32 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα απ’ την ημέρα που ο κόσμος συγκλονίστηκε στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του Freddie Mercury. Δεν ήταν αστέρας της ροκ σκηνής, ήταν ένας γαλαξίας που με τη φωνή του έλαμψε για σχεδόν μία εικοσαετία και με την μοναδική σκηνική του παρουσία, ηγήθηκε των Queen, αποτελώντας την πεμπτουσία του τεράστιου αυτού συγκροτήματος. Ήταν απόλυτος frontman, κορυφαίος μουσικός αλλά και ένας απ’ τους πιο ταλαντούχους, καινοτόμους και επιδραστικούς τραγουδιστές της εποχής του και όχι μόνο.
Γεννήθηκε στη Ζανζιβάρη με το όνομα Farrokh Bulsara, έχοντας και μια μικρότερη αδερφή, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ως παιδί το πέρασε στην Ινδία. Εκεί, από την ηλικία των επτά ξεκίνησε να μαθαίνει πιάνο αν και η μεγάλη του αγάπη ήταν πάντοτε το τραγούδι. «Δεν ξέρω. Πάντα μου άρεσε τα τραγουδάω, ήθελα να τραγουδώ χωρίς να το σκέφτομαι ως καριέρα. Όταν ήμουν πολύ μικρός, ήμουν στη χορωδία κλπ. και δε φοβάμαι να πω ότι είχα φυσικό χάρισμα», έλεγε ο ίδιος. Μέχρι τα δώδεκα, είχε σχηματίσει την πρώτη του μπάντα, τους The Hectics, που έκαναν κυρίως διασκευές από ονόματα της rock ‘n’ roll. Ήταν την ίδια εποχή που από μόνος του άρχισε ν’ αυτό-αποκαλείται Freddie. To 1963, μετακόμισε με την οικογένεια του στην Αγγλία όπου σπούδασε γραφιστική στο Ealing Technical College and School of Art. Εκεί συνάντησε πολλούς καλλιτέχνες και μουσικούς μεταξύ των οποίων τον ντράμερ Roger Taylor και τον κιθαρίστα Brian May. To 1969 και ενώ πρώτα είχε περάσει από κάποια τοπικά γκρουπ, ο φιλήσυχος Mercury ενσωματώθηκε στους Ibex. Τα θεμέλια για μια καριέρα που θα εκτοξευόταν στη δεκαετία των 70’s είχαν μπει. Ένα χρόνο μετά, η γνωριμία του με τους May και Taylor σε συνδυασμό με τις blues – rock επιρροές του από Jimi Hendrix και Cream, τον οδήγησαν στους κόλπους των Smile.
Επέλεξε να τους μετονομάσει σε Queen και ταυτόχρονα υιοθέτησε το επώνυμο Mercury. Με τη συμβολή του, το συγκρότημα κατάφερε να αναπτύξει ένα μοναδικό στυλ που συγχώνευε τη hard rock, με τη glam και τη heavy metal, όπως και άλλα μουσικά είδη ανά περιόδους. «Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι μπορούσα επίσης να γράφω τραγούδια και να δημιουργώ τη δική μου μουσική σε αντίθεση με την αρχή που ήταν κυρίως μια αντιγραφή από Elvis Presley», ήταν τα λόγια του τραγουδιστή, που είχε μεγάλο μερίδιο στη σύνθεση ιστορικών επιτυχιών της μπάντας.
Κατάφερε να γίνει διάσημος σε όλο τον κόσμο για τη δυναμική του σκηνική παρουσία και τα οπερατικά φωνητικά του, με τρανό παράδειγμα το θρυλικό “Bohemian Rhapsody”, που έκλεινε μέσα του όλη την ένταση της φωνής του και σημείωσε ασύλληπτη επιτυχία παγκοσμίως. Ο ίδιος είχε τονίσει πως ποτέ δεν είχε εξασκηθεί στα οπερατικά φωνητικά και πως απλώς άκουγε πολύ Montserrat Caballe, ενώ τόνιζε πως το εύρος του εξαρτιόταν από τη διάθεση του. Εκτός από το ερμηνευτικό και συνθετικό του ταλέντο, ο Mercury, ήταν και ένας άριστος σόουμαν. Ήξερε πώς να διασκεδάζει τα πλήθη και να επικοινωνεί μαζί τους. Με το περίφημο μουστάκι του, συνήθιζε ν’ ανεβαίνει στη σκηνή φορώντας περίτεχνα κουστούμια αποτελούμενα άλλοτε από κάπες και στέμματα και άλλοτε από στενά ριγέ σορτς. Καλλιτεχνική φύση και ανοιχτά bisexual όντας, έφτανε συχνά στα όρια και συχνά τα ξεπερνούσε. Δικαιολογημένα θεωρήθηκε ως ένα από τα πλέον εκκεντρικά μουσικά ταλέντα που πέρασαν ποτέ απ’ τον πλανήτη.
Εκτός σκηνής έβγαζε ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο, εσωστρεφές και ντροπαλό, ενώ αν και δεν έκρυβε την αμφιφυλοφιλία του, προτιμούσε να κρατά την ιδιωτικότητα στις σχέσεις του. Του άρεσε να ζει στην πολυτέλεια. Αγαπούσε τη σαμπάνια όπως και να συλλέγει έργα τέχνης, για τα οποία ξόδευε κάποιες φορές υπέρογκα ποσά. Στην προσωπική του ζωή, είχε συνάψει σχέση στις αρχές της δεκαετίας του ’70, με τη Mary Austin, την οποία λίγο ως πολύ θεωρούσε σύζυγο του, παρά το γεγονός ότι λίγα χρόνια αργότερα, κατέληξαν να είναι πολύ καλοί φίλοι. Σχέση διατήρησε για κάποια χρόνια και με την Αυστριακής καταγωγής ηθοποιό, Barbara Valentin, ενώ το 1985, σηματοδοτήθηκε η αρχή της τελευταίας μακροχρόνιας σχέσης του τραγουδιστή, αυτή τη φορά με τον κομμωτή Jim Hutton, ο οποίος βρέθηκε το 1990 θετικός στον ιό του HIV και συντρόφευσε τον Mercury μέχρι το θάνατό του.
Μέχρι το 1989, ο καλλιτέχνης είχε απομακρυνθεί από τα φώτα της δημοσιότητας. Δεν έκανε καμία κίνηση για να προωθήσει το τελευταίο άλμπουμ που ηχογράφησε με τους Queen, το “Innuendo” και είχε σταματήσει τις περιοδείες, με αποτέλεσμα ν’ αρχίσουν να κυκλοφορούν φήμες για πιθανά προβλήματα με την υγεία του.
Μία μέρα πριν χάσει τη μάχη με την αρρώστια που τον βασάνιζε, στις 23 Νοεμβρίου του 1991, ο ίδιος επιβεβαίωνε τις φήμες που τον ήθελαν φορέα του AIDS αλλά και τις έντονες ανησυχίες των χιλιάδων θαυμαστών του, που έβλεπαν ότι οι δημόσιες εμφανίσεις του είχαν περιοριστεί ιδιαίτερα. Λες και γνώριζε ότι το τέλος του πλησίαζε… «Θα ήθελα να επιβεβαιώσω ότι είμαι θετικός στον HIV και έχω AIDS. Αισθάνθηκα πως ήταν σωστό να κρατήσω αυτές τις πληροφορίες για μένα μέχρι σήμερα ώστε να προστατεύσω την ιδιωτική ζωή των ανθρώπων που με περιβάλλουν. Ωστόσο, έφτασε πια η ώρα για τους φίλους μου και τους φαν σε όλο τον κόσμο να μάθουν την αλήθεια και ελπίζω όλοι να βοηθήσουν εμένα αλλά και όλους όσους πολεμάνε μ’ αυτή την τρομερή αρρώστια.»
Μόλις 24 ώρες αργότερα, ο 45χρονος αστέρας, θα άφηνε την τελευταία του πνοή στην έπαυλη του στο Λονδίνο λόγω βρογχικής πνευμονίας οφειλόμενης στο AIDS. Η είδηση του θανάτου του, έκανε αμέσως το γύρο του κόσμου, σκορπίζοντας βαθιά θλίψη και συγκλονίζοντας τον μουσικό κόσμο, που υποκλίθηκε στην ανυπέρβλητη αξία και το ταλέντο του θρυλικού τραγουδιστή, του εξαιρετικού μουσικού, του κορυφαίου perfomer, του Freddie Mercury.
Μερικούς μήνες αργότερα, τον Απρίλη του 1992, έγινε προς τιμή του μια τεράστια συναυλία στο Wembley Stadium, με συμμετοχή πλήθους ονομάτων του χώρου, μεταξύ των οποίων Def Leppard, Metallica, Guns N’ Roses, Elton John, David Bowie, Tony Iommi, Robert Plant, Roger Daltrey, Liza Minelli κ.α., παρουσία 72.000 θεατών. Τα έσοδα διατέθηκαν για τη δημιουργία ενός φιλανθρωπικού οργανισμού για την παγκόσμια καταπολέμηση του AIDS, του “ The Mercury Phoenix Trust”.
Η λάμψη του Mercury, όχι απλώς δεν ξεθώριασε με το πέρασμα των χρόνων, αλλά έγινε ακόμα πιο εκτυφλωτική. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι από τα 34,5 εκατομμύρια αντίτυπα που έχουν πουλήσει οι Queen στις Η.Π.Α., τα μισά άλμπουμ πουλήθηκαν μετά το θάνατό του. Φυσικά μέχρι σήμερα, καταφέρνει να παίρνει την πρωτιά σε δημοψηφίσματα σχετικά με τον σπουδαιότερο ροκ τραγουδιστή όλων των εποχών. Το μέγεθος δε της επιρροής που έχει ασκήσει σε αμέτρητους άλλους τραγουδιστές που τον διαδέχθηκαν μελλοντικά, είναι πραγματικά ανυπολόγιστο.
Απο τη στήλη του Rockoverdose "Σαν σήμερα"