Σάββατο 30 Οκτώβρη….βράδυ.
Το el classico έχει τελειώσει, το «κοράκι» έκανε ότι μπορούσε και εγώ έχω ξεκινήσει (με τα πόδια αφού και ο καιρός το επιτρέπει) για το Legacy όπου το Ioannina Rock/Metal Fans έχει το παρθενικό του party.
Στη διαδρομή μέσα στο μυαλό μου γυρίζουν σκέψεις όπως: «Κοίτα τα τυπάκια! Με μοναδικό όπλο το όραμά τους να μαζευτούμε όλοι εμείς και σαν μια παρέα να γουστάρουμε ακούγοντας τη μουσική που μας ενώνει, έριξαν τόση δουλειά και τόσο χρήμα», «θα έχει κόσμο άραγε;», «πολύ ρομαντικό το όλο concept», «Γιατί ο μ……ας ο Κάκος δεν έδωσε κόκκινη στο Χριστοδουλόπουλο για την αγκωνιά στον Αβραάμ;», μέχρι την ώρα που η πόρτα του μαγαζιού ανοίγει.
Εκεί με περιμένει μια ωραία έκπληξη: Ο κόσμος έχει ανταποκριθεί και ειδικά ο επάνω όροφος (όπου είναι και η σκηνή του live) είναι γεμάτος. Ακόμα πιο ευχάριστο το γεγονός ότι η νεολαία των Ιωαννίνων δίνει δυναμικό παρόν έχοντας λάβει από νωρίς θέσεις. Μπύρα στο χέρι, χειραψία με παλιούς και νεότερους γνωστούς και φίλους και …έτοιμοι για το live. Το main event του πάρτυ.
Bandemonic επί σκηνής. Τα παιδιά πρώτη φορά τα άκουγα, αν και είχα μάθει για τα live τους. Δυναμικοί, με όρεξη και «υγιές» θράσος ανέβηκαν στο stage παίζοντας (και όχι «εκτελώντας») κυρίως διασκευές (όπως τα holy diver και seek and destroy), αλλά και δικά τους κομμάτια όπως το hunting illusions που άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Και ποζεριλίκι είχαν, λίγο…αλλά και αυτό μου άρεσε, όπως και το παίξιμο του μπασίστα τους. Και κάποια λάθη ίσως να έγιναν, αλλά δικαιολογούνται. Άλλωστε «ουδείς άσφαλτος» όπως θα έλεγε και μια ψυχή…Γνώμη μου είναι πως πρέπει να συνεχίσουν να επενδύουν στη μελέτη και την εξάσκηση … δεν θα χάσουν. Άλλωστε έδειξαν να έχουν ένα δικό τους και εξίσου δυναμικό κοινό που τους στηρίζει.
Με 18 χρόνια ιστορίας στην πλάτη τους και 4 full-lengths, ανέβηκαν στη σκηνή οι Wolfcry. Ένα group που είχε να παίξει live περίπου ενάμιση χρόνο και που απέδειξε ότι το όλο σκηνικό της είχε λείψει. Άλλωστε σε ολόκληρη την πορεία της η μπάντα, αντιμετωπίζει το πρόβλημα της συνεχούς αλλαγής μελών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται… Γνήσια heavy-power metal μπάντα με φόντο ένα εντυπωσιακό πανώ με το σήμα τους. Παίζοντας πολλά από τα αντιπροσωπευτικότερα κομμάτια της ιστορίας τους (όπως τα payback time και φυσικά το god of deception που όλοι μας το απολαύσαμε) αλλά και διασκευές (όπως το nightcrawler των Judas Priest και το rebellion των Grave Digger με τη συμμετοχή του τραγουδιστή των Bandemonic), Κώστας, Ηλίας, Ανδρέας και Νίκος προσέφεραν στο κοινό ένα πολύ δυνατό live (σε όλα τα επίπεδα) δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό.
Περαιτέρω σχόλια, νομίζω ότι περιττεύουν (ή περισσεύουν). Η μπάντα χρόνια τώρα δίνει με αξιοπρέπεια τα διαπιστευτήρια της. Άλλωστε η εντύπωση που αποκόμισα είναι ότι και οι πλέον απαιτητικοί, έμειναν ικανοποιημένοι!
Ακολούθησε metal dj set με τον Γιώργο G_Ace του rockmachine.gr, μέχρις ανατολής ηλίου!!!
Λυπάμαι που δεν κατάφερα να μείνω ως αργά για να γνωρίσω τα παιδιά από τις μπάντες. Σίγουρα θα είχαμε να συζητήσουμε πολλά, όμως ένα προσωπικό πρόβλημα δεν το επέτρεψε.
Πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους εμπλεκόμενους με τη διοργάνωση του 1ου party του Ioannina Rock/Metal fans. Εύχομαι (και κάτι μου λέει ότι έτσι θα γίνει) η συνέχεια να είναι ανάλογη με ακόμη μεγαλύτερα Live για όλους αυτούς που ζουν στα Γιάννενα και τους ενώνει η αγάπη για καλή μουσική. Άλλωστε και οι ίδιοι έδειξαν ότι είναι έτοιμοι να στηρίξουν κάθε καλή προσπάθεια.
Άρης Νίκου
Υ.Γ.: Αν το club δέχεται «παραγγελίες», θα ήθελα πολύ την επόμενη φορά να δούμε (και πάλι) Spitfire!