Ημερομηνία δημοσίευσης: 19 Νοεμβρίου
Κάποιοι ακροατές, όταν γίνεται λόγος για κάποιες τρανταχτές συμμετοχές σε κάποιο επερχόμενο άλμπουμ, εστιάζουν κυρίως σε αυτό και αφήνουν σε δεύτερη μοίρα τη μουσική, είτε γιατί απλά είναι φανατικοί του συμμετέχοντα και δεν έχουν ακούσει ξανά το συγκρότημα στο οποίο θα προσφέρει στιγμιαία τις υπηρεσίες του, είτε απλά από περιέργεια. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως, σπάνια ο ακροατής εστιάζει στο άλμπουμ αυτό καθεαυτό.
Το αυτό συμβαίνει και εδώ πέρα, καθώς όταν οι εξαίρετοι False Coda ανακοίνωσαν πως ο "πολύς" Jeff Loomis θα συμμετάσχει στο καινούργιο άλμπουμ, δημιουργήθηκε σούσουρο και θόρυβος, ο οποίος όμως δεν είχε σχέση με τη μουσική του συγκροτήματος, πχ. το πόσο εντυπωσιακό ήταν το πρώτο άλμπουμ κ.ο.κ.. Εν πάσει περιπτώσει, για όσους δεν βρίσκονται εδώ για να ενημερωθούν για τη συμμετοχή του Jeff αλλά ενδιαφέρονται ειλικρινά για το νέο δίσκο, μπορούν να είναι σίγουροι πως όχι απλά διατηρούν τα στοιχεία τους και το υψηλό επίπεδό τους, αλλά επεκτείνουν τις δυνατότητές τους σε νέα επίπεδα, αφήνοντας μετά από κάθε ακρόαση μια έντονη ικανοποίηση και ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
Για ακόμα μια φορά η περιρρέουσα λυρικότητα συνδυάζεται άψογα με την τεχνικότητα των συνθέσεων, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα το οποίο από τη μία μεγαλώνει περισσότερο μετά από κάθε ακρόαση και από την άλλη συναρπάζει με τον άπλετο συναισθηματισμό που εκπέμπει. Σε συνδυασμό με το ατομικό ταλέντο όλων των μελών δημιουργείται ένα αποτέλεσμα που μπορεί να μην είναι πρωτότυπο, διαθέτει όμως άφθονη προσωπικότητα και ικανότητα να σταθεί στα μεγάλα σαλόνια του progressive.
Όσον αφορά την πολυδιαφημισμένη συμμετοχή του Jeff Loomis, περιορίζεται απλά σε ένα solo στο κομμάτι "Monolith" και καταφέρνει να προσθέσει χρώμα στο κομμάτι. Βέβαια, όλα τα κομμάτια του άλμπουμ διαθέτουν από μόνα τους ένα έντονο χρώμα, με το βάθος και την ενέργεια να συναρπάζουν και να εξιτάρουν συνεχώς. Για να γίνω πιο απλός, αν η συμμετοχή είναι το κερασάκι, τότε το άλμπουμ είναι μια λαχταριστή τούρτα που δεν πρέπει να αγνοηθεί από κανένα λάτρη της καλής 'λυρικής' μουσικής.
Βαθμολογία: 77/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος