Την Παρασκευή κατηφόρισα προς το 8ball, έχοντας στο νου μου πως θα δω ζωντανά τους Tardive Dyskinesia για πρώτη φορά στα 12 χρόνια ύπαρξης τους, μιας και η συναυλία διοργανώθηκε για να γιορτάσουν την επέτειο των 10 χρόνων από την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους, Distorting Point Of View. Μαζί με τους Tardive Dyskinesia θα εμφανίζονταν δύο ακόμη συγκροτήματα της σκηνής, οι In Search Of Atlantis και οι Embrace The Paradox, τους οποίους οφείλω να ομολογήσω πως δεν γνώριζα και δεν είχα ακούσει κάτι από αυτούς. Αυτό δεν είναι κατά ανάγκη κακό ή καλό. Το βλέπω θετικά, από την σκοπιά πως ακούω και βλέπω χωρίς να έχω διαμορφωμένη άποψη καθώς επίσης και από το γεγονός πως υπάρχουν πολλά καινούρια συγκροτήματα για τα οποία χαίρομαι πάντοτε να μαθαίνω. Υπάρχει κινητικότητα, υπάρχει διάθεση και πάθος για δημιουργία και αυτό μόνο θετικό είναι.
Το τριήμερο από την Πέμπτη 2 Ιουνίου μέχρι και το Σάββατο είχε και το φεστιβάλ μπύρας στα λαδάδικα, για το οποίο έμαθα αφού έφτασα στο 8ball και συζήτησα με την φωτογράφο μας, Μαρία, για την μικρή προσέλευση του κόσμου. Είμαι σίγουρος πως υπό άλλες συνθήκες θα είχε περισσότερο κόσμο, αλλά αυτό δεν έπαιξε και ιδιαίτερο ρόλο στην βραδιά, μιας και τα τρία συγκροτήματα έπαιξαν με ενέργεια και διάθεση και ο κόσμος πέρασε καλά.
Πρώτοι στην σκηνή ανέβηκαν οι In Search Of Atlantis. Πενταμελές συγκρότημα από την Θεσσαλονίκη, οι οποίοι παίζουν metalcore και έχουν κυκλοφορήσει ένα EP, το Reality Crush από την Straight From The Heart Records. Αυτό που ξεχωρίζει στην μουσική τους είναι η lead κιθάρα του Δημήτρη. Σε κάθε τραγούδι παίζει μελωδικά θέματα τα οποία άλλες φορές ακούγονται σαν solo και άλλες σαν μία παράλληλη αφήγηση, τυλίγοντας το. Ο Πάνος στη φωνή τραγουδούσε κατά κύριο λόγο με χαμηλά γρυλιστά και άλλες φορές με καθαρή φωνή. Τα καθαρά του θέλουν δουλειά ακόμη. Επίσης, κατά την διάρκεια του set τους αντιλαμβανόμουν πως κάτι έπαιζε με τους χρόνους στα χτυπήματα του drummer. Το συζητούσα μαζί με ένα φίλο, ο οποίος έτυχε να είναι drummer, και δεν μπορούσαμε να εξηγήσουμε ακριβώς τι συνέβαινε. Δεν ήταν έντονο, απλώς αντιλαμβανόμασταν μια μικρή διαφορά. Μας έπαιξαν και τα τέσσερα τραγούδια από το EP τους, τα οποία κινούνται στο ίδιο ύφος και με χαρακτηριστικό σημάδι τους, την ταυτότητα τους ας πούμε, την lead κιθάρα και τον θεμελιώδη ρόλο που παίζει στις συνθέσεις τους. Η σκηνική τους παρουσία ήταν γεμάτη ενέργεια και ο Πάνος ήταν αεικίνητος, Μάλιστα κατέβηκε και από την σκηνή σε φάσεις και τραγουδούσε από κάτω. Τους χάρηκα, αλλά θέλουν δουλειά ακόμη και πρόβα, το οποίο είμαι σίγουρος πως θα κάνουν. Ακούστε τους εδώ - https://insearchofatlantis.bandcamp.com/
Επόμενοι ήταν οι Embrace The Paradox. Κινούνται και αυτοί στο ίδιο μήκος κύματος με τους In Search Of Atlantis, μελωδικό metalcore με διπλά φωνητικά, χαμηλά γρυλιστά από τον Θάνο και καθαρά μελωδικά από τον Τάσο, ο οποίος έπαιζε και την μία από τις δύο κιθάρες. Πολύ καλά προβαρισμένοι και τεχνικά άρτιοι, μας έπαιξαν τα Eve’s Mind Prevail, Miscreant (για το οποίο έχουν και video clip και μπορείτε να το δείτε στο τέλος του άρθρου) και το Cleanse Of the Traitor από το επερχόμενο ντεμπούτο άλμπουμ τους Eve’s Mind Prevail το οποίο θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο από την Straight From The Heart Records, καθώς και δύο τραγούδια τους από το split EP που κυκλοφόρησαν με τους Kin Beneath Chorus. Τα riff τους μου έβγαζαν σε φάσεις την ωραία σουηδίλα των At The Gates και τα breakdown ήταν μπόλικα. Καλοί οι πιτσιρικάδες. Ακούστε τους - http://embracetheparadoxgr.bandcamp.com/album/kbc-etp-split-ep-etp-songs
Tο Distorting Point Of View ντεμπούτο των Tardive Dyskinesia κλείνει δέκα χρόνια από την κυκλοφορία του και μαζί με την remastered επανέκδοση του, έκλεισαν και κάποιες εμφανίσεις σε Αθήνα, Πάτρα και με πιο πρόσφατη την εμφάνιση τους στο 8ball. Ήρθαν με σκοπό να μας παίξουν τραγούδια κυρίως από το ντεμπούτο, χωρίς βέβαια να αγνοήσουν τις άλλες κυκλοφορίες τους, καθώς και ένα καινούριο τραγούδι από το επερχόμενο album, Harmonic Confusion, το οποίο θα κυκλοφορήσει μέσα στο ‘16. Με εξαιρετικό ήχο, πολύ καλά προβαρισμένοι, ο Νίκος στα drums ήταν εκπληκτικός για παράδειγμα, και με τον Μάνθο να κινείται συνεχώς και να κραυγάζει τους στίχους, δημιούργησαν την αισθητική που βγάζουν τα album τους. Ο ήχος τους κινείται σε αυτόν του djent και του mathcore. Ονόματα όπως Meshuggah, The Dillinger Escape Plan και Botch μπορούν να χρησιμοποιηθούν αν θέλουμε να τους παραλληλίσουμε με κάποια συγκροτήματα.
Ξεκίνησαν με το intro/sample Diagnosis ακριβώς όπως ανοίγει το ντεμπούτο τους και άκουσα και τα Freak, No One Cares, Disbelief, Accelerated rEvolution, Time Turns Planets, και άλλα τα οποία δεν συγκράτησα. Ο ήχος τους μέσα στα χρόνια έχει εξελιχθεί και μπαίνει πιο εύκολα μέσα σε progressive ήχους, με μελωδικά περάσματα να ισορροπούν την ένταση που βγάζουν, χωρίς βέβαια να χάνουν την ταυτότητα τους. Οι Tardive, παρόλο που τους λέμε εύκολα metal, γιατί είναι, έχουν το πάθος και την φωτιά που βγάζει το hardcore και αυτό φαινόταν καθ’ όλη την διάρκεια του set τους. Highlight της βραδιάς όταν ο Μάνθος άρχισε να μαζεύει μπροστά του τον κόσμο για να κάνει stagediving ενώ τραγουδούσε. Εντυπωσιάστηκα από τις εκτελεστικές δυνατότητες τους, μιας και η μουσική που παίζουν είναι δύσκολη, με περιέργους ρυθμούς και αλλαγές μέτρων. Είναι δεμένοι και φαίνεται καθαρά πως είναι μια από της σημαντικές μπάντες της ελληνικής σκηνής.
Ο ήχος του 8ball ήταν για ακόμη μια φορά εξαιρετικός και τα συγκροτήματα έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό. Η βραδιά τέλειωσε με μπύρες στο φεστιβάλ μπύρας, λίγα μέτρα πιο πέρα.
Δείτε φωτογραφίες από την Maria Hd και βίντεο από την Industry Kills.
Το βίντεο Embrace The Paradox – Miscreant
Comments
