Δεν ξέρω πόσοι ακριβώς ήταν οι λίγοι που βρέθηκαν χθες βράδυ στο six d.og.s, αλλά όσοι το τόλμησαν -υπό τέτοιες καιρικές συνθήκες- πρέπει πραγματικά να ήθελαν να δουν τους Mars Red Sky. Παρά το αραιό της προσέλευσης, δεν ανησύχουσα για πιθανή χλιαρή απόδοση των Γάλλων ελπιδοφόρων του heavy/psych. Άλλωστε, στην πρόσφατη συνέντευξη που μας παραχώρησαν δήλωναν εξαιρετικά ανυπόμονοι να παίξουν για το ελληνικό κοινό.
Αν και οι 45 Rats βρίσκονταν αρκετή ώρα στη σκηνή και τέσταραν τον ήχο τους, το live ξεκίνησε με μια μικρή καθυστέρηση. Όταν πάντως το τοπικό τρίο πάτησε το κουμπί εκκίνησης, το groove που γέμισε τον χώρο δεν άφηνε περιθώρια για τέτοιου είδους μεμψιμοιρίες. Το instrumental heavy rock τους, έχει προφανείς αναφορές στους πρωτοδιδάξαντες Karma To Burn, η έφεση όμως του κιθαρίστα Chef στα solos και η πιο rock 'n' roll προσέγγιση τους πάνω στον ήχο δείχνει να κάνει τη διαφορά για τους 45 Rats. Άμεσοι και ξεσηκωτικοί, παρά τη σχεδόν ανύπαρκτη αλληλεπίδραση τους με το κοινό, ικανοποίησαν με την εμφάνιση τους, όπως άλλωστε και τις προηγούμενες φορές που τους έχω πετύχει. Οι πόντικες ζωντανά είναι εγγύηση και το έχουν αποδείξει πολλάκις.
 |
 |
Τους Godsleep που ακολούθησαν, τους είχα αφήσει σε μια πιο μόνοπαντη φάση, με την έμφαση να είναι επικεντρωμένη στο heavy. Χθες, κατέδειξαν ότι έχουν κατορθώσει να μπολιάσουν επιτυχώς και μια πιο psych πτυχή στην όλη doom/stoner ταυτότητα τους. Το εναρκτήριο κομμάτι τους δε, θα έλεγε κανείς ότι είναι η δική τους εκδοχή πάνω στον βαρύ ψυχεδελικό ήχο.
 |
 |
Το δεύτερο συνθετικό πάντως του ονόματος τους δεν είναι τυχαίο κι ο πιο προσεκτικός “έπιανε” σημεία εδώ κι εκεί που παρέπεμπαν καρφί στο θρυλικό doom τρίο. Αν τελικά καταφέρουν και ελευθερωθούν εντελώς από τις επιρροές τους -και φαίνεται να είναι στον δρόμο αυτό- βάζουν πλώρη για πολύ μεγαλύτερα πράγματα. Σε κάθε περίπτωση κέρδισαν τις εντυπώσεις και θα παρακολουθούνται στενότερα.
 |
Όσον αφορά το φράγκικο τρίο, τα πράγματα έδειχναν να μην πάνε καλά για αυτούς από την αρχή. Το πρόβλημα με τον ενισχυτή του κοντόσωμου Julien -η ευδιάστατη κιθάρα του οποίου τον έκανε να φαντάζει ακόμα πιο μικροσκοπικό- ήδη με την έναρξη του σετ τους, αφαίρεσε momentum από την εμφάνιση τους, το οποίο δυστυχώς άργησαν να επανακτήσουν. Το συγκρότημα σε κάθε περίπτωση, καθαρά σαν απόδοση στάθηκε πολύ καλά, απλά σε κανένα σημείο δεν αισθάνθηκα ότι κάνουν την υπέρβαση. Ίσως τελικά, αυτή η ιδιαίτερη και πιο μειλήχια προσέγγιση τους πάνω στο doom να μη δύναται να λειτουργήσει εξίσου επιτυχημένα live και να αναδεικνύει το χαρακτήρα της πληρέστερα αποκλειστικά στη studio εκδοχή της.
 |
 |
Συμπερασματικά, μία όμορφη συνολικά βραδιά και μια εβδομηντάλεπτη εμφάνιση από τους Mars Red Sky, η οποία σίγουρα ικανοποίησε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν συγκλόνισε.
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Σούρσος
Comments
