A STAR IS BORN
Τα 55 του χρόνια κλείνει σήμερα ο Μεξικανικής καταγωγής κιθαρίστας Carlos Cavazo, που έχει διακριθεί κυρίως με τους Quiet Riot των οποίων υπήρξε μέλος την εποχή που αυτοί βρίσκονταν στο ψηλότερο σκαλοπάτι της καριέρας τους. Έκανε τα πρώτα του βήματα στην πόλη του Μεξικού όπου εφτιαξε μια μπάντα με τον αδερφό του, τους Speed of light. Αργότερα, οι δυο τους μαζί με το ντράμερ Stephen Quadros και τον τραγουδιστή Doug Ellison σχημάτισαν στο Los Angeles τους SNOW με τους οποίους έπαιζαν σε αναγνωρισμένα μαγαζιά στην περιοχή. Το 1982 γίνεται ο αντικαταστάτης του Randy Rhoads στους Quiet Riot και ένα χρόνο μετά βλέπει το όνομα του στα credits ενός άλμπουμ – σταθμός για το συγκρότημα, του “Metal Health”. Έμεινε μαζί τους μέχρι το 2003 όπου και ήρθε η επίσημη διάλυσή τους, ενώ ο κιθαρίστας δε συμπερίληφθηκε στη σύνθεση του reunion του 2005. Ο Cavazo ήταν ιδρυτικό μέλος των 3 Legged Dogg, ενός supergroup αποτελούμενο ακόμη από τους Vinny Appice (Black Sabbath, Dio, Heaven & Hell), τον μπασίστα Jimmy Bain (Rainbow, Dio), τον κιθαρίστα Brian Young (David Lee Roth) και τον Chas West (Bonham, Foreigner) στα φωνητικά. Μαζί κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ το 2006 ενώ δύο χρόνια αργότερα ο κιθαρίστας, ενσωματώθηκε στους Ratt των οποίων αποτελεί ενεργό μέλος μέχρι σήμερα.
ALBUM ANNIVERSARY
Το δεύτερο άλμπουμ τους κυκλοφορούν σαν σήμερα, το 1997, οι black mettalers, Emperor. Πατώντας πάνω σε γερά θεμέλια που έβαλαν με τον πρώτο τους δίσκο, προχωρούν σε μερικές (μουσικές) αλλαγές και κυκλοφορούν το “ Anthems to the Welkin at Dusk”, άλμπουμ στο οποίο, όπως δηλώνουν οι ίδιοι στο σημείωμα που υπάρχει στο οπισθόφυλλο: «Οι Emperor παίζουν αποκλειστικά εκλεπτυσμένη Black Metal μουσική». Το σίγουρο είναι ότι οι Νορβηγοί ανεβάζουν ταχύτητες σε σχέση με την προηγούμενη δουλειά τους, χρησιμοποιούν λιγότερα πλήκτρα και βάζουν τις κιθάρες σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Τα φωνητικά είναι πιο καθαρά μολονότι δύσκολο να ακουστούν σε στιγμές και τα τύμπανα δυνατά. Όλα αυτά υπό το πέπλο πολλών επιρροών από συμφωνική μουσική που έχουν έντονη παρουσία. Αλλαγή σημειώνουν και ως προς τον στιχουργικό τομέα όπου απομακρύνονται ως ένα βαθμό από τους στίχους γύρω από τα φυσικά και τα σατανιστικά στοιχεία και εστιάζουν σε πιο μυστικιστικά θέματα.
Σαν σήμερα, 8 Ιουλίου του 1998 βγαίνει στην αγορά το “Master of the Rings”, έκτο άλμπουμ – επιστροφή των Helloween. Με το συγκρότημα να έχει χάσει αρκετά τη μουσική του ταυτότητα μετά το διαζύγιο με τον Hansen και δύο άλμπουμ που διχάσαν τους οπαδούς τους, πολύ περισσότερο με το πειραματικού χαρακτήρα “Chameleon”, φυσάει αέρας αλλαγής πλέον στους κόλπους τους. Ο ντράμερ Ingo Schwichtenberg, μέλος της αρχικής σύνθεσής τους αποτελεί παρελθόν αναγκαστικά αφού η χρήση ναρκωτικών και κυρίως η βαριά ψυχική του ασθένεια δεν του επιτρέπουν να συνεχίσει. Ο Kiske βλέπει την πόρτα της εξόδου εν μέσω αλλεπάλληλων εντάσεων με τον Weikath. Οι Uli Kusch και Andi Deris αντίστοιχα έρχονται να αντικαταστήσουν τα κενά και κάπως έτσι έρχεται το “Master of the rings” με το οποίο η μπάντα επιστρέφει στις metal ρίζες της. Ο δίσκος, γεμάτος ενέργεια, περιέχει αρκετά καλές συνθέσεις και κομμάτια ικανά να δώσουν την απαιτούμενη ώθηση στο συγκρότημα ώστε να βρεθεί και πάλι στις επάλξεις. Το γεγονός ότι ο Kiske αντικαθίσταται από έναν κατά βάση glam metal τραγουδιστή δε δείχνει να επηρεάζει αρνητικά σε κάτι και η μετάβαση γίνεται με αρκετά ομαλό τρόπο. Το στυλ ερμηνείας του και η βραχνάδα της φωνής του Deris, αν και ταιριάζουν στο ύφος των κομματιών, προσδίδουν μια πιο heavy προσέγγιση σε αυτά. Όντας σε μια μεταβατική περίοδο, με την μπάντα να προσπαθεί να ξαναχτίσει ένα status ανάλογο της εποχής των “Keeper…”, το “Master of the rings” είναι ένα πολύ καλό come back, όχι όμως ένα άλμπουμ ιδιαίτερα ξεχωριστό ως προς το περιεχόμενο του αφού δύσκολα θυμίζει τα χρυσά τους εκείνα χρόνια.
Για το RockOverdose.gr: Χαρά Νέτη