A STAR IS BORN
43 ετών γίνεται ο Mark “Barney” Greenway, Βρετανός τραγουδιστής διακεκριμένος στο extreme metal είδος. Έχει υπάρξει μέλος των Napalm Death, Extreme Noise Terror και Benediction. Σύμφωνα με τον ίδιο, το ψευδώνυμο “Barney” το υιοθέτησε την εποχή που κατανάλωνε τόσο μεγάλες δόσεις αλκοόλ που όπου κι αν πήγαινε σκόνταφτε παντού από το μεθύσι του. Από τη συμπεριφορά του αυτή του έδωσαν αρχικά το προσωνύμιο “Rubble” που μετατράπηκε σύντομα σε “Barney Rubble” από τον χαρακτήρα των Flintstones, για να κρατήσει τελικά μόνο το “Barney”. Εκτός από το τραγούδι είναι φανατικός οπαδός της progressive metal και μάλιστα στο παρελθόν έγραφε κριτικές για progressive metal μπάντες και δίσκους στο βρετανικό ροκ περιοδικό Kerrang!
Τα 57 του χρόνια συμπληρώνει σήμερα ο Mark Mendoza, μπασίστας των Twisted Sister. Μεγαλωμένος στη Νέα Υόρκη, ενσωματώθηκε στο συγκρότημα τον Οκτώβρη του 1978, όταν αποχώρησε από την Αμερικανική punk rock μπάντα The Dictators και έχει συμμετάσχει σε όλα τα άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει οι Twisted Sister. Επίσης έχει συμβάλλει και από τη θέση του παραγωγού για τα τη remixed έκδοση του “Under the blade” καθώς και για τα “Still hungry” και “A twisted Christmas”.
ALBUM ANNIVERSARY
Σαν σήμερα, στις 13 Ιουλίου του 1973 ένα τεράστιο κεφάλαιο στην ιστορία της ροκ μουσικής ανοίγει, αφού οι Queen κυκλοφορούν το πρώτο άλμπουμ της καριέρας τους, το ομώνυμο “Queen”. Τα κομμάτια περιλαμβάνουν επιρροές από progressive rock, hard rock και heavy metal μουσική. Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 1972 και χρειάστηκαν πέντε μήνες για να ολοκληρωθούν, αλλά εν μέσω διαφόρων προβλημάτων χρειάστηκε να περάσουν άλλοι οκτώ μήνες ώσπου να βγει ο δίσκος στις αγορές. Γενικά υπάρχουν αρκετές ωραίες συνθέσεις με έντονους τους ήχους των εγχόρδων και εξαιρετικά φωνητικά από τον Freddie Mercury. Έλαβε σχετικά καλές κριτικές αλλά δεν είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση ούτε και επιτυχία στα chart. Παρά το ότι ο πρώιμος αυτός ήχος τους δεν ο ήχος μέσα από τον οποίο τους έμαθε ο κόσμος, περιέχει αρκετά στοιχεία που αξιοποίησε και επέκτεινε η μπάντα στις μετέπειτα κυκλοφορίες της. Η εικόνα που σχηματίζεται και από διάφορες δηλώσεις που κατά καιρούς έκαναν τα ίδια τα μέλη των Queen, είναι πως πρόκειται για ένα άλμπουμ που έχει καλά κομμάτια και ενέργεια αλλά υπάρχουν και στοιχεία που δεν ικανοποίησαν, όπως π.χ. ο ήχος των ντραμς. Η αναγνώριση ήρθε μάλλον αργότερα για το “Queen” αφού τόσο το Guitar magazine, το 1994, το ταξινόμησε στη 19η θέση ανάμεσα στα guitar album που έχουν ασκήσει τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία της μουσικής, όσο και το Rolling Stone, το 2008, συμπεριέλαβε το κομμάτι “Keep Yourself Alive” στη λίστα του με τα 100 καλύτερα κιθαριστικά κομμάτια όλων των εποχών, τοποθετώντας το μάλιστα στην 31η θέση. Αναμφίβολα πάντως το “Queen” ήταν ένα σκαλοπάτι ώστε αργότερα οι Βρετανοί να κατακτήσουν τον κόσμο.
Μένουμε στο 1973 και στους Jethro Tull που εκδίδουν το έκτο άλμπουμ τους, με τίτλο “A passion play”, ένα concept άλμπουμ αποτελούμενο από ένα μοναδικό τραγούδι που χωρίστηκε σε δύο μέρη ώστε να εκδοθεί σε βινύλιο. Η πολύ μεγάλη επιτυχία που είχε σημειώσει ο προκάτοχός του, “Thick as a break” ανέβασε πολύ ψηλά τον πήχη για το επόμενο βήμα τους. Εδώ ο Ian Anderson, δημιουργεί συνθέσεις αποτελούμενες από κιθάρες σε χαμηλούς τόνους, πιο ζωηρούς ήχους στα πλήκτρα, έντονες μελωδίες από φλάουτο και περίπλοκα φωνητικά σε τόνους λίγο πιο σκοτεινούς και ζοφερούς αυτή τη φορά. Για πρώτη φορά γίνεται και προσθήκη σαξοφώνου που δίνει έναν αλλιώτικο ήχο στην μπάντα. Το ύφος του δίσκου είναι αρκετά σοβαρό και σε αυτό συντελούν και οι στίχοι που πραγματεύονται το ζήτημα του πνευματικού ταξιδιού ενός ανθρώπου στη μετά θάνατον ζωή. Θεωρείται αρκετά αμφιλεγόμενη δουλειά κάτι που φαίνεται και από το γεγονός ότι αν και έλαβε γενικά αρνητικές κριτικές είχε πολύ καλές πωλήσεις και έπιασε την κορυφή στα chart των Η.Π.Α. ενώ στη Βρετανία κινήθηκε σε χαμηλότερα επίπεδα φτάνοντας στην 13η θέση. Γενικά πρόκειται για ένα αξιόλογο άλμπουμ, πιο περίπλοκο συνθετικά και ένας λόγος ίσως που δίχασε τον κόσμο ήταν ότι ενώ έχει πολλές καλές στιγμές, σε φάσεις το progressive rock γίνεται τόσο σύνθετο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υπερβολικό.
Τρίτη κυκλοφορία σαν σήμερα για τους Σουηδούς Dream Evil, με το “The book of heavy metal” να κλείνει οκτώ χρόνια ζωής. Εμπνευσμένο κατά κόρον από τη heavy metal της δεκαετίας των 80’s, το άλμπουμ έχει να προσφέρει εξαιρετικές μελωδίες, δυνατά ρεφρέν και όμορφες κιθαριστικές συνθέσεις, με τη συμβολή όλων των μελών στο συνθετικό κομμάτι που, όπως φαίνεται από το αποτέλεσμα, βρίσκονταν σε έντονη δημιουργική φάση την περίοδο εκείνη. Ο δικός μας Gus G., για τον οποίο είναι το τελευταίο τους άλμπουμ με τους Dream Evil, έχει το δικό του μερίδιο στο συνθετικό και εκτελεστικό κομμάτι και αν και νεότερος όλων ακούγεται εξίσου έμπειρος. H παραγωγή είναι επίσης προσεγμένη, γεγονός καθόλου τυχαίο, αφού ο Fredrik Nordström που ηγείται του σχήματος, πέρα από ικανός κιθαρίστας είναι και καταξιωμένος παραγωγός. Ένα σημείο που υστερεί σε σημαντικό βαθμό το “The book of heavy metal” είναι οι στίχοι του, απλοϊκοί και αρκετά κατώτεροι της μουσικής. Συνολικά όμως, πρόκειται για μία, αν μη τι άλλο, διασκεδαστική, ευχάριστη δουλειά, με δύναμη και μελωδία.
Για το RockOverdose: Χαρά Νέτη
Comments
