Η Παρασκευή εκείνη ήταν μία μέρα την οποία περίμενα καιρό. Όχι απλά επειδή βρισκόμουν στο Ελσίνκι, που αγαπώ ιδιαίτερα, αλλά κυρίως επειδή επρόκειτο να δω δύο από τις αγαπημένες μου ανερχόμενες μπάντες, τις οποίες θα έβλεπα για πρώτη φορά, να μοιράζονται τη σκηνή, σε ένα από τα πιο ιστορικά venues στη Φινλανδία. Αναφέρομαι φυσικά στους πολλά υποσχόμενους νεαρούς thrashers Lost Society που γίνονται ολοένα και πιο γνωστοί και στους εξίσου ταλαντούχους Santa Cruz, οι οποίο χωρίς αμφιβολία αποτελούν ένα από τα καλύτερα νέα συγκροτήματα στο χωρο του hard rock/sleaze metal.
Για να μην τα πολυλογώ, οι πόρτες άνοιγαν στις 22:00. Ναι το ξέρω, αρκετά αργά για τα δικά μας δεδομένα όμως καθόλου ασυνήθιστο για τα δικά τους! Αρκετά ικανοποιητική οι προσέλευση του κόσμου και καθώς περνούσε η ώρα το club γέμιζε όλο και περισσότερο.
Χωρίς καθυστερήσεις, οι Santa Cruz βγήκαν στη σκηνή λίγο μετά τις 23:00, όπως ήταν αναμενόμενο. Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους album “Screaming For Adrenaline” και το νέο τους single “We Are The Ones To Fall” να έχει μόλις δει τον έξω κόσμο, οι Santa Cruz σίγουρα έδειξαν να ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Πολύ καλός ήχος, εξαιρετικές ικανότητες στην κιθάρα τόσο από τον ρυθμικό κιθαρίστα και τραγουδιστή όσο και από τον lead, το κοινό πραγματικά έδειχνε να τους απολαμβάνει. Στην αρχή ίσως να υπήρξαν μερικά προβλήματα με τη φωνή που χανόταν λιγάκι από την υπόλοιπη μπάντα, αλλά αυτό διορθώθηκε στην πορεία. Αν σκεφτείς ότι μιλάμε για παιδιά ηλικίας 20-21 χρονών, ειλικρινά δεν νομίζω να έχεις να πεις κάτι άλλο εκτός από respect! Σίγουρα ξεχωρίζουν από όλες αυτές τις hair metal μπάντες που μας έχουν κατακλύσει το τελευταίο διάστημα. “We Came, We saw, We conquered!”, “Screaming For Adrenaline”, “Let’s get the Party Started” μερικά από τα κομμάτια που αξίζει να τσεκάρετε και που σίγουρα ξεχώρισαν κατά τη διάρκεια του live. Όπως επίσης και το καινούριο τους single “We Are The Ones To Fall”. Φυσικά, ο πανικός ήρθε στο κομμάτι που τους έκανε ιδιαίτερα γνωστούς και με το οποίο έκλεισαν την εμφάνισή τους, το “Aiming High”. Οι μικροί από το Ελσίνκι έδειξαν για ακόμη μία φορά πως πατούν γερά στα πόδια τους και πως έχουν λαμπρό μέλλον.
 |
Πάντα θαύμαζα τους Φινλανδούς. Πρόκειται για ένα λαό 5 εκατομμυρίων, εκ των οποίων το 1,5 είναι μεταλλάδες ή παίζουν metal. Απίστευτο? Και σαν να μην έφτανε αυτό, ξεκινούν από πολύ μικρές ηλικίες. Οι Lost Society παράδειγμα, οι οποίοι ήταν οι headliners της βραδιάς και πραγματικά έβαλαν φωτιά στο Tavastia είναι μόλις 18-19 χρονών! Τι να πει κανείς….Ήταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα όταν οι νεαροί thrashers ξεπετάχτηκαν στη σκηνή, στο background τις οποίας δέσποζε το cover art του καινούριου τους δίσκου που μόλις κυκλοφόρησε, “Terror Hungry” μέσω της Nuclear Blast παρακαλώ. Γεμάτοι ενέργεια, με πολύ καλό ήχο και το μαγαζί να έχει πλέον γεμίσει, οι Lost Society παρέδωσαν μαθήματα thrash. Παρά το νεαρό της ηλικίας τους, που για μένα δεν παίζει κανένα ρόλο, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι γίνονται ολοένα και πιο γνωστοί, σε παγκόσμιο επίπεδο. Φρέσκοι και γεμάτοι πάθος ξεσήκωσαν το κοινό που δεν άργησε να δημιουργήσει τα πρώτα mosh-pits.
 |
Αγαπημένα σημεία τα “Bitch, Out’ My Way” και “Trash All Over You”, ενώ το ομώνυμο κομμάτι από τον καινούριο τους δίσκο “Terror Hungry” αποτέλεσε επίσης ένα από τα highlights, καθώς παρ’ ότι ήταν η πρώτη φορά που το συγκρότημα το παρουσίαζε ζωντανά, ο κόσμος έμοιαζε να το απολαμβάνει όσο τίποτα! Συνδυάζοντας δυνατά riffs και γρήγορα solos, το συγκρότημα επιβεβαίωσε χωρίς αμφιβολία την φήμη που τους θέλει να είναι ένα από τα καλύτερα thrash/speed metal συγκροτήματα της γενιάς τους αλλά και όλες τις καλές κριτικές που έχουν αποσπάσει μέχρι τώρα. Μεγάλος θαυμαστής τους και ο Alexi Laiho των Children Of Bodom, ο οποίος και παρευρέθηκε στη συναυλία. Καθώς η εμφάνιση τους πλησίαζε στο τέλος της, οι Santa Cruz αλλά και ο φινλανδός ηθοποιός-τραγουδιστής Unto Helo, ανεβαίνουν στη σκηνή και μαζί με τους Lost Society στήνουν ένα μίνι-πάρτυ, με το κοινό να τους επευφημεί ασταμάτητα. Πραγματικά ένα απολαυστικό σκηνικό, και ένα ιδανικό τέλος σε μια βραδιά γεμάτη δυνατή μουσική και κέφι. Και όπως χαρακτηριστικά μου είπαν μια άλλη μέρα (βλέπετε, μικρή πόλη το Ελσίνκι, μπορείς να πετύχεις οποιονδήποτε, οπουδήποτε), “Θέλουμε πολύ να έρθουμε Ελλάδα, ιδιαίτερα για να παίξουμε ξανά με τους Suicidal Angels!”
Και εμείς λοιπόν από τη μεριά μας, ελπίζουμε να τους δούμε το συντομότερο!
Για το Rock Overdose,
Σοφία Ντούσκα
Comments
