“Frontiers in the Skyline”
Ένα απ’ τα πιο υποτιμημένα, κατά την άποψή μου, συγκροτήματα της Melodic Death metal μουσικής, είναι οι Φινλανδοί Omnium Gatherum. Και λέω υποτιμημένα, καθώς δεν έχουν λάβει της προσοχής που θα τους άρμοζε ή καλύτερα... της προσοχής που θα τους άξιζε!
Το συγκρότημα μετράει 2 δεκαετίες εξαιρετικής παρουσίας στη metal μουσική σκηνή, και έπειτα από τρία χρόνια δισκογραφικής απουσίας, μάς παρουσιάζει το νέο ολοκληρωμένο δίσκο τους, με τίτλο “Grey Heavens”. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε στις 19 Φεβρουαρίου από την σταθερή πλέον δισκογραφική τους στέγη Lifeforce Records, και περιλαμβάνει δέκα κομμάτια συνολικής διάρκειας 56 περίπου λεπτών.
Ξεκινώντας την ακρόαση του “Grey Heavens”, και για τα επόμενα τρία τραγούδια, ο ενθουσιασμός χτυπάει κόκκινο! Πολύ δυναμική εισαγωγή με το κομμάτι “The Pit”, συνεχίζεται στον ίδιο ρυθμό και ένταση με τα “Skyline” και “Frontiers” που τους αξίζει ο τίτλος ‘διαμάντια του δίσκου’!
Η διάθεση αλλάζει για λίγο στην πορεία, καθώς τα “Majesty and Silence” και “Rejuvenate” θα τα βρείτε σχετικά αδιάφορα. Παρ’ όλα αυτά, η συνέχεια θα σας ανταμείψει, καθώς μέχρι το τέλος του δίσκου ακολουθούν εξαιρετικά κομμάτια. Ο επίλογος θα κλείσει άκρως δυναμικά με το “Storm Front” αφήνοντάς σας στο τέλος ανάμεικτα συναισθήματα.
Το “Grey Heavens” είναι ένας αρκετά ‘δεμένος’ δίσκος, με αρχή μέση και τέλος να μην διαχωρίζονται μεταξύ τους. Είναι ένα ενιαίο άκουσμα που ενώ προσωπικά δεν με κούρασε, μπορεί να είναι παγίδα για ένα μεγάλο μέρος του κοινού, που περιμένει το ένα βήμα παραπάνω μουσικά, για το συγκεκριμένο συγκρότημα.
Τεχνικά, είναι εξαιρετικοί όπως πάντα και έχουν καταφέρει άκρως αριστοτεχνικά να πετύχουν πολύ ενδιαφέρουσες εναλλαγές μεταξύ των κομματιών, συνδυάζοντας άριστα τις κιθάρες με τα εξαιρετικά σόλο και τα πλήκτρα που χαρίζουν οργασμικές μουσικές στιγμές στο σύνολο του άλμπουμ. Μου άρεσε ιδιαίτερα επίσης, το γεγονός ότι υπάρχουν διάσπαρτα prog στοιχεία στο δίσκο που Amorphisουν σε σημεία, και άλλα στοιχεία που θυμίζουν αρκετά Insomnium, λογικό όμως μιας και είναι αδερφές μπάντες.
Οι Omnium Gatherum έχουν μια δική τους συνταγή, την οποία κρατούν σταθερή και αμετάβλητη. Επιτυχημένη συνταγή θα έλεγα αλλά… υπάρχει πάντα ένα ‘αλλά’.
Γιατί βλέπετε, η παγίδα που μπορεί να πέσουμε, έγκειται στο ότι σε κάτι που φαινομενικά για ‘μας είναι αρεστό, γιατί είναι κάτι που ξέρουμε να κάνουμε καλά (μιας και κρατάμε σταθερή τη ‘συνταγή’), μπορεί στο μέλλον να κουράσει τους γύρω μας. Είναι πολύ απλό, μπορείτε κάθε μέρα να τρώτε μακαρόνια; -Όχι φυσικά! Αν όμως στα μακαρόνια βάλετε κιμά; Τότε αλλάζει το πράγμα!
Έτσι λοιπόν και οι Omnium Gatherum θεωρώ ότι πρέπει να βάλουν λίγη περισσότερη ‘σάλτσα’ και να ξεφύγουν λίγο απ’ την ευθεία γραμμή που έχουν χαράξει. Πρέπει να ανοίξουν ορίζοντες για κάτι που θα είναι πραγματικά μαγευτικό! Και πιστεύω ακράδαντα ότι μπορούν να το καταφέρουν! Δυστυχώς όμως όχι αυτή τη φορά.
To “Grey Heavens” είναι ένας αξιολογότατος δίσκος που πρέπει οπωσδήποτε να ακούσετε, αλλά θεωρώ ότι υστερεί στο ένα και μοναδικό ‘πρόβλημα’ της μπάντας. Αυτό της πρωτοτυπίας.
Βαθμολογία: 79/100
Για το Rock Overdose,
Έλενα Δαρζέντα
Comments
