“Mournful songs”
Δεύτερο μόλις άλμπουμ για τους Σουηδούς Vindra μετά από 12 χρόνια ύπαρξης και 7 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους. Το μελωδικό και ατμοσφαιρικό παίξιμό τους σε κερδίζει από την πρώτη ακρόαση και κάθε κομμάτι δείχνει μια διαφορετική και ξεχωριστή πτυχή τους.
Για παράδειγμα, ενώ το εναρκτήριο "Shangri-La" είναι πιο riffάτο και μπαίνει με ορμή θυμίζοντας περισσότερο heavy rock, το κομμάτι "Cold Eyes" που ακολουθεί έχει ένα πιο μελωδικό και σκοτεινό μονοπάτι. Το "In The End" στη συνέχεια ακολουθεί τον ίδιο δρόμο με το εναρκτήριο, αλλά με περισσότερη πολυφωνία στη σύνθεση. Το "Dreamless" είναι ένας υπέροχος mid-tempo ύμνος στον οποίο πιθανόν ο τραγουδιστής Cliff Ljung πραγματοποιεί την καλύτερη ερμηνεία του στο δίσκο, που σε συνδυασμό με τις υπέροχες μελωδίες του, κάνει το κομμάτι να ξεχωρίζει έντονα. Μετά έχουμε το "In Life And Death" που ακολουθεί ένα πιο έντονο hard rock μονοπάτι, ούτως ώστε να ξεχωρίσει από τον προκάτοχό του.
Ακολουθεί το αρχικά ακουστικό instrumental "The Depths Of Vanadis" που έχει έντονες επιρροές από progressive rock στην εξέλιξή του. Επιρροές που ακολουθούν και στο "White Lie", το οποίο όμως είναι ακόμα περισσότερο progressive rock στη δομή του. Εδώ ίσως έχουμε το κομμάτι με τις πιο ωραίες κιθαριστικές μελωδίες του δίσκου, οι οποίες απογειώνονται με το πολυφωνικό ρεφραίν. Το "Sacrifice" τους βρίσκει να επιστρέφουν για λίγο στις πιο ευθείς hard rock κατευθύνσεις τους, πριν επιστρέψουν στο progressive rock mε το "Ghost Town", όπου τη χαλαρή εκκίνηση διαδέχεται ένα κάπως πιο απόκοσμο prog rock riffing. Το "Distant Traveler" που ακολουθεί είναι με διαφορά το πιο σκληρό τους κομμάτι, παρά τα αρμονικά και μελωδικά ρεφραίν του. Και τέλος, το "Escape Into Darkness" ξεκινάει με ένα ατμοσφαιρικό intro, με τα φωνητικά να διαθέτουν μια έντονη ταξιδιάρικη διάθεση, και με τις κιθάρες όταν μπαίνουν να διατηρούν σε όλη τη διάρκεια μια μελαγχολική διάθεση, ακόμα και με τις δισολίες που επικρατούν στο τέλος.
Ένας δίσκος με αρκετές μεταπτώσεις, που είναι όμως καλοδουλεμένος με τέτοιο τρόπο ώστε να βοηθάει την ομαλή μετάβαση από το ένα κομμάτι στο άλλο, αφού κάθε κομμάτι έχει διαφορετικό ύφος με τα υπόλοιπα. Μια δουλειά με ψυχή, τσαγανό και λυρισμό που έχει πολλά να πει σε όσους ακροατές ασχολούνται με το συγκεκριμένο συνδυασμό μελωδίας και σκληρότητας. Η ωριμότητα που διακρίνεται στις συνθέσεις είναι το σημαντικότερο στοιχείο που τους κάνει να ξεχωρίζουν.
Βαθμολογία: 73/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος