Επιτέλους έφτασε η μέρα! 8 χρόνια πέρασαν απο την τελευταία εμφάνιση των ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ D.R.I. στην Ελλάδα, οπότε η ανυπομονησία ήταν μεγάλη. Σε ελάχιστες ώρες θα βλέπαμε, επίτελους, μια απο τις πιο τίμιες και σημαντικότερες μπάντες του χώρου (αν οχι την σημαντικότερη) επι σκηνής! Ας τα πάρουμε, όμως, απο την αρχή.
Περίπου στις 8 έφτασα στο Principal και περίμενα οτι, τουλάχιστον, θα έχουν ανοίξει οι πόρτες. Πράγμα το οποιο δεν είχε γίνει, οπότε αρχισαν να μας μπαίνουν οι πρώτες υποψίες οτι το live θα έχει σημαντική καθυστέρηση. Ο κόσμος για μια ακόμα φορά λίγος. Δεν ξέρω, έφταιγε η μέρα? Έφταιγε το ότι οι συναυλίες είναι πολλές αυτο το διάστημα? Πάντως 250-275 άτομα δεν είναι ικανοποιητικός αριθμός για ένα τέτοιο συναυλιακό γεγονός.
21:40 ξεκινάει να παίζει το πρώτο support συγκρότημα, οι Θεσσαλονικείς ConsPiracy. Δεύτερη φορά που τους βλέπω μέσα σε διάστημα ενός μήνα, αφού είχαν ανοίξει και για τους Terror. Χωρίς διασκευές αυτή τη φορά (εκτός απο το "United Forces" των S.O.D. που κολλάνε στο τελευταιο κομμάτι του setlist τους), καθότι ο χρόνος που είχαν ήταν περιορισμένος, ζέσταναν το κοινό με δικά τους κομμάτια, με τον δυνατό και δεμένο thrash ήχο τους και δειχνουν οτι σιγα σιγα αποκτουν εναν σταθερό πυρήνα οπαδών.
Συνέχεια με τους Βολιώτες thrashers Convicted. Με 2 albums στο ενεργητικό τους (ο τελευταιος μάλιστα κυκλοφορησε πριν μόλις έναν χρόνο) και μεγάλη συναυλιακή εμπειρία στάθηκαν αντάξιοι των περιστάσεων. Αν συνεχισουν με αυτους τους ρυθμούς θα πάνε μπροστά και το αξιζουν.
O κόσμος αρχίζει να φωνάζει ρυθμικά το όνομα των D.R.I., oι οποίοι γυρω στις 23.30 ανεβαίνουν στην σκηνή και εμείς είμαστε πανέτοιμοι για το πανηγύρι που θα ξεκινήσει. Οι D.R.I. είναι απο τις λίγες μπάντες που δίνουν βαρύτητα στις πρώτες κυκλοφορίες τους, αν και το setlist περιελάμβανε κομμάτια απο όλους τους δίσκους τους. Έτσι, ακούστηκαν ύμνοι του crossover, όπως τα "Ι don't need society", "Who Am I", "Violent Pacification", "Argument Then War", "How to act", "Five year plan" (με το οποιο κλεισανε), "Suit and tie guy", "Thrashard", "Abduction", "Acid Rain" και πολλά πολλά άλλα.
Για μιάμιση ώρα (ίσως και λιγο περισσότερο) αποδείξανε οτι όσα χρόνια και αν περάσουν κάποιες αξίες παραμένουν σταθερες και έτσι μας χάρισαν μια συναυλία αντάξια των προσδοκιών και του ονοματός τους (και συμφωνα με μαρτυριες ακόμα καλύτερη απο αυτη του 2003). Φυσικά και οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν ανάλογες με το pit να μεγαλώνει διαρκώς και το stagediving να φεύγει βροχή. Απίστευτα ορεξάτοι, ο frontman Kurt Brecht να είναι πολυ επικοινωνιακός και να λέει στον κόσμο να ανεβεί στην σκηνή και ο θεότρελος Ηarald Oimoen (μπασο) να ανεβαινει μεχρι και στον εξώστη για να παίξει!
Tιμιότατο και φοβερό live λοιπόν και ας ελπίσουμε οτι θα επιστρέψουν σύντομα στην χώρα μας. Προσωπικά, πάντως, θα ήθελα να γράψουν και έναν νέο δίσκο, γιατί πιστεύω οτι "το έχουν" ακόμα. Επόμενη thrash στάση: Whiplash!
Για το Rockoverdose.gr,
Κώστας Ιωαννίδης
Photos by
Στέλιος Αλευρόπουλος