Ο νέος δίσκος των AC/DC είναι γεγονός λοιπόν…! Είμαι σίγουρος ότι το 90/100 των οπαδών των Airbourne, σίγουρα αυτό ακριβώς πιστεύουν, αφού εκτός του ότι είναι επίσης Αυστραλιανοί, εδώ και 10 χρόνια το μόνο που κάνουν είναι να συνεχίζουν την κληρονομιά των AC/DC και τίποτε άλλο, κατά την προσωπική γνώμη μου πάντα. Με κάθε νέο δίσκο τους ξέρεις ακριβώς τι να περιμένεις, χωρίς καμία απολύτως έκπληξη, οπότε το ίδιο ισχύει και εδώ.
Θυμάμαι λίγους μήνες πριν, όταν οι AC/DC ανακοίνωσαν τον Axl Rose για τις υπόλοιπες συναυλίες τους, δεν ήταν λίγοι αυτοί (μαζί και εγώ) που πίστευαν ότι ο Joel θα ήταν ο ιδανικός τραγουδιστής και όχι ο Axl. Αυτό βέβαια είναι ένα άλλο θέμα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ακόμη ένα άλμπουμ γεμάτο hard rock/heavy metal με πολλά rock’n’roll στοιχεία, που εκτός από AC/DC θα μας φέρουν στο μυαλό και Motorhead, Accept, Saxon κ.α. Δυνατές κιθάρες, άγρια φωνητικά στυλ Brian Johnson, μπάσο και drums που συνοδεύουν σε 11 νέα ‘’συναυλιακά’’ τραγούδια.
Αν έχεις ακούσει όλα τα άλμπουμ των AC/DC, τότε απλά βάλε αυτό το cd τέρμα στο cd player, άνοιξε και μερικές μπύρες και απλά απόλαυσέ τους. Είμαι σίγουρος πως αρκετά τραγούδια από αυτό το άλμπουμ θα παιχτούν σε πολλά rock και metal στέκια, αφού όλα τα κομμάτια στέκονται ισάξια χωρίς να κάνουν καμία κοιλιά. Δε θα μπορούσα να πω ότι κουράζουν, αλλά το αντίθετο, αφού σου φτιάχνουν την διάθεση και σου ανοίγουν την ‘’όρεξη’’ για έξοδο και αλκοόλ! Δε θα το έβαζα σίγουρα στα top albums του 2016 αφού έχουμε αναμασημένα πράγματα, χιλιοακουσμένα, χωρίς κανένα ίχνος πρωτοτυπίας. Απλά ξέρουν να κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους και νομίζω ότι θα ήταν όνειρο κάποια στιγμή να τους βλέπαμε στη χώρα μας ως support στους AC/DC σε μια αξέχαστη σίγουρα συναυλία!!
Υπάρχουν κάποιες μπάντες (Airbourne, Blazon Stone, Monument, Attick Demons κ.α.) που η μοίρα τους είναι απλά να ‘’αντικαταστήσουν’’ κάποια μεγαθήρια όπως οι AC/DC, Running Wild, Iron Maiden κ.α. και μέχρι στιγμής το κάνουν πολύ καλά. Το θέμα είναι πόσο θα αντέξουν να μείνουν αν δε προσαρμόσουν και κάποια δικά τους στοιχεία αφού σίγουρα μετά από λίγα χρόνια μπορεί να ξεμείνουν από ιδέες. Εμείς ας μείνουμε στο τώρα και ας ανοίξουμε μερικές παγωμένες μπύρες για να δραπετεύσουμε από την κόλαση των Αυστραλών. Μια καλή δουλειά για τους φανατικούς του είδους, μια δουλειά που θα έπρεπε να ακούσουν έστω και μια φορά οι νοσταλγοί των παραπάνω συγκροτημάτων που ανάφερα ως επιρροές τους και μια δουλειά που θα περάσει τελείως αδιάφορη σε όλους τους υπόλοιπους…
Βαθμολογία:75/100
Για το Rock Overdose,
Γιάννης ‘’ΘΩΡ’’ Φαλάγγης
Comments
