Βράδυ Πέμπτης, παραμονή 25ης Μαρτίου, πόσο καλύτερο τρόπο να βρεις για να περάσεις καλά, ειδικά από την στιγμή που την επόμενη μέρα δεν δουλεύεις, από το να πας να δεις ένα live; Τέσσερις μπάντες, έξι ευρουλάκια είσοδο, καλή παρέα και την επόμενη ρεπό. Προσωπικά δεν μπορώ να σκεφτώ πιο βολικό “σενάριο” για την έξοδό μου, μιας και πλέον οι φορές που μπορώ να βολτάρω είναι πραγματικά μετρημένες. Και η επιλογή μου με δικαίωσε και με το παραπάνω. Αυτοί όμως που δεν δικαιώθηκαν καθόλου ήταν οι μπάντες. Γιατί αυτό που αντίκρισα δυστυχώς μπαίνοντας στο μαγαζί ήταν τουλάχιστον απαράδεκτο. Και όσο περνούσε η ώρα χειροτέρευε. Για ακόμα μία φορά ο κόσμος ήταν επιδεικτικά απών. Για ακόμα μία φορά αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι άλλο, το πιο πιθανόν να δώσουμε τα τριπλάσια λεφτά σε κάποιο μαγαζί για να μας δώσει “κονσέρβα”. Την ίδια “κονσέρβα” που ακούμε ανά πάσα ώρα και στιγμή στο σπίτι μας. Θα μου πεις, και πολύ σωστά θα κάνεις, “Ρε μάστορα τα λεφτά μου εσύ θα μου πεις που να τα δώσω;”. Όχι δεν είναι εκεί το θέμα. Το θέμα είναι ότι βαρέθηκα σαν μουσικός και σαν ακροατής να ακούω το ίδιο παραμύθι τόσα χρόνια, όταν τελικά το πρόβλημα ήμαστε εμείς. Ναι, εμείς. Αυτοί που τόσα χρόνια ακούς να παραπονιούνται και να γκρινιάζουν για το μή επαγγελματικό και ευρωπαϊκό επίπεδο της τοπικής σκηνής και με αυτό σαν “πιπίλα” να δικαιολογούμε την αδιαφορία μας και την απουσία μας από τα live. Ε λοιπόν σας έχω συνταρακτικά νέα. Αυτό που με τόσο θυμό και παράπονο ζητούσαμε έχει πραγματοποιηθεί καιρό τώρα. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Δεν ήταν ποτέ το πρόβλημα αυτό.
Με μία μικρή καθυστέρηση οι Groove Therapist αναλαμβάνουν τον άχαρο ρόλο της εναρκτήριας μπάντας. Να ζεστάνουν τον κόσμο (το σωστό θα ήταν να πω τους 5-6 φίλους και τα παιδιά από τις υπόλοιπες μπάντες). Εξαιρετικό prog, από εξαιρετικούς μουσικούς. Με ένα album στο ενεργητικό τους ("Mr. Funker The Myth") , παρουσίασαν το υλικό τους το οποίο χρίζει της προσοχής μας. Μελετημένες συνθέσεις, οι οποίες όμως είναι πολύ μετρημένες στο θέμα τις φλυαρίας και της επίδειξης που γενικά διακατέχει το prog. Άνετοι και σίγουροι άνοιξαν τον δρόμο για την συνέχεια.
Set List
Groove Therapist
- Mr. Funker
- Drop D
- Orphanrage
- Dream To Nightmare
- Final Act
- Mirror Of Reality
Επόμενοι στην σκηνή οι Urban Grey. Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάω μία μπάντα του ακραίου ήχου από την γειτονική Βουλγαρία που καταφέρνει να με εκπλήξει ο επαγγελματισμός και η τρομερή παικτική και συνθετική τους ικανότητα. Κοπάνημα μέχρι τελικής πτώσης. Με ένα Thrash-Punk-Hardcore κράμα ισοπέδωσαν τα πάντα και κούνησαν με νεύρο κάθε κεφάλι. Τρομερές φωνητικές επιδόσεις από τον τεράστιο Dobata που παρέδωσε ψυχή στο μικρόφωνο. Εξίσου ισοπεδωτικός και ο Bebo σε διπλό ρόλο (Guitar-Vocals). Όλο το set τους κινήθηκε επί το πλείστον γύρω από τον τελευταίο τους δίσκο “Age Of Awareness” με το κάθε κομμάτι να τραβάει το “σκοινί” σε φρενιασμένα επίπεδα. Ο Ανδρέας των Blynd στο “Shot” μαζί με τον Dobata μας φώναξαν, “You got to pull the trigger man” και στεγνά αφήσαμε τα μυαλά μας στα ντουβάρια. Δύναμη και ψυχή σε τεράστιες ποσότητες. Πραγματικά κρίμα, αυτά τα παιδιά αξίζουν πολύ μεγαλύτερα stage και σίγουρα πολύ περισσότερο κόσμο.
Set List
Urban Grey
- P.I.G
- The Solution Is The Problem
- Compromised
- Shot
- So Hard
- Freak Show
- Behind The Mask Of Justice
- Cross The Line
- No Time To Waste
- Warzone
Και κάπου εδώ κάνουν την εμφάνισή τους οι Desert Near The End ,τους οποίους όπως φαίνεται τους έχω πάρει εργολαβία πλέον στα Live Reports (και άντε να αποδείξω εγώ τώρα ότι δεν με “λαδώνουν”). Έχοντας πλέον ένα αρκετά δυνατό συναυλιακό ιστορικό, καθώς η μπάντα προωθεί ασταμάτητα την τελευταία της κυκλοφορία, οι epic metallers έχουν αποδείξει τις δυνατότητές τους επί σκηνής, με κάθε τους εμφάνιση να είναι και ένα σκαλοπάτι καλύτερη από την προηγούμενη. Το δέσιμο και την εκπληκτική τους απόδοση τα έχω αναλύσει και στο παρελθόν και παρόλα αυτά εξακολουθούν και μου δίνουν “τροφή” και για περαιτέρω ανάπτυξη. Παρότι ο Αλέξανδρος (Vocals) βρέθηκε σε μία ίσως δύσκολη θέση καθότι άρρωστος (σε βαθμό να μην μπορεί ούτε να μιλήσει), και παρόλο που ο κόσμος είχε ήδη μειωθεί σε τραγικό βαθμό, η μπάντα όχι απλά έπαιξε, αλλά ίσως από θέμα απόδοσης (αν εξαιρέσουμε αυτήν του Αλέξανδρου για τους παραπάνω λόγους) να ήταν και η καλύτερή τους εμφάνιση μέχρι σήμερα. Ο δε Αλέξανδρος το πάλεψε μέχρι τέλους (με λίγη βοήθεια από όλους μας) δείχνοντας τι σημαίνει ψυχή και σεβασμός στον κόσμο που ήταν από κάτω. Πέρα από την όποια φιλία με τους Desert Near The End αυτά τα παιδιά πραγματικά τα θαυμάζω για την επιμονή και το πείσμα τους.
Set List
Desert Near The End
- The High Pass
- Storm On My Side
- The Road To Nowhere
- Eastern Path
- The Night
- Desert Near The End
Και αισίως φτάνουμε στην μεγαλύτερη αδικία της βραδιάς. Με τον κόσμο πλέον να μην ξεπερνάει τα δεκαπέντε άτομα (μαζί και οι μπάντες, οπότε κάντε σούμα) οι Blynd υπό τους ήχους του “Liber Sum” ξεκινάνε το set τους. Με γνώμονα το τελευταίο τους album και άλλους δύο στο ενεργητικό τους, τίμησαν μουσικά όλες τους τις δουλειές, αλλά πάνω από όλα τίμησαν όσους έμειναν μέχρι το τέλος. Κυριολεκτικά τα έδωσαν όλα, άσχετα με το πόσο κόσμο είχε. Η επίδοσή τους ήταν αξιοπρεπέστατη και το νεύρο τους αξιοζήλευτο. Ανδρέας σε έκσταση στο μικρόφωνο, Κώστας σε τρελά κέφια με τρομερή σκηνική παρουσία. Ο Danny σφυροκόπησε τα κεφάλια μας και ο Γιώργος δίνοντας πάντα τον παλμό δεν μας άφησε στιγμή να χαλαρώσουμε. Μπάντα μεγατόνων χωρίς να υστερεί σε τίποτα από τα όποια ινδάλματά της. Έτσι μας πήγαν μέχρι το τέλος, χωρίς να μας αφήσουν να πάρουμε ανάσα. Αν κατάφεραν σε έναν μικρό σχετικά χώρο με μικρή προσέλευση να παράγουν τόση ενέργεια, στην Κύπρο που είναι και η έδρα τους πρέπει να επικρατεί μακελειό στα live τους. Highlight η ανταπόδοση της πρόσκλησης στον Dobata στο “Punishment Unfolds”.
Η βραδιά τελείωσε δυστυχώς νωρίτερα από το προγραμματισμένο, λόγω τεχνικών προβλημάτων με τον εξοπλισμό. Κλείνοντας λοιπόν, το εν λόγω live ήταν ένα από τα καλύτερα που είδα φέτος. Όλα τα παιδιά από όλες τις μπάντες απέδειξαν πέρα από το πόσο αγαπάνε αυτό που κάνουν και το πόσο καλά το κάνουν. Χωρίς να λογαριάζουν αν από κάτω είναι είκοσι άτομα ή χίλια. Και η ατάκα τύπου “ο σωστός επαγγελματίας έτσι πρέπει να είναι” δεν έχει ΄χώρο εδώ. Έχουμε χορτάσει από “σωστούς” επαγγελματίες των 45 λεπτών, της ξεπέτας και της ξεδιάντροπα εμφανής βαρεμάρας τύπου “άντε να κάνουμε την δουλειά μας να φύγουμε” που εξακολουθούν να γεμίζουν venues. Ας το θυμηθούμε αυτό την επόμενη φορά που θα πρέπει να διαλέξουμε που θα ακουμπήσουμε τα λεφτά και τον χρόνο μας.
Set List
Blynd
- Liber Sum
- Barbarians
- Never For The Fallen
- Bread & Circuses
- Phobos
- Punishment Unfolds
- Aes Cyprium
- Invictus
- Rage & Mindgames
Για το Rock Overdose
Κωνσταντίνος Μάρης