Πόσοι από εσάς γουστάρετε την έντονη 60's και 70's μουσική αναβίωση και μίξη? Και κατά συνέπεια, πόσοι από εσάς, γουστάρετε τα μουσικά είδη της εποχής? Από την απάντησή σας εξαρτάται το αν θα πρέπει να δώσετε προσοχή στο ντεμπούτο των πολυηχητικών Σουηδών Katla. Αν είστε από αυτούς που δε γουστάρετε, αλλάξτε σελίδα γιατί αν δεν σας άρεσαν τα αυθεντικά σχήματα της εποχής, δεν αξίζει να ασχοληθείτε με μια ρέπλικα.
Αν είστε από αυτούς που γουστάρετε, οφείλω να σας πω ορισμένα πραγματάκια πριν εμβαθύνετε στην ακρόαση. Η μουσική βάση του συγκροτήματος είναι η χίπικη ιδιοσυγκρασία των 60's, χωρίς όμως να αποτελεί και το κύριο στοιχείο ή να επηρεάζει την παραγωγή, η οποία προσπαθεί να αφουγκραστεί τα δεδομένα της εποχής, είναι όμως προσαρμοσμένη στο σήμερα, με αποτέλεσμα να μην ακούγεται ρετρό. Παλαιακή ίσως. Στη μουσική βάση που προαναφέραμε, βρίσκουμε μέσα πολλά διαφορετικά στοιχεία, τα οποία σε κάποια κομμάτια πρωταγωνιστούν περισσότερο και σε κάποια άλλα έχουν κατανεμηθεί ισομερώς.
Έτσι λοιπόν εντοπίζουμε πολλά space rock στοιχεία επηρεασμένα από Hawkwind, kraut rock της εποχής, έντονες δόσεις ψυχεδέλειας (χαρακτηριστικό άλλωστε της εποχής), folk το οποίο συγγενεύει έντονα με την χίπικη μουσική βάση και hard rock επηρεασμένο από Led Zeppelin, ειδικά το drum intro στο κομμάτι "Eat Sleep Die" θα μπορούσε πολύ εύκολα κάποιος να το θεωρήσει φόρο τιμής στο "Rock 'n' Roll" των προαναφερθέντων. Όλα αυτά συνοδευόμενα από τη φωνή της τραγουδίστριας Nils Johan Lisa Nilz, η οποία είναι και αυτή προσαρμοσμένη με κάθε τρόπο στο feeling της εποχής.
Ο δίσκος πάντως δεν απευθύνεται αποκλειστικά στους ρετρολάγνους, καθώς διαθέτει ήχο με πολύ φρέσκια προσέγγιση, κι ας είναι παλαιά η συνταγή. Μια πολύ φινετσάτη και αξιόλογη προσπάθεια που προσπαθεί να αφήσει πίσω της πολλά από τα ελαττώματα που είχε ο ήχος εκείνη την εποχή και τα καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό, κι αυτό τον κάνει προσιτό και σε άτομα που δεν είδαν ποτέ με καλό μάτι την χίπικη νοοτροπία των 60's. Ίσως σε αυτό φταίει και η ποικιλία των ειδών και των συνθέσεων.
Βαθμολογία: 75/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
