκό, πολύ γρήγορο rock n roll… τόσο βρώμικο ικανό να κάνει το γρασίδι του γείτονα να ξεραθεί».
Το αρχικό όνομα “Bastard” που διαλέγει, βρίσκει αντίθετο το μάνατζέρ του, που του επισημαίνει πως με τέτοιο όνομα δεν πάει πουθενά. Έτσι καταλήγει στο Motörhead, που στην αμερικάνικη αργκό σημαίνει, αυτός που έχει λόξα με την ταχύτητα. Με τους “Fast” Eddie Clarke και Phil Taylor ηχογραφούν το single “Leaving here” και ψηφίζονται ως η χειρότερη μουσική μπάντα στον κόσμο! Το όνειρο πάει να γίνει εφιάλτης και το τέλος πλησιάζει πριν καλά – καλά γίνει η αρχή. Ο επίλογος έχει οριστεί για το Marquee Club του Λονδίνου και ο Lemmy έχει ζητήσει από τον Ted Carroll της δισκογραφικής Chiswick Records να του φέρει ένα φορητό στούντιο να ηχογραφήσουν το αποχαιρετιστήριο σόου της μπάντας. Αντί τούτου, ο Carroll τους προσφέρει δύο ημέρες στα Escape Studios με παραγωγό τον Speedy Keen, ώστε να ηχογραφήσουν ένα single. Επειδή λοιπόν, στη βράση κολλάει το σίδερο, όπως λέει κι ο λαός, αντί για ένα single εκείνοι παραθέτουν 11 ανολοκλήρωτα κομμάτια. Παίρνουν παράταση λίγες μέρες ακόμα, η δουλειά γίνεται και το ντεμπούτο άλμπουμ τους “Motörhead” είναι γεγονός! Αν και ακόμα είναι πολύ νωρίς και η μπάντα βρίσκεται σε φάση αναζήτησης του ήχου που θα υιοθετήσει , υπάρχουν πολλά δείγματα για το τι πρόκειται να ακολουθήσει στο μέλλον.
Οκτώ κομμάτια σε ήχο hard rock ενίοτε με πιο επιθετικό στυλ, με εναλλασσόμενες ταχύτητες και αρκετές punk επιρροές. Ο ρόλος και των τριών μουσικών είναι καθοριστικός για το καλό τους ξεκίνημα. Ο Lemmy και η χαρακτηριστική βραχνάδα στη φωνή του, με το καλό, όχι αψεγάδιαστο μπάσο του, ο Eddie Clarke πάνω στα riff και τα φοβερά σόλο του οποίου στηρίζεται ουσιαστικά όλη η δουλειά, ο Taylor να κρατά το τέμπο με τα τύμπανα του. Αυτό που τους διαφοροποιεί αρκετά από τη μετέπειτα πορεία τους, είναι πως αφενός φαίνεται ότι ψάχνονται ως προς το στυλ και τον ήχο τους και αφετέρου πως είναι πολύ λιγότερο τεχνικοί λόγω απειρίας κυρίως. Το “Motörhead” έμεινε μία εβδομάδα στα βρετανικά chart, μπόρεσε να κρατήσει τη συνοχή της τριάδας και να δώσει την ώθηση για μια καλύτερη συνέχεια που θα έρθει δύο χρόνια αργότερα και ακούει στο όνομα “Overkill” . Είναι ιδιαίτερα σημαντικός δίσκος για την μετέπειτα καριέρα τους και απαραίτητος αν είσαι οπαδός της μπάντας.
Comments
