Ημερομηνία δημοσίευσης: 5 Μαΐου 2017
Όταν τα 3 από τα 4 μέλη του συγκροτήματός σου παίζουν live στους Mgła, και το σχήμα σου προέρχεται από την Πολωνία, κοινό τόπο καταγωγής, είναι αναπόφευκτο πως θα γίνουν συγκρίσεις και αναφορές για αντιγραφή. Και προφανώς, αρχικά ίσως, θέλησαν να τρολάρουν τον κόσμο, καθώς η εισαγωγή και η ανάπτυξη του πρώτου και ομώνυμου κομματιού είναι δομημένη ακριβώς όπως εκείνοι. Μπορεί ωστόσο να διαθέτουν και άλλα κοινά στοιχεία, όπως τα ασυμφωνικά στοιχεία και τα όξινα riffs, αλλά δεν περιορίζονται μόνο εκεί.
Αυτό θα το είχαν παρατηρήσει όσοι είχαν ασχοληθεί με το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους πριν 5 χρόνια, και δεν είχαν μια επιφανειακή επαφή και ακρόαση, καθώς το χαρακτηριστικό τους στοιχείο είναι ένα έντονο υποβόσκων αίσθημα και αισθητική τρόμου, το οποίο μάλιστα κυριαρχεί περισσότερο στα πιο αργά σημεία, παρά στα πιο γρήγορα. Κάτι το οποίο συμβαίνει και στο κομμάτι που προαναφέραμε, καθώς από τη μέση και μετά οι ταχύτητες κατεβαίνουν προοδευτικά, δημιουργώντας αυτήν ακριβώς την αίσθηση. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με την παράνοια που αγγίζουν τα φωνητικά.
Η μεγάλη διάρκεια των δύο πρώτων κομματιών, συμβάλλει επίσης σε αυτήν την αίσθηση. Το δεύτερο κομμάτι ωστόσο, διατηρεί στην πλειοψηφία του ένα σταθερό mid-tempo ρυθμό, στον οποίο αναδεικνύονται τα στοιχεία της παράνοιας μέσα από την κιθαριστική δουλειά, για να έρθει ένα ξέσπασμα στη μέση του κομματιού, που κάνει τη μεταφορά στο riff με το οποίο ξεκίνησε το κομμάτι. Εδώ να αναφέρουμε ότι τα βασικά riff - ραχοκοκκαλιά των κομματιών είναι έντονα όξινα με αποτέλεσμα να ενισχύουν την παράνοια, δίνοντας έναν αλλόκοτο τόνο σε μια ήδη δυστοπική δουλειά.
Το τρίτο κομμάτι του δίσκου είναι πολύ τραχύ και μικρό σε διάρκεια για να προλάβει να μεταδώσει κάτι από τα στοιχεία που προαναφέραμε, παραμένει όμως απειλητικό με τον τρόπο του, και φυσικά διατηρεί το αφιλόξενο περιβάλλον της μουσικής που δημιουργεί. Τέλος, έχουμε μια αλλόκοτη διασκευή στο “Stigmata Martyr” των Bauhaus, μια διασκευή που προσπαθούν να φέρουν στα μέτρα τους και στο ύφος τους με επιτυχία. Συνοψίζοντας, μπορεί να έχουμε να κάνουμε με ένα Ep, το περιεχόμενο όμως είναι τόσο χορταστικό όσο δύο κανονικά άλμπουμ μαζί. Και σε αυτό ευθύνεται η γεμάτη και έντονη μουσική τους δομή.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
