Σχεδόν 30 χρόνια μετά το ‘’The Legacy’’, έναν δίσκο ‘’κληρονομιά’’ για τον χώρο του Thrash/Heavy Metal και η καλύτερη δουλειά τους για το μεγαλύτερο ποσοστό των οπαδών τους, η παρέα από το Bay Area κυκλοφορεί την 11η δουλειά της. ‘Ήμουν ανυπόμονος να δω τι θα ακολουθούσε μετά το πολύ καλό ‘’Dark Roots of Earth’’ και έπρεπε να περάσει μια ολόκληρη τετραετία για να συμβεί αυτό…
Αρχικά βλέποντας την σύνθεση της μπάντας, έχουμε μια ευχάριστη προσθήκη, στο μπάσο ο μεγάλος Steve Di Giorgio μετά από 15 χρόνια, πάλι αν δε κάνω λάθος. Το εξώφυλλο δε ξέρω γιατί, αλλά μου έφερε στο μυαλό λίγο από ‘’And Justice for All’’ και η 1η σκέψη που έκανα είναι ότι πλάκα θα έχει να έχουμε κανένα πισωγύρισμα στις εποχές από ‘’Practice what you Preach’’ ως και το ‘’The Ritual’’, την 5ετία δηλαδή που οι κακές γλώσσες τους φώναζαν κοροϊδευτικά Testallica!!! Ευτυχώς ή δυστυχώς, ανάλογα πως θα το δει κανείς, κατά ένα μεγάλο σημείο έχουμε ένα τέτοιο πισωγύρισμα. Αυτός ο δίσκος είναι ακόμη πιο Heavy παρόλο που το μπάσο είναι αρκετά μπροστά, τα φωνητικά του Chuck Billy στα περισσότερα τραγούδια είναι σε ‘’ήρεμα νερά’’ με πιο λίγες Death πινελιές από ότι στο κοντινό παρελθόν, από το ‘’Low’’ και μετά δηλαδή. Ο Alex Scolnick και εδώ συνεχίζει να δείχνει γιατί θεωρείται ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες στον χώρο, ο Eric Peterson μια σταθερή ρυθμική μηχανή που μαζί με τον ογκόλιθο Gene Hoglan παραδίδουν μαθήματα rhythm section!
Σχετικά με τα 10 κομμάτια του δίσκου περίπου 45 λεπτά διάρκειας, είναι σε πιο heavy παρά thrash τέμπο με τον Alex να έχει αναμφίβολα το ‘’1ο βιολί’’ με τα πολλά solos. Υπάρχουν πολλά σημεία που θα σας θυμίσουν εποχές ‘’And Justice… / Black Album’’ για όσους ακόμη τους αρέσουν οι συγκρίσεις με τους Metallica. Δε θα μπω φυσικά σε ένα τέτοιο σκεπτικό κακόβουλης σύγκρισης αφού αυτό το άλμπουμ με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό και ας το ήθελα περισσότερο thrash. Θα έχουμε και την ευκαιρία στις 29 Νοεμβρίου να απολαύσουμε κάποια από τα νέα κομμάτια ζωντανά στο Gagarin και να τα δούμε από άλλη ‘’ακουστική’’ γωνία αφού στις συναυλίες τους είναι πραγματικά ισοπεδωτικοί. Ως επίλογο, θα έλεγα ότι μάλλον αυτός ο δίσκος είναι η φυσική συνέχεια του ‘’Dark Roots…’’ και δε θα απογοητεύσουν κανέναν, το αντίθετο μάλιστα. Δε φαίνεται οι Testament να πτοούνται από αδελφότητες, φίδια, συνωμοσίες κ.τ.λ. γι’αυτό συνεχίζουν και κάνουν αυτό που ξέρουν πολύ καλά εδώ και 33 χρόνια… Practice what you preach!!
Βαθμολογία: 85/100
Για το Rock Overdose,
Γιάννης ‘’ΘΩΡ’’ Φαλάγγης
Comments
