Καθώς οι Δίδυμοι Πύργοι του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου κατέρρεαν το πρωινό της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, πωλητές τακτοποιούσαν στα ράφια τους νέους δίσκους του Bob Dylan, των Nickelback και των Slayer όντες ανυποψίαστοι για την τραγωδία που εκτυλισσόταν στην Νέα Υόρκη. Παράλληλα, ο Sting σχεδίαζε μια μικρή συναυλία, χωρίς να γνωρίζει κι εκείνος όσα συνέβαιναν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Η τραγωδία επισκίασε τα πάντα και, στις ημέρες που ακολούθησαν, εκείνη η σκιά κάλυψε τον κόσμο της rock μουσικής καθώς μια πλειάδα κομματιών απαγορεύτηκαν από τον μεγαλύτερο οργανισμό ραδιοφωνικών σταθμών στις ΗΠΑ. Ωστόσο, οι μουσικοί δεν άργησαν να αντισταθούν, συνθέτοντας κομμάτια για το συμβάν και διοργανώνοντας μεγάλες φιλανθρωπικές εκδηλώσεις.
Εκείνη την Τρίτη, ο Dylan είχε κυκλοφορήσει έναν δίσκο σχεδόν προφητικό, προβλέποντας κατά κάποιον τρόπο τη σύγχυση, το φόβο και την οργή που ακολούθησε την 11η Σεπτεμβρίου – μολονότι είχε ολοκληρωθεί πολύ πριν από εκείνη την ημέρα. Το “Love And Theft” (2001), το αποκορύφωμα τριών δίσκων του Dylan που θύμιζαν αναγέννηση των ‘90s, ‘στέγασε’ κομμάτια όπως το “Mississippi”, το οποίο περιελάμβανε την εντυπωσιακή εικόνα ενός «ουρανού γεμάτου φωτιές/ βρέχοντας πόνο» (“sky full of fire/ pain pouring down”). Μια βδομάδα αργότερα, γράφοντας για το Village Voice, ο Greg Tate θα αναρωτιόταν: «Τι γνώριζε ο Dylan, και από πότε το γνώριζε;»
Οι Slayer έγιναν κομμάτι της ιστορίας της 11ης Σεπτεμβρίου καθαρά λόγω συγκυρίας. Ο δίσκος τους, “God Hates Us All” (2001), κυκλοφόρησε κι εκείνος την ίδια μέρα, και περιείχε τον τρομακτικό στίχο «ο πεσιμιστής, ο τρομοκράτης που επιλέγει τον επόμενο στόχο/ Παγκόσμιο χάος που θρέφει την υστερία» (“Pessimist, terrorist targeting the next mark / Global chaos feeding on hysteria”) στο κομμάτι “Disciple”. Ο δίσκος των Slayer είχε προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει τον Ιούλιο, αλλά υπήρξαν καθυστερήσεις εξαιτίας αρκετών προβλημάτων.
Αλλού, ο Sting είχε προσκαλέσει μερικούς φίλους μουσικούς στο σπίτι του στην Ιταλική επαρχεία της Τοσκάνης για μια ιδιαίτερη εμφάνιση με σκοπό να παρουσιαστούν κάποιες διασκευές μερικών από τα πιο γνωστά του κομμάτια. Ήλπιζε να κυκλοφορήσει ένα νέο single και μετά να δημοσιοποιήσει ένα βίντεο από τη συναυλία. Ο Sting έμαθε τα νέα για την επίθεση λίγες ώρες πριν να ανέβουν στη σκηνή εκείνη την Τρίτη, και μια σειρά από έντονα συναισθηματικά φορτισμένες συναντήσεις – τις οποίες απαθανάτισε το συνεργείο για το ντοκιμαντέρ – έλαβαν χώρα καθώς οι μουσικοί συζητούσαν πώς, ή ακόμα κι αν θα έπρεπε, να εμφανιστούν.
Τελικά, ο Sting πραγματοποίησε τη συναυλία, παρόλο που μια κατανοητή θλίψη χαρακτήριζε όλες τις προετοιμασίες. «Ήμουν βαθύτατα στενοχωρημένος, αφού η σύζυγος μου κι εγώ χάσαμε έναν φίλο σε έναν από τους πύργους», δήλωσε ο Sting στη Chicago Tribune το 2003. «Επέλεξα να μην κάνω τη συναυλία, αλλά το συγκρότημα ήθελε να παίξει. Υπήρχε μια μεγάλη ανάγκη για μουσική παρά για αδράνεια, και καθώς προχωρούσε η βραδιά, γινόταν ακόμα πιο περιφρονητικό – κι αισθανόμουν ολοένα και πιο πεπεισμένος ότι ήταν το σωστό».
Μέρες αργότερα, η επίθεση ώθησε κάποια στελέχη του Clear Channel να δημιουργήσουν μια μακροσκελή λίστα με «πιθανώς ακατάλληλα κομμάτια» που παρουσιαστές σε 1200 σταθμούς ενθαρρύνονταν να αποφύγουν. Τα 160 κομμάτια περιελάμβαναν τα “Shot Down In Flames” των AC/DC, “Only The Good Die Young” του Billie Joel, “Suicide Solution” του Ozzy Osbourne, “Burnin’ For You” των Blue Oyster Cult, “Travelin’ Band” των Creedence Clearwater Revival, “Holy Diver” του Dio, “Rocket Man” του Elton John, “Seek And Destroy” των Metallica και το “Stairway To Heaven” των Led Zeppelin. Επιπλέον, στη λίστα βρέθηκαν όλα τα κομμάτια των Rage Against The Machine.
Σε μικρό χρονικό διάστημα, διοργανώθηκε μια συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό και προβλήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου από τα 4 μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια των ΗΠΑ, μεταξύ άλλων, και κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο 2001 με τον τίτλο America: A Tribute To Heroes. Ο Bruce Springsteen έκανε κάποιες αλλαγές στο κομμάτι του “My City Of Ruins” για να αναφερθεί στην τραγωδία. Ο Neil Young διασκεύασε το “Imagine” του John Lennon – που, κατά ειρωνεία της τύχης, επίσης συγκαταλέχθηκε στη λίστα με τα απαγορευμένα κομμάτια του Clear Channel. Στη συναυλία συμμετείχαν οι Tom Petty, Billie Joel, Sting, Paul Simon, Jon Bon Jovi και Richie Sambora, καθώς και οι U2, που εμφανίστηκαν δορυφορικά από το Λονδίνο ερμηνεύοντας το “Walk On”.
Ο Paul McCartney, που παρακολούθησε τα γεγονότα στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου όσο βρισκόταν σε αεροπλάνο στο διάδρομο απογείωσης του αεροδρόμιου Kennedy της Νέας Υόρκης, ήταν κύριο όνομα της συναυλίας για την πόλη της Νέας Υόρκης στις 20 Οκτωβρίου στο Madison Square Garden. Έχοντας ως στόχο να τιμήσει τους πρώτους διασώστες, στη συναυλία συμμετείχαν οι Who, Mick Jagger, Keith Richards, David Bowie, Elton John και Eric Clapton.
Αργότερα, ο McCartney κυκλοφόρησε ένα νέο κομμάτι με τίτλο “Freedom” στις 5 Νοεμβρίου. Με τον Clapton ως κιθαρίστα, τα έσοδα από το κομμάτι διατέθηκαν για φιλανθρωπικούς σκοπούς. «Δεν είχαμε καταλάβει ότι το “Freedom” θα είχε τόση ζήτηση», δήλωσε ο McCartney στο BBC. «Όμως, αφού αυτό επιθυμεί ο κόσμος, θα το κυκλοφορήσουμε γρήγορα για να συγκεντρώσουμε χρήματα για τους πυροσβέστες και τους αστυνομικούς της Νέας Υόρκης».
Επιπρόσθετα, τον Νοέμβριο, ο Young κυκλοφόρησε το “Let’s Roll”, το όνομα του οποίου είναι τα τελευταία λόγια του Todd Beamer πριν εκείνος και μια ομάδα επιβατών να προσπαθήσουν να ανακαταλάβουν την Πτήση 93 της United Airlines που είχαν καταλάβει αεροπειρατές. Ο Young, που συμπεριέλαβε το “Let’s Roll” στο “Are You Passionate?” (2002), ανέφερε ότι εμπνεύστηκε από την ιστορία που αφηγήθηκε η χήρα του Beamer.
«Μιλούσε για το ότι πάντα το έλεγε στα παιδιά όταν θα έβγαιναν ή θα έκαναν κάτι – πως ήταν κάτι που έλεγε αρκετά όταν είχε μια δουλειά να κάνει», είχε δηλώσει ο Young σε συνέντευξη του στο Pulse τον επόμενο χρόνο. «Και είναι απλά τόσο οδυνηρό, και δεν υπάρχει πράξη πιο θρυλική και ηρωική από αυτήν εκείνων των ανθρώπων. Χωρίς την υπόσχεση κάποιας υστεροφημίας, την υπόσχεση κάποιας ανταμοιβής από οπουδήποτε, εκτός από το να γνωρίζουν οι ίδιοι πως έπραξαν σωστά».
Ο Sting κυκλοφόρησε τη συναυλία του της 11ης Σεπτεμβρίου, με τον τίτλο All This Time, στις 20 Νοεμβρίου εκείνης της χρονιάς, δηλώνοντας ότι «είναι αφιερωμένη, με κάθε σεβασμό, σε όλους εκείνους που έχασαν τη ζωή τους εκείνη την ημέρα». Μέχρι το 2002, ο Springsteen είχε ολοκληρώσει έναν δίσκο περισυλλογής για την επίθεση, με τίτλο “The Rising”, στο οποίο κυριαρχούσε το “My City Of Ruins”.
Πηγή: Ultimate Rock
Comments
