“Journey to the end of the light”
Ένα ακόμα ντεμπούτο, αυτή τη φορά από τους πολυεθνικούς Sojourner οι οποίοι διαθέτουν μέλη που προέρχονται από τη Νέα Ζηλανδία, τη Σκωτία και την Ισπανία. Τώρα, πώς όλοι αυτοί συναντήθηκαν μεταξύ τους και κάθισαν να δουλέψουν γι' αυτό το άλμπουμ, θα σας γελάσω.
Κι όλο αυτό έχει ενδιαφέρον γιατί το ατμοσφαιρικό folk black metal τους είναι υπέροχα σμιλευμένο μουσικά, λες και συνεργάζονται πολλά χρόνια μεταξύ τους. Χρησιμοποιούν εκτεταμένες μελωδίες βασισμένες στην αναγεννησιακή περίοδο ακολουθώντας κέλτικες φόρμες, προσδίδοντας στο άκουσμα και έναν πιο επικό χαρακτήρα. Κιθαριστικά και ηχητικά, το black metal βασίζεται στις μελωδίες δημιουργώντας πολλά περάσματα για τα διάφορα όργανα που χρησιμοποιούνται για να ενισχύσουν αυτήν την μουσική βάση. Το πιο βασικό από τα συμπληρωματικά όργανα είναι το φλάουτο, προσδίδοντας στο μίγμα μία Jethro Tull αισθητική. Δεν εννοώ πως παίζουν σαν αυτούς, αλλά ότι χρησιμοποιούν το φλάουτο όπως εκείνοι.
Τα περισσότερα κομμάτια διαθέτουν mid-tempo ταχύτητες ούτως ώστε να ενισχύεται η αίσθηση της ατμόσφαιρας και της επικότητας, ενώ δε λείπουν και οι ήρεμες στιγμές στις οποίες πρωταγωνιστεί το πιάνο και η αιθέρια φωνή της κιθαρίστριας Chloe Bray. Υπάρχουν βέβαια σημεία με ξεσπάσματα και blastbeats, αλλά ακόμα και αυτά είναι επίτηδες δομημένα ώστε να δίνεται έμφαση περισσότερο στις μελωδίες. Σε αυτό βοηθάει προφανώς και η παραγωγή του δίσκου, η οποία και αυτή προσπαθεί να αναδείξει την μελωδικότητα του δίσκου. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που οι κιθάρες είναι αρκετά χαμηλά στη μίξη.
Όσοι ασχολείστε με τον επικό, ατμοσφαιρικό folk black metal ήχο, θα βρείτε σε αυτό το ντεμπούτο πολλά από τα κλασικά στοιχεία που διαθέτει το είδος. Μπορεί να μην υπάρχει τίποτα το πρωτοποριακό εδώ πέρα, τα τραγούδια του όμως έχουν την ικανότητα να καρφώνονται στο κεφάλι και να μην ξεκολλάνε με τίποτα. Είναι αρκετά πιο προσβάσιμο από άλλα συγκροτήματα του είδους, με συνέπεια να έχουν την ικανότητα να τραβήξουν οπαδούς με το μέρος τους. Προφανώς και υπάρχουν κάποια αδύνατα σημεία, αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός πως πρόκειται για ένα σπουδαίο δίσκο στο είδος του. Ειδικά για όσους περιμένουν ακόμα νέο δίσκο από τους Summoning (τους οποίους και θυμίζουν περισσότερο), αυτός ο δίσκος θα τους κρατήσει καλή συντροφιά.
Βαθμολογία: 77/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
