Αποχαιρετισμός στο 2023 με μουσικές που ηλεκτρίζουν σώμα και πνεύμα. Ιδανικό συναυλιακό κλείσιμο μιας έντονης χρονιάς με τους πάντα αγαπητούς 1000MODS και τα νέα φυντάνια από τη Χαλκίδα, τους The Mystic Tension. Οι Κορίνθιοι βρίσκονται στο δρόμο και τελειώνουν στην Αθήνα την επιτυχημένη παγκόσμια περιοδεία τους για το “Youth of Dissent”, που έκλεισε τριετία, ενώ οι Χαλκιδαίοι προωθούν τον παρθενικό τους δίσκο, “The Mystic Tension”, που στάζει rock n’ roll και garage ενέργεια.
Mε τον κόσμο να είναι μοιρασμένος μέσα κι έξω από το Floyd, η τετράδα των The Mystic Tension ανέλαβε να μας βάλει στο κλίμα για την τελευταία συναυλία του τρέχοντος έτους γύρω στις 21.00. Παίζουν ένα κλασικό hard rock n’ roll, με δύο κιθάρες, μπάσο και ντραμς, με όλα τα γνωστά στοιχεία του είδους. Δεν είχαν κάποιο θέμα με τον ήχο ή τεχνικά ζητήματα, απλά τους περίμενα πιο επικοινωνιακούς στις παύσεις μεταξύ των κομματιών. Αν ήταν περισσότερο ομιλητικοί και γινόταν αναφορά σε τίτλους κομματιών, θαρρώ πως θα ήταν καλύτερα. Έτσι, θα μπορούσε κάποιος να μάθει ευκολότερα ό,τι αφορά τη μπάντα και τον παρθενικό τους δίσκο, από τον οποίο είχα ξεχωρίσει το “Strange Times”, αλλά ακούγοντάς το και ζωντανά, η άποψή μου ενισχύθηκε. Μετά από 50 λεπτά κατάφεραν να βάλουν όλο και περισσότερο κόσμο μέσα στο χώρο και να στρέψουν επάνω τους την προσοχή. Δεν θα χάσετε κάτι με το να τους δείτε όπου κι αν τους πετύχετε, ενώ μπορείτε να πάρετε μια γεύση και από το ντεμπούτο τους πρώτα.
Στις 22.10 όλα ήταν έτοιμα για μια ακόμα εμφάνιση των 1000mods στην Αθήνα. Μετά από το σύντομο εισαγωγικό θέμα του “21st Space Century”, μπαίνουν με το “Electric Carve”. Όχι και το πιο σύνηθες για εναρκτήριο κομμάτι και με το μπάσο και τα ντραμς να καλύπτουν τις κιθάρες, κάτι που για 2-3 κομμάτια συνεχίστηκε, αλλά μετά όλα μπήκαν στο σωστό δρόμο. Μετά τα “Loose” και “Pearl” δηλαδή και τις εναλλαγές από stoner σε grunge, ήρθε το “Low” με τον ψυχεδελικό αέρα του να ξεσηκώσει σε πρώτη φάση το κοινό, το οποίο κάθεται κάτω μαζικά στην αρχή και ξεσπά στη συνέχεια. “Road To Burn” για να τιμηθεί και το “Super Van Vacation”, το “So Many Days” και γενικά τα κομμάτια του “Youth Of Dissent” έχουν αγαπηθεί κι αυτά, ενώ το “Above 179” παραμένει σταθερή αξία στα setlists των Χιλιομοδαίων.
“The Son”, “She” και “Warped” αποδίδονται καλά, αλλά ο κακός χαμός γίνεται ξανά στο “El Rollito”. Προσωπικά δεν μου αρέσει που τα τελευταία χρόνια το παίζουν αισθητά πιο γρήγορα, σου δίνουν την αίσθηση πως βιάζονται να το τελειώσουν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να χάνει τη μαγεία του αυτή η κομματάρα, που πάντα γκρεμίζει όποιο χώρο παίζουν, το κοινό όμως το ευχαριστιέται εξίσου. Ευχάριστη κι αναπάντεχη έκπληξη αποτέλεσε το “Mirrors”, ενώ το “Into The Spell” προετοιμάζει το έδαφος για το επόμενο hit, που είναι φυσικά το “Vidage”. To κοινό αναλαμβάνει χρέη τραγουδιστή, φωνάζοντας κάθε στίχο δυνατά και ανοίγοντας μεγάλα pit.
Κλείνοντας κάτι παραπάνω από μιάμιση ώρα στη σκηνή, το τέλος δίνεται με το “Super Van Vacation”. Αν και μιλάμε για μια καλή εμφάνιση σε γενικές γραμμές, πιστεύω πως μετά το Release του ’19, καμία ζωντανή εμφάνιση της μπάντας δεν πλησιάζει τα όσα εκπληκτικά είδαμε μέχρι τότε. Φυσικά πάντα περνάς καλά, αλλά νομίζω πως όσοι τους έχετε δει τα χρόνια πριν το ’19, θα συμφωνήσετε κατά κάποιο τρόπο. Είναι η αλλαγή στον ήχο τους με το “Youth Of Dissent”, είναι και η αλλαγή στις ταχύτητες ορισμένων συνθέσεων, όλα αυτά διαφοροποιούν το πριν και το μετά των όσων ακούμε στις συναυλίες τους. Πάντα θα προτιμώ τα παλιότερα, δεν θα πάψω να τους βλέπω όμως. Καλή χρονιά σε όλους, με υγεία, ευτυχία, μουσικάρες και πολλές συναυλίες.
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Φωτογραφίες: Γιώργος Παπαδόπουλος
Comments
